Τελειωσα τον Σωσια του Ντοστογιεφσκι και με αφησε με αναμεικτα συναισθηματα. Υπηρχαν στιγμες που σε βουτουσε απο τον γιακα και σε εβαζε μεσα στις σελιδες του και ενοιωθες όλην την αγωνια και την απελπισία του ηρωα και στιγμες που με κουραζε αυτός ο παραληρηματικός λόγος του ήρωα. Σε γενικες γραμμες παντως ειναι ενα πολυ καλο βιβλίο κατωτερο παντως απο εγκλημα και παικτη του ιδίου που εχω διαβάσει.