Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

[Γιαννης Ρινακακης]

Πολυ καλησπερα! Μολις τελειωσα "Το Σμηνος" του Φρανκ Σετσινγκ
Πολυ πολυ πολυ μα παααρα πολυ καλο!! 1020σελιδες και διαβαζεται νερο. Χωρις να κουραζει απεναντιας εχει πολυ αγωνια να συνεχισεις σε πολλα σημεια. Το μονο που θα ελεγα ισως αρνητικο ειναι που αναφερει συχνα τη φραση "εδω δεν ειναι σαν τις χουλιγουντιανες ταινιες.." η κατι παρομοιο. Αλλα ειναι μικρολεπτομερεια για ενα τοσο εφυες βιβλιο. Το προτεινω! Μακαρι να ειχα χρονο να αφιερωσω ωστε να του εκανα μια σωστη αξιολογηση και προταση οπως του αξιζει!!..

 

[Τζόνκαν]

Το είχα δανειστεί από την αδελφή μου για να το διαβάσω όταν είχε κυκλοφορήσει ,δεν με κράτησε καθόλου και το παράτησα γρήγορα.

 

[Μακρυγιάννης]

Αυτό διαβάζω:

 

[Έλλη Μ]

Μόνο εγώ δε βλέπω τι διαβάζει ο Μακρυγιάννης;

 

[Μακρυγιάννης]

Έχω πρόβλημα με τις εικόνες τελευταία. Δεν πειράζει

 

[Φαροφύλακας]

Τί εννοείς; για τον Γκόγκολ, λες;

 

[Τσίου]

Υπολόγισε κι εμένα. Στην αρχή δεν μου έβγαζε τίποτα και νόμιζα ότι έκανε λάθος στην ανάρτηση. Τώρα μου βγάζει απαγορευτικό σήμα.

 

[Μακρυγιάννης]

Βάζω την εικόνα, την βλέπω καλά στην προεπισκόπηση και μετά τίποτα. Όταν βάζω εικόνα από το Imgur δεν την εμφανίζει καθόλου.

 

[Έλλη Μ]

Μα ναι, Μακρυγιάννη. Εκανα παράθεση στην ανάρτησή σου κι είδα οτι, πράγματι, υπάρχει κάποιο λινκ (?) που εγώ, όμως, δε βλέπω.

 

[Πριγκήπισσα]

The colour of magic ~ Terry Pratchett

 

[Μπέιζιλ Γκραντ]

Εγώ είχα δει προηγούμενα στην ημέρα το εξώφυλλο ενός κόμικ (με τον Ντόναλντ, νομίζω). Τώρα μόνο το σήμα του στοπ. Αναφέρομαι στην ανάρτηση του Μακρυγιάννη.

 

[Γιαννης Ρινακακης]

Μολις τελειωσα " Το Ημερολογιο ενος Τρελου " του Γκογκολ. Δεν καταλαβαινω τι του βρηκαν και το παιζουν και στο θεατρο..
Δεν τρελαθηκα. " Το παλτο" ηταν πολυ καλυτερο.
Γενικα βρισκω τους ρωσους συγγραφεις ιδιαιτερους...αλλα καποια βιβλια εχουν ενδιαφερον..(οχι το συγκεκριμενο παντως..).

Ξαναπιασα τωρα τα διηγηματα στο "Ερωτας και Θανατος" του Καμπελ.
Ειμαι στη μεση περιπου και τα συμπερασματα μου μεχρι τωρα ειναι οτι ο Καμπελ η ειναι εντελως ανωριμος στη σεξουαλικη διαπαιδαγωγιση του η το κανει επιτηδες και δειχνει αγνοια για το θεμα αυτο γιατι στο βαθμο που το κανει κατανταει ανατριχιαστικο!:χμχμ:

 

[Αερικό]

Τελείωσα το "Εμμα" της Τζεην Ωστεν, παρασυρμένος από τον τρόπο γραφής της στο "Μαρσφηλντ Παρκ" και τώρα πέρασα στην αντιπέρα όχθη. "Ανάσταση" του ΤολστοΙ.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Μολις τελειωσα " Το Ημερολογιο ενος Τρελου " του Γκογκολ. Δεν καταλαβαινω τι του βρηκαν και το παιζουν και στο θεατρο..

Εγώ αντιθέτως το βρήκα εξαιρετικό και ταυτοχρονα εφάμιλλο των αρχαίων Ελληνικών τραγωδιών.
Οι πιο βαθιές επιθυμίες του ανθρώπου μπλέκονται ανάμεσα στην τρέλα και την λογική.

Η θεατρική του μεταφορά έχει αναδείξει το ταλέντο πολλών μεγάλων ηθοποιών όπως του Χορν, του Αλεξανδράκη κλπ, οι οποίοι κατανόησαν σε βάθος τον χαρακτήρα του Γκογκόλ και απέδωσαν όπως ακριβώς έπρεπε.

 

[Χρυσόστομος]

Τελειωσα το "Υπηρετησα τον Αγγλο Βασιλια". Θα συνεχισω με την "Πεινα" του Κνουτ Χαμσουν.

 

[Μπου Ραντλι]

Χρυσόστομε το αποφάσισες τελικά!!! Περιμένουμε εντυπώσεις...

 

[Χρυσόστομος]

Ναι Μπου. Η παροτρυνση σου περισσότερο αλλα και σχολια και αλλων μελων με βοηθησαν να ξεπεράσω την προκατάληψη μου για τον συγγραφεα.

 

[Τζόνκαν]

Πολύ σπουδαίο βιβλίο η Πείνα ,εξαίσιος παραλληλισμός της σωματικής με την πνευματική πείνα που κυριαρχούσε στην εποχή του .

 

[Διχασμένη]

Γειά σας, και πάλι παιδιά!
Αυτό τον καιρό διάβασα την κα Νταλογουέι της Γουλφ (νομίζω ότι το έχω ξανααναφέρει κάπου εδώ) και αμέσως μετά διάβασα τις "'Ώρες" του Michael Cunningam, εμπνευσμένο από το πρώτο. Οι ώρες ήταν πολύ πιο εύκολα προσπελάσιμο από την κα Νταλογουέι, καθώς το πρώτο είναι μεταμοντέρνο ενώ το δεύτερο μοντέρνο. Οι ώρες πάντως έχουν αρκετά ενδιαφέρουσα δομή, ενώνοντας 3 ιστορίες σε μια (την ιστορία της συγγραφέως Βιρτζίνια Γουλφ, την ιστορία μιας νοικοκυράς στην Αμερική μετά τον πόλεμο και την ιστορία μιας επιτυχημένης γυναίκας και του ετοιμοθάνατου από AIDS παλιού της φίλου). Οι τρεις ιστορίες και εποχές συνδέονται με εσωτερικά νήματα: το μυθιστόρημα η κα Νταλογουέι και οι συγγενικές σχέσεις των χαρακτήρων από ιστορία σε ιστορία.

 

[Σμίλα]

Τελείωσα το 'Η Κλάρα στο μισοσκόταδο' του Χουάν Κάρλος Σομόθα, το οποίο κατετάγη στα πολύ αγαπημένα μου βιβλία και άρχισα ένα έργο τρόμου -το πρότειναν κάποια μέλη της λέσχης- ΄το 'ο άρχοντας του ψεύδους'-Γκράχαμ Μάστερτον
Είπα να δοκιμάσω , καθώς είναι ένα είδος το οποίο δεν με απασχόλησε ως σήμερα. Η αλήθεια είναι πως το πρώτο κεφάλαιο το διάβασα μέχρι ένα σημείο-δεν άντεχα παραπάνω- , συνέχισα με το δεύτερο και μετά ξαναγύρισα στο πρώτο -με δόσεις, σα φάρμακο.
Όταν τελειώσει επανέρχομαι .