Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

Γ

Γουοντερμποϋ

Tomas Pynchon- Η συλλογή των 49 στο σφυρί

Το βιβλίο το τελείωσα πριν απο λίγες ημέρες . Εκδόσεις Gutenberg σειρά ALDINA. Είναι το πρώτο βιβλίο του πύντσον που διαβάζω.
Πριν ξεκινήσω να τον διαβάζω έκανα μια μικρή έρευνα γύρω απο τον συγκεκριμένο. Δοκίμια και ντοκυμανταιρ κυρίως. Ο Harold Bloom τον αναφέρει σε ένα του βιβλίο "πως και γιατί διαβάζουμε" και έκεί τον "πρωτάκουσα". Αυτό που κατάλαβα διαβάζοντάς τον είναι πως ο αναγνώστης εισβάλει σε έναν λαβύρινθο. Δεν κρύβω πως μπερδεύτηκα αρκέτα, πολλές φορές έλεγα τι στα κομμάτια κάνει, κράτησα μέχρι και κατάλογο των ονομάτων και τόπων. Με την πρώτη ανάγνωση απορείς τι είναι, τι κάνει ...το θεωρώ μοναδικό γιατί αυτό το βύθισμα που σ προσφέρει σε λίγους το συναντάς. Εκκρέμει μια δεύτερη ανάγνωση του, ίσως σε αυτό να προσπαθήσω να τον κατατάξω κάπου ...H.James, Kafka...Sostakovic, D.Thomas,...
 
Στιλλ ιλλ

Στιλλ ιλλ

Τελείωσα τις χαμένες ψευδαισθήσεις μετα κόπων και βασάνων. Είναι το πιο περίπλοκο, λεπτομερές, περίτεχνο και κυνικό έργο του Μπαλζάκ. Εμπλέκονται πολλά πρόσωπα που ξετυλίγονται μέσα απο την κεντρική ιστορία του Λυσιέν Ντε Ρυμπαμπρέ που θα γνωρίσει τον κόσμο και απο τις δυό του όψεις. Είναι εξαιρετικά σκιαγραφημένοι οι χαρακτήρες σε όλη την συνθετότητα τους. Επίσης μιλάει για τους θεσμούς, τα ήθη, τις φιλοδοξίες, τις δολοπλοκίες και τις ματαιώσεις που ενυπάρχουν στον κόσμο της λογοτεχνίας, των εκδόσεων, της τυπογραφίας, του Τύπου, του εμπορίου, και πολλών άλλων. Δεν είναι απλά μια ιστορία ενηλικίωσης, ο Μπλζάκ μας αποκαλύπτει τις μυστικές διεργασίες του κόσμου. Όμως οι εξαντλητικές οικονομικές λεπτομέρεις που υπάρχουν σε όλο το βιβλίο με κούρασαν και μου χαλούσαν ενίοτε την απόλαυση της ανάγνωσης.

Συνεχίζω με τα Καμένα λεφτά του Πιλία. Δεν έχω ξαναδιαβάσει απλά ήθελα ντε και καλά κάποιο λατινοαμερικάνο και μου έκανε το κλίκ η υπόθεση του βιβλίου.

Συνεχίζω
 
Τ

Τζόνκαν

Τέλειωσα τη Γνώση του πόνου με ανάμεικτα συναισθήματα.Σίγουρα πρόκειται για ένα σπουδαίο βιβλίο το οποίο όμως χάνει σε όποια μετάφραση και αν γίνει. Δυστυχώς οι ''μακαρονισμοί'', τα ευφυολογήματα, τα λυρικά παιχνίδια με την γλώσσα -άλλοτε γκροτσέσκα και άλλοτε μπαρόκ - χάνονται στην μετάφραση. Ο Γκάντα παίζει κοροϊδεύοντας την Ιταλική λυρική λογοτεχνία του 19ου αιώνα - ένα άλλο πρόβλημα ήταν ότι οι περισσότεροι συγγραφείς στους οποίους αναφέρεται μου ήταν άγνωστοι- διακωμωδώντας την με έναν μπαρόκ λυρισμό. Δεν είναι από τα βιβλία που θα ξαναδιάβαζα ,χωρίς να μετανιώνω που ήρθα σε επαφή μαζί του.
Στιλλ Ιλλ έχω διαβάσει όλα του Πίλλια και μου αρέσει αρκετά ,αν ξεχώριζα ένα θα ήταν αυτό που έβγαλε ο Καστανιώτης στην noir σειρά - άγνωστο γιατί ,καθώς είναι κατ'επίφαση αστυνομικό- με τίτλο Νυχτερινός στόχος (Blanco nocturno ο πρωτότυπος τίτλος) ,ελπίζω να σου αρέσουν τα Καμμένα λεφτά με επιρροές από Στάινμπεκ του Άνθρωποι και Ποντίκια και Καπότε του Εν ψυχρώ.
Συνεχίζω ,εκτός απροόπτου, με το Στόουνερ του John Williams από Aldina.
 
Τ

Τζόνκαν

Ο/Η Γουοντερμποϋ έγραψε:
Το βιβλίο το τελείωσα πριν απο λίγες ημέρες . Εκδόσεις Gutenberg σειρά ALDINA. Είναι το πρώτο βιβλίο του πύντσον που διαβάζω.
Πριν ξεκινήσω να τον διαβάζω έκανα μια μικρή έρευνα γύρω απο τον συγκεκριμένο. Δοκίμια και ντοκυμανταιρ κυρίως. Ο Harold Bloom τον αναφέρει σε ένα του βιβλίο "πως και γιατί διαβάζουμε" και έκεί τον "πρωτάκουσα". Αυτό που κατάλαβα διαβάζοντάς τον είναι πως ο αναγνώστης εισβάλει σε έναν λαβύρινθο. Δεν κρύβω πως μπερδεύτηκα αρκέτα, πολλές φορές έλεγα τι στα κομμάτια κάνει, κράτησα μέχρι και κατάλογο των ονομάτων και τόπων. Με την πρώτη ανάγνωση απορείς τι είναι, τι κάνει ...το θεωρώ μοναδικό γιατί αυτό το βύθισμα που σ προσφέρει σε λίγους το συναντάς. Εκκρέμει μια δεύτερη ανάγνωση του, ίσως σε αυτό να προσπαθήσω να τον κατατάξω κάπου ...H.James, Kafka...Sostakovic, D.Thomas,...
Click to expand...
Έτσι νιώσαμε όλοι όσοι το ανακαλύψαμε ,στις εκδόσεις Ύψιλον που είχε πρωτοβγεί, στα τέλη της δεκαετίας του '80 :))
 
Τ

Τζόνκαν

Θα το προσπαθήσω ... αν και εδώ μέσα έχουν γίνει καταπληκτικές παρουσιάσεις άγνωστων συγγραφέων που άξιζαν να γίνουν γνωστοί .
 
Στιλλ ιλλ

Στιλλ ιλλ

Ο/Η Χρυσόστομος έγραψε:
Στιλλ οταν το τελειωσεις πες μας την γνωμη σου. Πριν λιγο καιρο ελεγα να το διαβασω, τελικα το αφησα. Το βιβλιο βασιζεται σε αληθινη ιστορία, εχει γινει και ταινία.
Click to expand...
Είναι ενδιαφέρον μεχρι στιγμής, κινηματογραφικά γραμμένο, φεύγει σαν νερό.
 
Στιλλ ιλλ

Στιλλ ιλλ

Χρυσόστομε όποτε το έπιανα το βιβλίο διάβαζα μερικές σελίδες αλλα συνεχώς έψαχνα αφορμές να το αφήνω μιας και δεν με πολυένοιαζε κιόλας τι θα επακολουθήσει. Οπότε το άφησα και έπιασα την Ρένα καιιιι είναι ισάξια του Χρονικού και της Κατερίνας για μένα. Ίσως να το απογείωσε και το τέλος που το βρήκα πολύ ταριαστό και τρυφερό. Τοσο συγκινητικό που βούρκωσα και η μία σκέψη έφερνε την άλλη και βρικολάκιασα. Το έχω πάθει και με τα βιβλία του που ανέφερα πιο πάνω.

Τώρα θα διαβάσω το μυστήριο της στοιχειωμένης κρύπτης του Μεντόθα.
 
Π

Πίκος Απίκος

Ο/Η Γουοντερμποϋ έγραψε:
Το βιβλίο το τελείωσα πριν απο λίγες ημέρες . Εκδόσεις Gutenberg σειρά ALDINA. Είναι το πρώτο βιβλίο του πύντσον που διαβάζω.
Πριν ξεκινήσω να τον διαβάζω έκανα μια μικρή έρευνα γύρω απο τον συγκεκριμένο. Δοκίμια και ντοκυμανταιρ κυρίως. Ο Harold Bloom τον αναφέρει σε ένα του βιβλίο "πως και γιατί διαβάζουμε" και έκεί τον "πρωτάκουσα". Αυτό που κατάλαβα διαβάζοντάς τον είναι πως ο αναγνώστης εισβάλει σε έναν λαβύρινθο. Δεν κρύβω πως μπερδεύτηκα αρκέτα, πολλές φορές έλεγα τι στα κομμάτια κάνει, κράτησα μέχρι και κατάλογο των ονομάτων και τόπων. Με την πρώτη ανάγνωση απορείς τι είναι, τι κάνει ...το θεωρώ μοναδικό γιατί αυτό το βύθισμα που σ προσφέρει σε λίγους το συναντάς. Εκκρέμει μια δεύτερη ανάγνωση του, ίσως σε αυτό να προσπαθήσω να τον κατατάξω κάπου ...H.James, Kafka...Sostakovic, D.Thomas,...
Click to expand...
Εμενα μου αρεσει ο Τζειμς, ο Καφκα αλλα βρίσκω τον Πιντσον εντελώς βαρετο και ασυναρτητο.
Σε κανενα βιβλιο του δεν βρηκα νοημα. Ζει στον κοσμο του και δεν ξερω γιατι πρεπει να απασχολει ολους τους υπολοιπους.
Αν καποιος μπορει να εντυπωσιαστει απο ασυναρτησιες η να εντυπωσιαστει απο το μπερδεμα του παει καλώς.
 
Χρυσόστομος

Χρυσόστομος

Διαβαζω (δευτερη φορά) το "Μονος στο Βερολινο" του Φαλαντα. Το ειχα πρωτοδιαβασει πριν 6-7 χρονια και ειχα συγκλονιστει.
 
Ά

Άρης Στο Όνομα

Μόλις βρήκα το τενεκεδένιο ταμπούρλο από τις εκδόσεις ΕΣΤΙΑ και είμαι έτοιμος να το ξεκινήσω. Ψάχνω πόσο καιρό τα Μάτια του Αλδαπουέρτα αλλά τίποτα. Από την άλλη δεν πίστευα ότι θα βρω το τενεκεδένιο ταμπούρλο, οπότε...!
 
Τ

Τζόνκαν

Είμαι στην μέση του Στόουνερ και έχω να πω ότι είναι μέσα στα τρία καλύτερα βιβλία που διάβασα τον τελευταίο χρόνο - τα άλλα δύο είναι το Αβεσσαλώμ Αβεσσαλώμ του Φώκνερ και το Έκθεση ιδεών του Λεντς - , ένα από τα σπουδαιότερα βιβλία που κυκλοφόρησαν φέτος για μένα και σε εξαιρετική μετάφραση. Σκέπτομαι να το διαβάσω στα αγγλικά μόλις το τελειώσω .
 
Στιλλ ιλλ

Στιλλ ιλλ

Τελείωσα το ανόητο αλλα με πολύ γέλιο αστυνομικό βιβλίο του Μεντόθα και τώρα διαβάζω τον έρωτα στα χρόνια της χολέρας του Μαρκέζ.
 
Έλλη Μ

Έλλη Μ

Διάβασα την Ξυλευση του Μπερνχαρντ (:αγαπώ: εις τη νιοστή), την επιστολή του Λορδου Τσαντος, του Χοφμανσταλ [την οποία δεν ειμαι σιγουρη πώς να την ερμηνευσω: μυθοπλασία ή προσωρινή φρενο-βλάβη (sic)] και ξεκινησα χθες το Χάμερστάιν ή περι ιδιορρυθμίας, του Εντσενσμπεργκερ.

Τζονκαν, η Έκθεση ιδεών κυκλοφορει; :χμ:
 
Last edited:
Φιλιπ

Φιλιπ

Δαγεροτύπης
αφου τέλειωσα τις "12 καρέκλες" των Ιλφ και Πετρώφ,συνεχίζω με τον αγαπημένο Παμούκ και "Το μουσείο της αθωώτητας" που μέχρι στιγμης μ αρέσει πολύ :)
 
You must log in or register to reply here.
Top