Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

[Σαώρη]

Αν είναι καλό, Καλ, ενημέρωσε. Δεν του έχω κάνει ακόμα νήμα και αυτού του βιβλίου του Gaarder.

 

[Ναπολέοντας]

Διαβάζω το "A History of Modern Indonesia since c. 1200", τρίτη έκδοση (2001) του M. C. Ricklefs.

 

[Τσίου]

Διάβασα το "The Demon" του Χιούμπερτ Σέλμπι (Κάποιοι λένε πως είναι ο προάγγελος του American psycho. Άλλοι συγκρίνουν αυτά τα δύο έργα και βρίσκουν κοινά σημεία. Στα πρώτα κεφάλαια έκανα κι εγώ το ίδιο λάθος αλλά τελικά καμία σχέση. Κατά την γνώμη μου πιο πολλές ομοιότητες έχει ο Πάτρικ Μπέιτμαν με τον Μερσώ, παρά με τον Χάρι Γουάιτ) και το "Νεκροί χωρίς τάφο" του Σαρτρ. Τώρα διαβάζω το "Junky" του Μπάροουζ.

 

[Καλικάντζαρος]

Αν είναι καλό, Καλ, ενημέρωσε. Δεν του έχω κάνει ακόμα νήμα και αυτού του βιβλίου του Gaarder.

Θα σου πω Σαωρ! Εχει να κανει με ενα πρωην ζευγαρι που ανταμωσε μετα απο 30 χρονια και ξεκιναν να εχουν επικοινωνια με e-mails (υπαρχει και κατι μυστηριο,γκααρντεριλα)
Μεχρι στιγμης ειναι καλο.

 

[Φιλιπ]

Τέλειωσα το "Μουσείο της Αθωώτητας" του Παμούκ,που πολύ μου άρεσε κι αυτο οπως τα περισσοτερα του και συνεχίζω με τον "Δρόμο" του McCarthy

 

[Χρυσόστομος]

Διαβασα τον Αορατο του Πολ Οστερ. Καλογραμμενο και μου εκανε ιδιαιτερη εντυπωση η ψυχογραφηση των ηρωων που ηταν εξαιρετική. Απο εκει και περα μου αφησε μια αισθηση κενου. Κατι του ελειπε για να το απογειωσει. Και το τελος πολυ αποτομο και σου αφηνει ερωτηματικά. :ε;: Σαν να βιαζοταν ο συγγραφεας να το κλεισει.

Θα σου πω Σαωρ!

Καλικαντζαρε δεν ξερω αν εκοψες το ονομα της φιλης Σαωρης εσκεμμενα αλλα βγηκε πολυ επιβλητικό. Σαωρ! Μου θυμιζει ηρωα του Τολκιν απο τον αρχοντα των Δαχτυλιδιων. )

 

[Καλικάντζαρος]

Επιτηδες το εκοψα! Σαωρ ειναι το χαιδευτικο!

Πιο επιβλητικο ομως ειναι οτι το Σαωρη αναποδα ειναι Ηρωας! :P

 

[Στιλλ ιλλ]

Λοιπόν διάβασα αυτές τις μέρες το Παλτό και το Ημερολόγιο ενος τρελού του Γκόγκολ και πραγματικά τον αγαπώ αυτον τον άνθρωπο. Είναι απλα ιδιοφυής.Το παλτό αποδεικνύει ολο του το ταλέντο. Μπορεί το ημερολογιο να κλιμακωνεται σχετικά γρήγορα και να είναι σύντομο αλλα το βρήκα ρεαλιστικό ενω διαφαίνεται και ο ειρωνικός, γεμάτος πίκρα και χιούμορ συγγραφέας. Και την μικρή Μπιζού διάβασα του Μοντιανό που την λάτρεψα. Ενα noir σε αναζήτηση της ταυτότητας και της μνήμης, με ατμόσφαιρα που θυμίζει ταινία του Γκοντάρ.Τώρα θα συνεχίσω με συνταγματάρχη Λιάπκιν. Για να δούμε μπας και και τον εκτιμήσουμε παραπάνω τον Καραγάτση.

 

[Λούση]

Είχα ξεκινήσει "τα κορίτσια" της Εμα Κλαϊν, έχω φτάσει μέχρι το 3ο κεφ και ακόμα με μπερδεύει όπως τα γράφει, διαβάζω και δεν καταλαβαίνω τι λέει. Μετά αναρωτιέμαι τι διάβασα. Κρίμα είναι να μείνει αδιάβαστο, πώς να το διαβάσω, γιατί δεν το καταλαβαίνω;

 

[Τσίου]

Επιτηδες το εκοψα! Σαωρ ειναι το χαιδευτικο!

Πιο επιβλητικο ομως ειναι οτι το Σαωρη αναποδα ειναι Ηρωας! :P

Τι είπες τώρα ρε Καλικάντζαρε;

Spoiler

 

[Καλικάντζαρος]

Ουτε η σαωρη το ειχε προσεξει αν θυμαμαι καλα..
Ειναι ενα απο τα μυστικα μου..και αλλα πολλα!
Αν πας μεσανυχτα στις ταβερνες της Χασιας μπροστα σε ενα καθρεφτη και πεις το ονομα μου αναποδα θα σου φερουν δυο παλαμες κοκορετσι χωρις να τις εχεις παραγγειλει..

Spoiler

 

[Σαώρη]

Για κοντοσούβλι ποιος είναι ο σωστός κωδικός;
εντάξει λίγο οφφ, αλλά δείξτε κατανόηση

 

[Τζόνκαν]

Διαβάζω - μάλλον προσπαθώ να διαβάσω - το Αντιγόνες του Τζόρτζ Στάινερ

 

[Ναπολέοντας]

Τώρα διαβάζω το 'The Classical World: An Epic History from Homer to Hadrian' του Robin Lane Fox.

 

[Τσίου]

Τέλειωσα το Τζάνκι του Μπάροουζ, ήταν οκ. Δεν έκανε κολλάζ, οπότε ο τρόπος γραφής δεν με κούρασε ούτε με μπέρδεψε, έχασα όμως το μέτρημα, όπως και στην βιογραφία του Anthony Kiedis, πόσες φορές καθάρισε, πόσες ξανακύλησε... τον απέθαντο είχε. (Ελπίζω η σκηνή με το γατί να ήταν φανταστική, αλλά ήταν δεν ήταν, μια φορά εμένα το μάτι μου γύρισε). Διάβασα δύο βιβλία με ποιήματα του Ρίτσαρντ Μπρότιγκαν, το "Loading Mercury With a Pitchfork" & το "Rommel Drives on Deep Into Egypt". Τόση χαρά είχα να πάρω από την πρώτη φορά που διάβασα Καβάφη. Όσο οι άλλοι ποιητές χτυπούν γύρω μου αόρατα μυγάκια με ατελείωτες ασυναρτησίες, άγνωστες λέξεις, ημιγελοίους λυρισμούς και χωρίς ούτε ένα ποίημα της προκοπής, ο Μπρότιγκαν κατέβασε την χερούκλα του στην μούρη μου. Τώρα συνεχίζω με Μπρότιγκαν, "The Tokyo-Montana Express".

 

[Χρυσόστομος]

Διαβασα ενα βιβλιο του Τατσοπουλου το "Πρωτη εμφανιση". Ελαφρυ αναγνωσμα που κυλαει γρηγορα και αν και δεν το περιμενα ηταν πολυ καλο. Γελασα και γενικα περασα καλα διαβαζοντας το. Τωρα συνεχιζω με Φιλιπ Κερ και "Μοιραια Πραγα".

 

[Ναπολέοντας]

Πέρα απο το βιβλίο του Robin Lane Fox, τώρα διαβάζω και το A Companion to Ancient Egypt.

 

[Κουμφ φου τσε]

Τελείωσα το Πλάτωνας, όχι Προζακ! του Λου Μαρινοφ. Νταξ έχει ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα σημεία και θα το καταλάβαινα αν κάποιος ενθουσιαζόταν, αλλά προσωπικά δεν εντυπωσιάστηκα. Αοριστολογίες, απαξίωση της επιστήμης της ψυχολογίας και διαφήμιση επαγγέλματος φιλοσοφικής συμβουλευτικής (;) , ως ακόμα και σύμβουλοι επιχειρήσεων, κάτι το οποίο το θεωρώ απίθανο να συμβεί... Νομίζω πως δεν αξίζει τον θόρυβο που έκανε η παρέα μου (και όχι μόνο) πριν 2-3 χρόνια και όσο αναφορά την ιστορία της φιλοσοφίας, θεωρώ πολύ ανώτερο τον κόσμο της σοφίας!
Μετα από μια επίσκεψη σε έναν παλιό φίλο στη Λάρισα, δέχθηκα σαν δώρο το Πράσινο Μίλι το οποίο θα είναι και το επόμενο.

 

[Καλικάντζαρος]

Ο Γκααρντερ εχει αρχισει να με κουρασει και δεν εχω συμπληρωσει καλα καλα 50 σελιδες..
Εχω ξεκινησει ταυτοχρονα και ''Το κρατος και ο ιστορικος του ρολος'' του Πιοτρ Κροποτκιν.

 

[Πίκος Απίκος]

Πέρα απο το βιβλίο του Robin Lane Fox, τώρα διαβάζω και το A Companion to Ancient Egypt.

Τι το ενδιαφέρον μπορεί να έχει ένα βιβλίο για την Αρχαία Αίγυπτο;