Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

Φίλος μου επέστησε την προσοχή και τις αμφιβολίες του για την μετάφραση του Μπαμπασάκη. Αυτό και το Στόουνερ είναι δυό βιβλία που θέλω να τα διαβάσω στο πρωτότυπο και θα το επιχειρήσω από την νέα χρονιά.
 


Η γραφή της είναι καθηλωτική - ενώ κάποιοι χαρακτήρες καταντάνε λίγο εκνευριστικοί με την υπερβολικά πολλή μεμψιμοιρία τους, παρόλα αυτά δεν μπορείς να αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου. Έχει φτιάξει έναν τρομερό κόσμο για τη δράση των βιβλίων, η μαγεία είναι εχμ... μαγευτική, και ειλικρινά με κάποιους από τους ήρωες κολλάς και τους πονάς λες και είναι φίλοι σου καρδιακοί.
Ιαβέρη, πες ότι απευθύνθηκα και σε σένα, btw.

Άσχετο - σχετικό. Να υποθέσω ότι έχετε υπόψη σας τον Τροχό του Χρόνου, έτσι; Ο Ρόμπερτ Τζόρνταν είναι πραγματικά ένας από τους μεγάλους μάγους των βιβλίων, και ο Μπράντον Σάντερσον ήταν από τους λίγους που θα ήταν σε θέση να ολοκληρώσουν τη σειρά με τόσο άξιο τρόπο μετά τον θάνατο του πρώτου. Αν τυχόν δεν είχατε αναγνωστικά σχέδια για τα επόμενα 2-3 χρόνια, ελεύθερα διερευνήστε τις συστάσεις μου :))))
Αυτό θέλω, να χαθώ σε τέτοιους κόσμους και να κολλήσω!! :σάλια: Μου άρεσαν έτσι όπως τα λες, μπορεί από τη νέα χρονιά να τα τιμήσω. Δεν έχω διαβάσει πολλά βιβλία στα αγγλικά. Αυτά που διάβασα δε με δυσκόλεψαν καθόλου, αλλά δεν ξέρω αν θα είναι το ίδιο και με ένα βιβλίο φαντασίας, με τους όρους μαγείας κλπ. Θα το επιχειρήσω βέβαια!
Τον τροχό του χρόνου, το ξέρω αλλά δεν έχω μπει στη διαδικασία να τα διαβάσω, παραείναι πολλά βιβλία, άρα και πολλά χρήματα. :ρ Με εποχιακές δουλειές, δουλειά δεν κάνουμε και πόσω μάλλον με το βασικό μισθό των κάτω των 25. :ρ Ευχαριστώ πάντως για τις προτάσεις!!! :)))

Διαβάζω το "Μiddlesex" του Τζέφρυ Ευγενίδη. Ήταν χρόνια στην λίστα μου, αλλα τελευταία στιγμή κάποιο άλλο βιβλίο έπαιρνε την σειρά του για αγορά.... Τώρα χάρη της "Βαγγυ" και της κλήρωσης "διάβασε ένα αγαπημένο μου βιβλίο" έπεσε στα χέρια μου και απ' ότι φαινεται απο τις πρώτες σελίδες δυσκολά θα φύγει απ' αυτά..
Χαίρομαι!! Θα δεις ότι όσο προχωράει, τόσο πιο ωραίο θα γίνεται. :) Κι εγώ από βδομάδα θα παραγγείλω την επιλογή του λατίνου, αλλά θα πάρει σειρά το νέο έτος. :))))
 
Διαβασα το Σανσετ Παρκ του Πολ Οστερ. Μα τι συμβαινει με αυτον τον συγγραφεα και κλεινει τα βιβλία του αποτομα και βιαστικά; Οπως και τον Αορατο που εχω διαβασει ετσι και αυτο ειναι ενα καλογραμμενο βιβλίο αλλα με ενα φιναλε πολυ βιαστικό και προχειροφτιαγμενο.
Θα συνεχισω με το "Σφαγειο Σαλονικης" του Θανου Δραγουμη.
 
Σα να χεις δικιο. Σε αφηνει κάπως μετέωρο. Ανακαλω κι αλλα βιβλια του και μου χει αφησει και μενα την ιδια επιγευση.
 
Μετά την έντονη και δυνατή εμπειρία με το "Υπόγειο" του Ντοστογιέφσκι περνάω σε κάτι εξίσου κλασικό και θεατρικό : "Το Σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα" του Λόρκα !!!

Παιδιά για τον Όστερ που λέτε πιο πάνω, συμφωνώ ως προς το "Sunset Park" που έχω διαβάσει, η εξήγηση μπορεί απλά να είναι πως πάει να προλάβει τις εκδοτικές προθεσμίες...
 
Τελείωσα λοιπόν το θεατρικό του Λόρκα και έχω να πω πως και μόνο γι'αυτό το έργο θα τον τουφέκιζαν οι Φρανκιστές !!! Τόσο είναι έντονη η αποδόμηση του Παλιού Καθεστώτος που εκφράζει η "Μπερνάντα Άλμπα" !!! Μικρό αλλά χαρακτηριστικό θεατρικό διαμαντάκι !!!

Θα συνεχίσω με τη "Σύγκρουση των Πολιτισμών" του Σάμιουελ Χάντιγκτον, που ακόμη δεν πιστεύω πως το πέτυχα χτες στο Παζάρι !!!
 
Τελικά αυτος ο Sullivan ειναι σαν τα σπόρια, έτσι και τον ξεκινήσεις μια φορά δε σταματάς με τίποτα. Τις τελευταιες δύο βδομάδες διάβασα τη σειρά The Ryiria Chroniclels, τρία βιβλία, 1250 και σελιδες και τα κατευχαριστήθηκα! :)) Βέβαια μπορεί να έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι έχασα το κινητό μου οπότε δεν είχα με τι άλλο να ασχοληθώ πέρα από διάβασμα και τηλεόραση.
Για να ξεφύγω λίγο από το fantasy ξεκίνησα προχθές την '' Ανάσταση'' του Τολστόι, είμαι στην 100η σελίδα και πιστεύω ήδη ότι είναι ισάξιο των άλλων αριστουργημάτων του. :ναι:
 
Διαβασα το "Ενα καποιο τελος" του Μπαρνς και διαπιστωσα οτι οι Αγγλοι συγγραφεις δεν μου πάνε καθόλου. Καποια στιγμη θα κανω μια τελευταια αποπειρα με το πλιατσικο του Κοου που εχω ηδη στην βιβλιοθηκη μου.
Θα συνεχισω με "Το κοριτσι που επαιζε με την φωτια" του Λαρσον.
 
Εγώ διαβάζω μέχρι τώρα ένα άλλο βιβλίο του δεύτερου Γιου του Stephen King, και ενός από τους αγαπημένους μου συγγραφείς του τρόμου, τον Joe Hill: το βιβλίο του που διαβάζω και μεχρι τωρα κάποιες φορές παρατάω λέγεται λέγεται κουτί σε σχήμα καρδιάς και παρ'όλο που μου αρέσει η πλοκή του ο βασικός πρωταγωνιστής του ο Τζούντας Κόιν ειναι λιγο πιο πολυ καθίκι και κάθαρμα από άλλους χαρακτήρες βιβλίων γενικά που έχω διαβάσει. Χιλιάδες φορές ο Hill να μας είχε γράψει και κυκλοφορήσει ένα δεύτερο βιβλίο στον κόσμοτου Horns(Κερασφόρος) που το αγάπησα παρά πολύ και το έχω διαβάσει 3 με 4 φορές και είδα και την ταινία με τον Daniell Radcliffeτον γνωστό και αγαπητό μας Χάρι Πότερ που στο Horns παίζει τον Ιγκ Πέρυ τον πρωταγωνιστή και αντιήρωα του βιβλίου και μάλιστα τον πιο πολύ αγαπημένο, τραγικό, βασανισμένο και φοβερό ενδιαφέρον χαρακτήρα και αντιήρωα βιβλίου που έχω διαβάσει και έχω δεξί σε ταινία ποτέ μου.
Ο Τζούντας Κόιν είναι λίγο πιο αντιπαθητικός και εκνευριστικό και σπαστικός από τον Ιγκ που μπροστά του ο Ίγκ είναι αγγελούδι. Προσπάθησα να δικαιολογήσω και να αγαπήσω τον Τζούντας λόγω του παρελθόντος, της προσωπικότητας και του ενδιαφέροντος που έχει σαν χαρακτήρας και ατομο αλλά είναι λίγο πιο μαλάκας και ενοχλητικός από άλλους χαρακτήρες βιβλίων και μάλιστα λίγο πιο αντιπαθητικός από τους άλλους χαρακτήρεςκαι πρωταγωνιστές των άλλων βιβλίων τουJoe Hill και του Stephen King. Θα το τελειώσω Όμως το βιβλίο και αυτό εφοσον πολύ δύσκολα και πολυ μα παρά πολύ σπάνια τελειώνω βιβλία που με κάνουν να τα αγαπώ, με ενδιαφέρουν, Η τα μισώ η και δεν τα συμπαθώ και μάλιστα τα μονά βιβλία που δύσκολα τελειώνω και δεν συμπαθώ, μισώ η δεν αγαπώ είναι μετρημένα στα δάχτυλα μου.
Πάντως από το βιβλίο κουτί σε σχήμα καρδιάς με πρωταγωνιστή τον Τζούντας Κόιν χίλιες φορές αγαπώ και ενδιαφέρομαι για την Τζωρτζια (Μέριμπεθ) που εφ'όσον ειναι η συμπρωταγωνίστρια του βιβλίου χίλιες φορές να ήταν εκείνη η πρωταγωνίστρια της ιστορίας του βιβλίου και μάλιστα να χτυπούσε και να βασάνιζε τον Τζούντας Κόιν από την αρχή λόγω το ότι είναι πιο αξιαγάπητη και ενδιαφέρον και ακαταμάχητη κοπέλα και χαρακτήρας με πιο φοβερή και χρήσιμη προσωπικότητα από πολλούς χαρακτήρες του βιβλίου, ακόμη και από τον Τζούντας, Όχι μόνο γιατί είναι πανέμορφη και σέξυ κοπέλα αλλά έχει ταλέντα και χρησιμότητα από ότι ο Τζουντας και κάποιοι άλλοι χαρακτήρες του κουτί σε σχήμα καρδιάς.....!!!!! Πολύ ωραίο πάντως το κουτί σε σχήμα καρδιάς αν και ολίγο πιο αργό και και με λιγο κοιλιά, αλλά πολύ πιο φοβερό και πιο καλύτερο βιβλίο του Joe Hill για εμένα πάντοτε θα είναι το Horns(Κερασφόρος) με τον Ίγκ(Ιγκνάσιους)Πέρυ!!!! ????
 
Διαβάζω το ταξίδι προς το άγνωστο της θεάς αγκαθας και αν και είναι διαφορετικό από τα άλλα της είναι εξαιρετικό με ανατροπές! Κατασκοπευτικό γαρ.
 
Αφού μετά από 4 μήνες κατάφερα (μαζί με άλλα βέβαια) να τελειώσω το Οι Μπούντενμπροκ νιώθω μια ανακούφιση όπως και να το κάνουμε.. :ρ
Συνεχίζω με το Κόκκινη Ανατολή το οποίο διαβάζω όπου βρω για να δω τι θα γίνει παρακάτω :γιούπι:
 
Last edited:
Διαβάζω το Goodbye, Things: The New Japanese Minimalism του Fumio Sasaki.

Θέλω πολύ καιρό τώρα να δώσω / πετάξω πολλά πράγματα που έχω σπίτι γιατί το έχω παρακάνει, αλλά αυτό το βιβλίο δε φαίνεται να με βοηθάει ιδιαίτερα.
Άλλο να κρατήσεις λίγα, αλλά χρήσιμα πράγματα και άλλο να πετάξεις τα έπιπλα και το κρεβάτι σου και κοιμάσαι και να κάθεσαι σε ένα στρώμα βλέποντας τους τέσσερις τοίχους... :όχισουλέω:

 

Σαώρη

Θεραπεύτρια Μαγικών Πλασμάτων
@Λάο Τσε Για τον Γιασάρ Κεμάλ να έχεις υπόψιν σου και το «Ο μύθος των χιλίων ταύρων», αν δεν το έχεις διαβάσει και αν το βρεις βέβαια κάπου -γιατί είναι εξαντλημένο από τον εκδότη-. Είναι ένα όμορφο μυθιστόρημα. :ναι:
 
Διαβασα το "Κοριτσι που επαιζε με την φωτια" και νομιζω οτι ειναι η πρώτη φορά που το δευτερο μερος μιας τριλογίας ξεπερνάει το πρώτο. Ξεκινωντας το δεν περιμενα οτι θα μπορουσε να ξεπερασει το καταπληκτικό πρώτο βιβλίο ομως ο Λαρσον δινει ρέστα και στο δευτερο βιβλίο.
Θα συνεχισω με το "Πρεπει να μιλησουμε για τον Κεβιν" που είναι η πρόταση της Αμαντας απο το "Διαβασε ενα αγαπημένο μου".
 
Τελείωσα την '' Ανάσταση'' του Τολστόι, επιτελους! Ενώ το πρώτο μισό με ενθουσίασε και νόμιζα ότι θα πάθω κάτι παρόμοιο με την Άννα Καρένινα, στο δεύτερο μισό λιγό μου έκοψε την φόρα με τον διδακτικό χαρακτήρα που αποκτούσε το βιβλίο. Λίγο χλιαρή η αρχή της χρονιάς γι' αυτό συνεχίζω με το Στόουνερ του Τζων Γουίλιαμς το οπίο πλέον έχει αποκτήσει φαν κλαμπ στη Λέσχη μας. :)
 
Χρονια πολλα, καλη χρονια με υγεια σε ολους σας!

Τελειωσα τρεις, απο τους Πλατωνικους διαλογους, το "Συμποσιο", τον "Παρμενιδη" και τον "Φαιδωνα".
Ο Παρμενιδης, οφειλω να ομολογησω οτι με ταλαιπωρησε ιδιαιτερα..
Συνεχιζω με τον βιο και την πολιτεια του Σωκρατη, που το εχω αφησει καπου στη μεση.

Ιαβερη, σιγουρα η "Ανασταση" δεν πιανει τα επιπεδα της "Καρενινα, ομως σε καθε περιπτωση αποτελει ενα εξαιρετικο αναγνωσμα, οπως εξαιρετικος και μια κατηγορια απο μονος του, ειναι ο Τολστοι.
Τωρα οσον αφορα τον "Στοουνερ" προσθεσε και μενα στο φαν κλαμπ της Λεσχης...:)))) Ενα απο τα καλυτερα βιβλια που διαβασα το ετος που περασε.
Εχω την αισθηση οτι θα σου αρεσει και σενα ιδιαιτερα..
Καλη αναγνωση σε σενα, και καλες και ποιοτικες αναγνωσεις σε ολους το τρεχον πλεον ετος.
 
Top