Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

[Σμίλα]

Τέλειωσα το Μια μικρή γερμανική πόλη, του Λε Καρέ, πολύ καλύτερο απ'ότι περίμενα.

Είχα μέρες να μπω στη λέσχη αλλά ήδη βρήκα δύο βιβλία για διάβασμα , τα οποία είναι κρυμμένα στα βάθη της βιβλιοθήκης μου εδώ και χρόνια.
Ετούτο εδώ, το έχω στα αγγλικά 'A small town in Germany' ο τίτλος. Από τα λίγα που δεν έχω διαβάσει καθώς όταν ,προ αμνημονεύτων ετών, έπεσε στα χέρια μου -νομίζω το βρήκε η μητέρα μου στο αεροπλάνο ξεχασμένο'- μου φάνηκε πως είναι συνέχεια από κάποιο προγενέστερο. Έκτοτε το ξεχασα .
Μπορείς να μου πεις αν είναι αυτόνομο ώστε να το αρχίσω;

 

[Διχασμένη]

Εγώ αυτές τις μέρες τελείωσα το βιβλίο "Είναι ένα γεφύρι στο Δρίνο" του νομπελίστα συγγραφέα Ίβο Άντριτς. Παρότι καταλαβαίνω την αξία του, δεν μπορώ να πω ότι μ' άρεσε ιδιαίτερα το βιβλίο. Θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ιστορικό μυθιστόρημα, υπό την έννοια ότι βλέπουμε την ιστορία των Βαλκανίων (τουρκοκρατία, απελευθέρωση, εξάπλωση της Αυστροουγγαρίας στα Βαλκάνια, Α' Παγκόσμιος Πόλεμος) μέσα απ' τα μάτια των κατοίκων της μικρής πόλης του Βίσεγκραντ. Αυτό που δε μ' άρεσε είναι ότι είναι πολύ απρόσωπο, για μυθιστόρημα: δεν έχει ανθρώπους για πρωταγωνιστές, αλλά ο κύριος ήρωας του μυθιστορήματος είναι το εμβληματικό γεφύρι του Βίσεγκραντ (που σώζεται ως σήμερα, όπως διάβασα στη Wikipedia). Απ' τη μέση και μετά, μπορεί να πει κανείς ότι έχουμε κι έναν πρωταγωνιστή άνθρωπο, αλλά και πάλι βλέπουμε μόνο τη δημόσια παρουσία του και την αντίδρασή του στα ιστορικά γεγονότα. Κατά τα άλλα, τα υπόλοιπα γεγονότα που περιγράφει το βιβλίο είναι σαν σύντομες κι όχι πολύ ενοποιημένες θεατρικές πράξεις.
Με ενόχλησε αρκετά επίσης και το ότι, επειδή το γεφύρι χτίστηκε την Τουρκοκρατία και θεωρείται σύμβολο σταθερότητας για την πόλη, αλλά και επειδή ο ένας ήρωας που βλέπουμε στο μεγαλύτερο μέρος του μυθιστορήματος είναι μουσουλμάνος, η Τουρκοκρατία θεωρείται κάτι σαν ιδανική περίοδος. Δεν βλέπουμε δηλαδή τόσο πολύ την άποψη της χριστιανικής και εβραιικής κοινότητας, παρά μόνο την κατανοητή ανησυχία στις αλλαγές.
Με αηδίασε επίσης καθώς στην αρχή του βιβλίου με το χτίσιμο του γεφυριού, περιγράφεται μια εκτέλεση και μάλιστα με όλες τις λεπτομέρειες!
Γενικά, μου θύμισε λιγάκι (αν και έχουν σημαντικές διαφορές τα δύο βιβλία) ένα βιβλίο ενός Έλληνα, που διαδραματίζεται στην Άρτα κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας.
Τώρα διαβάζω τα πολυαγαπημένα Αστερίξ στα Γαλλικά: το χρυσό δρεπάνι, που είναι πολύ μοντέρνο, καθώς περιγράφεται η εγκληματικότητα σε μια μεγάλη πόλη, και τον αγώνα των αρχηγών, όπου ο δρυίδης τρελαίνεται από χτύπημα μενίρ και γίνεται χαμός, καθώς προσπαθούν να τον βοηθήσουν να συνέλθει.

 

[Τζόνκαν]

Ετούτο εδώ, το έχω στα αγγλικά 'A small town in Germany' ο τίτλος. Από τα λίγα που δεν έχω διαβάσει καθώς όταν ,προ αμνημονεύτων ετών, έπεσε στα χέρια μου -νομίζω το βρήκε η μητέρα μου στο αεροπλάνο ξεχασμένο'- μου φάνηκε πως είναι συνέχεια από κάποιο προγενέστερο. Έκτοτε το ξεχασα .
Μπορείς να μου πεις αν είναι αυτόνομο ώστε να το αρχίσω;

Καλησπέρα Σμίλα, αυτόνομο είναι, δεν υπάρχει προγενέστερο .

 

[Βασίλισσα]

Μόλις τελείωσα την Μικρή Ιστορία της Φιλοσοφίας του Nigel Warburton. Ένα βιβλίο που κατά την ταπεινή μου άποψη θα έπρεπε να υπάρχη σε κάθε ιδιωτική βιβλιοθήκη. Όμορφο ταξίδι με πολλούς δρόμους που σίγουρα θα επισκεφτώ τον κάθε ένα συγγραφέα ξεχωριστά.

Συνεχίζω με έναν πολύ αγάπημενο συγγραφέα τον M.J. Arlidge Γύρο γύρο όλοι. Ένα αστυνομικό βιβλίο με πολύ αγωνία και μυστήριο.

 

[Σμίλα]

Καλησπέρα Σμίλα, αυτόνομο είναι, δεν υπάρχει προγενέστερο .

Τζόνκαν ευχαριστώ , θα το διαβάσω και θα γράψω κι εγώ τις εντυπώσεις μου όταν το τελειώσω.

 

[Βάγγυ]

Τελείωσα τον Ήρωα των Αιώνων , το τρίτο βιβλίο της σειράς των Ομιχλογέννητων, και συνεχίζω με το " Και τώρα ανθρωπάκο" του Χανς Φαλάντα.

Για πες μας και τις συνολικές εντυπώσεις σου. ))

 

[Ιαβερης]

Για πες μας και τις συνολικές εντυπώσεις σου. ))

Βάγγυ μου, τι να πρωτοπώ γι' αυτήν την απίστευτη σειρά! Με είχες προϊδεάσει βέβαια ότι θα διαβάσω κάτι καλό όμως δεν περίμενα να ενθουσιαστώ τόσο. Αριστουργηματικά στημένος κόσμος, απίστευτοι χαρακτήρες ( με την Vin δε έναν έρωτα τον έπαθα ), πολλή δράση ιδιαίτερα μετά το δεύτερο μέρος του πρώτου βιβλίου με αποκορύφωμα βέβαια το τρίτο μέρος της τριλογίας. Το δυνατότερο σημείο για μένα είναι το σύστημα μαγείας που σκέφτηκε ο Σάντερσον. Στην αρχή άργησα λίγο να πάρω μπρος πώς λειτουργεί όλο αυτό με τα μέταλλα όμως αργότερα που το εμπέδωσα δεν έμεινε παρά να θαυμάσω την απίστευτη φαντασία του συγγραφέα. :ναί: Δηλαδή τι Χάρι Πότερ και βλακείες, με τα ραβδιά του και τα σκουπόξυλά του, αυτή εδώ είναι μαγεία. Ένα ακόμα πλεονέκτημα για μένα, μιας και το διάβασα στα αγγλικά, ήταν η γλώσσα του συγγραφέα, ωραία και κατανοητή χωρίς να καταφεύγει σε ψεύτικους αρχαϊσμούς που χρησιμοποιούν άλλοι συγγραφείς και καλά για να προσδώσουν ένα βάρος στα γραφόμενά τους. Ευτυχώς έχουμε άλλα τρία βιβλία από το σύμπαν των Ομιχλογέννητων όμως θα το αφήσω για λίγο αργότερα, μην το κάψω τελείως και βαρεθώ.

Κατα τ'άλλα τελείωσα το " Και τώρα ανθρωπάκο" του Χανς Φαλάντα, δεν ξέρω, έχω πάθει πλάκα με τον τύπο. Είναι το δεύτερο βιβλίο του που διαβάζω μετά το Μόνος στο Βερολίνο και θέλω πλέον να διαβάσω όλα τα υπόλοιπα που έχει γράψει. Ρεαλιστική και ωμή περιγραφή του Βερολίνου της δεκαετίας του 30, λίγα χρόνια πριν αναλάβει την εξουσία ο Χίτλερ. Το πόσο μοιάζει η κατάσταση τότε με τη σημερινή που ζούμε στην Ελλάδα και στις χώρες γενικά όπου η οικονομική κρίση οργιάζει, είναι απλά τρομακτική. Δηλαδή λίγο αρχίζω και καταλαβαίνω και δικαιολογώ εν μέρει τους Γερμανούς που υπέκυψαν στην προπαγάνδα του Χίτλερ και οδηγήθηκαν στον πόλεμο, αρχές της δεκαετίας του 30 είχαν πιάσει πάτο, η απόλυτη εξαθλίωση. Και δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται.

Για να ξεφύγω από τη μαυρίλα που με πλάκωσε με τον Φαλάντα, χθες ξεκίνησα το Forrest Gump του Winston Groom, το οποίο να πω έχει ελάχιστη σχέση με την ταινία, πολύ διαφορετικό και τραγικά αστείο. Λογικά μέχρι αύριο θα το τελειώσω.

 

[Λίλιθ]

Μόλις τέλειωσα το χιόνι ήταν βρώμικο από τον Σιμενόν. Εξαιρετικό βιβλίο. Είναι το δεύτερο που διαβάζω από τον ίδιο και ανήκει στη σειρά με τα σκληρά του μυθιστορήματα.

 

[Μπου Ραντλι]

Τελείωσα το "Στον Δρόμο" του Κέρουακ και προβληματίστηκα πολύ ομολογώ για τις εμπειρίες της ζωής μου !!! Να ένα έργο πραγματικά που αξίζει να το διαβάσει κανείς πολύ νέος !!!

Τώρα προχωράμε με κάτι πολύ διαφορετικό : "Ο Γλάρος" τον Άντον Τσέχοφ...

 

[Χρυσόστομος]

Κατα τ'άλλα τελείωσα το " Και τώρα ανθρωπάκο" του Χανς Φαλάντα, δεν ξέρω, έχω πάθει πλάκα με τον τύπο. Είναι το δεύτερο βιβλίο του που διαβάζω μετά το Μόνος στο Βερολίνο και θέλω πλέον να διαβάσω όλα τα υπόλοιπα που έχει γράψει.

Ιαβερη εξαιρετικος συγγραφεας ο Φαλαντα, ειναι απο τους αγαπημενους μου. Και απορω με τους Ελληνες εκδοτες που δεν εχουν μεταφρασει περισσοτερα βιβλια του αφου περαν των δυο που ανεφερες εχει μεταφρασθει ακομα μονο "Ο ποτης " (εξαιρετικο και αυτο). Απο τα υπολοιπα το πιο γνωστο του ειναι το "Wolf Among Wolves" (Λυκος αναμεσα σε λυκους).

 

[Ιαβερης]

Χρυσοστομε, έχω στα προσεχώς το Iron Gustav: A Berlin Family Chronicle όμως και τα υπόλοιπα που ανέφερες φαίνονται πολύ καλά. Σ' ευχαριστώ για τις προτάσεις.

 

[Βάγγυ]

. Αριστουργηματικά στημένος κόσμος, απίστευτοι χαρακτήρες ( με την Vin δε έναν έρωτα τον έπαθα ), πολλή δράση ιδιαίτερα μετά το δεύτερο μέρος του πρώτου βιβλίου με αποκορύφωμα βέβαια το τρίτο μέρος της τριλογίας. Το δυνατότερο σημείο για μένα είναι το σύστημα μαγείας που σκέφτηκε ο Σάντερσον. Στην αρχή άργησα λίγο να πάρω μπρος πώς λειτουργεί όλο αυτό με τα μέταλλα όμως αργότερα που το εμπέδωσα δεν έμεινε παρά να θαυμάσω την απίστευτη φαντασία του συγγραφέα. :ναί: Δηλαδή τι Χάρι Πότερ και βλακείες, με τα ραβδιά του και τα σκουπόξυλά του, αυτή εδώ είναι μαγεία.

Νομίζω ότι αυτό είναι που με σοκαρε (ευχάριστα φυσικά) με αυτή τη σειρά, το πόσο καλοστημένο είναι το σύστημα μαγείας και το ποσο καλογραμμένοι και φτιαγμένοι είναι οι χαρακτήρες. )) Δεν προσθέτω κάτι, τα είπες όλα. Χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσε, γιατί ξέρεις, όταν λες τόσα καλά λόγια για κάποιο βιβλίο, πραγματικά ανυπομονείς να δεις τις εντυπώσεις του άλλου, δε θες να απογοητευτεί. ))

 

[Ιαβερης]

Πολύ καλό τελικά το Forrest Gump, όχι τίποτα σπουδαίο λογοτεχνικά, όμως ήταν πολύ αστείο! Συνεχίζω με το Γεφύρι του Δρίνου του Ίβο Άντριτς.

 

[Μπου Ραντλι]

Τέλος ο "Γλάρος" του Τσέχοφ και ήταν αναμενόμενα σπουδαίο !!! Διαχρονικά τα μηνύματα κι οι ανησυχίες, πάντα διαχρονικός ο Άντον. Ανυπομονώ κάποια στιγμή να το πετύχω και σε παράσταση !!!

Προχωρώ τις αναζητήσεις μου με πολύ σκληρό έργο για την Κατοχή και τον Εμφύλιο, "Πολιορκία" του Αλέξανδρου Κοτζιά...

 

[Τζόνκαν]

Εξαιρετική επιλογή Μπου Ράντλι, αν και η γλώσσα φαντάζει λίγο περίεργη, είναι Δυνατό μυθιστόρημα.

 

[Τζόνκαν]

'Οταν το τελειώσεις διάβασε και το Μια φανταστική περιπέτεια , του ίδιου.

 

[Τζόνκαν]

Μόλις τέλειωσα το χιόνι ήταν βρώμικο από τον Σιμενόν. Εξαιρετικό βιβλίο. Είναι το δεύτερο που διαβάζω από τον ίδιο και ανήκει στη σειρά με τα σκληρά του μυθιστορήματα.

Σπουδαίο μυθιστόρημα, βαθιά υπαρξιστικό, προτού τον φέρει τον υπαρξισμό στην λογοτεχνία ο Καμύ.

 

[Μαντλεν]

Τέλειωσα το '''Ενας καλλιτέχνης του ρευστού κόσμου'' και το ''Ο θαμμένος γίγαντας''. Και τα δύο του Ισιγκούρο. Καμία σχέση μεταξύ τους. Μου άρεσαν και τα δύο με σημαντικό προβάδισμα στο πρώτο.
Ξεκίνησα τα Έθιμα ταφής.

 

[Χρυσόστομος]

Διαβασα το τριτο μερος της αριστουργηματικης τριλογιας του Λαρσον "Το κοριτσι στην φωλια της σφηκας" και θα συνεχισω με το "Πεθαινοντας την ανοιξη" του Ραλφ Ροτμαν.

 

[Επαμεινωνδας]

Διαβαζω την ιστορια της φιλοσοφιας, την πολυ ενδιαφερουσα εκδοση της εφημεριδας "Βημα".