Ω, ναι. Την πρώτη φορά που το άφησα, έπεσε το τάμπλετ φαρδύ πλατύ πάνω στην μύτη μου. Την δεύτερη, η γωνία του με βρήκε κάτω από το μάτι (είχα ξαπλώσει με το αριστερό πλευρό). <-Δεν κάνω πλάκα. Ξυπνούσα κι έλεγα φωναχτά, ΤΙ ΕΓΙΝΕ;Unputdownable???![]()
Ξεκίνησα τον άνθρωπο που τον έλεγαν Ούβε, και για να αποκτήσει ενδιαφέρον σκέφτηκα κάθε φορά που συναντούσα as if ή as though να κατεβάζω σφηνάκια, αλλά ντάξει, δεν έλεγε να γίνω λιάρδα μεσημεριάτικα και το παράτησα. Τώρα σκέφτομαι να κάνω συνανάγνωση με τον εαυτό μου (Βαλ!
Last edited: