Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

[Σμίλα]

Σμίλα, άργησα αλλά τελείωσα με την εκδίκηση. Η αλήθεια είναι ότι το περίμενα πιο δυνατό, να τρομάξω λιγάκι κάτι το οποίο δε συνέβη ιδιαίτερα. Δεν είναι ότι δεν ήταν καλό, απλά ηταν... λίγο. Σίγουρα το χρόνο του κάποιος δεν τι χάνει διαβάζοντάς το, αλλά δε νομίζω ότι θα μου μείνει για καιρό. Εσύ τι έχεις διαβάσει;

Βάγγυ μου καλημέρα και χρόνια πολλά -κάπου έγραψες ότι είναι τα γενέθλιά σου σήμερα- και πάντα χαρούμενη!
Τελείωσα το 'Μidllesex' του Τζέφρυ Ευγενίδη, στο οποίο οι προβλέψεις μας ήταν απολύτως σωστές. Υπέροχο , αγαπημένο βιβλίο !
Κατόπιν τελείωσα την 'Υπόθεση Jacob' του Γουίλιαμ Λάντεη, ένα δικαστικό ,οικογενειακό δράμα. Καλούτσικο ήταν, δεν τρελάθηκα , παρόλο που το διάβασα πολύ γρήγορα όπως όλα του είδους καθότι με τραβάει πολύ το μυστήριο και η αγωνία που προσφέρουν.
Τώρα άρχισα τη 'Λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων' του Μισέλ Γκενασιά και ελπίζω σε κάτι καλό.

 

[Ιαβερης]

Μου αφήνουν ένα αίσθημα ανολοκλήρωτου

Ακριβώς αυτό, φίλε! Σαν να τους λείπει μια κλιμάκωση, κάτι τέλος πάντων που να σου μείνει στο τέλος. Τέλος πάντων,θα το παλέψω μέχρι το τέλος και ίσως καταλήξω στο αν μου αρέσει τελικά ή όχι.

 

[Τσίου]

Χρόνια πολλά, Βάγγυ! Ό,τι ποθείς!
Ενθουσιάστηκα με το The new me, της Χάλι Μπάτλερ. Ένας από τους λόγους που με έκαναν να πετάω πίσω το κεφάλι και να ευχαριστώ το ταβάνι, είναι που η Μπάτλερ μέσα στα προβλήματα της ηρωίδας δεν έμπλεξε τα ερωτικά. Προσωπικό κόλλημα. Τρέμει το φυλλοκάρδι μου όταν σκάνε τα υπαρξιακά σε κάθε βήμα, και οι ηρωίδες βρίσκουν την ενέργεια (και τον χρόνο) κι αρχίζουν την μίρλα για τους γκόμενους. Όχι μόνο με πετάει εκτός, το βρίσκω τρομερά ενοχλητικό. Το συγκρίνουν με το My Year of Rest and Relaxation, της Οτέσα Μόσφεγκ, αλλά νικήτρια--για μένα--βγήκε η Μπάτλερ.

 

[Φτωχόπαιδο]

Ξεκίνησα το: Σημειώσεις Ενός Πορνόγερου του Τσαρλς Μπουκόφσκι... σίγουρα έχει πιασάρικο τίτλο! Ίσως και νάναι το μοναδικό βιβλίο του, που δεν διάβασα ακόμα

 

[Χρυσόστομος]

Διαβασα το μετριο αστυνομικο "Τρεις μερες μια ζωη" του Πιερ Λεμετρ, συνεχισα με το ακομα μετριοτερο αστυνομικο "Αιθουσα Vip" του Λαπιντους, χωρις πειστικη υποθεση, πολλες τρυπες και φιναλε που αφηνει αναπαντητα ερωτηματα τα οποια υποθετω θα εξηγουνται στα επομενα του βιβλια αλλα δεν με ενδιαφερει καθόλου να μάθω. Μετα διαβασα καποια κακιστα διηγηματα του Τατσοπουλου τα οποια με κάνανε να αναρρωτιεμαι πως βρεθηκε εκδοτης να τα εκδόσει. Χωρις περιεχομενο, χωρίς νόημα, τιποτα. Μια καλη χρηση μονο της γλωσσας και τελος. Φτανει αυτό; Οχι βεβαια. Και επειδη απελπιστηκα με τις αλλεπαλληλες μετριοτητες θα συνεχισω με ενα πιστεύω σιγουρακι. "Στο χειλος της αβυσσου" του Εριχ Κεστνερ.

 

[Βάγγυ]

Σμίλα και Τσίου ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας κι ανταποδίδω, κάθε ευτυχία

Spoiler

Χθες γύρισα πατρια εδάφη γι' αυτο απαντώ με χρονοκαθυστερηση

 

[Διχασμένη]

Χρόνια πολλά, Βάγγυ! (με χρονοκαθυστέρηση)

Λοιπόν, εγώ τώρα διαβάζω, για δεύτερη συνεχόμενη φορά, το Φαρενάιτ 451 του Bradbury. Είναι ένα πάρα πολύ ωραίο βιβλίο, δυνατό και ανατριχιαστικά προφητικό, αλλά με μια γλύκα και με ελπιδοφόρο τόνο, χαρακτηριστικό που δεν συναντάται συχνά σε βιβλία του είδους. Αυτά τα μάλλον ασυνήθιστα χαρακτηριστικά το κάνουν κιόλας, νομίζω, πιο προσιτό προς τους αναγνώστες.
Γενικά, το βιβλίο αυτό συστήνεται ιδιαίτερα σε αφοσιωμένους βιβλιόφιλους!

 

[Βάγγυ]

Ευχαριστώ πολύ Διχασμένη Βλέπω ενθουσιαστηκες με το Φαρενάιτ, δεύτερη φορά σερί;

 

[Διχασμένη]

Πράγματι, ενθουσιάστηκα!

 

[Δημήτρης Μ]

Inner Experience, Ζωρζ Μπατάιγ
Μυθολογίες, Ρολάν Μπαρτ
Τοστ Ζαμπόν, Τσαρλς Μπουκόφσκι
Λατινικά Γ' λυκείου κατεύθυνσης

 

[Δουλτσινέα]

Έπεσε στα χέρια μου ένα ελαφρώς εύπεπτο βιβλιαράκι του Στ. Δάνδολου ''Ιστορία χωρίς όνομα''. Βασίζεται στα ημερολόγια της μεγάλης συγγραφεώς Π.Δέλτα και είναι μυθοπλασία που αναφέρεται στην απαγορευμένη σχέση της με τον Ίωνα Δραγούμη.

Δίνει βέβαια κάποιες πληροφορίες για την ζωή της Δέλτα, την αυστηρή οικογένεια στην οποία μεγάλωσε, αλλά μέχρι εκεί. Εύκολο και γρήγορο ανάγνωσμα για κουρασμένες μωρομάνες!

 

[Ιπποπόταμος]

Διαβάζω το "Ιστορίες μυστηρίου" του Ποε.

Επίσης για καποιο μέλος που έψαχνε το "Ζωη οδηγίες χρήσης" του Πέρεκ πρέπει να ξανατυπώθηκε από τις εκδόσεις Υψίλον καθώς στα γνωστά βιβλιοπωλεία το δείχνει διαθέσιμο (δεν μπορούσα να βρω την ανάρτηση για αυτό το αναφέρω εδώ).

 

[Δουλτσινέα]

Διαβάζω έπειτα από αρκετά χρόνια ξανά Αγκάθα Κρίστυ. Ξεκίνησα με το ''Φόνοι με αλφαβητική Σειρά'' με πρωταγωνιστή, ποιον άλλον, φυσικά τον Ηρακλή Πουαρώ!

 

[Χρυσόστομος]

Διάβασα το εξαιρετικο "Στο χειλος της αβυσσου" που μου αρεσε πάρα πολύ (φοβερός χαρακτήρας ο Φάμπιαν) και τωρα διαβάζω το Fight club.

 

[Χρυσόστομος]

Τελειωσα το "Fight Club" και ηταν η πρωτη φορά απο τα βιβλία που εχουν γίνει ταινίες που έχω διαβάσει που η ταινια ηταν ανώτερη του βιβλίου. Καλό ηταν και το βιβλίο αλλά δεν έφτασε τα επίπεδα της ταινίας που ήταν αξεπέραστη.

 

[Κόρτο Μαλτέζε]

Έτσι για να μην σας κρατώ σε αγωνία, μετά την 1η Φεβρουαρίου που ήταν η προηγούμενη ανάρτησή μου διάβασα:
1. Πιερ Σουβεστρ και Μαρσέλ Αλάν: Φαντομάς. Κλασικό αστυνομικό, ούτε κρύο ούτε ζέστη.
2. Χαρούκι Μουρακάμι: Το κουρδιστό πουλί. Αρκετά έως πολύ καλό, αν σου αρέσει το στιλ του Μουρακάμι βέβαια.
3. Χόρχε Λουίς Μπόρχες και Αδόλφο Μπιόι Κασάρες: Έξι προβλήματα για τον δον Ισίδρο Παρόδι. Δυο θρύλοι της αργεντίνικης λογοτεχνίας πειραματίζονται με χιούμορ πάνω στα μοτίβα της αστυνομικής λογοτεχνίας. Αρκετά διασκεδαστικό
4. Ελί Βιζέλ: Η νύχτα. Αφήγημα για το Άουσβιτς από επιζώντα του Άουσβιτς. Ενδιαφέρον αλλά δεν φτάνει τον Πρίμο Λέβι.
5. Σεντ-Τζον Πηρς: Χρονικό. Φιλόδοξη πομπώδης ποιητική σύνθεση σχετικά μεγάλου μεγέθους από τον νομπελίστα λογοτεχνίας του 1960. Δεν με ενθουσίασε.
6. Μενέλαος Λουντέμης: Αγέλαστη άνοιξη. Τυπικός Λουντέμης, όχι και τόσο μελό (παρά τον τίτλο). Δεν ενθουσιάστηκα αλλά ήταν καλύτερο απ'ότι περίμενα.
7. Ντέιβιντ Μαλούφ: Λύτρα. Ωραίο μυθιστόρημα βασισμένο στην συνάντηση Πρίαμου και Αχιλλέα της Ιλιάδας.
8. Γκέρχαρτ Χάουπτμαν: Ο αιρετικός απ'την Σοάνα. Ψιλοαδιάφορη επανάληψη της ιστορίας του αξιοσέβαστου μέλους της κοινωνίας που ο έρωτάς του για μια νέα και αθώα κοπέλα τον οδηγεί στον όλεθρο. Νομπελ λογοτεχνίας 1912 μεν, η ιστορία έχει ειπωθεί καλύτερα και πιο ευφάνταστα δε.
9. Στιούαρτ Νέβιλ: Κλεμμένες ψυχές. Αστυνομικό με θέμα το τράφικινγκ και την διαφθορά των αρχών που το ενισχύει. Είχε καλές στιγμές, τετριμμένο το θέμα όμως.
10. Μπενίτο Πέρεθ-Γκαλδός: Τριστάνα. Διαβάζεται λόγω του ότι απετέλεσε την βάση για την ταινία του Μπουνιουέλ. Δες την ταινία καλύτερα λοιπόν...
11. Α.Β. Γεοσούα: Ο κύριος Μάνι. Η αναζήτηση της εβραϊκής ταυτότητας μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας από το 1840 έως το 1980. Πολύ καλογραμμένο. Μου άρεσε πολύ.
12. Αντρέ Μπρινκ: Λένε πως θα βρέξει. Νότια Αφρική δεκαετία του 1970. Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο. Πραγματικά με ενθουσίασε (αν και η γραμματοσειρά θα μπορούσε να είναι λίγο μεγαλύτερη)
13.Τζούλιαν Μπαρνς: Ένα κάποιο τέλος. Καλογραμμένο μεν, αλλά χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον
14. Κεν Κέισι: Στη φωλιά του κούκου. Ωραίο βιβλίο αρκετά διαφορετικό από την ταινία. Αξίζει να διαβαστεί αλλά η ταινία είναι έρωτας.
15. Έντουιν Α. Άλμποτ: Επιπεδοχώρα. Αδιάφορο βιβλίο (με όχι ιδιαίτερα συγκαλυμμένες θεολογικές αναφορές). Τουλάχιστον είναι μικρό

αυτά...

 

[Βασίλισσα]

Συγνώμη Κόρτο... αυτά τα διάβασες μέσα σε δύο μήνες; πόσες ώρες διαβάζεις; Πόσο πίσω έχω μείνει;;;

 

[Φιλιπ]

κάποτε διάβαζα ένα βιβλίο την εβδομάδα.σχεδον σαν τον κόρτο δλδ.τελευταία λόγο κάποιον ανακατατάξεων διαβασα μόνο ένα βιβλίο τον τελευταίο μήνα,το "Σάσκα Ζιγκουλιόφ" του Αντρέγιεφ.συνεχιζω με το "Ρωσικό ημερολόγιο" του Στάινμπεκ με φωτογραφίες του Ρόμπερτ Κάπα.Να δώ αυτό πόσο χρόνο θα μου πάρει να το τελειώσω..

 

[Κόρτο Μαλτέζε]

Συγνώμη Κόρτο... αυτά τα διάβασες μέσα σε δύο μήνες; πόσες ώρες διαβάζεις; Πόσο πίσω έχω μείνει;;;

Εντάξει κάποια ήταν μικρά. Αλλά γενικά διαβάζω ένα διωράκι την μέρα.

 

[Βασίλισσα]

Όταν λέμε μικρά; να φανταστώ 500 σελιδούλες; :P
Επίσημα δηλώνω τον θαυμασμό μου. Εγώ δεν προλαβαίνω να διαβάσω τόσο. Ελπίζω να καταφέρω κάποια στιγμή τα μισά.

Φίλιπ νομίζω πρέπει να κάνουμε καινούργια Αφετερία.