Like! Για να δουν αυτοι!Τελειωσα το -εξαιρετικο- Τι ειδε η Γυναικα του Λωτ. Το ειχα βαλει και στην τριαδα μου για το "Διαβασε ενα αγαπημενο μου βιβλιο", πριν καν το τελειωσω. Τοσο καλο!
Να μας πεις αν άξιζε να το διαβάσεις, ή είναι απλά μια ευκαιρία για κουτσομπολιό τώρα που τον ξαναθυμήθηκε ο πολύς κόσμος.Τελείωσα το Institute του Στίβεν Κιγκ, το οποίο με άφησε σχετικά ικανοποιημένο αν εξαιρέσουμε το κάπως χλιαρό τέλος. Τώρα συνεχίζω με το Somebody to love- Life, Death and Legacy of Freddie Mercury.
Καστάλια, ενδιαφέρουσα μεν η βιογραφία, πολύ Espresso ( την εφημερίδα εννοώ) δε. Ενώ δίνει πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τη μπάντα γενικά και την δημιουργία των θρυλικών τραγουδιών τους, σε κάθε σελίδα σχεδόν γίνεται αναφορά στην ομοφυλοφιλία του Φρέντι Μέρκιουρι. Εντάξει, ο άνθρωπος είχε αυτή την ιδιαιτερότητα (που στις μέρες μας πλέον δεν έχει τίποτα το ιδιαίτερο btw) αλλά εκτός αυτού ήταν ταλέντο από τα λίγα και οι συγγραφείς του βιβλίου ελάχιστα εστιάζουν σ'αυτο το κομμάτι. Το ψιλοπαρατάω προς το παρόν, είμαι περίπου στο ένα τρίτο του βιβλίου, και θα το διαβάσω αποσπασματικά γιατι δεν είναι εντελώς για πέταμα, απλώς αποσυντονίζει τον αναγνώστη με τους "τατιανοστεφανιδισμούς" του.Να μας πεις αν άξιζε να το διαβάσεις, ή είναι απλά μια ευκαιρία για κουτσομπολιό τώρα που τον ξαναθυμήθηκε ο πολύς κόσμος.
Χαχα, αυτό ακριβώς εννοούσα. Ευχαριστώ για τη διαφωτιστική γνώμη σου."τατιανοστεφανιδισμούς" του.