Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

[Σελεφά]

Λοιπόν μετά το φανταστικό και αισιόδοξο Project Hail Mary, θα ξεκινήσω το Siege and Storm (βιβλίο 2 της σειράς The Shadow and Bone Trilogy) της Leigh Bardugo.
Το 1ο βιβλίο με τίτλο The Shadow and Bone (κυκλοφορεί στα ελληνικά με τίτλο Οι Γκρίσα: Σκιές και οστά) δεν με ενθουσίασε αλλά:
1. Χρειάζομαι κάτι ανάλαφρο και όταν συμβαίνει αυτό η νεανική και η παιδική λογοτεχνία είναι ό,τι πρέπει για την περίπτωση.
2. Έχω αγοράσει την επόμενη σειρά της ίδιας (Six of Crows Duology) που βασίζεται στην κοσμοπλασία των Γκρίσα και πέρα του ότι έχω ακούσει τα καλύτερα, λένε ότι είναι καλύτερα να διαβαστεί και η πρώτη σειρά.
3. Θέλω να δω τη σειρά του Netflix.

 

[Διχασμένη]

Διαβάζω (ξανά) το ήρωες και θαυμαστά του Μεσαίωνα του Λε Γκοφ. Εξερευνά τη δημιουργία και τη μεταγενέστερη μετατροπή πολλών ηρώων και τόπων σημασίας του Μεσαίωνα μέχρι σήμερα. Οι ήρωες και τα θαυμαστά που αναφέρονται είναι ο Αρθούρος, ο Ρομπέν των δασών, οι ιππότες, οι ζογκλέρ, οι τροβαδούροι, ο μονόκερως, οι Βαλκυρίες, το μοναστήρι, ο καθεδρικός, το οχυρό κάστρο, η Πάπισσα Ιωάννα (και με ελληνικό ενδιαφέρον, λόγω Ροΐδη κλπ). Μ' αρέσει πολύ, γιατί αν και είναι σύγγραμμα, είναι ευχάριστο και ελαφρύ. Είναι σχεδόν σαν να διαβάζει κανείς βιβλίο φαντασίας, γιατί ερευνώνται πολλά μοτίβα που συναντώνται συχνά στη λογοτεχνία του φανταστικού.

 

[ΚρίτωνΓ]

Παράλληλα με τα Πουλιά της Μπανγκοκ του Μονταλμπάν (όπως προανέφερα), κατέβασα στο κινητό και διαβάζω το "Cafe au lait" του Βαγγέλη Δημητρόγλου. Έτσι σκοτώνω κάτι νεκρούς χρόνους (πως τους σκοτώνεις αφού είναι ήδη νεκροί; Εύλογο ερώτημα). Τέλος πάντων, σε κάτι αναμονές, σε κάτι φάσεις που το ίντρενετ κάνει τα δικά του (δεν υπάρχει) και δεν έχεις και βιβλίο πρόχειρο, σε κάτι εθιμοτυπικές επισκέψεις ή συναντήσεις που βαριέσαι τον κ&λο σου, βολεύει! Λοιπόν είναι καλό. Αστυνομικό. Απλό γραμμένο, χωρίς λογοτεχνικές φιοριτούρες με πλοκή ενδιαφέρουσα, πολύ καλή κοινωνική ανάλυση (όπως κάθε αστυνομικό που σέβεται τον εαυτό του). Σας το συστήνω (δεν ξέρω αν έχει ξανακουβεντιαστεί στη ΛτΒ). Επιπλέον είναι Δωρεάν το κατέβασμα, όπως τα περισσότερα βιβλία του συγγραφέα.

Βαγγέλης Δημητρόγλου

1953 Καισαριανή, Αθήνα, 2ο Δημοτικό Βενιζέλου, Γυμνάσιο (6ταξιο) Καισαριανής, ΑΣΟΕΕ, Τράπεζα, γάμος Μαριάννα, Χανιά-Κρήτη, fagotto και Les Vagabonds, διδυμα Οδυσσέας και Μελίνα το 98, Νοτιοδυτική Γαλλία 2003. Σήμερα, 2020, που τα δίδυμα τελειώνουν το Πανεπιστήμιο και δεν υπάρχουν άλλες...

www.smashwords.com

 

[Τσίου]

Τελειωσα το the maidens του Μιχαηλιδη, και I'm shooketh. Καπου εδω να ξαναπω οτι με αυτο το ειδος λογοτεχνιας ειμαι δυσβασταχτα ευκολη. Η Ναξος (πολυαγαπημενο νησι), η Θεα Δημητρα (bow down, bitches), ο ναος της στο νησι (στον οποιο εχω βγει φωτογραφια, αλλα την εχω χασει—κριμα, ηταν καταλληλη για meme) και η κορη της, ειναι σαν κεντρικοι χαρακτηρες στην ιστορια, η οποια ειναι διανθισμενη απο τις τραγωδιες του Ευριπιδη, ως μικρα ενοχοποιητικα στοιχεια για το εγκλημα. Πηγα να γραψω οτι ειναι αρκετα επικαιρο, αλλα παντα ζουσαμε σε ενα καστρο μια ζουγκλα, οποτε... Μου αρεσε επισης που συνδεεται χαλαρα, σχεδον ανεπαισθητα, με το πρωτο του βιβλιο. Οι ματιες που εριχναν οι κυκνοι, για καποιο ανεξηγητο λογο, με φρικαραν οπως με ειχε φρικαρει η κατσικα σε ενα βιβλιο της Κριστι (νομιζω στο: ο φονος ειναι ευκολος).
Τελειωνοντας το, σκεφτηκα αυτο που ειχε πει καπου εδω η @Έλλη Μ, και συχνα πυκνα την μελεταμε με μια ψυχη, γι' αυτην την ατακα, η οποια ειναι: παντα ξερεις.
Σκεφτομαι να ξεκινησω το sliver του Αιρα Λεβιν, αλλα θελω να το φυλαξω για τον χειμωνα, γι' αυτο μαλλον θα διαβασω τον γατο του Σιμενον.

 

[Νιικος]

τελείωσα το Διπλωματία του Κίσσινγκερ
και έπιασα το Κλαύδιος του Γκρέιβς,παρότι το είχα για επόμενο πήρε τελικά τη σειρά του Οδυσσέα του Τζοις

 

[Στιλλ ιλλ]

Είμαι στην τελική ευθεία ώστε να τελειώσω το 1984 και μπορώ να πώ οτι μου άρεσε πολύ. Μου αρέσει ο τρόπος που γράφει και βλέπει τα πράγματα ο Όργουελ αλλά δεν μπορώ να συνδεθώ με κανέναν χαρακτήρα του ακόμα κι αν υποκλίνομαι στην οξύνοια και την διορατικότητα του. Μπορεί να μην διαβάσεις ποτέ Ιστορία αλλά το συγκεκριμένο βιβλίο αρκεί για να καταλάβεις τους μηχανισμούς λειτουργίας του κόσμου και της κοινωνίας όπου κι αν τοποθετείται χρονικά ή τοπικά. Σε συνδυασμό με την σελίδα που διαβάζω τακτικά στο fb, Η γεωγραφία είναι πολύ κούλ, μου έχει ανοίξει η όρεξη για να καταλάβω καλύτερα τον κόσμο και τους ανθρώπους. Ο Όργουελ μπορούμε να πούμε οτι συνέβαλλε ακόμα περισσότερο σε αυτό. Επίσης μου ανοιξε η όρεξη για μυθιστορήματα που καταπιάνονται με ιστορικά και πολιτικά γεγονότα, τα οποία πάντα με ιντριγκάρανε και πάντα ήθελα να μπορώ να τα παρακολουθήσω.

 

[Ιαβερης]

Τι ωραία σελίδα αυτή @Στιλλ ιλλ ! Κι εγώ τη παρακολουθώ και τη διαβάζω συνεχώς. Ο τύπος που γράφει τα άρθρα έχει χιούμορ και δεν κουράζει τον αναγνώστη.

 

[Στιλλ ιλλ]

Είναι ναί ! Όπως και η αντιστοιχη σελίδα με τις εφευρέσεις και τα ζωάκια. Αλλά με την γεωγραφία και τις εφευρέσεις παθαίνω τρελό κόλλημα, θέλω να τα ξεψαχνίζω απίστευτα. Έχω βάλει στο μάτι και ένα βιβλίο που είχε προτείνει κάποια στιγμή, αλλά δεν θυμάμαι όνομα. Είναι κοπέλα αυτή που γράφει αλλά δεν θα πώ περισσότερα γιατί απ' ότι ε΄χω καταλάβει θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία της.

 

[Βάγγυ]

Τη σελίδα με τη γεωγραφία και εγώ την αγαπώ!! Έβγαλε και δύο ακτίβιτι μπουκς για παιδιά και μεγάλους, θέλω τρελά να πάρω το βιβλίο για τα παιδιά, να δουλεύω από εκεί μέσα πραγματάκια.

 

[Στιλλ ιλλ]

Και αυτά τα θέλω

 

[Ειφφελ]

@Στιλλ ιλλ τα βιβλία που διάβασα στο ίδιο μήκος κύματος με το 1984 και μου άρεσαν ήταν το θαυμαστος καινούριος κόσμος, φάρμα των ζώων και τη θεραπαινιδα. Το αναφέρω σαν ιδέες μήπως θέλεις να διαβάσεις κάτι παρόμοιο.

 

[Στιλλ ιλλ]

@Ειφφελ τα έχω διαβάσει όλα αυτά που αναφέρεις, τα αγαπώ τα δυστοπικά μυθιστορήματα. Σ' ευχαριστώ για τις προτάσεις όμως. Υπάρχουν και κάποια άλλα που έχω βάλει κατα καιρούς στην λίστα και ελπίζω να διαβαστούν στο μέλλον (εγγύς ή μακρινό).

 

[Διχασμένη]

Τελειωσα το the maidens του Μιχαηλιδη, και I'm shooketh. Καπου εδω να ξαναπω οτι με αυτο το ειδος λογοτεχνιας ειμαι δυσβασταχτα ευκολη. Η Ναξος (πολυαγαπημενο νησι), η Θεα Δημητρα (bow down, bitches), ο ναος της στο νησι (στον οποιο εχω βγει φωτογραφια, αλλα την εχω χασει—κριμα, ηταν καταλληλη για meme) και η κορη της, ειναι σαν κεντρικοι χαρακτηρες στην ιστορια, η οποια ειναι διανθισμενη απο τις τραγωδιες του Ευριπιδη, ως μικρα ενοχοποιητικα στοιχεια για το εγκλημα. Πηγα να γραψω οτι ειναι αρκετα επικαιρο, αλλα παντα ζουσαμε σε ενα καστρο μια ζουγκλα, οποτε... Μου αρεσε επισης που συνδεεται χαλαρα, σχεδον ανεπαισθητα, με το πρωτο του βιβλιο. Οι ματιες που εριχναν οι κυκνοι, για καποιο ανεξηγητο λογο, με φρικαραν οπως με ειχε φρικαρει η κατσικα σε ενα βιβλιο της Κριστι (νομιζω στο: ο φονος ειναι ευκολος).
Τελειωνοντας το, σκεφτηκα αυτο που ειχε πει καπου εδω η @Έλλη Μ, και συχνα πυκνα την μελεταμε με μια ψυχη, γι' αυτην την ατακα, η οποια ειναι: παντα ξερεις.
Σκεφτομαι να ξεκινησω το sliver του Αιρα Λεβιν, αλλα θελω να το φυλαξω για τον χειμωνα, γι' αυτο μαλλον θα διαβασω τον γατο του Σιμενον.

Μμ, τέλειο φαίνεται αυτό το βιβλίο που τέλειωσες! Αστυνομικό με Ελευσίνια μυστήρια; Υπέροχη συνταγή! Ήδη μου τρέχουν τα σάλια.
Αν και λες ότι συνδέεται με το πρώτο του βιβλίο. Εγώ που δεν το έχω διαβάσει, θα μπορώ να διαβάσω αυτό;
Δεν κολώνω με αυτό που λες ότι φρικάρισες, γιατί δεν θυμάμαι καμμιά κατσίκα στην ΆΓκαθα Κρίστι και γιατί εγώ ποτέ δεν φρικάρισα με την Άγκαθα Κρίστι. Θα πάω να ψάξω την κατσίκα, γιατί μου έβαλες ψύλλους στα αυτιά

 

[Τσίου]

Ναι, ναι, κι από αυτό (Ελευσίνια μυστήρια) έχει, απλώς μόνο χαμήλωσε τις προσδοκίες σου, γιατί 1) δύσκολα απογοητευομαι από αστυνομικο/θριλερ, 2) τα αρχαιοελληνικα στοιχεία είναι για ομορφιά. Μη φανταστείς καμία ανάλυση που δεν ξέρεις ήδη. Δεν έχεις φρικάρει με Άγκαθα; Μάλλον είμαι πολύ φοβητσιαρα . Στο η σοφιτα με τις αράχνες, ειδικά, πέταξα το βιβλίο με στριγγλιά. Με άκουσε όλος ο Άγιος Προκόπιος (στη Νάξο ).

 

[Ειφφελ]

@Στιλλ ιλλ έχεις διαβάσει το λάθος του Σαμαράκη;;

 

[Διχασμένη]

Ναι, ναι, κι από αυτό (Ελευσίνια μυστήρια) έχει, απλώς μόνο χαμήλωσε τις προσδοκίες σου, γιατί 1) δύσκολα απογοητευομαι από αστυνομικο/θριλερ, 2) τα αρχαιοελληνικα στοιχεία είναι για ομορφιά. Μη φανταστείς καμία ανάλυση που δεν ξέρεις ήδη. Δεν έχεις φρικάρει με Άγκαθα; Μάλλον είμαι πολύ φοβητσιαρα . Στο η σοφιτα με τις αράχνες, ειδικά, πέταξα το βιβλίο με στριγγλιά. Με άκουσε όλος ο Άγιος Προκόπιος (στη Νάξο ).

Κι εμένα μ' αρέσουν πολύ τα αστυνομικά/θρίλερ, οπότε ανήκω μάλλον στο 1 σου. Για το δεύτερο, άντε δεν σε πιστεύω! Εδώ εσύ διαβάζεις τα trangressive και τα ωμά της Μαριάνα Ενρικέζ. Βέβαια, χωρίς πλάκα, το τέλος που δίνει στη σοφίτα με τις αράχνες και η ταυτότητα του δολοφόνου είναι πολύ τραγικά. Για αυτό η μάνα μου δεν το ξαναδιαβάζει. Εμένα μου φάνηκε απλώς πολύ τραγικό.

 

[Τσίου]

Καλε, ειμαι φοβιτσιαρα! Φοβαμαι (και αντιπαθω) τους ανθρωπους, γι' αυτο δυσκολα θα πω πως "α, τραβηγμενο απο τα μαλλια αυτο", οπου μπλεκονται ανθρωποι, ολα παιζουν. Θυμαμαι μετα την αναγνωση του haunted του Πολανικ, βιβλιο που εκραξαν ακομη και οι φαν (εγω ξετρελαθηκα), εγινε mass shooting στο Λας Βεγκας, κι ενας θαρραλεος αντι να σκυψει για να γλιτωσει τις σφαιρες, φωναζε και προκαλουσε τον ψυχακια να του ριξει. Οταν ειδα το βιντεο εντυπωσιαστηκα, αυτο κρατησε λιγα δευτερολεπτα, μετα αρχισα να σκεφτομαι οτι το εκανε για δημοσιοτητα. Πολυ αδικος αυτος ο τροπος σκεψης, αλλα εχει φοβηθει το ματι μου.
Αν θυμαμαι καλα ουτε η @Βάγγυ ξετρελαθηκε με την σοφιτα. Εμενα μονο φορειο δεν ηρθε να με παρει

 

[Βάγγυ]

Το είχα καταλάβει τι θα συνέβαινε με τη σοφίτα, γι' αυτο δεν τρελάθηκα. Από τα λίγα που έχω καταλάβει τι έχει γίνει. Αλλά να λέω κι όλη την αλήθεια, με βοήθησε το εξώφυλλο των εκδόσεων λυχνάρι,δεν είμαι αστυνομικό δαιμόνιο.

 

[Τσίου]

Για ονομα, τι γραφω πιο πανω για να εξηγησω οτι θα αγορασω οποιον υποπτο και ο,τι κινητρο μου πουλησεις; Τελος παντων, οχι μονο στην σοφιτα ημουν ανυποψιαστη, με φρικαρε κιολας.
@Διχασμένη βλεπω δεν απαντησα στην ερωτηση σου, οχι, δεν χρειαζεται να εχεις διαβασει το πρωτο βιβλιο.

 

[Έλλη Μ]

@Στιλλ ιλλ τα βιβλία που διάβασα στο ίδιο μήκος κύματος με το 1984 και μου άρεσαν ήταν το θαυμαστος καινούριος κόσμος, φάρμα των ζώων και τη θεραπαινιδα. Το αναφέρω σαν ιδέες μήπως θέλεις να διαβάσεις κάτι παρόμοιο.

Δεν μπορώ να τη διαβάζω ως θεραπενιδα!
(αγνόησε, ειμαι ηλικιωμένη και την θυμάμαι ως πορφυρή δούλη).
Εν τω μεταξυ, δε σας φαινεται υπερτιμημενος ο Χάξλεη;