Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

[Ροκμαντικ]

@Λένκοβιτς ο Σιμενόν είναι πολύ καλός. Το συγκεκριμένο δεν το έχω διαβάσει, αλλά από άλλα δικά του έχω αυτή την εικόνα.

Ξεκινάω το Αστυνομικές ιστορίες, διηγήματα σύγχρονων Ελλήνων πεζογράφων, εκδ. 24 γράμματα.
Είπα να δώσω μια ευκαιρία στην ντόπια διανόηση και με αυτό το σκεπτικό αγόρασα το βιβλίο.
Α, να δούμε...

 

[Τσίου]

@Λένκοβιτς ο Σιμενόν είναι πολύ καλός.

Αγαπημένος μου. Ο γάτος και το κόκκινα φώτα με απογοήτευσαν λίγο. Όχι ότι δεν ήταν καλά, απλώς με έχει κακομάθει ο Ζωρζ και περίμενα άλλα.

 

[Προφέσορας]

Την Τρίτη τελείωσα το Δύο Πύργοι όπως είχα πεί, έκανα διάλειμμα δύο μέρες και από αύριο ξεκινάω το Επιστροφή του Βασιλιά του 'Αρχοντα των Δαχτυλιδιών.

 

[Βάγγυ]

Ωραία η φάρμα των ζώων, θα πάρω και το 1984 κάποια στιγμή. Τώρα προς το παρόν λέω να διαβάσω το Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες .

 

[Στιλλ ιλλ]

@Βάγγυ περιμένω τις εντυπώσεις σου όταν με το καλό το τελειώσεις.

 

[Βάγγυ]

Α, @Στιλλ ιλλ καλό είναι; Ακούω καλά σχόλια.
Καλά μην περιμένεις τώρα στα κοντά, ξεκινάω δύο κι αυτό είναι σε ηλεκτρονική μορφή, να το διαβάζω τα βράδια, οπότε δε θα τελειώσει σύντομα. Για το έντυπο δεν έχω κατασταλάξει ακόμη.

 

[Στιλλ ιλλ]

Δεν ξέρω αν είναι καλό, θα το μάθεις πρώτη εσύ. Αλλά γενικά διαβάζω πολύ καλά λόγια.

 

[Βάγγυ]

Χαχα, μια από τα ίδια δηλαδή. Έγινε, θα σε κρατήσω ενήμερη.

 

[Λένκοβιτς]

Τελείωσα το "Ο άνθρωπος από το Λονδίνο" του Σιμενόν. Το γνωστό ωραίο στυλ γραφής αλλά αναμενόμενο.

Συνεχίζω με "Το παιδί από τη Γερμανία" της Λάκμπεργκ.




"Οικογενειακή ζωή και αστυνομική έρευνα, παρόν και παρελθόν, επικίνδυνες καταστάσεις και κωμικά στοιχεία: ένας καταπληκτικός συνδυασμός, η τέλεια ισορροπία από τη σκανδιναβή βασίλισσα των μπεστ σέλλερ"
("Hallandsposten")

Ήρθε η ώρα ο επιθεωρητής Πάτρικ να εγκαταλείψει την ενεργό δράση. Παίρνει, λοιπόν, άδεια πατρότητας, ώστε η αγαπημένη του Ερίκα να αφοσιωθεί επιτέλους στη συγγραφή του καινούργιου της βιβλίου. Η κατάσταση δεν είναι ωστόσο ιδανική, καθώς η Ερίκα δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί στη δουλειά της. Τα ημερολόγια της μητέρας της από τα χρόνια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου που πρόσφατα ανακάλυψε την έχουν αναστατώσει. Παράλληλα ο Πάτρικ θα βρεθεί μπλεγμένος όταν στη Φιελμπάκα γίνεται ένας φόνος. Το θύμα είναι ένας συνταξιούχος καθηγητής ιστορίας, ειδικευμένος στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η κατάσταση περιπλέκεται περισσότερο όταν μια γηραιά κυρία βρίσκεται επίσης νεκρή. Η λύση δεν μπορεί παρά να κρύβεται στο παρελθόν, καθώς και τα δύο θύματα ανήκαν στον φιλικό κύκλο της μητέρας της Ερίκα.

Για να έρθει στο φως η αλήθεια, ο Πάτρικ και η Ερίκα θα δουλέψουν μαζί και θα βυθιστούν σ' έναν λαβύρινθο οικογενειακών μυστικών και συγκαλυμένων ενοχών...

"Μια σύγχρονη παραμυθού που ξέρει να ικανοποιεί τους αναγνώστες της με ένα χάπι εντ"
("Hallands Nyheter")

To πέμπτο μπεστ σέλερ της πολυαγαπημένης σειράς που ξεκίνησε με την "Παγωμένη Πριγκίπισσα"

 

[ΚρίτωνΓ]

Ρε συ @Λένκοβιτς πραγματικά μένω έκθαμβος με τους ρυθμούς σου! Δεν υπάρχουν! Μπορώ να πω ότι με αγχώνουν κιόλας! (Σαν να έχω να τρέξω δίπλα σε έναν Κενυάτη δρομέα).

 

[Λένκοβιτς]

μένω έκθαμβος με τους ρυθμούς σου

Του Σιμενόν ήταν μικρό βρε. Γι' αυτό. Μην τρομάζεις.

 

[Στιλλ ιλλ]

Τελείωσα τα Ρέστα του Ταχτσή, ο οποίος ήταν μια ωμή δύναμη που σε συγκινεί και σε ταρακουνά. Σεξουαλικές αφυπνίσεις και ψυχαναλυτικές προσεγγίσεις σε ενα tour de force γεμάτο διαύγεια και καμία ωραιοποίηση. Συνεχίζω με τις επτά γοτθικές ιστορίες, και καθώς είμαι στα μισά της πρώτης ιστορίας, έχω ήδη ερωτευτεί το πως γράφει η Κάρεν (καμία σχέση με τις Κάρενς του καιρού μας )

 

[Ειφφελ]

Τελείωσα το ποτέ και πουθενά. (@Προφέσορας διάβασε το. Κρίνοντας από τις προτιμήσεις σου θα σου αρέσει πολύ) και ξεκινάω τη νέμεσις του Νεσμπο. Θα προσπαθήσω να κάνω μια μικρή παρουσίαση του ποτέ και πουθενά γιατί είναι από τα βιβλία που την αξίζουν.

 

[Αλουκαρδ]

Τελείωσα τον Άρχοντα των Μυγων μου άρεσε πολύ και θα ξεκινήσω το Σκανδιναβική Μυθολογία του Νειλ Γκαιμαν

 

[Η Βασίλισσα της Κρύας Σοκολάτας]

Τέλειωσα το "Οι Ρεμπέτες του Ντουνιά" του Ντίνου Χριστιανόπουλου.
Είχα διαβάσει στο παρελθόν κάποια ποιήματα του, σκόρπια εδώ και εκεί (σε blogs, ανθολογίες) αλλά ποτέ ένα ολόκληρο έργο του και έτσι είπα να ξεκινήσω από τα μικρά πεζά (όπως είναι και ο υπότιτλος του συγκεκριμένου βιβλίου) από τον γνωστό αυτό ποιητή. Μου άρεσε αρκετά, αγαπημένες ιστορίες, οι ακόλουθες: Το γλυκό, Η Μαρία και η Πόπη, Ο συμμαθητής, Ιπποκλείδης, Ανταπόκριση. Τώρα λέω να ξεκινήσω το "Η κότα που ονειρευόταν να πετάξει" της Sun-mi Hwang.

 

[Προφέσορας]

The Kingkiller Chronicle (όσα έχουν βγει)

Σου άρεσε ; Εγώ είμαι σε φάση στο επόμενο διάστημα να αγοράσω το Σιλμαρίλλιον ή αυτό.

Το Σιλμαρίλλιον όλοι λένε πως είναι φανταστικό αλλά ημιτελές και δύσκολο βιβλίο.

Για το Kingkiller Chronicle με το που διάβασα πως προτείνεται από τον Μάρτιν και μοιάζει με Harry Potter μου όξυνε την περιέργεια για το τι πρόκειται και μου δημιούργησε ενθουσιασμό.

Στην συνέχεια προσγειώθηκα λίγο, γιατί μπορεί να μην είναι όπως φαίνεται, με πρώτο χτύπημα αυτό που έμαθα πως δεν ολοκληρώθηκε η σειρά και το τελευταίο βιβλίο γράφτηκε πρίν 10 χρόνια, και με έκανε να υποψιαστώ πως για αυτό τον προωθεί και ο Μάρτιν καθώς του έμοιασε.

Επίσης η περιγραφή μου άρεσε "Έχω κλέψει πριγκίπισσες από στοιχειωμένους βασιλιάδες " , "Βάδισα στο φεγγαρόφωτο σε μονοπάτια που άλλοι φοβούνται ακόμα " που μου δημιουργεί μια αίσθηση μυστηρίου,μεσαίωνα και ίσως τρόμου.

Την πάτησα όμως διαβάζοντας σχόλια στο goodreads κάποιων που δεν άρεσε και προσγειώθηκα κάπως αλλά κανονικά δεν θα έπρεπε να με επηρεάζουν.

 

[Έλλη Μ]

Το γραψες και μπηκα να σου πω οτι ειμαι ηδη στη δευτερη ιστορια. Περαν του οτι συμφωνω μεχρι κεραιας με οσα λες, το βιβλιο αυτο προσιδιαζει πολυ με τους δακτυλιους του Sebald, με τους οποιυς (δακτυλιους και Sebald) εχω εμμονη. Με αυτο που (σου) γραφω, αυτοματως εχω θεσει για την Σαλανσκυ υπερμετρη συγκριση, καπως αδικη, αλλα -oh well- c'est la vie

Είναι φανερό ότι έχει κάνει μεγάλη έρευνα για τη συγγραφή –συνολικά- του βιβλιου, και -αναλογικά- πολύ μεγάλη για κάθε ένα από τα δώδεκα κεφάλαια του τόμου. Στα θετικά του βιβλίου είναι το ενιαιο ύφος που διατρέχει όλες τις ιστορίες, που είναι προσεγμενο, όσο και η γλώσσα, ανεξάρτητα από το αντικείμενο με το οποίο καταπιάνεται. Στα επισης θετικά, είναι η ανασυσταση/αναβιωση πραγματολογικών στοιχείων χρησιμοποιώντας τον μυθο.

Εχει μια υπέροχη ισορροπία σελιδών ανάμεσα στα κεφάλαια σου δημιουργεί πράγματι κέφι να το διαβάσεις, αλλα οι ιστορίες είναι κάπως άνισες. Δηλαδή, σε κάνει να απορείς ως γινεται ιστορίες ισαριθμων σελίδων, να διαρκουν διαφορετικούς χρόνους!!!

Ο πρόλογος, για παραδειγμα, που μου δημιουργησε προσδοκίες για το τι θα ακολουθησει, ηταν πολύ καλυτερος από κάποια κεφάλαια.
Φαινεται ότι οι ιστοριες που υστερουν σε αυτοβιογραφικά στοιχεια και ενισχυονται περισσοτερο απο τον μυθο να είναι πιο αδεξιες (αν και καποιες, πολύ πιο ενδιαφερουσες) από τις non-fiction. Καποιες ιστορίες ηταν τερμα βαρετες, ανευρες και χωρις ορμη; εμπνευση; δεν ξέρω, τόσο που κοιταγα να δω πόσες σελιδες απομένουν (βλέπε Το λιμάνι του Γκράιφσβαλντ )
Νομίζω ότι οι καλυτερες στιγμές του ηταν: Ο πρόλογος, Οι ερωτικές ωδές της Σαπφούς, Εγκυκλοπαίδεια στο δάσος και Οι σεληνογραφίες του Κίναου.

 

[Βάγγυ]

Σε έντυπο, ξεκίνησα τελικά να διαβάζω το Outlander, το 1ο μέρος του 1ου βιβλίου το οποίο πάει πολύ πιο γρήγορα από τις καραβίδες.

 

[Στιλλ ιλλ]

Την σειρά να τσεκάρεις επίσης @Βάγγυ . Αλλά εντάξει θα κολλήσεις άσχημα. Εμείς την είδαμε το περσινό καλοκαίρι σε πολύ λιγο διάστημα.

 

[Τσίου]

Ε, ντροπή @Βάγγυ. Κανεις στροφη στο romance και δεν με συμβουλευεσαι; (νευρα χωρις λογο ). Αργοτερα πιασε Laura Kinsale και Tessa Dare (της τελευταιας εχουν και αρκετο χουμορ).
Παρατησα το the final girl support group, διότι οταν δεν βαριομουν, χαχάνιζα (αυτος ηταν ο σκοπος του συγγραφεα), δεν ηταν για spooktober. Συνεχιζω με το Firebug του Ρόμπερτ Μπλοχ