Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

[ΚρίτωνΓ]

Ρε συ @Νικόλας Δε Κιντ , ο Ρασπούτιν δολοφονήθηκε τον Δεκέμβριο του 16. Οι τελευταίες μέρες των Τσάρων είναι ένα χρόνο μετά!
Εκτός εάν ίσως εννοείς την επίδραση που μπορεί να είχε στο να διαμορφωθεί μία καχυποψία και δυσαρέσκεια απέναντι στους Τσάρους και την ικανότητα διοίκησης τους.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Μάλλον δεν το διατύπωσα σωστά τότε.
Εννοούσα, τον ρόλο του Ρασπούτιν πριν την οριστική πτώση των Τσάρων.

 

[Μοκαντάσα αλ Σάφερ]

Εννοούσα, τον ρόλο του Ρασπούτιν πριν την οριστική πτώση των Τσάρων.

Νομίζω πως του χρεώνουν περισσότερα απ' όσα του αναλογούν. Τα περισσότερα βασίζονται στις φαντασιώσεις και αγκυλώσεις που έχει η Δύση για τη Ρωσία(και όχι μόνο)

 

[Τσίου]

@Μοκαντάσα αλ Σάφερ μου θύμισες τι έλαβα στα γενέθλια μου το 2004 (θυμάμαι ημερομηνία γιατί τότε ήταν που έτζασα το άτομο που μου έκανε το δώρο, και παραδόξως δεν το έδωσα πίσω). Ηταν η βιογραφία του Ρασπουτιν από τον Εντβαρντ Ρατζίνσκι. Δεν την τελείωσα ποτέ (μάλλον λόγω του συγγραφέα), αν και άντεξα αρκετές σελίδες. Ελπίζω να έχεις καλύτερη τύχη

 

[Μοκαντάσα αλ Σάφερ]

@Τσίου τον αναφέρει τον Ρατζίνσκι. Το έψαχνα και αυτό το βιβλίο αλλά δεν το βρήκα. Γενικά ό,τι κυκλοφορεί σχετικό με τον Ρασπούτιν το μαζεύω. Μέχρι κα comics. Νομίζω πως ο Ρατζίνσκι παραείναι ευνοϊκός όταν γράφει για τον Ρα-Ρα-Ράσπουτιν που λένε και οι Boney M.

Καλή τύχη δεν είχα ποτέ, οπότε σταμάτησα να πιστεύω στην τύχη...

 

[Ιαβερης]

Το βιβλίο του Ρατζίνσκι που αναφέρατε πιο πάνω το έχω διαβάσει, μάλιστα πρέπει να έχω κάνει και παρουσίαση εδώ στη Λέσχη. Θυμάμαι ότι το διάβασα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και μου είχε αρέσει. Από τις πιο συναρπαστικές προσωπικότητες ο Ρασπούτιν πάντως.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Νομίζω πως του χρεώνουν περισσότερα απ' όσα του αναλογούν. Τα περισσότερα βασίζονται στις φαντασιώσεις και αγκυλώσεις που έχει η Δύση για τη Ρωσία(και όχι μόνο)

Τι εννοείς ακριβώς;

 

[Μοκαντάσα αλ Σάφερ]

Όταν βλέπεις ακόμα και σήμερα ντοκιμαντέρ, άρθρα κλπ για τον Ρασπούτιν και έχουν τίτλο ή υπότιτλο για τον "τρελό μοναχό" καταλαβαίνεις ότι ούτε έρευνα έχει γίνει σπουδαία ούτε και τους ενδιαφέρει. Θέλουν να παρουσιάσουν αυτό που φαντάζονταν ότι έγινε περισσότερο. Ανάλογη περίπτωση είναι και του (ιστορικού)Δράκουλα που επίσης παρουσιαζόταν όπως τον φαντάζονταν στη Δύση και όχι όπως ήταν.

 

[ΚρίτωνΓ]

Το έχω ακούσει και εγώ αυτό. Ο Βλαντ Τεπές ήταν ένα φιλήσυχο ανθρωπάκι και ένας δίκαιος ηγέτης και ο Γκριγκόρι Ρασπούτιν ήταν ένας σεβάσμιος μοναχός που έκανε θαύματα (όπως ο Παϊσιος ένα πράγμα). Τον πρώτο τον παρεξήγησαν επειδή του αρέσαν τα μεγάλα πασχαλινά γλέντια με σούβλες και τον δεύτερο επειδή ήταν πολύ γλυκός και καταδεκτικός με τις γυναίκες και επειδή αρνήθηκε πεισματικά να συνεργαστεί στη δολοφονία του.

 

[Μοκαντάσα αλ Σάφερ]

Ο Τέπες ανέλαβε να κυβερνήσει ένα μικρό κράτος την εποχή που επέλαυναν οι Οθωμανοί και είχαν φτάσει έξω από τη πόρτα του ενώ οι Γερμανοί έμποροι είχαν διεισδύσει και είχαν καταφέρει να αποσπάσουν εξαιρετικά προνόμια εις βάρος της οικονομίας της χώρας του( σας θυμίζει κάτι;). Από Γερμανούς εμπόρους που έχασαν τα προνόμιά τους έχουν αντλήσει τις περισσότερες πληροφορίες τους -αν όχι όλες- οι δυτικοί ιστορικοί.

Ο Ρασπούτιν δεν ήταν καν μοναχός. Και μάλλον ποτέ δε θα μάθουμε τι ακριβώς ισχύει διότι πολύ απλά οι μαρτυρίες προέρχονται είτε από θαυμαστές είτε από εχθρούς. Δεν μπορούμε όμως να απορρίπτουμε πλήρως τη μία μεριά και να αποδεχόμαστε πλήρως την άλλη με βάση το πως θα μας άρεσε να είναι. Και οι καινούριες τάσεις και θεωρίες που αναπτύσσονται στη Ρωσία (από την αγιοποίηση μέχρι την -κυριολεκτική- δαιμονοποίηση) δε θα βοηθήσουν την κατάσταση.

 

[ΚρίτωνΓ]

Προσωπικά ψηφίζω και Τέπες και Ρασπούτιν


Καλά ότι ο Ρασπούτιν δεν ήταν μοναχός, εννοείται! - δεν νομίζω ότι κανείς ισχυρίζεται κάτι άλλο

 

[Μοκαντάσα αλ Σάφερ]

Ο Δράκουλας έχει καλύτερες ταινίες αλλά ο Ρασπούτιν έχει καλύτερο βιντεοκλίπ.

 

[Τσίου]

@Μοκαντάσα αλ Σάφερ ειχα κι εγώ κόλλημα με τον Ρασπουτιν. Την ταινία με τον Άλαν Ρικμαν την έχεις δει;

 

[Μοκαντάσα αλ Σάφερ]

Την είχα δει κάποτε αλλά σε σχεδόν πλήρη μέθη. Τη βρήκα και θα τη ξαναδώ. Βρήκα κι αυτή με τον Ντεπαρντιέ οπότε θα δω και τις δύο και μετά θα κάνω αυστηρή κριτική και θα σας πω πόσο μου άρεσαν και πόσο παρεξηγημένο τον έχουν.

 

[Στιλλ ιλλ]

Μαζί με τις γοτθικές ιστορίες, που απο εφτά έχουν γίνει εκατόν εφτά λόγω υποχρεώσεων, είμαι στα μισά σχεδόν του Δον Υπαστυνόμου. Ωραίο γράψιμο, μεταμοντέρνο με ωραία ροή και καυστικό χιούμορ.

 

[Σελεφά]

Μόλις ξεκίνησα το Hollow City του Ransom Riggs (Βιβλίο 2, της σειράς Miss Peregrine's Peculiar Children Series).
Λατρεύω την εικονογράφηση (η 2η φώτο βγήκε λίγο κουνημένη γιατί ήθελε να βγει και ο μικρός).

 

[Διχασμένη]

Ωωπωπω, ζηλεύω Σελεφά! (με την καλή έννοια εννοείται!) Γλύκας ο γάτος!
Εγώ αυτόν τον καιρό δεν κάνω αγορές από το εξωτερικό, πρώτον γιατί φοβάμαι και εγώ και η μάνα μου και δεύτερον για το τελωνείο, αν και μου έδωσες οδηγίες και σε ευχαριστώ! Θα αρχίσω, απλά έχω πολύ down διάθεση και με αγχώνει λίγο το ψάξιμο.
Εγώ τώρα άρχισα του Ιούλιου Βερν τη Μυστηριώδη Νήσο μπας και ξεαγχωθώ. Παλιά αγάπη, αλλά βρίσκω πολύ αποικιοκρατική διάθεση και με τσαντίζει. Μάλλον έπρεπε να αρχίσω κάναν Χώκ Φιν, κάναν Τόμ Σόγερ...

 

[Σελεφά]

Πλέον έχει αλλάξει πάλι η κατάσταση με τα τελωνεία. Ό,τι μπαίνει στην Ελλάδα είτε είναι από Ευρώπη είτε από τρίτη χώρα εκτελωνίζεται από το πρώτο λεπτό, απλά έχει διαφορετική τιμή εκτελωνισμού (αν θυμάμαι σωστά) και έχει καταργηθεί το πλαφόν των 22 ευρώ. Οι μεγάλες εταιρείες όπως π.χ. Amazon ενσωματώνουν μέσα στην τελική τιμή το ποσό. Το ίδιο κάνει και το bookdepository το Blackwells και άλλα παρόμοια βιβλιοπωλεία. Εμένα μία φορά μέχρι στιγμής μου έχει εκτελωνιστεί και αυτό ήταν λάθος του Ελληνικού τελωνείου. Ήρθα σε επαφή με το αγγλικό βιβλιοπωλείο και μου επιστράφηκαν τα χρήματα μέσα σε πέντε λεπτά στη paypal.

 

[Σελεφά]

Σχετικά με τον βερν το βιβλίο γράφτηκε το 1870 οπότε είναι λογικό να έχει τέτοια στοιχεία. Αλλά παρόλα αυτά βρίσκω για εκείνη την εποχή ήταν προοδευτικός. Έχω διαβάσει μόνο το 20000 λεύγες και βλέπω ότι μίλησε αρνητικά για την υποδούλωση των μαύρων, την αντιμετώπιση των ανθρώπων προς τα ζώα, για τους συνεχόμενους πολέμους της ανθρωπότητας κ.α.

Μεγαλύτερο θέμα έχω με τον Λάβκραφτ -παρ' όλο που μου αρέσει η μυθολογία Κθουλου- και κυρίως με τους σύγχρονους συγγραφείς.

 

[Διχασμένη]

Σωστά, Σελεφά! Απλώς μου ξίνισε το εξής: συγκρίνει τον δημοσιογράφο της παρέας με τον Στάνλευ, τον οποίο ναι μεν οι περισσότεροι τον ξέρουμε ως εξερευνητή, αλλά ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος του επιχειρηματία που στράγγισε όλη την Αφρική και έφτιασε την αποικία του βέλγικου κογκό, όπου εκμεταλλεύονταν τους ανθρώπους κατά τον αίσχιστο τρόπο.
Για τον Λάβκραφτ συμφωνώ, όπως και για τις ιστορίες του Κόναν. Σε σύγχρονους συγγραφείς απ' ότι θυμάμαι ευτυχώς δεν έχω βρει τέτοια στοιχεία.