Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

[Σελεφά]

Πολύ καλή η κριτική σου και πραγματικά με έπεισε να το πάρω., αν και σίγουρα θα χαλαστώ και εγώ με τις βρισιές.

Όχι ακόμα δε το διάβασα. Είπα να τελειώσω κάποιες σειρές που έχω ξεκινήσει.
Είναι 16 (+2 αλλά θα δω αν τις συνεχίσω) στο σύνολο και έχω τελειώσει μόνο τις 5.
Θέλω να τελειώσω άλλες 2 και τότε να βάλω κάποια νέα.

 

[Διχασμένη]

Ω, σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια Σελεφά! Αν θες, μπορώ να στο δώσω, μια που εμένα με χάλασε κάπως, και να πάρεις εσύ μετά τα άλλα δύο.
Όσο για τα άλλα, για αυτό και εγώ ψιλο-αποφεύγω τις σειρές, ιδίως τις μεγάλες, που συνηθίζονται πολύ στα έργα φαντασίας.

 

[Σελεφά]

Σοβαρά; Δε το θέλεις;

 

[Διχασμένη]

Κοίτα να δεις, είμαι λίγο δίβουλη, αν και πολλά πράγματα μου άρεσαν, με κούρασε αρκετά και με τάραξε (μάλλον είναι η κακή διάθεση που έχω τώρα, τίποτε δεν με γεμίζει ), δεν ξετρελάθηκα όσο περίμενα και αν είναι να πιάσει τόπο με χαρά να το δώσω κάπου.

 

[Χρυσόστομος]

@Χρυσόστομος καποιο πουλάκι που διαβαζει ιστορια με μεγαλο ζηλο μου ειπε πολυ καλα λόγια για το βιβλιο του Χατζη.

@Έλλη Μ ευχαριστω για την προταση. Ενδιαφερον φαίνεται. Επίσης ενα απο τα πιο αξιολογα βιβλία απο τα δεκαδες που κυκλοφορησαν περσι για την ελληνικη επανασταση ειναι το βιβλίο του Μαρκ Μαζαουερ.

Παρεμπιπτοντως σχεδον τελειωσα το βιβλίο-εκτρωμα του Λουλη. Ο Λουλης λοιπον αφου αποθεωνει την δικτατορια του Μεταξα οπου μεταξυ αλλων μας λεει οτι ο Μεταξας καθιερωσε το οκταωρο και το ΙΚΑ, κατι που βεβαια δεν ισχυει και είναι μυθος (με μια αναζητηση στο διαδικτυο μπορει ο καθενας να μάθει την πραγματικοτητα). Μετα υμνει την δικτατορια του Παπαδοπουλου και λεει οτι αν ο Παπαδοπουλος έκανε ελευθερες εκλογες το 71-72 θα εβγαινε ευκολα γιατι η πλειοψηφια του λαου ηταν μαζί του. Επίσης μας πληροφορεί οτι δεν υπηρχαν νεκροι στο Πολυτεχνειο αλλα μονο 12 ατομα περιξ του Πολυτεχνειου (λες και έχει διαφορά). Μεχρι και τα ταγματα ασφαλειας προσπαθησε να αθωωσει.
Αυτα ειναι ενα μικρο δειγμα των οσων έχει γραψει. Τα αναφερω ετσι ενδεικτικα και δεν γραφω περισσοτερα μην αρχισουμε να κανουμε πολιτική κουβεντα εδω μεσά. Στο μεταξυ οτι γραφει τα γραφει έτσι χωρις καμία τεκμηριωση, χωρις στοιχεια, τίποτα. Ειμαι της αποψης οτι όλα τα βιβλία χρησιμευουν σε κάτι, ετσι και αυτο μπορει να χρησιμευσει σαν προσαναμμα στο τζακι αλλα δυστυχως έχουμε καλοκαιρι οποτε θα πάει στα σκουπίδια.

 

[ΚρίτωνΓ]

@Χρυσόστομος κανένα κουτσό έπιπλο δεν έχεις; Κάνει και για πόδι κουτσής βιβλιοθήκης για παράδειγμα.

 

[Πληθων]

Διαβάζω τον Δούναβη του Claudio Magris. Σίγουρα έχει κάνει μια πολύ εμπεριστατωμένη έρευνα αλλά είναι τέτοιος ο βομβαρδισμός ιστορικο- λογοτεχνικών αναφορών που δεν μου επιτρέπουν να συγκεντρωθώ αφού, εκτός όλων αυτών, πετάγεται από το ένα θέμα στο άλλο. Κρίμα γιατί είχα πολλές προσδοκίες για αυτό το βίβλίο. Ίσως δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή να το ξεκινήσω, θα του δώσω βέβαια και άλλο χρόνο μήπως καταφέρει να "ξεδιπλωθεί".

 

[Σελεφά]

@Διχασμένη Τέλεια σου στέλνω πμ

 

[Ειφφελ]

Διαβάζω το 100 χρόνια μοναξιάς. Διαβάζεται πολύ εύκολα, δεν το περίμενα. Έχω και εγώ το γνωστό πρόβλημα με τα ονόματα οπότε ξέρω τι γίνεται αλλά όχι πάντα σε ποιους. Πολύ εύκολο για την κατηγορία του πάντως

 

[Σελεφά]

Χμ! και εγώ φανταζόμουν ότι είναι βαρύ και δεν το έπιανα...

 

[Ειφφελ]

Ξεκίνησε το αν είναι αυτό που σε σταματουσε. Νεράκι φεύγει.

 

[ΚρίτωνΓ]

Ρε συ @Ειφφελ , δίκιο έχει η @Σελεφά, βαρύ είναι τόσα χρόνια μοναξιά. Όσο μοναχικός και να 'σαι. Και 400 σελίδες επίσης δεν το λες και το βιβλίο που διαβάζεις ανάσκελα στην παραλία (εκτός και εάν είσαι η @Έλλη Μ που σηκώνει ακόμα και το Εκκρεμές του Φουκώ καλοκαιριάτικα)

 

[Έλλη Μ]

@Έλλη Μ ευχαριστω για την προταση. Ενδιαφερον φαίνεται. Επίσης ενα απο τα πιο αξιολογα βιβλία απο τα δεκαδες που κυκλοφορησαν περσι για την ελληνικη επανασταση ειναι το βιβλίο του Μαρκ Μαζαουερ.

Το ξερω. Τις προαλλες, το ζητησα απο μια γνωστη μου βιβλιοπωλισσα (τι, μονο ο Νικολας;!) ομως δεν το ειχε (προφανως εχει να κανει με το πώς πληρωνεται ο καθε εκδοτικος και δεν το παραγγελνουν ευκολα)

(εκτός και εάν είσαι η @Έλλη Μ που σηκώνει ακόμα και το Εκκρεμές του Φουκώ καλοκαιριάτικα)

Εσυ, τουλαστιχον, που το εχεις διαβασει καμποσες φορες, αποκλειεται να το βρηκες βαρυ στο σύνολό του, ως προς το περιεχομενο!
Τωρα πχ εχω ξεκινησει ενα βιβλιο που και βαρυ ειναι και "βαρυ". Δεν ειμαι σιγουρη αν το τελεωσω, εχει πολλα μουσικα technicalities, αλλα θα το παλεψω. Ειμαι στη μεση.
Παραλια δεν παει, παντως. Τελεια και παυλα.

 

[Σελεφά]

Άρχισα το βιβλίο ο κόμης του Μόντε Κρίστο σε ελληνικό ηχητικό. Είναι μεγααααλο βιβλίο. Δεν μπορώ να πω ότι είναι βαρύ, αλλά σίγουρα είναι αρκετά περιγραφικό σε ο.τι έχει να κάνει με τις σκέψεις και τη ψυχολογική κατάσταση των ηρώων. Μέχρι στιγμής μου αρέσει. Είχα διαβάσει μικρή μια διασκευή, η οποία είναι μέτρια ως χάλια και για αυτό το θυμάμαι.

 

[ΜιΛάμπρος]

Τελείωσα χθες την "Τριλογία του Βερολίνου" του Κέρ.

Πάρα τις χίλιες εβδομήντα σελίδες, διαβάζεται πολύ πολύ εύκολα, είναι χορταστικό και αναγνωστικά απολαυστικό, ιδιαίτερα το τελευταίο διήγημα "Γερμανικό ρέκβιεμ".
Έχω την αίσθηση πάντως ότι ο πρωταγωνιστής και η ατμόσφαιρα του προπολεμικού-μεταπολεμικού Βερολίνου βοηθά τη γραφή του Κέρ. Σε άλλα βιβλία του, όπου δεν πρωταγωνιστεί ο Μπέρνι Γκούντερ, βρήκα τη γραφή του κάπως επίπεδη, πρόχειρη και όχι τόσο ενδιαφέρουσα, σαν να δυσκολεύεται να δημιουργήσει ατμόσφαιρα.

Σειρά έχει το "Παπούτσι στη στέγη" του Vincent Delecroix, που βρήκε το δρόμο για το ηλεκτρονικό μου καλάθι στην Πολιτεία λόγω της πολύ χαμηλής του τιμής.

 

[ΜιΛάμπρος]

Άφησα χθες το βράδι το "Παπούτσι στη στέγη". Γράφω άφησα και όχι τελείωσα επειδή απλούστατα δεν κατάφερα να το διαβάσω (παρά τις λιγότερο από 200 σελίδες). Σε καμία στιγμή η γραφή ή οι ιστορίες που περιλαμβάνονται (με επίκεντρο ένα παπούτσι σε μια στέγη του Παρισιού) δεν με ώθησαν να συνεχίσω την ανάγνωση.
Έβαλα ήδη σελιδοδείκτη στην "Ετεροδοξία" του Σαμπάτο και απόψε θα το ξεκινήσω.

 

[Διχασμένη]

(Ξανα)διάβασα το "Νίκη ή αυτό που φαίνεται και αυτό που είναι" του Φιλίππου Μανδηλαρά. Είναι ένα νεανικό μυθιστόρημα φαντασίας με νεράιδες και λάμιες και άλλα πλάσματα από το ελληνικό φανταστικό και ταυτόχρονα αλληγορικό μυθιστόρημα ενηλικίωσης της κεντρικής ηρωίδας, με ψυχεδελική και πρωτότυπη γραφή. Το συστήνω σε όλους τους φίλους της φαντασίας.
Τώρα (ξανα)διαβάζω ένα βιβλίο για την μυκηναική προέλευση της ελληνικής μυθολογίας. (Σοβαρά! ) Πάντα μ' άρεσε η μυθολογία, οπότε...

 

[ΜιΛάμπρος]

Έβαλα ήδη σελιδοδείκτη και θα ξεκινήσω σήμερα το "Βαμμένο πέπλο" του Σόμερσετ Μόμ.

 

[Χρυσόστομος]

Διαβασα το "Εναντιον ολων" του Αλεξη Σαλτη που ειναι και το πρωτο του βιβλίο. Ηταν μια ευχαριστη έκπληξη, μου αρεσε αρκετα, αστυνομικο με φόντο την ελληνικη επαρχια, ωραια γραφη, με ανατροπες, περασα ωραια διαβαζοντας το.
Τωρα εχω ξεκινησει το "Εκατο χρονια μοναξια".

 

[Ιαβερης]

Πρόσφατα διάβασα ένα βιβλιαράκι " The Forgiven" του Lawrence Osborne το οποίο έπεσε στην αντίληψη μου όταν είδα το τρέιλερ της ομώνυμης ταινίας με τον Ραλφ Φάινς η οποία βγαίνει στους κινηματογράφους τέλη καλοκαιριού. Διαδραματίζεται στο Μαρόκο και πρόκειται για την ιστορία ενός ζευγαριού Άγγλων οι οποίοι στο δρόμο για την βίλα φίλων όπου είναι καλεσμένοι για ένα Σαββατοκύριακο, εμπλέκονται σε δυστύχημα καθώς ο άνδρας σκοτώνει κατά λάθος με το αμάξι ένα ντόπιο αγόρι. Αργότερα, ο πατέρας του αδικοχαμένου νεαρού έρχεται να συλλέξει το πτώμα με μια περίεργη απαίτηση προς τον υπεύθυνο που σκότωσε τον νεαρό. Εξαιρετικό πραγματικά βιβλίο, με κράτησε από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα και το τέλος προσωπικά με εξέπληξε. Αν έχετε την ευκαιρία, διαβάστε το ή τουλάχιστον δείτε την ταινία.