Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

[Πράκτωρ ΔΔ]

Συμφωνώ ότι έχει εκλάμψεις έμπνευσης για αρκετά σημεία στην κοσμοπλασία του και στην μαγεία του.
Διαφωνώ για τα λοιπά, όσα διάβασα (mistborn-wheel of time κλείσιμο-πρώτο του stormlight) είχαν παρόμοιους -χλιαρούς και άνοστους μορμόνους - ήρωες και σούπα πλοκή με γενική βαθμολογία Άγιστα Τγία.
Ίσως έχασα κάτι από τα λοιπά του, αλλά η ουσία πέφτει έτι μια φορά στα γούστα.
Εάν σε αρέσει, τότε πάσο.

 

[Σελεφά]

Τα μορμορινα σημεία και εγώ τα πιάνω και με χαλάνε. Γενικά με χαλάνε όλα τα θρησκειολατρικά σε όλα τα βιβλία, που προβάλουν την πίστη του κάθε συγγραφέα και όχι την πίστη της εκάστοτε ιστορίας.

 

[Στιλλ ιλλ]

Κοντεύω να τελειώσω την Λατρεία της Hannah Kent, και μπορώ να που ότι μου άρεσε. Με παρέσυρε η γραφή της συγγραφέως τρομερά, έχει κομμάτια μέσα που πραγματικά τα νιώθεις μεγαλειώδη και άκρως ποιητικά με έναν βαθύ τρόπο. Η τραγικότητα και το μεγαλείο της ιστορίας αυτής έγκειται στο ποσό αγνή και άδολη είναι αυτή η αγάπη δοσμένη με υπέροχο τρόπο. Η ατόφια πραγματικότητα ισορροπεί μοναδικά με τον μαγικό ρεαλισμό και μας υπενθυμίζει πως η λατρεία που γεννιέται από την καρδιά σου δεν μπορεί παρά να είναι ολοκληρωτική, βαθιά και αληθινή.

 

[Σελεφά]

Ξεκίνησα το βιβλίο The Color of Magic (Βιβλίο 1ο της σειράς Discworld) του Terry Pratchett.
Χρόοονια στη λίστα μου, οποότε είπα να το πιάσω. Πρώτη επαφή με Pratchett.
Για την ώρα είναι ευχάριστο και ανάλαφρο, όπως άκουγα ότι είναι.
Καλά αν μου αρέσει δε ξέρω αν διαβάσω και τα 41 βιβλία που έχει η σειρά...

 

[Πράκτωρ ΔΔ]

Ξεκίνησα το βιβλίο The Color of Magic (Βιβλίο 1ο της σειράς Discworld) του Terry Pratchett.
Χρόοονια στη λίστα μου, οποότε είπα να το πιάσω. Πρώτη επαφή με Pratchett.
Για την ώρα είναι ευχάριστο και ανάλαφρο, όπως άκουγα ότι είναι.
Καλά αν μου αρέσει δε ξέρω αν διαβάσω και τα 41 βιβλία που έχει η σειρά...

Είναι από τα πολύ καλά του, αλλά όχι τα τοπ.
Η σειρά που ξεκινά με το Guards-Guards είναι πιστεύω η καλύτερη.
Επίσης σε μετάφραση χάνει πάρα πολύ, εφόσον τα ονόματα και τα αστεία του δεν μεταφράζονται εύκολα (ή καθόλου).

 

[Σελεφά]

Στα αγγλικά το διαβάζω, οπότε δεν υπαρχει πρόβλημα.
Μετά από αυτό το βιβλίο στο προσεχές μέλλον θέλω να πιάσω τη σειρα Death.
Το Guards-Guards ανήκει στη σειρά Ankh-Morpork City Watch (φυσικά και το έψαξα), οπότε θα περιμένει λίγο.

 

[Τζίμι]

Τελείωσα τις Ιστορίες του Κάντερμπέρυ και άρχισα σήμερα τον Νοστρόμο του Κόνραντ.

 

[Σελεφά]

@Τζίμι Πως σου φάνηκε το βιβλίο;
Έχω ακούσει πολλά ωραία πράγματα...

 

[Τζίμι]

Καλησπέρα @Σελεφά. Το διάβασα από τις εκδόσεις Νησίδες και μπορώ να πω ότι ο μεταφραστής αυτής της έκδοσης έκανε μια πολύ καλή προσπάθεια απόδοσης σε μορφή ποιήματος του πρωτότυπου κειμένου (που και αυτό είναι γραμμένο σε στίχους). Αρκετές ενδιαφέρουσες ιστορίες, κάνει λίγη κοιλιά στις τελευταίες 50 με 100 σελίδες κατά την προσωπική μου άποψη.

 

[Σελεφά]

Είναι από τα βιβλία που όοολο σκέφτομαι να το πιάσω όοολο και τα αφήνω.
Δε με βλέπω να το πιάνω τώρα στα κοντά βέβαια...
Ευχαριστώ πολύ

 

[Πράκτωρ ΔΔ]

Beyond, Mercedes Lackey
Έπειτα από αρκετό καιρό έπιασα νέο φάνταζι.
Αρχές ακόμη, κάπου 5-8%, αλλά πολύ συμπαθητικό.
Θα δούμε.

 

[Σελεφά]

Μη ξεχάσεις να μας πεις γνώμη...

 

[Σελεφά]

Συνεχίζω να δυσκολεύομαι με το διάβασμα.
Αφού άφησα -για την ώρα- τα παρακάτω
Neverwhere του Neil Gaiman
The Black Company του Glen Cook
The Order of the Pure Moon Reflected in Water της Zen Cho
και παράτησα το
After the Flood της Kassandra Montag. Ε! δεν έβγαζε νόημα ο κόσμος και επίσης βαρέθηκα.
Ήμουν στο τσακ να το συνεχίσω, γιατί η αφηγήτρια Hillary Huber έχει ΥΠΕΡΟΧΗ φωνή.
Δηλαδή ακόμα κρατιέμαι να μη το κάνω.

ξεκίνησα και συνέχισα με επιτυχία το Upgrade του Blake Crouch.
Μάλλον ήθελα δράση, "καθημερινές" "ανθρώπινες" αμερικάνικες (στα επόμενα χρόνια θα φτάσει και στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου) φοβίες και κατάχρηση της επιστήμης, που πάντα είναι ένα μέσο διασκέδασης (όλοι αγαπάμε τον Indi...)

 

[Πράκτωρ ΔΔ]

The World's Most Dangerous Place: Inside the Outlaw State of Somalia, James Fergusson
Είμαι κάπου στο 35-40%.
Περισσότερο ποτ-πουρί δημοσιογραφικών αποσπασμάτων του δημοσιογράφου-συγγραφέα παρά βιβλίο.
Καλό μέχρι στιγμής.

 

[Σελεφά]

@Πράκτωρ ΔΔ τη σειρά Licanius του James Islington την έχεις διαβάσει;

 

[Πράκτωρ ΔΔ]

Τα εξώφυλλα δεν λένε κάτι, ούτε οι τίτλοι.
Έτσι μάλλον όχι.
Θα το δω.

 

[Ελένη Κο]

διαβάζω το 'φύλο και κοινωνική θεωρία' της mary evans

 

[Έλλη Μ]

Παραλληλα με την Τιγανα (οπως λεει και το βλασταρι μου) διαβαζω ενα βιβλίο του Σαμπατο με εννεα δοκιμια και θεματικες που καλυπτουν ενα ευρυ φασμα θεματολογιας: απο την καταγωγη του τανγκο έως τις αθλιοτητες που διαπραττει οποιοδηποτε ολοκληρωτικο καθεστως, οποιασδηποτε πολιτικης κατευθυνσης. Ξεροντας οτι ηταν αντιπερονιστης, απο τη μια ειχα την αισθηση οτι θα διαβασω κατι στρατευμενο εναντιον του περονισμου και απο την αλλη την ιδεοληψία οτι η κριτικη του και η καχυποψια του θα στρεφοταν μονοδιάστατα προς τη μια πλευρα. Με διεψευσε η συλλογιστικη του και πολυ το χαρηκα. Η καχυποψια και η κριτικη που ασκουμε, για να εχει νοημα και να ειναι καπως δικαιη, θα πρεπει να γινεται κατ' |απόλυτη τιμη|, χωρις πρόσημο αυτα ειχα να πω εγω για σημερα, σε αλλα νέα, αν υπηρχε φιλοτιμο αε αυτη τη χωρα, θα επρεπε να ειχαν ηδη ανοιξει τις πορτες των φυλακων και να μπαινουν μονοι τους μεσα ολοι οι υπεύθυνοι υπουργοι, υφιπουργοι, μανατζερς, διευθυντες κλπ κλπ της τελευταίας 20ετίας.

 

[Πράκτωρ ΔΔ]

Dancing in the Glory of Monsters: The Collapse of the Congo and the Great War of Africa, Jason Stearns
Βιβλίο για την - εν πολλοίς - άγνωστη σειρά πολέμων-ταραχών στην περιοχή (βάζει δυνατά και την κατάσταση στην Ρουάντα) που ξεκίνησε από τις αρχές των '90s και με διάφορες μορφές συνέχισε μέχρι τουλάχιστον το '18.
Βγαλμένο από τις διάφορες δημοσιογραφικές αποστολές του συγγραφέα στην περιοχή και πάμπολες συνεντεύξεις.
Είμαι στο 20% και είναι πολύ καλό, αν και όπως όλα τα παρόμοια βιβλία, δύσκολο λόγω θεματολογίας.

 

[Έλλη Μ]

Παραλληλα με την Τιγανα (οπως λεει και το βλασταρι μου) διαβαζω ενα βιβλίο του Σαμπατο

Πολύ μου άρεσαν τα δοκίμια του Σαμπατο, στην πλειονότητά τους. Εξακολουθώντας να διαβασω την Τιγκάνα και σε μια προσπάθεια να τρεναρω το αναπόφευκτο, δηλαδή να το τελειώσω, ξεκινησα ενα βιβλίο το οποίο ήλπιζα να ειναι ενδιαφέρον και αποδεικνύεται πάρα πολύ ευκολοδιάβαστο, ιδιαιτέρως intriguing και βοηθητικό στο να ξεκαθαρίσει κανείς τι θα πει παραλογοτεχνία, πώς και πότε ξεκίνησε, ποιες κοινωνικές περιστάσεις την ευνόησαν ως ειδος και γιατι (πολύ σημαντικό, κατ' εμέ, να απαντώνται τα γιατί) και την σωστή της τοποθέτηση στα λογοτεχνικά είδη, αποφορτισμένη -μεσα στις δεκαετίες- απο το αρνητικό πρόσημο με την οποία οι περισσότεροι ίσως να τη σημαινουμε, τελος πάντων, εχω διαβασει καμια 60ρια σελιδες και με εχει ενθουσιάσει.