το Πέρασμα του Μακελαρη είναι πολύ καλό, χωρίς να κάνω σποιλερ πήρα αρκετές από τις περιγραφές του ως αφετηρία για το μυθιστόρημα μου. Τώρα διαβάζω το Αρχαιοι αθηναιοι ηδονες, καραχρησεις και παθη του Ντειβιτσον. Μου το είχε συστήσει ένας καθηγητής και το βρήκα μετά από χρόνια μεχαρισμένο. Οι προθέσεις του καλές, ο χωρισμός των κεφαλαίων επίσης, ενότητα γλέντι, γάμος, κτλ, με αρκετές πηγές από το πρωτότυπο. Όμως στην ουσία χάνει. Δεν καταλήγει κάπου, κάθε κεφάλαιο στέκει μετέωρο, ούτε υπηρετεί τον σκοπό που ο ίδιος θέτει στον πρόλογο του βιβλίου. Απογοήτευση. Δεν με βλέπω να το τελειώνω.
Διάβασα το πρώτο βιβλίο της ΚασάνδραςΗ πόλη των οστών έφτασα ως τη σελίδα 22, καλυτερεύει; Ήδη με χάνει.
Τέλειωσα και τους Θρύλους νομίζω ήταν ο Δ΄τόμος. Κάποιες ιστορίες καλές, σε προκαλούν να διαβάσεις τη συνέχεια, άλλες όχι. Νόμιζω το οι σπουδαιότεροι συγγραφείς γράφουν τις πιο μικρές ιστορίες του κόσμου τα κατάφερε πολύ καλύτερα.
Διάβασα το πρώτο βιβλίο της ΚασάνδραςΗ πόλη των οστών έφτασα ως τη σελίδα 22, καλυτερεύει; Ήδη με χάνει.
Τέλειωσα και τους Θρύλους νομίζω ήταν ο Δ΄τόμος. Κάποιες ιστορίες καλές, σε προκαλούν να διαβάσεις τη συνέχεια, άλλες όχι. Νόμιζω το οι σπουδαιότεροι συγγραφείς γράφουν τις πιο μικρές ιστορίες του κόσμου τα κατάφερε πολύ καλύτερα.
