Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

[Λίγοδιάβασμαπότεπότε]

Ταξίδια του Γκιούλιβερ.
Με παραξενεύει πολύ το πόσο παραγνωρισμένο είναι. Μετά και το τέταρτο κεφάλαιο μπορώ να πω πως είναι συγκλονιστικό. Μου φαίνεται πως αν κάτι χαρακτηριστεί ως παιδικό "θάβεται" για τα άλλα αναγνωστικά κοινά.

Επίσης κατάλαβα τι σημαίνει κακή μετάφραση.

 

[Κεχριμπάρι]

Επίσης κατάλαβα τι σημαίνει κακή μετάφραση.

Αν το πήρες σε μετάφραση Καζαντζακη, σε συμπονώ!
Συμφωνώ, είναι υπέροχο βιβλίο!

 

[Λίγοδιάβασμαπότεπότε]

Αν το πήρες σε μετάφραση Καζαντζακη, σε συμπονώ!
Συμφωνώ, είναι υπέροχο βιβλίο!

Δαλαμάγκα
ξαναεξηγούσε κάποιες λέξεις στα ελληνικά στις σημειώσεις, απίστευτα απρόσεχτη έκδοση

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Ξεκίνησα το εκεί που ψέλνουν οι γαρίδες αφού έχω ακούσει και διαβάσει τόσα για το συγκεκριμένο. Μου το δάνεισε μια φίλη - που επέμενε να το διαβάσω. Μου αρέσει πολύ (αν και βρίσκω λίγο στομφώδες για τα γούστα μου το συγγραφικό της ύφος με τις παρομοιώσεις και τις κάπως ταρατατζούμ εκφράσεις - όχι κακό ωστόσο).

Απαπαπαπααπα!
Πιπέρι στο στόμα!
Το πλέον διάσημο / διαβόητο βιβλιοφιλικό γκρουπάκι στο φεις το έχει αποκηρύξει και συνάμα κράξει.
Δεν κάνει για ψαγμένους εν αντιθέσει με τις συγγραφικές (μαλακίες) απόπειρες της αντμίνας που παίρνουν σωρηδόν τα μπράβο και τα 5 αστεράκια.
Η συγκεκριμένη ομάδα έχει πάρει πολύ στα σοβαρά τον εαυτό της, αδυνατώντας τα μέλη της να καταλάβουν πως όλοι οι υπόλοιποι - εκτός ομάδας -τους παίρνουν στην πλάκα!

 

[Μίνσκιν]

@Τζίμι αν θες σώνει και καλά να διαβάσεις τις Νεκρές ψυχές, θα πρότεινα την έκδοση από τα Γράμματα που έχει κάνει η Ρένα Χατχούτ, η οποία έχει αρκετή μεταφραστική εμπειρία.
Σε ό,τι αφορά στον Ζαχαρόπουλο, είναι γεγονός ότι πολλές απ'τις εκδόσεις του είναι "φτωχές", και σε μετάφραση και σε επιμέλεια -το έχω δει στα έργα του Λόντον. Το πρόβλημα είναι πως έχουν εκδόσει πολλά έργα, τα οποία δεν θα βρεις καθόλου σε άλλους εκδότες.
Πάντως, αν ένα βιβλίο που έχει βγάλει ο Ζαχαρόπουλος μπορείς να το βρεις σε άλλη έκδοση/μετάφραση, γενικά ο @Νικόλας Δε Κιντ έχει δίκιο. Ή πιο απλά, ψάξτο λίγο με τον μεταφραστή.

Έχεις κανείς άποψη για τη μετάφραση των Νεκρών Ψυχών από Μοσχοβάκη Αντώνη - Εκδόσεις ΗΡΙΔΑΝΟΣ;

 

[Κεχριμπάρι]

Έχω καιρό να διαβάσω κάποιο βιβλίο που έχω ξανά διαβάσει, κάτι που κάνω που και που και διαλέγω συνήθως βιβλία που μου έχουν αρέσει πολύ ή βιβλία που δεν θυμάμαι. Κοιτώντας τη βιβλιοθήκη το μάτι μου έπεσε σε δύο βιβλία. Το πρώτο ήταν η "Ιλιάδα" του Ομήρου, το οποίο πάντα μου άρεσε και δεν βαριέμαι ποτέ να το διαβάζω, και το δεύτερο ήταν "Ο ηλίθιος" του Ντοστογιέφσκι που έχω να το διαβάσω απο φοιτήτρια και ναι μεν θυμάμαι τι κεντρική ιδέα, καθώς μου είχε αρέσει πάρα πολύ, αλλά δεν μπορώ να πω οτι το θυμάμαι λεπτομερώς.

Απο τη Δευτέρα τα έχω κατεβάσει και δεν μπορώ να αποφασίσω πιο να διαβάσω....

 

[Ιαβερης]

Το Λίγη Ζωή της Yanagihara με κούρασε, έφτασα στις 300 σελίδες και βόγκηξα από βαρεμάρα, απορώ πραγματικά πώς γκένεν bestseller αυτό το βιβλίο. Ένα εξαιρέσω τον πρωταγωνιστή Τζούντ που είχε κάποιο ενδιαφέρον ως περσόνα, το υπόλοιπο βιβλίο είναι ένα ατελείωτο μπλα μπλα.
Συνεχίζω με το I am dynamite της Sue Prideaux, πρόκειται για μια βιογραφία του Νίτσε για την οποία έχω ακούσει και διαβάσει τα καλύτερα. Ελπίζω να είναι αντάξια της φήμης της.

 

[Σελεφά]

Ξεκίνησα το I'm waiting for you and other stories της Kim Bo-young.
Έχει τέσσερα διηγήματα. Γενικότερα δεν επιλέγω να διαβάσω διηγήματα, αλλά επειδή δεν έχω τρελή όρεξη για διάβασμα βολεύουν
και μάλλον θα διαβάσω και άλλα που έχω. Ευκαιρία είναι.
Σχετικά με το βιβλίο το πρώτο διήγημα μου έφερε τεράστια θλίψη.
Τώρα είμαι στη μέση περίπου του δεύτερου διηγήματος, το οποίο όμως δε με τρέλανε, αλλά είναι ενδιαφέρον ως ένα σημείο.

 

[Χανκ Μουντυ]

Ξεκίνησα το Μηχανάνθρωποι, του Γιάννη Σιδεράκη.

 

[Καστάλια]

Το Λίγη Ζωή της Yanagihara με κούρασε, έφτασα στις 300 σελίδες και βόγκηξα από βαρεμάρα, απορώ πραγματικά πώς γκένεν bestseller αυτό το βιβλίο. Ένα εξαιρέσω τον πρωταγωνιστή Τζούντ που είχε κάποιο ενδιαφέρον ως περσόνα, το υπόλοιπο βιβλίο είναι ένα ατελείωτο μπλα μπλα.
Συνεχίζω με το I am dynamite της Sue Prideaux, πρόκειται για μια βιογραφία του Νίτσε για την οποία έχω ακούσει και διαβάσει τα καλύτερα. Ελπίζω να είναι αντάξια της φήμης της.

Κι από άλλους άκουσα τέτοιες εντυπώσεις, είναι και μεγαλούτσικο, είναι και καταθλιπτικότατο - με τόσα άλλα που έχω προς διάβασμα, δεν το κόβω να πάρει ποτέ σειρά για μένα.

 

[Ιαβερης]

Δεν είναι το μέγεθος και η depress-ίλα που στάζει από κάθε σελίδα, είναι απλούστατα κακογραμμένο @Καστάλια . Για να πω την αλήθεια όμως, ώρες-ώρες με τραβάει να το συνεχίσω γιατί όπως είπα και πριν ο πρωταγωνιστής έχει την αξία του.

 

[Νιικος]

Το Ξανθο Κοριτσι της Σαντορινης

 

[Ειφφελ]

Ξεκινάω το ο ξένος του Harlan Coben. Πάνω από ένα χρόνο αδιάβαστο στη βιβλιοθήκη μου. Είχε βρεθεί στα χέρια μου σε ανταλλαγή βιβλίων πέρυσι το Δεκέμβρη.

 

[Τζίμι]

Αυτή την περίοδο διαβάζω τον πρώτο τόμο των Αθλίων από παλιά σκληρόδετη έκδοση. (Ο μεταφραστής ενδέχεται να κρατάει από το Μεσολόγγι γιατί χρησιμοποιεί μερικές φορές την έκφραση πάει καλιά του, που είχα ακούσει αρκετές φορές όσο σπούδαζα εκεί).

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Αυτόν τον καιρό διαβάζω το "Περί Φυσικής της μελαγχολίας", κι έχω να πω πως πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο που έχει γραφτεί από ένα ευφυέστατο συγγραφέα.
Κάθε σελίδα του, κάθε κεφάλαιο είναι απόλαυση.
Νομίζω πως ο Γκοσποντίνοφ θα γίνει από τους αγαπημένους μου συγγραφείς!

 

[Ειφφελ]

Ξεκινάω το ουρανό talk show του Κωστάκη Αναν, το οποίο δανείστηκα από μια φίλη χθες το βράδυ. Μου έκανε πολύ εντύπωση το βιβλίο και οι εικόνες του. Για να δούμε και το περιεχόμενο..

 

[Ειφφελ]

Ξεκίνησα το μικρά πράγματα σαν και αυτά της Claire Keegan. Αν είχα κάνει new year's resolutions θα το είχα ολοκληρώσει μέχρι τώρα

 

[Εστελλ]

Διαβάζω ένα αρκετά, κατά την γνώμη μου, ενδιαφέρον βιβλίο "the psychology of money" του Housel. Ουσιαστικά δίνει κάποια τιπς διαχείρισης χρημάτων αναφέροντας και παραδείγματα από ανθρώπους που πέτυχαν και απέτυχαν. Πολλά πράγματα που αναφέρει πηγάζουν από την λαϊκή (ας το πω) σοφία(;) δηλαδή γράφει σε ένα σημείο όταν κάποιος που έχει ηδη αρκετά και ποντάρει για περισσότερα ξέροντας ότι οι πιθανότητες κέρδους και αποτυχίας είναι 50/50 είναι μια μαλλον κακή απόφαση. Δηλ όποιος θέλει τα πολλά κλπ... Ωστόσο κάποιες φορές βιβλία σαν και αυτό σε βοηθούν να συνειδητοποιήσεις πράγματα που ηδη γνωρίζεις αλλά δεν βρίσκονται στο συνειδητό νου.

 

[Βιβλιοσημο]

Το τελευταιο βιβλιο του Μαρκο Μαλβαλντι, στα ιταλικα (La morra cinese, Marco Malvaldi - Sellerio 2023). Ανοικει στην σειρα Μπαρλουμε (BarLume) που αποτελει ωραιο λογοπαιγνιο: Bar Lume ειναι το ονομα του μπαρ, ιδιοκτητης του οποιου ειναι ο πρωταγωνιστης ενω Lume σημαινει φως. H εννοια των δυο λεξεων ενωμενων ειναι αδυναμο, παροδικο φως και κατ'επεκταση ελαχιστο ιχνος απο κατι.

 

[Καστάλια]

Διαβάζω ένα αρκετά, κατά την γνώμη μου, ενδιαφέρον βιβλίο "the psychology of money" του Housel. Ουσιαστικά δίνει κάποια τιπς διαχείρισης χρημάτων αναφέροντας και παραδείγματα από ανθρώπους που πέτυχαν και απέτυχαν. Πολλά πράγματα που αναφέρει πηγάζουν από την λαϊκή (ας το πω) σοφία(;) δηλαδή γράφει σε ένα σημείο όταν κάποιος που έχει ηδη αρκετά και ποντάρει για περισσότερα ξέροντας ότι οι πιθανότητες κέρδους και αποτυχίας είναι 50/50 είναι μια μαλλον κακή απόφαση. Δηλ όποιος θέλει τα πολλά κλπ... Ωστόσο κάποιες φορές βιβλία σαν και αυτό σε βοηθούν να συνειδητοποιήσεις πράγματα που ηδη γνωρίζεις αλλά δεν βρίσκονται στο συνειδητό νου.

@Εστελλ, διαπιστώνω ότι αυτός ο συγγραφέας έχει αυτήν ακριβώς την ικανότητα που περιγράφεις - να μιλά για πασιφανή πράγματα με έναν τόσο συστηματικό και καλά δομημένο τρόπο που είναι σαν να σου δίνει έναν μπούσουλα για το πώς να τα αξιοποιήσεις στο έπακρο στη ζωή σου. Κι εγώ πρόσφατα διάβασα το άλλο βιβλίο του, Same As Ever, που λίγο πολύ κινείται στις ίδιες γραμμές: πώς μαθαίνοντας όσα διδάσκει το παρελθόν, μαθαίνοντας την ανθρώπινη φύση, έχεις καλύτερες πιθανότητες να προετοιμαστείς επαρκώς για το μέλλον, κι ας μην είσαι καμιά ιδιοφυΐα στρατηγικής. Δελεάζομαι να διαβάσω και το βιβλίο που αναφέρεις.