Λόγω του πρόσφατου hype, ξαναρίχνω μια ματιά στη Φόνισσα, μετά από 20+ χρόνια.
Το κείμενο παραμένει αγέραστο και ίσως αυτή τη φορά μου φαίνεται και πιο τρομακτικό. Νομίζω το νεαρό της ηλικίας δεν αφήνει να καταλάβει κανείς το πόσο αποτρόπαια είναι τα εγκλήματα της Χαδούλας...
Όταν είσαι σε μια πιο ώριμη (!!) ηλικία και μπαμπάς, τότε νομίζω το βιβλίο σου αποκαλύπτεται με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο.
Η γλώσσα του Παπαδιαμάντη είναι πολύ όμορφη, αν και ώρες-ώρες στρυφνή.
Με 1000 ζόρια είπα να ξεκινήσω διάβασμα, οπότε φυσικά επέλεξα ένα νεανικό φαντασίας για να μου είναι εύκολη η μετάβαση.
Το είχα αρχίσει κάποια στιγμή τον Δεκέμβριο αλλά λόγω αναποδιών δεν μπόρεσα να το ολοκληρώσω και επείδη διέγραψα κάθε σειρά από το μυαλό μέχρι το σημείο που είχα διαβάσει τότε, το ξαναρχίζω από την αρχή.
Jade Fire Gold της June C.L. Tan. Ασιάτικη μυθολογία, όχι κάτι ιδιαίτερο...
Σήμερα ξεκίνησα την Ιλιάδα. Εξακολουθώ να θέλω να διαβάσω βιβλία που έχω διαβάσει ηδη. Ικανοποιώ την επιθυμία μου για διάβασμα χωρίς να χρειάζεται να συγκεντρωθώ ιδιαίτερα. Η λίστα με τα αδιάβαστα με κοιτάει με μισό μάτι...
Έχω ξεκινήσει 4 βιβλία αλλά δεν μπορώ να αποφασίσω σε πιο να "κεντράρω"!!
Ζωντανός Θρύλος, το οποίο μέχρι στιγμής είναι πολύ καλύτερο από τη χαζοταινία!
Ο Πολωνός του Κούτσι, το οποίο είναι περίεργα γραμμένο.
Το αλλόκοτο και το απόκοσμο του Φίσερ. Ενδιαφέρον αλλά οι αναφορές σε έργα που δεν είχα επαφή (συγκροτήματα, βιβλία, κλπ) το κάνουν κάπως βαρετό ώρες-ώρες. Επίσης, το βιβλίο είναι συρραφή άρθρων που ανέβαζε στο μπλογκ του ο συγγραφέας πριν αυτοκτονήει, οπότε υπάρχουν πάρα πολλές επαναλήψεις και αυθαιρεσίες ερμηνειών.
Πάει καιρός απο τότε που το διάβασα, αλλά θυμάμαι οτι είναι...βλάσφημο! Σε μεταφέρει πάντως στην ατμόσφαιρα της θρησκευτικής ίντριγκας που επικρατούσε κατα τη "Θρησκευτική Μεταρρύθμιση" που έλαβε χώρα μεταξύ 1517-1555.
Moυ αρέσει πολύ το εξώφυλλο των εκδόσεων Δώμα, καλύτερα από του Gutenberg που διαβασα περυσι. Η μεταφραση του Ισαρη είναι πραγματικά αξιολογη, δεν αφηνεις το κειμενο από τα χερια σου. Περιλαμβάνει και τη μετάφραση των Εβδομήκοντα (Ο’) την οποία αφησα για τα γηρατεια μου, σε πολλές δεκαετίες από τώρα. Προκειται ένα ιδιαιτέρως αντιφατικο κειμενο που εχει επηρεάσει όσο λίγα την παγκόσμια λογοτεχνια και φράσεις του απαντουν αυτούσιες σε πολλά έργα. Η συγγραφή του τοποθετειται 3-1 αιώνα π.Χ. οπότε παραπάνω έχω γινει κάπως αναχρονιστική. Για να μην θυμηθω τωρα τον Σινουχε και ανεβάσω πίεση, δεν θέλω...
(Και μετα τον Εκκλησιαστή, πάρε και το Άσμα Ασμάτων, επίσης αγνωστου συγγραφέως, επίσης κειμενο της Π.Δ. αν και η μεταφραση του Σεφέρη με ειχε μαλλον δυσκολέψει, όταν το είχα διαβάσει, τότενες, τω καιρώ εκεινω. Βρες άλλη μεταφραση να πάρεις )
Τέλος, ο Εκκλησιαστής των Wu Ming/ Luther Blisset είναι όντως ιντριγκαδόρικο, Προτεσταντικη μεταρρυθμιση κλπ κλπ, πολύ ωραία ιστορία και ξεκινα με το κυνήγι εκεινου του θεολογου, του Τομας Μύντσερ, που διαβαζα και στον Πόλεμο των φτωχών, όμως τόσα μπερδεματα, συνωμοσίες, ψεμματα, μπρος πίσω, εμενα με μπερδευουν γενικώς, όχι μονο στη λογοτεχνία, και με κουράζουν, οπότε εχει μεινει κάπου εις την μέση. Είναι όμως ό,τι πρέπει για low risk αναγνωση, χωρις να είναι καθολου low η λογοτεχνικότητά του, μα τι ωραία τα είπά πάλι!
Καλες καταδύσεις στο Demons (κι εγώ το προτιμώ, ειν η αλήθεια). Η μετάφραση εξακολουθει να ειναι η ίδια κι αν θες μια γνώμη απο κάποιον που το χει διαβάσει δις, όταν έρθει η ώρα της εξομολόγησης του Σταυρόγκιν, διάβασέ την στη φυσική θέση που την προόριζε ο συγγραφέας κι όχι στις κατοπινές, λογοκρυμμένες (sic) εκδοχές του βιβλίου, δηλαδή στο τέλος.
Πέραν του ότι, κατα τη γνώμη μου, ειναι κεφαλαιώδες και συγκλονιστικό "εδάφιο" (ελλειψει καλύτερης λέξης) στην παγκόσμια λογοτεχνία (αντιστοιχο του μεγα ιεροεξεταστη, πιθανόν και ανθρωπινότερο), αφενος θα σχηματισεις αντικειμενικότερη αποψη για τον χαρακτήρα, αφεδύο ειναι ελάχιστα τα πράγματα που μπορουν να σε αναστατώσουν στην ενταση που το κάνει ο Τυχωνας. Ισως ενας Χατζηδάκις, ένας ορχηστρικος, πλουραλιστικος, τζαζίζων Ζαππα, οι τελευταιες 150 σελίδες του Φάουστος, το μουσικο θεμα του Νονου, αποσπασματικά η πέτρα του Ηλιου, έχω κι άλλα να πω, αλλά θα τηρήσω ευλαβική σιωπή.
Και μετά απο αυτό το μινι παραληρημα, σας ευχόμαστε όλοι μας καλές αναγνωσεις.