Λοιπόν τελείωσα το 1Q84, βιβλίο 1ο του Μουρακάμι...
Δεν μπορώ να πω ότι τρελάθηκα ιδιαίτερα, Ειδικά το θέμα το στήθος της αλληνής με ξενέρωνε κάθε φορά που γινόταν αναφορά. Είχε και αρκετές ερωτικές σκηνές, που η αλήθεια είναι ούτε αυτές με ενθουσιάζουν στη λογοτεχνία (ούτε στις ταινίες). Γενικότερα τις βαριέμαι.
Ωστόσο, αρκετά ενδιαφέρουσα η ιστορία, σχετικά απλή αν και αρκετές φάσεις ψιλομπερδεύτηκα με το παράλληλο σύμπαν, που ελπίζω στα επόμενα να μου βγάζει περισσότερο νόημα. Οι χαρακτήρες σίγουρα ξεχωρίζουν.
Ίσως συνεχίσω και με τα άλλα 2 της σειράς... στο άμεσο μέλλον...Θα δείξει.
Οι γυναικείοι χαρακτήρες του 1Q84 είναι 100% φαντασίωση γιαπωνέζου γύπα μπάρμπα.
Οι ερωτικές στιγμές ήταν σοφτκορ για σαλιάριδες και χτυπούσαν στο μάτι ιδιαίτερα και χαλούσαν τη ροή.
Το άφησα στο 15-25% γιατί ήταν ψιλοανυπόφορο το αποπάνω κόμπο (σάλια και σεΧ), αν και από πλοκή έπρεπε να λέει αρκετά.
Russia: Revolution and Civil War, 1917-1921, Antony Beevor
Πολύ καλό βιβλίο για τον Ρωσικό εμφύλιο.
Δεν είναι ΤΟ βιβλίο για το θέμα, αλλά εάν διαβάσει κάποιος μόνο ένα, ίσως είναι το καλύτερο.
Δεν αποφεύγει τις Beevorιες, όπως σε όλα του τα βιβλία, και έτσι ότι αφορά τις μάχες/εξοπλισμό και hardcore πολεμικές λεπτομέρειες είναι μέτρια έως κάτω του μετρίου. Εκεί που τα πάει καλά, όπως πάντα, είναι η αφήγηση για χαρακτήρες-καταστάσεις-διεθνή πολιτική και ανάλυση.
Έχει κανά δύο κοιλιές, που αναλώνεται σε περιγραφές κινήσεων στρατιών, πολύ χλιαρά, αλλά γενικά η ροή είναι καλή.
Το συστήνω.
Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου.
Είμαι στη μέση περίπου του 2ου βιβλίου και ακόμα ασχολούμαστε με το μικρό στήθος της πρωταγωνίστριας.
Οι σκηνές σεξ νομίζω έχουν αυξηθεί.
Η πλοκή δεν έχει πάει ιδιαίτερα μπροστά.
Και ακόμα δεν καταλαβαίνω το παράλληλον σύμπαν.
Δεν έχω καταλάβει για πιο λόγο γίνεται τόσος ντόρος για το βιβλίο (το ίδιο ισχύει και για το Νορβηγικό δάσος του ίδιου).
Ενώ η πλοκή αρχικά με είχε ντριγκάρει τώρα με αφήνει λιγουλάκι αδιάφορη.
Παρόλα αυτά μου αρέσει η φωνή της αφηγήτριας, οπότε θα το συνεχίσω.
Ακούγεται/διαβάζεται εύκολα.
Έχω διαβάσει αρκετά βιβλία του Μουρακάμι εκ των οποίων άλλα τα βρήκα εξαιρετικά κι άλλα κάπως μέτρια.
Το κουρδιστό πουλί και το Νορβηγικό δάσος μου άρεσαν πάρα πολύ και νομίζω ότι είναι αντιπροσωπευτικά του στυλ του Χαρούκι. Είχα διαβάσεις το Μετά τον σεισμό που μου είχε φανεί μετριότατο και το Σπούτνικ αγαπημένη που ήταν καλούτσικο.
Κάποια στιγμή ξεκίνησα και το Κάφκα στην ακτή αλλά το παράτησα.
Νομίζω, έχω κλείσει με τον συγκεκριμένο συγγραφέα!
Είχα διαβάσει κι εγώ τα 2 πρώτα βιβλία της τριλογίας του Μουρακάμι. Συμφωνώ για τις ερωτικές σκηνές: είναι κάπως άκυρες. Δεν μπορώ να πω ότι οι χαρακτήρες είναι φαντασίωση γιαπωνέζου μπάρμπα, αλλά τώρα που το σκέφτομαι, η έφηβη που είναι υποτίθεται συγγραφέας θα μπορούσε να θεωρηθεί ως διεστραμμένη φαντασίωση, διότι ανήκει με έναν περιέργο τρόπο στο στυλ μοε που συναντάται και στα μάνγκα και ανιμέ. Αυτό για το στήθος της πρωταγωνίστριας ευτυχώς δεν το θυμάμαι! Είχα εστιάσει περισσότερο στο μυστήριο με την αίρεση και στην ιστορία της πρωταγωνίστριας.
Εγώ τελείωσα την Τζειν Έιρ στα αγγλικά. Το βιβλίο είναι μεγαλύτερο από ότι νομίζουμε στα ελληνικά, όπου υπάρχουν κυρίως παιδικές, συντομευμένες εκδόσεις. Αν και ανά φάσεις μπορεί να θυμίσει μεταγενέστερους μιμητές του, δηλαδή τα άρλεκιν, είναι ελκυστικό βιβλίο, καθώς: παρουσιάζει μεγάλη επίδραση από γοτθικά μυθιστορήματα (το Θορνφιλντ και η ιστορία του θυμίζει τα αρχοντικά στις γοτθικές ιστορίες, τα οποία τα χτυπάνε μεγάλες καταστροφές, το μυστήριο που κρύβει και η φασματική παρουσία που το στοιχειώνει, ακόμη και αφού αποκαλυφθεί ότι
πρόκειται για την Μπέρθα, την πρώτη κυρία Ρότσεστερ
και η πρωταγωνίστρια είναι πολύ συμπαθητική, ακόμη και σε μας τις γυναίκες του 21ου αιώνα, καθώς, για γυναίκα της εποχής της, δεν την περιορίζουν ιδιαίτερα οι κοινωνικές συμβάσεις. Ναι μεν είναι σεμνή και όσο να είναι επιδρούν πάνω της οι θεωρίες για τις κοινωνικές τάξεις, αλλά δεν διστάζει να πει την άποψή της και να αντιπαλέψει ισχυρότερους
την κα Ρηντ, τον Ρότσεστερ, τον πάστορα ξάδερφο της
... Είχα διαβάσει πρόσφατα και μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση του χαρακτήρα της πρωταγωνίστριας, καθώς φαίνεται ότι και αυτή και όχι μόνο η αντίζηλός της παρουσιάζει γοτθικά στοιχεία!
Πάντως, η θρησκευτικότητα δεν είναι ιδιαίτερα τονισμένη και για αυτό ομολογώ με ξένισε κάπως ο επίλογος, όπου λέει τελευταία για το τέλος του εξαδέρφου της και ο θρησκευτικός τόνος γίνεται έντονος. Η νότα αυτή διαφέρει έντονα από τον υπόλοιπο τόνο του μυθιστορήματος, καθώς ναι μεν υπάρχει πίστη, αλλά επιλέγεται η ζωή στη γη.
Με έχετε ξενερώσει λίγο με τις κριτικές που κάνετε για το βιβλίο... Έτσι όπως το περιγράφεται είναι σαν να διαβάζεις τσόντα κακής ποιότητας! Διαβάζοντας τη περίληψη του βιβλίου είχα ενθουσιαστεί καθώς μου δημιουργήθηκε η εντύπωση οτι θα υπάρχουν έντονα συναισθήματα (εκδικητές, ψυχεδέλεια, στοιχειωμένες μουσικές, νοσταλγία κτλ) και δράση σε διάφορα επίπεδα (αντυνομικο-πολιτικο-ιστορικό επίπεδο και δεν συμμαζεύεται). Οι ερωτικές σκηνές δεν με ενοχλούν ούτε σε βιβλία, ούτε σε ταινίες, ούτε πουθενά στην τέχνη τέλος πάντων! Κρατώ τις επιφυλάξεις μου και διατηρώ το ενδιαφέρον μου, καθώς πολλοί άνθρωποι αντιδρούν υπερβολικά ή δεν δεν δέχονται με τον ίδιο τρόπο κάποιες καταστάσεις και ερεθίσματα πχ ψυχεδέλεια.
Με έχετε ξενερώσει λίγο με τις κριτικές που κάνετε για το βιβλίο... Έτσι όπως το περιγράφεται είναι σαν να διαβάζεις τσόντα κακής ποιότητας! Διαβάζοντας τη περίληψη του βιβλίου είχα ενθουσιαστεί καθώς μου δημιουργήθηκε η εντύπωση οτι θα υπάρχουν έντονα συναισθήματα (εκδικητές, ψυχεδέλεια, στοιχειωμένες μουσικές, νοσταλγία κτλ) και δράση σε διάφορα επίπεδα (αντυνομικο-πολιτικο-ιστορικό επίπεδο και δεν συμμαζεύεται). Οι ερωτικές σκηνές δεν με ενοχλούν ούτε σε βιβλία, ούτε σε ταινίες, ούτε πουθενά στην τέχνη τέλος πάντων! Κρατώ τις επιφυλάξεις μου και διατηρώ το ενδιαφέρον μου, καθώς πολλοί άνθρωποι αντιδρούν υπερβολικά ή δεν δεν δέχονται με τον ίδιο τρόπο κάποιες καταστάσεις και ερεθίσματα πχ ψυχεδέλεια.
Μα, ναι Κεχριμπάρι, ισχύουν όλα αυτά που είπες! Έχει και ψυχεδέλεια (πάρα πολύ!), ρομάντζο (ανεκπλήρωτος παιδικός έρωτας), μυστήριο (οι ιστορίες των δυο γυναικών πρωταγωνιστριών), πολιτικό σχόλιο με τα διάφορα της αίρεσης και τη βία των ανδρών ενάντια στις γυναίκες κλπ, αλλά είναι αρκετά αλλόκοτο σε κάποιους τομείς, λόγω της νοοτροπίας των γιαπωνέζων σε αυτά τα θέματα.
Τελείωσα το 2ο βιβλίο της σειράς 1Q84 του Μουρακάμι...
@Κεχριμπάρι Είναι ψυχεδελικό σε αρκετά σημεία απλά το 1ο πρόβλημά μου είναι ότι έχει πάρα πολλές άσχετες σκηνές σεξ οι οποίες δεν παίζουνε κανένα ρόλο στην ιστορία. Δεν έχω θέμα με τις σκηνές σεξ αρκεί να μη χρησιμοποιούνται για να σοκαριστεί -και καλά- ο αναγνώστης, γιατί ουσιαστικά δεν βρίσκω κάποιο άλλο λόγο να περιγράφεις για δύο σελίδες για το πώς κάνει ο πρωταγωνιστής σεξ με μία 17χρονη (είτε θεωρείται ενήλικη για την Ιαπωνία είτε όχι). Σε αυτό το σημείο να πω ότι ακόμα και αν ο χαρακτήρας είναι μεγαλύτερος σε ηλικία πάλι θα με πείραζε η συστηματική και μακροσκελής περιγραφή ανούσιων ερωτικών σκηνών (χαρακτηριστικό παράδειγμα για μένα είναι όλες τις ερωτικές σκηνές που περιγράφει ο King στα βιβλία του, που τις περισσότερες φορές είναι άσχετες με την ιστορία).
Αν εξαιρέσεις τα τελευταία κεφάλαια η πλοκή δεν προχωράει σχεδόν καθόλου -που αυτό είναι το 2ο προβλημά μου- και σε όσα σημεία προχωράει οι καταστάσεις μοιάζουν πολύ στημένες. Σχεδόν όλα τα γεγονότα παρατίθενται σε μας -το 3ο μου πρόβλημα- με αποτέλεσμα να νιώθω τελείως αποκομμένη από την ιστορία. Θα μπορούσες να πεις ότι εστιάζει κυρίως στο χαρακτήρα των ηρώων και όχι στην πλοκή, ωστόσο πέρα από κάποια πράγματα που μαθαίνουμε για την παιδική τους ηλικία δεν μαθαίνουμε τίποτα για την εφηβική τους, καθώς και για την υπόλοιπη διαδρομή της ζωής του που τους οδήγησε στη στιγμή της ιστορίας και φυσικά κάποια παρατίθενται μονορούφι στο τέλος μέσα σε 2-3 παραγράφους... (2 σελίδες σεξ, 2-3 παράγραφοι για τη ζωή του χαρακτήρα). Αποκομμένη νιώθω και από την ίδια την ερωτική ιστορία που υπάρχει στο βιβλίο. Τέλος, ενώ η υπόθεση με την αίρεση είναι ενδιαφέρουσα, η όλη πλοκή με τον παράλληλο κόσμο είναι απλά χαοτική -με την άσχημη όμως έννοια, οπότε το 4ο πρόβλημά μου- και ως ένα σημείο μπερδεύεσαι το πώς γίνονται τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο βιβλίο.
Δεν κατάλαβα ακόμα γιατί έχει γνωρίσει τόσο απήχηση το συγκεκριμένο βιβλίο, αλλά επειδή ο κάθε αναγνώστης διαμορφώνει την δική του άποψη δεν σημαίνει ότι θα να είναι ίδια με τη δική μου. Οπότε δε χάνεις κάτι να δοκιμάσεις, μπορεί να καταλήξει να σου αρέσει πάρα πολύ.
Όταν τελειώσω και με το 3ο βιβλίο της σειράς, αν πιάσω ποτέ Μουρακάμι πιθανότητα να διαβάσω τα βιβλία Ο Κάφκα στην άκρη και Το νότια των συνόρων, δυτικά του ήλιου και μετά θα τον βάλω στην άκρη.
@Σελεφά τα γούστα είναι σχετικά! Όταν δεν επιβαρύνουμε/προσβάλουμε/(επιβάλουμε) τους/(στους) συνανθρώπους μας με (τα) θέλω μας και (τις) αρεσκείες μας, τότε όλα είναι θεμιτά. Όταν διαβάσω Μουρακάμι θα πω και εγώ τη γνώμη μου. Μέχρι τότε πείτε εσείς τη δική σας, με ενδιαφέρει πάντα η κριτική!
Να σας πω: εμένα το πρώτο βιβλίο μ' άρεσε πολύ, το βρήκα αγωνιώδες και ενδιαφέρον (μείον τις πραγματικά αχρείαστες σκηνές σεξ), το δεύτερο το βαρέθηκα τελείως, γιατί ήταν και κλειστοφοβικό και λίθοι πλίθοι κέραμοι ατάκτως ερριμένοι η πλοκή. Ούτε καν στους χαρακτήρες δεν εστίαζε. Αποσπασματική πλοκή και ατμόσφαιρα, έτσι θα το χαρακτήριζα. Πραγματικά δεν ξέρω αν θα πάρω τον τρίτο τόμο. Αν και θα ήθελα να ξέρω τι θα γίνει τελικά με την αίρεση και με την μυστήρια έφηβη, έτσι, από περιέργεια και αν είχε βιβλιοθήκη εκεί που μένω θα το δανειζόμουν.
@Κεχριμπάρι εμένα μου άρεσε πολύ το 1Q84. (προφυλάσσομαι μην φάω ντομάτες ). Μου φαίνεται περίεργο που φάνηκε τόσο χάλια στη @Σελεφά (νιώθω λίγο περίεργα που στο πρότεινα εγώ ) και στα υπόλοιπα μέλη που δεν τους άρεσε.
(ειδική μνεία για τη Σελεφά επειδή της είχα προτείνει να το διαβάσει)
Δεν θυμάμαι και πολλά @Κεχριμπάρι για να σου έγραφα για ποιους λόγους να το διαβάσεις, πάντως την διάβασα όλη την τριλογία με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.
@Ειφφελ
Τελειώνω το 3ο βιβλίο της σειράς... Δεν ξέρω τι έπαθε ο Μουρακάμι όταν το έγραφε (ή τι είχε πάθει στα προηγούμενα δυο βιβλία), αλλά το 3ο βιβλίο είναι όλα αυτά που δεν είναι το 1ο και το 2ο. Οπότε να πω ότι μου αρέσει μέχρι στιγμής το βιβλίο, άρα δικαιώθηκες (παρόλα αυτά δε μετάνιωσα που δεν το πήρα). Να μην νιώθεις περίεργα που το πρότεινες. Υπάρχουν πολλά βιβλία, που θεωρώ εκ των πραγμάτων ότι θα μου αρέσουν λόγω πλοκής, τελικά δε μου κάνουν κλικ. Είμαι πάντα ανοιχτή στις προτάσεις.
Δεν έχει αυτά που με ξενέρωναν:
1. Ελάχιστες αναφορά του στήθους της πρωταγωνίστριας ότι είναι μικρό.
2. Ατελείωτες σκηνές σεξ που δεν έχουν σέση με την πλοκή (αν θυμάμαι σωστά είναι μόνο 1-2 σκηνές).
Αυτό που έμεινε:
1. Ως ένα βαθμό ακόμα συνεχίζεται η παράθεση των γεγονότων
2. Παρόλο που πλέον το ρομάντζο των κύριων χαρακτήρων δε με ενθουσιάζει ιδιαίτερα, είναι πιο ξεκάθαροι σαν χαρακτήρες.
και τα δυνατά του σημεία:
1. Εξερευνάται το παρελθόν χαρακτήρων.
2. Ο αντι-ήρωας είναι όλα τα λεφτά και πραγματικά ενώ εμφανίζεται στο 3ο βιβλίο έχει προσωπικότητα και δεν είναι φλατ ξερό πανί.
3. Δίνονται απαντήσεις.
Πραγματικά φτάνοντας στο τέλος δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έγινε τριλογία. Θα μπορούσε άνετα να λείπει το 1ο βιβλίο, όπως και από το 2ο πάρα πολλά κομμάτια, αλλά οκ...
Μη με κράξετε που μετά από τόση γκρίνια μου άρεσε (εννοώντας πάντα το 3ο βιβλίο)...
@Κεχριμπάρι εμένα μου άρεσε πολύ το 1Q84. (προφυλάσσομαι μην φάω ντομάτες ). Μου φαίνεται περίεργο που φάνηκε τόσο χάλια στη @Σελεφά (νιώθω λίγο περίεργα που στο πρότεινα εγώ ) και στα υπόλοιπα μέλη που δεν τους άρεσε.
(ειδική μνεία για τη Σελεφά επειδή της είχα προτείνει να το διαβάσει)
Δεν θυμάμαι και πολλά @Κεχριμπάρι για να σου έγραφα για ποιους λόγους να το διαβάσεις, πάντως την διάβασα όλη την τριλογία με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.
Καλέ μη δικαιολογήσαι! Κι εμένα, εκτός από το δεύτερο, μου άρεσε αρκετά. Εκ των υστέρων συνειδητοποίησα τα προβληματικά σημεία. Είναι και αν σου ταιριάζει η ψυχεδέλεια ή όχι.
Υποψιάζομαι παιδιά οτι όταν το διαβάσω και πω γνωμούλα θα πέσει πολύ γέλιο Για την ώρα διαβάζω ολόκληρο επιστημονικό σύγκραμα (τέτοιο προέκυψε τελικά) που δεν ρέει γρήγορα και δεν έχω επίσης πολύ χρόνο αυτό το καιρό, γιατί ασχολούμαι με άλλα. Παρόλα αυτά έβγαλα δύο κεφαλαιάκια σήμερα και συνεχίζω ακάθεκτη
Περιμένω με ανυπομονησία όλους τους σχολιασμούς.
Για το 1ο και το 2ο βιβλίο έχω μπόλικα να σχολιάσω (αρνητικά φυσικά μη ξεχνιόμαστε). Έχω φυσικά και κάποια για το 3ο...
Απλά ελπίζω μέχρι να το διαβάσεις μην έχω κάνει αχταρμά στο μυαλό μου τους χαρακτήρες του Μουρακάμι ότι ζουν στο Dune
και καίνε μέσα τους μέταλλα
Τελείωσα το Ένας Διακριτικός Ήρωας του Μάριο Βάργκας Γιόσα, και μου άρεσε σε γενικές γραμμές -το ειρωνικό και παιχνιδιάρικο ύφος μου θύμισε έντονα ένα αλλά βιβλίο του Γιόσα, το Η θεία Χούλια και ο Γραφιάς. Σίγουρα όμως είναι κατώτερο από άλλα μυθιστορήματά του, όπως Η Γιορτή του Τράγου ή το Η Πόλη και τα Σκυλιά.
Τελείωσα τον Ταμιευτήρα 13 του McGregor.
Λυπάμαι πολύ που δεν μου άρεσε, ενώ κατά βάθος περίμενα να μου αρέσει: ανακάλυψη σε μικρό βιβλοπωλείο, έκδοση της Άγρα (εξαιρετική, με ένθετο με συνέντευξη του συγγραφέα, πολυτονισμένο και προσεγμένο) κι ένα θέμα πρωτότυπο. Παρ΄όλ΄αυτά ήταν αργό, βαρύ, λίγο μπερδεμένο και οι χαρακτήρες μου φάνηκαν αρκετά "χαλαροί".
Τις προηγούμενες ημέρες τελείωσα και τη δίκη του Αϊχμαν του Μούλις. Το βιβλίο ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς, αλλά προς το τέλος αποδείχθηκε κατώτερο των καλών αρχικών προσδοκιών. Παρότι υπήρχε αρχικά μια ενδιαφέρουσα οπτική, αυτή ενός καταξιωμένου συγγραφέα που κάνει ρεπορτάζ, στην πορεία έχασε το ενδιαφέρον του δίνοντας την εντύπωση ότι οι ρόλοι ανάμεσα στη ματιά του συγγραφέα και στη ματιά του ρεπόρτερ μπλέχτηκαν με τέτοιο τρόπο, που το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από την καθαυτό δίκη και την όλη σχετική διαδικασία, στο ολοκαύτωμα και τις ψυχολογικές αποχρώσες των ναζί.
Τις προηγούμενες ημέρες τελείωσα το Ταξίδι στην Ανατολή του Έσσε. Δεν μου άρεσε.
Σήμερα τελείωσα το Νέμεσις του Nesbo.
Εντάξει, ο άνθρωπος είναι πάρα πολύ καλός σ'αυτό που κάνει και μακάρι να το κάνει για πολύ ακόμα. Απλά, τα βιβλία με τον Χάρι Χόλε θα ήταν καλό να διαβαστούν με τη σειρά, καθώς χαρακτήρες και ορισμένα γεγονότα συνεχίζονται-επανέρχονται
(έφαγα φλασιά με τον Έσσε: ο επιθεωρητής Χάρι Χόλε παραπέμπει μήπως στον Χάρρυ Χάλλερ;)
Εντάξει, ο άνθρωπος είναι πάρα πολύ καλός σ'αυτό που κάνει και μακάρι να το κάνει για πολύ ακόμα. Απλά, τα βιβλία με τον Χάρι Χόλε θα ήταν καλό να διαβαστούν με τη σειρά, καθώς χαρακτήρες και ορισμένα γεγονότα συνεχίζονται-επανέρχονται
) και στα υπόλοιπα μέλη που δεν τους άρεσε. 
