Έχεις δίκιο.
Για να βοηθάω εγώ τη σκέψη σου τότεΣ.-
Για να βοηθάω εγώ τη σκέψη σου τότεΣ.-
Ποιο βιβλίο τελείωσες σήμερα;
- Thread starter Ειφφελ
- Start date
Ερχεται παντα οικονομικότερη και γρηγοροτερα η αυταπατη απο την αποδοχη της πραγματικοτητας, αν και με μεγαλη επισφαλεια.
(Ωω, τι σου πα παλι!
)Μόνη σου θα το διαβάσεις λοιπόν, για να μάθεις!
Αυτές τις μέρες διάβασα ένα μικρό διήγημα του αγαπημένου ΕΤΑ Χοφμαν.
Κρέσπελ και Αντωνία.
Περίεργο και διασκεδαστικό βασισμένο στις γνωστές θεματολογίες του Χόφμαν. Μουσική, τέχνες καλλιτέχνες, θάνατος και έρωτες.
Αυτό που ήταν περίεργο, ήταν η μετάφραση του διηγήματος.
Ο μεταφραστής διάλεξε μια ιδιόμορφη καθαρεύουσα με την οποία δεν μπόρεσα να "συμφιλιωθώ" καθ' όλη τη διάρκεια του αναγνώσματος.
Επίσης τελείωσα ακόμα ένα Άτακτο Λαγό της Άγρας.
Ο Κομμουνιστής της Μονρμάρτρης.
Πολύ διασκεδαστικό διήγημα το οποίο σατιρίζει με τον πιο κομψό τρόπο τις αγκυλωμένες απόψεις της "κομμουνιστικής" ιδεολογίας, οι οποίες στη βάση τους είναι περισσότερο γελοίες παρά προοδευτικές όπως νομίζουν οι τελευταίοι εναπομείναντες οπαδοί τους...
Κρέσπελ και Αντωνία.
Περίεργο και διασκεδαστικό βασισμένο στις γνωστές θεματολογίες του Χόφμαν. Μουσική, τέχνες καλλιτέχνες, θάνατος και έρωτες.
Αυτό που ήταν περίεργο, ήταν η μετάφραση του διηγήματος.
Ο μεταφραστής διάλεξε μια ιδιόμορφη καθαρεύουσα με την οποία δεν μπόρεσα να "συμφιλιωθώ" καθ' όλη τη διάρκεια του αναγνώσματος.
Επίσης τελείωσα ακόμα ένα Άτακτο Λαγό της Άγρας.
Ο Κομμουνιστής της Μονρμάρτρης.
Πολύ διασκεδαστικό διήγημα το οποίο σατιρίζει με τον πιο κομψό τρόπο τις αγκυλωμένες απόψεις της "κομμουνιστικής" ιδεολογίας, οι οποίες στη βάση τους είναι περισσότερο γελοίες παρά προοδευτικές όπως νομίζουν οι τελευταίοι εναπομείναντες οπαδοί τους...
@Ελλη, @Νικόλας Δε Κιντ επειδή είδα ότι ενδιαφέρεστε να διαβάσετε Τα Εις Αυτών του Μάρκου Αυρηλίου παρέα, μήπως θέλετε να το κάνουμε συνανάγνωση; Γιατί κι εγώ θα ήθελα να το διαβάσω (ξανά) και θα'ταν ωραίο να ανταλλάξουμε απόψεις.
@Νικόλας Δε Κιντ Τωρα που μαθαινω γαλλικα, οφειλω να σου πω οτι:
Η Μονμαρτρη εχει 2 ρου. Deux, οχι trois.
Αυτος ο Λαγος ειναι απο τους 3-4 αγαπημενους μου.
@Ιαβερης το εχεις διαβασει, δηλαδη. Πες πες.
Δεν ειναι κακη η ιδεα σου.
Παει καιρος απο την τελευταια συναναγνωση στην οποια συμμετειχα.
Η Μονμαρτρη εχει 2 ρου. Deux, οχι trois.
Αυτος ο Λαγος ειναι απο τους 3-4 αγαπημενους μου.
@Ιαβερης το εχεις διαβασει, δηλαδη. Πες πες.
Δεν ειναι κακη η ιδεα σου.
Παει καιρος απο την τελευταια συναναγνωση στην οποια συμμετειχα.@Έλλη ό,τι και να πω για το βιβλίο θα ακουστεί κλισέ, μαλλον δεν έχω την απαραίτητη ευχέρεια λόγου για να το περιγράψω καταλλήλως. Όμως μετά την ανάγνωσή του αναθεώρησα αρκετά πράγματα. Η φιλοσοφία του Μάρκου Αυρηλίου, και των Στωικών γενικά, για μένα είναι ο ιδανικός οδηγός ζωής. Με συγκλόνισε το γεγονός ότι ένας άνθρωπος σαν τον Μάρκο Αυρήλιο που είχε τον κόσμο στα πόδια του, ένας πλανητάρχης δηλαδή με τα σημερινά δεδομένα (καμιά σχέση όμως με τον κοιμισμένο Μπάϊντεν ή το άλλο το δίποδο Τραμπ!), είχε τέτοια επίγνωση της ανθρώπινης φύσης και των σημαντικών πράγματων της ζωής .
Άντε, αν ψήνεστε οργανώστε καμιά συνανάγνωση και βλέπουμε.
Άντε, αν ψήνεστε οργανώστε καμιά συνανάγνωση και βλέπουμε.
1. Το ξερω
2.
3.
Και για να σοβαρευτω, οσο αυτο ειναι εφικτο:
Η νήσος των πειρασμων-Ληκοκ
Το βιολι του Ροτσιλντ - Τσεχωφ
Η διαστροφη της αναγνωσης- Γουόρτον
Περί ανάγνωσης και βιβλίων: Η τέχνη της αποχής από την ανάγνωση -Σοπεναουερ.
Να το παμε, λετε ε; Χθες το παρελαβα, παραδοξως. Ωραια, θα προσπαθησω να ειμαι παρουσα και τυπικη.
@Ιαβερης διαβάζοντας τα σχόλιά σου, θα συνεστηνα ανεπιφυλακτα τοσο τη Γιουρσεναρ (ο Αδριανος απευθυνεται στον Μαρκο Αυρηλιο, μεσω των memoirs του) οσο και τον Αυγουστο (α, ταιριαζει και με την εποχη
) του Ουίλλιαμς.
2.
Χαζο, γελαω. (Μου αξιζε)
Λαγος στιφαδο #not
Ανδρεας λαγος, ενας σεφ
Αλλα τα ματια του λαγου κι αλλα της κουκουβαγιας
Ανδρεας λαγος, ενας σεφ
Αλλα τα ματια του λαγου κι αλλα της κουκουβαγιας
Η νήσος των πειρασμων-Ληκοκ
Το βιολι του Ροτσιλντ - Τσεχωφ
Η διαστροφη της αναγνωσης- Γουόρτον
Περί ανάγνωσης και βιβλίων: Η τέχνη της αποχής από την ανάγνωση -Σοπεναουερ.
ΕΥΛΟΓΗCON, αδελφε εν κρυπτω.
Να το παμε, λετε ε; Χθες το παρελαβα, παραδοξως. Ωραια, θα προσπαθησω να ειμαι παρουσα και τυπικη.
@Ιαβερης διαβάζοντας τα σχόλιά σου, θα συνεστηνα ανεπιφυλακτα τοσο τη Γιουρσεναρ (ο Αδριανος απευθυνεται στον Μαρκο Αυρηλιο, μεσω των memoirs του) οσο και τον Αυγουστο (α, ταιριαζει και με την εποχη
) του Ουίλλιαμς.
Μόλις τελείωσα το Η πτώση του κυβερνήτη, βιβλίο 3ο της σειράς The Walking Dead των Kirkman και Bonansinga.
Νομίζω μου άρεσε περισσότερο από τα πρώτα 2.
Η ιστορία συνεχίζει να εστιάζει στην πλοκή και γενικά έχει κάποιες διαφοροποιήσεις από την τηλεοπτική σειρά (από ό,τι θυμάμαι).
Συνεχίζει να με χαλάει το γεγονός ότι ο Κυβερνήτης δεν είναι ο κεντρικός ήρωας των βιβλίων, αν και στο 3ο βιβλίο εξισορροπείται
η παρουσία του με αυτή της Λίλι.
Η Μισόν ξεχωρίζει και στο βιβλίο, παρόλο που την βλέπουμε λίγο.
Γενικά τα βιβλία είναι αρκετά ρηχά και οι χαρακτήρες χωρίς ιδιαίτερο βάθος, οπότε αποτελούν γρήγορο ανάγνωσμα (σε κάποια σημεία για εμένα ήταν και μηχανικό).
Θα συνεχίσω με το τελευταίο βιβλίο για να ολοκληρώσω την βασική τετραλογία.
Δε νομίζω να διαβάσω τα υπόλοιπα της σειράς, τα οποία έχουν γραφτεί μόνο από τον Bonansinga, γιατί εστιάζουν από ό,τι είδα στη Λίλι,
η οποία δε μου αρέσει ιδιαίτερα.
Ζομποβιβλία που έχω βάλει στο μάτι είναι τα παρακάτω:
Plague of the Dead
Apocalypse Z: The Beginning of the End
Feed
και να δω πότε θα τα πιάσω.
Νομίζω μου άρεσε περισσότερο από τα πρώτα 2.
Η ιστορία συνεχίζει να εστιάζει στην πλοκή και γενικά έχει κάποιες διαφοροποιήσεις από την τηλεοπτική σειρά (από ό,τι θυμάμαι).
Συνεχίζει να με χαλάει το γεγονός ότι ο Κυβερνήτης δεν είναι ο κεντρικός ήρωας των βιβλίων, αν και στο 3ο βιβλίο εξισορροπείται
η παρουσία του με αυτή της Λίλι.
Η Μισόν ξεχωρίζει και στο βιβλίο, παρόλο που την βλέπουμε λίγο.
Γενικά τα βιβλία είναι αρκετά ρηχά και οι χαρακτήρες χωρίς ιδιαίτερο βάθος, οπότε αποτελούν γρήγορο ανάγνωσμα (σε κάποια σημεία για εμένα ήταν και μηχανικό).
Θα συνεχίσω με το τελευταίο βιβλίο για να ολοκληρώσω την βασική τετραλογία.
Δε νομίζω να διαβάσω τα υπόλοιπα της σειράς, τα οποία έχουν γραφτεί μόνο από τον Bonansinga, γιατί εστιάζουν από ό,τι είδα στη Λίλι,
η οποία δε μου αρέσει ιδιαίτερα.
Ζομποβιβλία που έχω βάλει στο μάτι είναι τα παρακάτω:
Plague of the Dead
Apocalypse Z: The Beginning of the End
Feed
και να δω πότε θα τα πιάσω.
Διάβασα αυτές τις μέρες ένα μικρό αλλά απολαυστικό διήγημα.
Γκέρμελσχάουζεν, μια παράξενη ιστορία
Όντως είναι μια παράξενη ιστορία της ρομαντικής περιόδου με στοιχεία γοτθικής λογοτεχνίας. Θυμίζει αρκετά τις ιστορίες του ΕΤΑ Χόφμαν, γιαυτό και μου άρεσε λίγο παραπάνω.
Δεν είναι κάτι πρωτότυπο, αλλά ο συγγραφέας χειρίζεται πολύ καλά την όλη ιστορία μέχρι την τελική (ζοφερή) αποκάλυψη.
Γκέρμελσχάουζεν, μια παράξενη ιστορία
Όντως είναι μια παράξενη ιστορία της ρομαντικής περιόδου με στοιχεία γοτθικής λογοτεχνίας. Θυμίζει αρκετά τις ιστορίες του ΕΤΑ Χόφμαν, γιαυτό και μου άρεσε λίγο παραπάνω.
Δεν είναι κάτι πρωτότυπο, αλλά ο συγγραφέας χειρίζεται πολύ καλά την όλη ιστορία μέχρι την τελική (ζοφερή) αποκάλυψη.
Εγώ πάντως νόμιζα πως πρόκειται για βαμπιροιστορία, αλλά έπεσα έξω!!
Μόλις τελείωσα τη σειρά Τα χρονικά (τετραλογία) της Σελήνης της Μαρίσας Μάιγερ.
Οι αγγλικές εκδόσεις είναι υπέροχες
.
Είναι νεανική λογοτεχνία και σύγχρονη διασκευή των παραμυθιών Σταχτοπούτα, Κοκκινοσκουφίτσα, Ραπουνζέλ και Χιονάτη.
Σα νεανικά λογικό είναι να έχουν τα αναμενόμενα στοιχεία, όπως νεύρα, κλάψα, έρωτες, απλά δεν επηρεάζουν την ροή της ιστορίας.
Επίσης, οι ήρωες συνεννοούνται μεταξύ τους και η συγγραφέας δεν χρησιμοποιεί το εγωισμό και την ασυνεννοησία, ως μοχλό για την πλοκή.
Οι σχέσεις κινούνται σε υγιές επίπεδο, πράγμα που ξεχωρίζει στα βιβλία σε σχέση με άλλα του είδους, και όταν οι χαρακτήρες γίνονται κάφροι ή αν κάποιος κάνει ψυχολογική βία η συγγραφέας τονίζει την τοξικότητα του πράγματος (αν και αυτό περιγράφεται κυρίως στη νουβέλα Fairest, που δεν έχει εκδοθεί στα ελληνικά).
Ένα άλλο στοιχείο που μου άρεσε είναι ότι οι ηρωίδες δεν περιγράφονται ως μηχανοκίνητα, άψυχα πλάσματα που δεν αντιδρούν στον πόσο ή στη χαρά. Μέσα από τη δυναμικότητα τους βλέπεις ότι είναι εύθραυστες, όπως όλοι άνθρωποι ανεξαρτήτου γένους.
Θα προτιμούσα οι ανδρικοί χαρακτήρες να είχαν ίσως το ίδιο δυναμικό ρόλο, όπως οι γυναικείοι, ώστε να υπάρχει καλύτερη ισορροπία.
Μένει να διαβάσω το βιβλίο Stars Above, το οποίο αποτελείται από διάφορες νουβέλες σχετικά με το πριν και μετά τα γεγονότα της τετραλογίας.
Νομίζω είναι ό,τι πρέπει για εφήβους
Οι αγγλικές εκδόσεις είναι υπέροχες
.Είναι νεανική λογοτεχνία και σύγχρονη διασκευή των παραμυθιών Σταχτοπούτα, Κοκκινοσκουφίτσα, Ραπουνζέλ και Χιονάτη.
Σα νεανικά λογικό είναι να έχουν τα αναμενόμενα στοιχεία, όπως νεύρα, κλάψα, έρωτες, απλά δεν επηρεάζουν την ροή της ιστορίας.
Επίσης, οι ήρωες συνεννοούνται μεταξύ τους και η συγγραφέας δεν χρησιμοποιεί το εγωισμό και την ασυνεννοησία, ως μοχλό για την πλοκή.
Οι σχέσεις κινούνται σε υγιές επίπεδο, πράγμα που ξεχωρίζει στα βιβλία σε σχέση με άλλα του είδους, και όταν οι χαρακτήρες γίνονται κάφροι ή αν κάποιος κάνει ψυχολογική βία η συγγραφέας τονίζει την τοξικότητα του πράγματος (αν και αυτό περιγράφεται κυρίως στη νουβέλα Fairest, που δεν έχει εκδοθεί στα ελληνικά).
Ένα άλλο στοιχείο που μου άρεσε είναι ότι οι ηρωίδες δεν περιγράφονται ως μηχανοκίνητα, άψυχα πλάσματα που δεν αντιδρούν στον πόσο ή στη χαρά. Μέσα από τη δυναμικότητα τους βλέπεις ότι είναι εύθραυστες, όπως όλοι άνθρωποι ανεξαρτήτου γένους.
Θα προτιμούσα οι ανδρικοί χαρακτήρες να είχαν ίσως το ίδιο δυναμικό ρόλο, όπως οι γυναικείοι, ώστε να υπάρχει καλύτερη ισορροπία.
Μένει να διαβάσω το βιβλίο Stars Above, το οποίο αποτελείται από διάφορες νουβέλες σχετικά με το πριν και μετά τα γεγονότα της τετραλογίας.
Νομίζω είναι ό,τι πρέπει για εφήβους
Τελειωσα 2 βιβλία που μου αρεσαν πολυ και δεν ηθελα να τελειωσουν:
1. Η κοψη του ξυραφιου του Σομερσετ Μομ, για τον ερωτα δυο βρετανων με φοντο την εκρηξη του αμερικανικου ονειρου και το κραχ του '29. Αυτο ειναι το προσχημα. Το σχημα ειναι οι συγκρουσεις των επιθυμιων δυο διαφορετικων ανθρωπων, ο ενας περιχαρακωμενος στον μικροαστισμο και τη βολη του, ο αλλος οχι. Ενα βιβλιο που, για διαφορους λογους, μπορει να καταστει πολυ προσωπικο.
2. Hotel Savoy, Γιοζεφ Ροτ.Το στοιχημα με τον Ροτ πια ειναι να βρω το κακό του βιβλίο, το μετριο βιβλιο του, το αδιάφορο;
Νομιζω εχω διαβασει καπου 5-6, αυτο ειναι πολυ ψηλα στην αξιολογηση.
Διαβάζοντάς το, ηταν σαν να παρακολουθω ταινια. Εγχρωμη.
Δηλαδη, σχεδονστεναχωρηθηκα που τελειωσαν
1. Η κοψη του ξυραφιου του Σομερσετ Μομ, για τον ερωτα δυο βρετανων με φοντο την εκρηξη του αμερικανικου ονειρου και το κραχ του '29. Αυτο ειναι το προσχημα. Το σχημα ειναι οι συγκρουσεις των επιθυμιων δυο διαφορετικων ανθρωπων, ο ενας περιχαρακωμενος στον μικροαστισμο και τη βολη του, ο αλλος οχι. Ενα βιβλιο που, για διαφορους λογους, μπορει να καταστει πολυ προσωπικο.
2. Hotel Savoy, Γιοζεφ Ροτ.Το στοιχημα με τον Ροτ πια ειναι να βρω το κακό του βιβλίο, το μετριο βιβλιο του, το αδιάφορο;
Νομιζω εχω διαβασει καπου 5-6, αυτο ειναι πολυ ψηλα στην αξιολογηση.
Διαβάζοντάς το, ηταν σαν να παρακολουθω ταινια. Εγχρωμη.
Δηλαδη, σχεδονστεναχωρηθηκα που τελειωσαν
Last edited:
Πόσο αγαπημένο βιβλίο!
Εξαιρετικός ο Μομ και στα μυθιστορήματα του αλλά και στη μικρή φόρμα (βλέπε εδώ).
Αν και πέρασαν χρόνια από τότε που το διάβασα ακόμα θυμάμαι την εκπληκτική σκιαγράφηση των χαρακτήρων από τον Μομ καθώς και τη δική του "παρουσία" ως ουδέτερος παρατηρητής.
Τελείωσα ένα εξαιρετικό βιβλίο, που ειλικρινά μόλις το έκλεισα ήθελα την ίδια στιγμή να το ξαναδιαβάσω.
Ο άνθρωπος πού μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο του Όλιβερ Σακς.
Ο Σακς περιγράφει κλινικές περιπτώσεις ασθενών του με νευρολογικές διαταραχές αλλά με ενσυναίσθηση. Πλησιάζει τους ασθενείς του και ως επιστήμονας, αλλά πρώτα απ' όλα σαν άνθρωπος. Προσωπικά, με βοήθησε να καταλάβω πως λειτουργούν αυτά τα άτομα και πόσο περίπλοκος είναι ο ανθρώπινος εγκέφαλος.
Εξαιρετικό βιβλίο.-
Ο άνθρωπος πού μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο του Όλιβερ Σακς.
Ο Σακς περιγράφει κλινικές περιπτώσεις ασθενών του με νευρολογικές διαταραχές αλλά με ενσυναίσθηση. Πλησιάζει τους ασθενείς του και ως επιστήμονας, αλλά πρώτα απ' όλα σαν άνθρωπος. Προσωπικά, με βοήθησε να καταλάβω πως λειτουργούν αυτά τα άτομα και πόσο περίπλοκος είναι ο ανθρώπινος εγκέφαλος.
Εξαιρετικό βιβλίο.-
Στο προηγούμενο διάστημα ολοκλήρωσα τα δύο πρώτα βιβλία από το τραγούδι της φωτιάς και του πάγου.
Μου πήρε 5 εβδομάδες το ένα και 6 εβδομάδες το δεύτερο ωστόσο με κούρασε αρκετά ειδικά η μάχη του μαυροποτάμου και έφτασα στο σημείο να σκέφτομαι να το παρατήσω.
Από Δευτέρα ξεκίνησα το Κόσμος της Φωτιάς και του Πάγου και το λατρεύω σε σημείο να σκέφτομαι να αγοράσω και το Φωτιά και Αίμα.
Θα επιχειρήσω να διαβάσω και το Θύελλα από Ατσάλι παρόλο που τα προηγούμενα δύο με κούρασαν κάπως γιατί αυτό λένε πως είναι καλύτερο και κλείνει κάποια κενά.
Μου πήρε 5 εβδομάδες το ένα και 6 εβδομάδες το δεύτερο ωστόσο με κούρασε αρκετά ειδικά η μάχη του μαυροποτάμου και έφτασα στο σημείο να σκέφτομαι να το παρατήσω.
Από Δευτέρα ξεκίνησα το Κόσμος της Φωτιάς και του Πάγου και το λατρεύω σε σημείο να σκέφτομαι να αγοράσω και το Φωτιά και Αίμα.
Θα επιχειρήσω να διαβάσω και το Θύελλα από Ατσάλι παρόλο που τα προηγούμενα δύο με κούρασαν κάπως γιατί αυτό λένε πως είναι καλύτερο και κλείνει κάποια κενά.