Ποιο βιβλίο τελείωσες σήμερα;

[Χρυσόστομος]

@Διχασμένη ευχαριστώ για την προταση, το εχω το Ονειρο του Κελτη αλλά δεν το έχω διαβασει ακόμα.
@Έλλη Μ οι Δακτυλιοι μπηκαν στην λίστα αλλά δυστυχως ειναι εξαντλημενο. Αν τυχει και το πετυχω πουθενα θα το τσιμπησω.
Ο Βυγιαρ πάντως ετσι ειναι το υφος της γραφης του, ουτε ιστορικο ουτε μυθιστορηματικο, κατι ενδιαμεσο. Και τα δυο του βιβλία που διαβασα αυτο το στυλ ειχαν.
@Ιαβερης και το θεμα με τους Ινδιανους είναι πονεμενη ιστορία. Τεραστιο το εγκλημα των "πολιτισμένων" εναντιον τους με τις σφαγες και τις εκτοπισεις που διεπραξαν.

 

[Φαροφύλακας]

Θα μπορούσε να περιγραφεί και σαν ολοκαύτωμα.

 

[Εστελλ]

Μόλις τελείωσα το βιβλίο Δρ. Τζέκυλ και κ. Χάυντ. Είχα ακούσει ότι κάποιοι έχουν έστω ένα βιβλίο που τους επηρέασε βαθιά και ενώ έχω διαβάσει διάφορα δεν μπορώ να πω ότι με είχε επηρεάσει κάποιο αρκετά, ίσως σε μικρό βαθμό το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι. Έως που έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο του Στήβενσον που ανέφερα παραπάνω. Ηταν σαν να διάβαζα τις σκέψεις και τους προβληματισμους μου όσον αφορά την διπλή φύση του ανθρώπου και τέτοιου είδους θέματα δεν είχα καταφέρει να τις επικοινωνήσω αποτελεσματικά στους άλλους και επιτελους ενιωσα κατανοητη απο τον Στήβενσον. Νομίζω πως ολοι χρειαζόμαστε μια κατανόηση της πλευράς μας που θεωρούμε αρνητική (δεν μου αρεσει ο όρος "κακός"). Ισως για αυτό καποιες φορές νιώθουμε μια συμπάθεια για καποιους αντιήρωες.

 

[Σελεφά]

@Τσίου δε θυμάμαι αν το συζητήσαμε, αλλά έχω ίδια άποψη με τη δική σου, ότι ανακατεύουν πολλά μαζί...

 

[Λόελλα]

Οι Εβραίοι ζούσαν στην Ευρώπη, άρα η ιστορία τους αφορά και τους Ευρωπαίους, μας έμοιαζαν, ακόμα υπάρχουν ενώ οι Ινδιάνοι έχουν σχεδόν εξαφανιστεί και μαύροι είναι ακόμα εξωτικοί...
Έτσι μπορούμε να ταυτιστούμε ή να παρακολουθήσουμε πιο εύκολα την ιστορία τους, αν και μετά από τόση -δικαιολογημενη- ενασχόληση με το θέμα δε σου βγαίνει τόση συμπάθεια αλλά ένα άντε πάλι ...
Υποθέτω πως αυτός είναι ο λόγος που το σινεμά και οι λογοτεχνία δεν έχει ασχοληθεί τόσο με τις κτηνοδιες εναντίον άλλων λαών -να είναι καλά ο Λιόσα, έκανε σπουδαία δουλειά με τον Κελτη.

 

[Προφέσορας]

Κατάφερα επιτέλους και τελείωσα το Κόσμος της Φωτιάς και του Πάγου διαβάζοντας και για το Ασαϊ της Σκιάς.

Θα πρέπει να κάνω πάρτυ.

Πέρα από την πλάκα αντιλήφθηκα πόσο απέραντος είναι ο κόσμος που έχτισε ο Martin, ο οποίος είναι τόσο αληθοφανής που δίνει την αίσθηση πως κάπου κάποτε υπήρχε στα αλήθεια.

Το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον ειδικά όσον αφορά την δυναστεία των Targaryens και των γεγονότων που προηγήθηκαν της βασιλείας του Robert Baratheon ωστόσο από ένα σημείο και μετά κούρασε.

Πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο όπως έχω αναφέρει και σε άλλο topic βρίθει από ονόματα, γεγονότα και τοποθεσίες καθιστώντας αδύνατη την συγκράτηση όλων εκτός αν διαβαστεί επανειλημμένα για ένα χρόνο και σταδιακά σαν εκπαιδευτικό σύγγραμμα.

Ακόμα και αν ήταν μέρος εξεταστέας ύλης σίγουρα αρκετές σελίδες θα ήταν εκτός.


Όπως και να έχει απέκτησα μια πιο σφαιρική εικόνα του κόσμου που διαδραματίζεται το τραγούδι της φωτιάς και του πάγου και από από εβδομάδα ξεκινάω το Θύελλα από Ατσάλι (2 τόμοι) . (τελευταίο βιβλίο της σειράς που σκοπεύω να διαβάσω για την ωρα)


Αγαπημένη αναφορά το νησί των βασιλίσκων. Μου άρεσε να διαβάζω για θηριώδεις κροκόδειλους, μύγες, λιμούς κλπ Είναι αναφορές που ενώ προκαλούν ανατριχίλα, τις λατρεύω σε βιβλία φαντασίας. Πείτε το φετίχ χαχα

 

[Πράκτωρ ΔΔ]

Jeffrey Cox, Morning Star, Midnight Sun: The Early Guadalcanal-Solomons Campaign of World War II August–October 1942
Τέλος και αυτό, αν και έχω ξαναδιαβάσει μέρος της τριλογίας του πριν κάποιο καιρό.
Πολύ καλή αφήγηση, αρκετές επαναλήψεις με το προηγούμενο βιβλίο του και αρκετές παραλείψεις/ανακρίβειες σε ότι αφορά τον εξοπλισμό/τεχνολογία.
Όμως είναι ευκολοδιάβαστο, δίνει καλή εικόνα για την σειρά των γεγονότων και τα κύρια πρόσωπα και κυρίως δεν βαλτώνει σε λεπτομέρειες.

Συνεχίζω στο τρίτο και τελευταίο βιβλίο του για το Guadalcanal.

 

[Αλουκαρδ]

Τελείωσα το "Κάιν " του Ζοζέ Σαραμάγκου,μου άρεσε πολύ το κείμενο, δίνει μια δική του εκδοχή των γεγονότων της Βίβλου παρουσιάζοντας τα με ευφάνταστο τρόπο που όμως σε πολλές περιπτώσεις σε κάνει να σκεφτείς ότι θα μπορούσαν να έχουν γίνει και έτσι κάποια γεγονότα όντως...διαβάζοντας το κατάλαβα γιατί έχει αφοριστεί απο την εκκλησία για το έργο αυτό, εμένα προσωπικά δεν με ενόχλησε τίποτα αν και δεν είμαι και ο πιο θεοσεβουμενος, σε κάποιον που είναι δεν ξέρω πως θα του φανεί το κείμενο...

Σαραμάγκου λοιπόν πρώτη επαφή με το συγγραφέα μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις πάμε για το επόμενο κάποια στιγμή το "Περί Τυφλοτητος " που το έχω ήδη στη κατοχή μου..

 

[Έλλη Μ]

@Αλουκαρδ από όσα εχω διαβασει του Σαραμαγκου, η Τυφλότητα ειναι αξεπέραστη.

 

[Σελεφά]

Το Περί Τυφλότητας το έχω χρόνια στη λίστα μου (του μυαλού μου), μόλις το έβαλα και στη λίστα στο goodreads, για να το θυμάμαι πιο εύκολα.
Πολλά από τα βιβλία του υπάρχουν και στο isobitis...
Αχ! έχουμε μια ζωή...

 

[Αλουκαρδ]

Διαβάζοντας τις περιλήψεις βρήκα και αλλα βιβλία του που έχουν ενδιαφέρον όπως "Το περί φωτισεως " και "Η σπηλιά"

 

[Σελεφά]

Το περί φωτίσεως είναι το 2ο βιβλίο της σειράς Τυφλότητας.
Βέβαια δε ξέρω αν γενικότερα η σειρά είναι μια ιστορία που εξελίσσεται σε 2 βιβλία.

 

[Σελεφά]

Α! να μη ξεχάσω...
Το περι τυφλότητας είχε γίνει και ταινία

 

[Αλουκαρδ]

Δεν το γνώριζα για τη ταινία θα την έχω υπόψιν μετά την ανάγνωση του βιβλίου, ναι τα χαρακτηρίζουν σειρά αν και δεν βλέπω κάτι κοινό στις περιλήψεις που να τα συνδέει σαν ιστορίες,μου φαίνεται πως είναι ανεξάρτητες ιστορίες...

 

[Σελεφά]

A! ok. Δε το είχα ψάξει.
Αν και αν τα πιάσω το πιθανότερο είναι να τα πιάσω με τη σειρά.

 

[Αλουκαρδ]

Να δω εντομεταξυ με τους ρυθμούς που διαβάζω πότε θα τελειώσω το "Αποστολή Χαίρε Μαρία " καλά το είπες έχουμε μία ζωή..

 

[Σελεφά]

Ωπ! αυτό έπιασες;
Τέλεια.
Θα το τελειώσεις όταν το τελειώσεις.
Εγώ το διάβασα πέρσι και από τότε όλο έλεγα να το αγοράσω αλλά πήγαινε ο μάτι μου σε άλλα.
Τώρα που βγήκε στα ελληνικά θα προτιμήσω τη δική μας έκδοση.

 

[ο μαύρος γάτος]

Τελείωσα το "Κάιν " του Ζοζέ Σαραμάγκου,μου άρεσε πολύ το κείμενο, δίνει μια δική του εκδοχή των γεγονότων της Βίβλου παρουσιάζοντας τα με ευφάνταστο τρόπο που όμως σε πολλές περιπτώσεις σε κάνει να σκεφτείς ότι θα μπορούσαν να έχουν γίνει και έτσι κάποια γεγονότα όντως...διαβάζοντας το κατάλαβα γιατί έχει αφοριστεί απο την εκκλησία για το έργο αυτό, εμένα προσωπικά δεν με ενόχλησε τίποτα αν και δεν είμαι και ο πιο θεοσεβουμενος, σε κάποιον που είναι δεν ξέρω πως θα του φανεί το κείμενο...

Σαραμάγκου λοιπόν πρώτη επαφή με το συγγραφέα μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις πάμε για το επόμενο κάποια στιγμή το "Περί Τυφλοτητος " που το έχω ήδη στη κατοχή μου..

Μετά την Τυφλότητα να διαβάσεις οπωσδήποτε τα "Περί φωτίσεως" και "Περί θανάτου". Βιβλία που μ' έκαναν ν' αναρωτηθώ τι iq είχε αυτός ο άνθρωπος, ακόμα και η δύστροπη γραφή του είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτής του της ευφυΐας.

 

[Μοκαντάσα αλ Σάφερ]

Μόλις τέλειωσα το Βαμπίρικ του Simon Clark(εκδ. Άγνωστη Καντάθ). Τι γ@#@το σκοτεινό έπος είναι αυτό! Για τους φίλους των βρικολάκων που θέλουν μόνο να τρέφονται και δεν έχουν τίποτα ψυχολογικά εφηβικής ηλικίας ή πολύπλοκους συναισθηματικούς προβληματισμούς.

 

[Πράκτωρ ΔΔ]

Blazing Star, Setting Sun: The Guadalcanal-Solomons Campaign November 1942–March 1943, Jeffrey Cox
Τρίτο και τελευταίο.
Τέλος της "πολιορκίας" του Γκουανταλκαναλ και των βασικών επιχειρήσεων στην περιοχή.
Μάλλον μέτριο σε σχέση με τα άλλα, με το 20% να είναι επανάληψη με τα προηγούμενα, σε πολλά σημεία λέξη προς λέξη.
Επίσης ο διορθωτής του κοιμόταν γιατί ο συγγραφέας χρησιμοποιούσε τις ίδιες εκφράσεις 2-3 φορές ανά σελίδα, κάθε σελίδα.
Πάντως προτείνω την τριλογία, λόγω κυρίως της καλής ροής, μαζί με το πολύ ανώτερη τριλογία του Toll για το μέτωπο του Ειρηνικού (που είναι για ποιο γερά γούστα λόγω γραψίματος).

Call of the Bone Ships, Rj Barker
Βιβλίο δεύτερο μιας τριλογίας φάνταζι για έναν waterworld ουσιαστικά και πλοία φτιαγμένα από όστα.
Έπειτα από πολλά ιστορικά βιβλία τον τελευταίο καιρό, είπα να αλλάξω ρώτα (χεχ) και να πιάσω το εν λόγω.
Αχνοθυμόμουν το πρώτο, το οποίο ήταν μέτριο. Έτσι δεν περίμενα πολλά, πέρα του "να περάσει η ώρα με το μυαλό στο ρελαντί".
Το παράτησα στο 20% λόγω μιας απύθμενης βαρεμάτας και έντονου χασμουρητού που προκαλούσε το εν λόγω βιβλίο.