Ποιο γεγονός του παρελθόντος θα θέλατε να βιώσετε και γιατί;

Φαντάζομαι ότι, αν υπήρχε μηχανή του χρόνου, όλοι λίγο-πολύ θα θέλαμε να μπουκάρουμε μέσα και να μεταφερθούμε στο παρελθόν για να ζήσουμε από κοντά κάποιο σημαντικό γεγονός είτε πολιτικό είτε κοινωνικό είτε πολιτιστικό είτε αθλητικό κτλ.

Εσείς ποιο θα επιλέγατε; Θα μπορούσε να είναι κάποιο συμβάν λιγότερο ή περισσότερο γνωστό ή σημαντικό. Δεν έχει σημασία αν ανήκει στο μακρινό ή στο πιο πρόσφατο παρελθόν. Επίσης, δεν έχει σημασία αν θα θέλατε να είστε απλός παρατηρητής του ή να λάβετε ενεργά μέρος σε αυτό.


Προσωπικά, θα ήθελα να μεταφερθώ στην Νυρεμβέργη την περίοδο 1945-1946 και να παρακολουθήσω τις δίκες των ναζιστών. Η “Δίκη της Νυρεμβέργης” όπως συλλήβδην αποκαλείται θεωρείται ‘η μητέρα όλων των δικών’ και συνέβαλε ουσιαστικά στην εξέλιξη του Διεθνούς Ποινικού Δικαίου.

Επίσης, σαν λάτρης της ροκ μουσικής, θα ήθελα να ζήσω χίπικα (με εξαίρεση την απλυσιά :όχισουλέω:) το τετραήμερο φεστιβάλ Woodstock (15-18 Αυγούστου 1969). Ένα μουσικό γεγονός - ορόσημο στην ιστορία της ροκ, με πολλούς σημαντικούς και λατρεμένους καλλιτέχνες μαζεμένους ( ξεχωρίζω τους Τζάνις Τζόπλιν και Τζίμι Χέντριξ), ατελείωτο ξενύχτι μέχρι και λασπόλουτρα!! Αυτή κι αν είναι μουσική εμπειρία :ναι:


Αυτά προς το παρόν! Περιμένω τα δικά σας :)))
 
Ωραίο θέμα, επιστροφή στο μέλλον.
Κοπελάρα, η μητέρα των δικών δεν ήταν αυτή, άσε που, μακάρι να μην υπήρχε ποτέ λόγος για τέτοια δίκη· άσε δε που ήταν μία παρωδία. Προσωπικά, θα ήθελα κι εγώ να ήμουν μπροστά σε πολλά γεγονότα. Δύο από αυτά, να δω από τι πήγαν οι δεινόσαυροι (εγώ, το ρόπαλο, και οι 7 γυναίκες μου) και στο πρώτο μπαμ να την κάνω για το έτος μηδέν.
 
Στράτη, η αλήθεια είναι ότι έχει επικριθεί και όχι αδίκως η συγκεκριμένη δίκη, αλλά η τεράστια σημασία της για το διεθνές δίκαιο είναι αδιαμφισβήτητη. Εστω και με παρατυπίες, καλώς έγινε!

Πολύ θα ήθελα να δω εσένα, το ρόπαλο και τις 7 γυναίκες σου :χαχα:
 
Καλά, μη βαράς (ασφαλώς και καλά έγινε, έστω κι όπως έγινε η μοιρασιά).
Το Διεθνές Δίκαιο είναι η χρυσή βίβλος των ισχυρών, επομένως η σημασία και η αξία του είναι τεράστια και αδιαμφισβήτητη γι' αυτούς που ξέρουν από καλό λάδι.

Σημ. Ξέχασα: 7 ημέρες, 7 γυναίκες :))))
Σημ.2 Ξέχασα στο ξέχασα: πιο γουρούνι πεθαίνω; χοχο χο
 
Last edited:
Η αλήθεια εί πως στο Γουντστοκ θα ήθελα πολύ να είμαι κι εγώ και σαν κιθαρίστας να δω το περίφημο σόλο του Χέντριξ live άλλα και όλα τα άλλα μεγάλα ονόματα...

Επίσης θα ήθελα να είμαι στην αρχαία Ελλάδα και να πάω στην περιπατητική σχολή του Αριστοτέλη όπου πραγματικά εκεί γεννήθηκε η "λογική"!!

Τέλος θα ήθελα να ήμουν παρών την μέρα που παρουσίασε για πρώτη φορά την 9η Συμφωνία του ο Μπετόβεν... Λένε οτι είχε μαγέψει το κοινό!!!
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Εγώ αν πήγαινα στο Γούντστοκ θα πήγαινα πιο πολύ για τις βουτιές στις λάσπες.. :ρ

Όσον αφορά συναυλίες, νομίζω πως περισσότερο θα ήθελα να παραβρεθώ σε κάποια πρώιμη συναυλία των Pink Floyd, γύρω στο 1970, τότε που το πρόγραμμα θα είχε Set the Controls for the Heart of the Sun και Careful with That Axe, Eugene.. τότε που παίζανε το Alan's Psychedelic Breakfast και το κοινό ήταν μια χούφτα άνθρωποι και λίγα σκόρπια γέλια και παλαμάκια..

Επίσης, θα γούσταρα τρελά κάποια συναυλία με πρώιμο Dark Side of the Moon, τότε που το On the Run ήταν ακόμα jammin’ και το the Great Gig λεγόταν the religion sequence.. ή και κάποια συναυλία με πρώιμο Wish you Were Here, τότε που ο Γκίλμουρ έπαιζε ξανά και ξανά το ριφάκι στο Shine on… Το Dark Side και το Wish υποδεέστερα από τις στουντιακές εκδοχές, αλλά τα έχω ακούσει τόσο πολύ παλιότερα σε θολά μπούτλεγκ, που θα ήθελα να ζήσω και την αίσθηση να είμαι αληθινά εκεί...

Από εκεί και πέρα, οι επιλογές είναι ατελείωτες. Και για κονσέρτα καί για ιστορικά γεγονότα.

Δεν θυμάμαι σε ποιο διήγημα ΕΦ υπάρχει η ακόλουθη ιστορία. Στο μέλλον υπάρχει η δυνατότητα να ταξιδέψεις στον χρόνο και κάμποσο κόσμος κάνει ταξιδάκια στο παρελθόν. Ο ήρωας επιλέγει και ταξιδεύει στην εποχή του Χριστού και συγκεκριμένα στην στιγμή όπου ο Πόντιος Πιλάτος ρωτά στο πλήθος ποιον να απελευθερώσει: τον Ιησού ή τον Βαρνάβα. Έχει φροντίσει να έχει, βέβαια, σωστό ρουχισμό κι εμφάνιση της εποχής. Ε, μέσα στο πλήθος χαμένος, απλά για να συμμετέχει ενεργά στην σκηνή με την ούτως ή άλλως γνωστή έκβαση, φωνάζει κι αυτός, μαζί με τους άλλους: τον Βαρνάβα! τον Βαρνάβα! Όταν συνειδητοποιεί πως όλοι γύρω του είναι… χωροχρονικοί τουρίστες, όπως και ο ίδιος κι εκπληρώνουν μόνοι τους το ιστορικό γεγονός.
:))))

Νομίζω πως δεν υπάρχει πιο αστεία εκδοχή του χωροχρονικού παράδοξου.

Πάντως, και πέρα από την πλάκα, εάν είχα την δυνατότητα να κάνω ένα ταξίδι πίσω, θα πήγαινα 20 χρόνια πίσω και θα άφηνα κάποιες γραπτές οδηγίες σε εμένα, πώς να βγάλω κάμποσα χρήματα, και πώς να αποφύγω κάποια λάθη και πώς να κάνω κάμποσα σωστά. :ρ Κι ας με άφηνα, πλούσιο και σοφό, με την ανεξήγητη απορία, ποιος μου άφησε αυτό το χρήσιμο σημείωμα.
:χαχαχα:
 
Για να μην μείνεις με την απορία, θα μπορούσες να γράψεις στο σημείωμα ότι είσαι εσύ 20 χρόνια μετά!!
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Πράγματι. Ώστε να το έχεις έπειτα και στο νου, να εκπληρώσεις το ταξίδι στο παρελθόν. :κόλλα5:
 
Φαροφύλακα από κάτι σκόρπια που έχω δει ,δεν είναι και το αγαπημένο σου θέμα ο Χριστιανισμός...Βαρραβάς ητάν το όνομα του έτερου φιναλίστ...
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
γελάω, φίλε Σμίθ :χαχα:

σκρόλαρα να δω τί έγραψα.. Φυσικά και γνωρίζω τους φιναλίστ. Δεν ξέρω τί είχα στο μυαλό μου... :))))
 
Επίσης να συμπληρώσω, πως με αυτό το νήμα μου ήρθε στο μυαλό και η ταινία του Γούντυ Άλλεν "Μεσάνυχτα στο Παρίσι"!!!

Οπότε δεν θα έλεγα όχι κι εγώ να βρεθώ στο Παρίσι την εποχή που εκοβαν βόλτες ο Μπουνιουέλ, ο Νταλί και ο Χέμινγουέη!!!!
 
Τώρα πρόσεξα κι εγώ ότι τον έγραψες Βαρνάβα :μουάχαχα:

@Νικόλα, κι εμένα αφού το ανήρτησα αυτή η ταινία μου ήρθε στο μυαλό. Δεν θα με χαλούσε ούτε εμένα, ειδικά αν γνώριζα τον τρελάρα (με την καλή έννοια) Νταλί, αν και αυτός που θα πέθαινα να γνωρίσω είναι ο Οσκαρ Ουάιλντ!
 
Κι εγώ θα ήθελα να μεταφερθώ στο Παρίσι, αλλά στα τέλη του 19ου αιώνα, την πιο αγαπημένη μου εποχή. Να γνωρίσω το κίνημα της Παρακμής εκ των έσω, στο μεσουράνημα του και να συναντήσω τους λατρευτούς Ζιλ Μπαρμπέ Ντ' Ορεβιγί και Γιορις Καρλ Ισμάν.
 
Θα ήθελα κι εγώ να πάω σε πολλά μέρη και να γνωρίσω πολλές προσωπικότητες (οπωσδήποτε Ντοστογιέφσκι, Μπόρχες και Μάρκες, που πρόσφατα έχασα την ευκαιρία μου).
Αν όμως έπρεπε να διαλέξω μια ιστορική περίοδο, νομίζω θα επέλεγα την Αναγέννηση. Φαντάσου, να βλέπεις τον Ντα Βίντσι να ζωγραφίζει την Μόνα Λίζα και τον Μυστικό Δείπνο...

Σημ.: Βαρνάβα! Μπουχαχα Πάντως πολύ έξυπνη ιστορία αυτή!
 
Να και μερικές δικές μου επιλογές

Θα ήθελα να ήμουν στο περιβόητο "Πάρτι της Βουλιαγμένης" τον Ιούλιο του 1983 όχι τόσο για τη συναυλία του Λουκιανού Κηλαηδόνη, όσο για τα .....ενδιαφέροντα που ακολούθησαν μετά!!!

Μακάρι να βρισκόμουν στο Λονδίνο στις 2 Ιουνίου 1971, στο στάδιο Ουέμπλευ για να θαυμάσω τον Παναθηναικό στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης ενάντια στον Άγιαξ (χάσαμε 2-0 ).

Επίσης να σπούδαζα στη Γαλλία το Μάη του 1968, για να συμμετείχα σ'όλες τις κινητοποιήσεις των φοιτητών με σκοπό να έρθει η "Φαντασία στην εξουσία"
 
Top