Την προηγούμενη βδομάδα πήγα επιτέλους σε βιβλιοπωλείο και αγόρασα 2 βιβλία. Τον πρώτο τόμο της τριλογίας του Μουρακάμι 1Q84 και το τουβλάκι Βαλκανική τριλογία, της Ολίβια Μάνινγκ. Το δεύτερο δεν το προγραμμάτιζα, αλλά είχα διαβάσει για αυτό σε ένα άλλο βιβλίο, το οποίο μίλαγε για την πρόσληψη των βαλκανικών χωρών στην αγγλική λογοτεχνία και για αυτό με ενδιέφερε και όταν το είδα άρπαξα την ευκαιρία και το πήρα. Μιλάει για την Ρουμανία κατά την περίοδο λίγο πριν καταληφθεί από τους Γερμανούς και για την Αθήνα κατά την περίοδο πριν την εισβολή των γερμανών. Είναι επίσης και μεταμφιεσμένη αυτοβιογραφία της συγγραφέως.
Νικόλα, δεν το ήξερα/περίμενα ότι θα είχε βγει στα ελληνικά! Δεν έχω διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο, αλλά έχω διαβάσει άλλα του ίδιου συγγραφέα και μου αρέσει. Πρέπει να ξέρεις βέβαια ότι το γράψιμό του είναι πάρα πολύ συναισθηματικό και τείνει στο μελοδραματικό καμμιά φορά, όμως (πώς να το πω τώρα) είναι γνήσια συμπαθητικό, αισθάνεσαι κοντά με τους ήρωές του.
ΥΓ: Α, ναι, μου ήρθαν και κάτι γαλλικά βιβλία, ένας Αστερίξ, ένας Ιούλιος Βερν και ο Συρανό ντε Μπερζεράκ (σε διασκευή νομίζω).