Κάτσε να σου γράψω μια συνταγή για χορτόσουπα να σου πω τι ακριβώς να μου πετάξεις! 🧊🧊
@ΒασίληςΚ Έχω διαβάσει 4 ή 5 βιβλία του Ρεμάρκ και ο Μαύρος Οβελίσκος είναι ίσως το αγαπημένο μου από αυτά. Ιδιαίτερο βιβλίο καθώς πραγματεύεται την καθημερινότητα στη Γερμανία στο μεταίχμιο των δύο πολέμων με χιουμοριστικό και ταυτόχρονα μελαγχολικό τρόπο - σε κάποια σημεία γελούσα δυνατά (εκεί που πάνε οι φίλοι να φάνε στο εστιατόριο, θα καταλάβεις τι εννοώ). Όσον αφορά τον Ρεμάρκ ως συγγραφέα, παρόλο που μου άρεσαν τα βιβλία του ένιωθα ότι όλο κάτι έλειπε για να τα απογειώσει και να τα δω ως αριστούργημα. Τίμιος συγγραφέας κατά την ταπεινή μου άποψη όμως θεωρώ τον Μάν ή τον Φαλαντα μια σκάλα ανώτερους.Καλησπέρα στην παρέα, εγώ θα ήθελα να αναφέρω πως αγόρασα ένα βιβλίο ενός από τους συγγραφείς που θεωρω εξαιρετικούς κ πως να το πω, μου ταιριαζει κιολας, γιαυτο κ εχω διαβασει 4 βιβλια του κ αυτο ειναι το πέμπτο. Μιλώ για τον Ρεμαρκ, ο όποιος δεν ξέρω γιατί δεν ακούγεται πολύ αν και κλασικός, και κάποια από τα βιβλία του γιατί δεν υπάρχει ενδιαφέρον να εκδοθούν και πάλι απο κάποιον εκδοτικό οίκο, μαζί με αυτά που ήδη κυκλοφορούν όπως το πραγματικά υπεροχο Η νύχτα της Λισαβόνας ή Η αψίδα του Θριάμβου ή το ώρες αγάπης-ώρες πολέμου.
Anyway αγόρασα τον Μαύρο Οβελίσκο, ενω έχω διαβάσει το ουδεν νεώτερον απο το Δυτικό μέτωπο, ο παράδεισος δεν έχει ευνοούμενος, οι τρεις σύντροφοι κ η νύχτα της Λισαβόνας.
Το αγόρασα γιατι μου αρεσει ο τρόπος γραφής του, οι ηρωες του, οι ιστοριες του. Καποιες φορες ειναι τόσο μελαγχολικές , τοσο σπαρακτικες κ κάποιες άλλες γεματες απο εναλλαγες μεταξυ ελπιδας κ απόγνωσης. Η αγάπη δε που υπαρχει οπως κ ο ερωτας σχεδον σε ολα τα βιβλία του δίνεται με τέτοιο τρόπο που σε συγκινεί, σε κανει να αισθανεσαι την αγωνία, την προσπάθεια , την υπερβαση να κρατηθουν οι ηρωες του απο αυτή με συνταρακτικο τροπο. Να κρατηθουν απο την αγαπη κ αρα κ απο τη ζωη.
Xαίρομαι πάρα πολύ που διαβάζω τη γνώμη και κάποιου άλλου για το συγκεκριμένο συγγραφέα αλλά και για το συγκεκριμένο βιβλίο. Ο Φάλαντα η αλήθεια ειναι οτι μου αρέσει πάρα πολύ, μα πάρα πολύ όμως. Ο Τομας μαν μου αρέσει,απλά εκτός απο το μαγικό βουνό δεν έχω διαβάσει κάποιο άλλο οπότε δεν έχω παραπάνω δείγμα. Εχω και τον Δοκτωρ Φάουστους αλλά δεν τον εχω διαβάσει ακόμη.@ΒασίληςΚ Έχω διαβάσει 4 ή 5 βιβλία του Ρεμάρκ και ο Μαύρος Οβελίσκος είναι ίσως το αγαπημένο μου από αυτά. Ιδιαίτερο βιβλίο καθώς πραγματεύεται την καθημερινότητα στη Γερμανία στο μεταίχμιο των δύο πολέμων με χιουμοριστικό και ταυτόχρονα μελαγχολικό τρόπο - σε κάποια σημεία γελούσα δυνατά (εκεί που πάνε οι φίλοι να φάνε στο εστιατόριο, θα καταλάβεις τι εννοώ). Όσον αφορά τον Ρεμάρκ ως συγγραφέα, παρόλο που μου άρεσαν τα βιβλία του ένιωθα ότι όλο κάτι έλειπε για να τα απογειώσει και να τα δω ως αριστούργημα. Τίμιος συγγραφέας κατά την ταπεινή μου άποψη όμως θεωρώ τον Μάν ή τον Φαλαντα μια σκάλα ανώτερους.
Κάπου είδα πως ο Αρανίτσης του έπλεκε το εγκώμιο, οπότε δεν χρειάζεται να πεις κάτι παραπάνω!Αφετερου, αρανιτσικοι, θα ελεγα, ως προς τα καθ' ημας.
Νο wonder. Και μονο απο τη δουλεια του σε αυτο το βιβλιο αν κρινεις, λογικο μου μοιαζει.Κάπου είδα πως ο Αρανίτσης του έπλεκε το εγκώμιο, οπότε δεν χρειάζεται να πεις κάτι παραπάνω!