Ποιo βιβλίο αγόρασες σήμερα;

Να ξέρεις ότι αγωνιώ.

Σήμερα, αγόρασα το Βαϊνλαντ, τη Ροσάλντε και τα ταξίδια του Ταφ.
Χτές, στο ΚΤΕΛ στον Κηφισό, αγόρασα αυτό.
Τις προηγούμενες ημέρες άστο μην διαβάζει καμιά γνωστή-άγνωστη και πέσει παντόφλα.
 
Να ξέρεις ότι αγωνιώ.
να ξερεις, εχω γελασει παρα πολύ με την Κυβεριάδα, μεχρι τη μεση του, τουλαχιστον.
Δεν εχω το Βάινλαντ, εχω καμποσα του Πυντσον και -ναι!! θα το ξεστομίσω!!- μονο τη συλλογή των 49 εχω ολοκληρώσει, με μεγάλη επιτυχία, δηλαδή πέτυχε να μου καψει πολλά εγκεφαλικα κύτταρα ο τύπος.
Πάντως, μαλλον ξαναεξαντλήθηκε ο Οδυσσεας του Κακτου (εσύ του Κεδρου πήρες, ε; Νταξ, ελπίζω να μη σου σπάσουν τα νευρα οι 3000 υποσημειωσεις)
 
Όμως αυτό, μια παραλλαγή του Δον Κιχώτη, αρκετά ευχάριστο, έχει τα στοιχεία που ψάχνεις.
Καταλήγω όμως και προτείνω θερμά τον Κύριο του Φωτός.
Τα οποία περιμένω σημερααυριομεθαυριο.
Αναγνωστικος αχταρμας το τρεχον έτος, απολαυστικος ομως.
 
Βολτα Πατρα και αφου ενας φιλος ηθελε να παει Πρωτοπορια να αγορασει το τριτο βιβλιο της τριλογιας των τριων σωματων του Liu Cixin, ειπα να τον συνοδευσω. Και εφυγα απο εκει με Τα Χρονικα του Αρη (Ρεη Μπραντμπερυ) και το Η Κοιλαδα της Λασπης, το πρωτο βιβλιο της τριλογιας του Δρακου της Πρεσπας, της Ιωαννας Μπουραζοπουλου!
 
Τα Χρονικα του Αρη (Ρεη Μπραντμπερυ) και το Η Κοιλαδα της Λασπης, το πρωτο βιβλιο της τριλογιας του Δρακου της Πρεσπας, της Ιωαννας Μπουραζοπουλου!
Νομιζω οτι τα χρονικα ειναι πραγματικα αρισουργηματικο βιβλιο.
Η Μπουραζοπουλου, ενα κεφαλαιο ανεξαρτητο στον συρφετό της σύγχρονης νεοελληνικής λογοτεχνιας..
 
Και εφυγα απο εκει με Τα Χρονικα του Αρη (Ρεη Μπραντμπερυ) και το Η Κοιλαδα της Λασπης, το πρωτο βιβλιο της τριλογιας του Δρακου της Πρεσπας, της Ιωαννας Μπουραζοπουλου!
Τα χρονικά του Αρη είναι ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία. Το θεωρώ όπως και η Έλλη αριστούργημα και τις ιστορίες του, τη μία καλύτερη από την άλλη!
Εδώ τα έλεγα κάποτε!

Για την Μπουραζοπούλου θα συμφωνήσω πάλι με την Έλλη! Όαση στη μονοτονία και πλήξη της θεματολογίας στη σύγχρονη ΝΕ λογοτεχνία!
 
Moυ αρέσει πολύ το εξώφυλλο των εκδόσεων Δώμα, καλύτερα από του Gutenberg που διαβασα περυσι. Η μεταφραση του Ισαρη είναι πραγματικά αξιολογη, δεν αφηνεις το κειμενο από τα χερια σου. Περιλαμβάνει και τη μετάφραση των Εβδομήκοντα (Ο’) την οποία αφησα για τα γηρατεια μου, σε πολλές δεκαετίες από τώρα.
Το αγόρασα και εγώ. Το είχα παραγγείλει με το ωραίο εξώφυλλο που αναφέρεις, αλλά μετά σκέφτηκα να κάνω μια αναζήτηση εδώ και είδα ότι γράφεις θετική κριτική για την μετάφραση του Ισαρη, οπότε εν τέλει αγόρασα αυτό. Τελικά δεν έκρινα ένα βιβλίο από το εξώφυλλο (είπα να πω και την βλακεια μου να μην χάσω την ευκαιρία).

Η έκδοση είναι ολκός όμως όχι Gutenberg, ελπίζω να μην μιλάω για άλλο.
 
Ο Ισαρης μου αρεσε οπως και ο Εκκλησσιαστης. Δεν θυμομουν καν το ποστ που εκανες αναφορα, αλλα υπαρχει ανακριβεια εκει. Η εκφοση δεν ειναι του Gutenberg αλλα Ολκος, κατι που δεν θα επιαρνα χαμπαρι, αν δεν μου το επεσημανε ο Νικολας. Νομιζω οτι γνωριζει τη βιβλιοθηκη μου -γιατι τη ζηλεύει, κατα βαθος- καλυτερα απο ο,τι εγω.

Κι εγω σημερα παρελαβα τις Μεγαλες Προσδοκιες, στην εξαιρετικη εκδοση απο Πολις. Η Γουλφ, διαβαζα, τον εκραζε πολυ, αλλα δεν της εχω εμπιστοσύνη.
 
Κι εγω σημερα παρελαβα τις Μεγαλες Προσδοκιες, στην εξαιρετικη εκδοση απο Πολις. Η Γουλφ, διαβαζα, τον εκραζε πολυ, αλλα δεν της εχω εμπιστοσύνη.
Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο, έχω δει την ταινία μου άρεσε. Για μια στιγμή νόμιζα ότι αναφερόσουν σε κάποιο έργο από τις αδερφές της Γουλφ. Μετά συνειδητοποίησα καθώς έγραφα ότι μιλάς για τον Ντίκενς. Που και πάλι λάθος καθώς τα αδέρφια της δεν έγραψαν κανενα βιβλίο. Την μπερδεύω πάντα με την άλλη συγγραφέα (Τζέιν Οστιν)
 
Last edited:
Της αδερφής της ωστόσο (αν δεν κάνω λαθος) μου άρεσε πολύ το βιβλίο ανεμοδαρμενα ύψη πάρα τους χαρακτήρες που πολύ απεχθάνονται, εγω δεν θυμαμαι να αντιπάθησα κάποιον χαρακτήρα. Μου ειχε κάνει εντύπωση η ιδιοσυγκρασια τους. Τότε ήμουν προς το τέλος της εφηβείας, ισως για αυτό μου άρεσαν οι τοξικο-δραματικες σχέσεις.
Νομιζω οτι ο Ντικενς, εγραφε μαγικά και με φοβερή αμεσότητα.
Τα Ανεμοδαρμένα υψη, που ειναι επίσης εξαιρετικη λογοτεχνια, ειναι της Εμιλυ Μπροντέ της οποίας η αδερφή εχει γραψει το Τζέην Έυρ, ενα βιβλιο που κι εμενα με συγκλονισε, ως παιδι
 
Νομιζω οτι ο Ντικενς, εγραφε μαγικά και με φοβερή αμεσότητα.
Τα Ανεμοδαρμένα υψη, που ειναι επίσης εξαιρετικη λογοτεχνια, ειναι της Εμιλυ Μπροντέ της οποίας η αδερφή εχει γραψει το Τζέην Έυρ, ενα βιβλιο που κι εμενα με συγκλονισε, ως παιδι
Διορθώθηκα πιο πανω😅. Το έχω ακόμη το βιβλίο αλλά δεν θα το ξαναδιάβαζα, too much, και πλέον κάποια πράγματα τα έχεις ζήσει ή τα βλέπεις γύρω σου και λες ε όχι και στην λογοτεχνία τόσο δράμα. Δραματικός κορεσμός
 
Top