Ποιo βιβλίο αγόρασες σήμερα;

Πήρα το Το Βιβλίο του Νεκροταφείου, του Γκάιμαν.
Δεν έχω διαβάσει πολλά βιβλία του. Διάβασα την Αστερόσκονη χτες και ενθουσιάστηκα και βλέποντας αυτό το βιντεάκι που η κοπελιά λέει ότι η Αστερόσκονη, το Νεκροταφείο και ο Ωκεανός συνδέεονται μεταξύ τους μέσω του μάγου Χέμπστοκ, ήταν η προφανής αγορά. Το προτίμησα από τον Ωκεανό, ελπίζωντας ότι θα είναι πιο "παραμύθι". Είμαι στη σελίδα 50 ακόμα και πάει λίγο αργά, αλλά περιμένω πολλά από το βιβλίο. :)
 
Αγόρασα σε μπαζααρ βιβλιου την ιωάννα της καρδιάς της Μιρέλλας , ήταν κάποτε και σειρά που είχε γυριστεί στην Σύμη αν θυμόσαστε με την γλυκειά Γιούλικα Σκαφιδά.
 
Παρελαβα χθες το πρωτο μου anubisbox, το οποιο αναμεσα στα αλλα περιλεμβανε 2 βιβλια. Το Σιλο, του Hugh Howey και Τα Αλογα του Ουρανου, του Guy Gavriel Kay. Ειχε και πολλα και διαφορα κομιξ και graphic novels, απο τα οποια ξεχωριζω το Sin City.
 
Κατέφθασαν σήμερα από την Πολιτεία τα βιβλία:

1) ''Το γεφύρι του Δρίνου'' Ίβο Άντριτς.

2) ''Αλεξανδρινό Κουαρτέτο'' Λόρενς Ντάρελ. Και τα δύο βιβλία τα έμαθα μέσα από το φόρουμ μας, νομίζω ότι θα τα απολαύσω.

3) ''Ο Μέγας Ανατολικός'' Ανδρέας Εμπειρίκος (8ος και τελευταίος τόμος)
 
Χαχαχα, η αλήθεια είναι Νικόλα ότι δεν έχω διαβάσει ούτε την πρώτη σελίδα από τον πρώτο τόμο:χαχαχα:. Πρόσφατα διάβαζα και ένα νήμα για τον Μεγάλο Ανατολικό, που αν δεν κάνω λάθος συμμετείχες κι εσύ. Ζήλεψα αφάνταστα που δεν είχα ασχοληθεί ακόμα με το 7τομο -τότε-. Τώρα που συμπλήρωσα την σειρά, πιστεύω ότι επιτέλους θα το ξεκινήσω!
 
Εγώ, ωρέ παιδιά, αγόρασα από φίλο βιβλιόφιλο :)) τα άπαντα του Πλάτωνα σε έκδοση του 1781. Δωδεκάτομο, στα ελληνικά και τα λατινικά, έκδοση Biponti (Βαυαρία). Έχει σφραγίδες του Πανεπιστημίου του Παρισιού.
Σκέφτομαι, ότι τον 18ο αιώνα, σε ολόκληρη την περιοχή της σημερινής Ελλάδας δεν υπήρχε ούτε ένα τυπογραφείο. Όμως, σε όλη την Ευρώπη τα τυπογραφεία και οι εκδότες έβγαζαν πυρετωδώς ελληνικά κείμενα. Αυτό, δεν μπορεί να μην είχε σχέση με το φιλελληνιστικό κίνημα των αιώνων αυτών (18ος, 19ος). Νομίζω ότι τα βιβλία βοήθησαν στην επανάσταση του 1821, όσο και το μπαρούτι. Ας είναι! Εγώ θα μείνω αθεράπευτα ρομαντικός. Μου αρέσει να διαβάζω τα κείμενα αυτά από παλιές εκδόσεις.



Η σελίδα που φαίνεται το κείμενο για την "χαμένη" Ατλαντίδα:
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Έχει να κάνει με τον Διαφωτισμό, Μακρυγιάννη.

Ο Χριστιανισμός, όπως κι όλες οι Αβρααμικές θρησκείες, υπήρξε από την αρχή μια θρησκεία η οποία πρέσβευε δογματικές αλήθειες. Στα Αρχαία Χρόνια ο πολυθεϊσμός έδινε έυφορο έδαφος στην αναζήτηση της αλήθειας. Πήγαινες, λόγου χάρη, στην Αίγυπτο, έλεγες, τί έχουμε εδώ; τον Άμονα Ρα; θα του κάνω κι αυτουνού μια προσφορά. Κι ομοίως ήσουν έτοιμος να φιλοσοφήσεις κι εκεί, να επεξεργαστείς την δική τους αλήθεια, να πάρεις ιδέες κτλ.

Ο Χριστιανισμός έφερε μια δογματική αλήθεια: η αλήθεια είναι αυτή εδώ. Μας την υπαγόρευσε ο θεός, την βάλαμε σε αυτό το βιβλίο. Δεν υπάρχει άλλος αληθινός θεός κι ούτε άλλη αλήθεια πέρα από αυτήν εδώ πέρα.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η Δύση να πέσει σε έναν μακρύτατο και βαθύ μεσαίωνα. Όπως είπε κάποτε κι ο Άρθουρ Κλαρκ, αν δεν είχε υπάρξει ο χριστιανικός μεσαίωνας σήμερα θα πετούσαμε στα αστέρια.

Όπως και να έχει, ύστερα από ένα παρατεταμένο σκοτάδι με πολύ τύφλα, αίμα και βάσανο (κυνήγι μαγισσών, βασανιστήρια, συγχωροχάρτια κτλ.) οι άνθρωποι θελήσαν να γυρίσουν πίσω και να δουν πού πήγε στραβά και να ξαναπιάσουν το νήμα από εκεί που το αφήσαν.

Δεν είχε και ιδιαίτερη δυσκολία να δεις πού πήγαινε καλά το πράγμα. Αρχίσανε να μελετούν και να αντιγράφουν την Αρχαία Ελλάδα, από την φιλοσοφία της μέχρι την αρχιτεκτονική της. Τέτοιες προσπάθειες να σκορπιστεί το έρεβος και να ξανάρθει το φως ονομάστηκαν Αναγέννηση κι αργότερα Διαφωτισμός.

Βέβαια, ο Χριστιανισμός έμεινε αμανάτι, αλλά τουλάχιστον οι κοινωνίες μπόρεσαν να κινηθούν έξω από τον δογματισμό που αυτός επέβαλε για μακριούς αιώνες.

Εξού και ενώ στα χρόνια της εξάπλωσης του Χριστιανισμού τα αρχαία αριστουργήματα καταστρέφονται και τα κείμενα χάνονται, στα χρόνια της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού τα λίγα κείμενα που απέμειναν αντιγράφονται κι εξαπλώνονται.
 
Η Αναγέννηση, Ο Διαφωτισμός και τα υπόλοιπα που λες Φαροφύλακα, είναι επιστημονικές αλήθειες και δεν τις αμφισβητεί κανείς. Όσο για τη φράση του Άρθουρ Κλάρκ που αναφέρεις, έχει το μειονέκτημα ότι αυτό που υποθέτει δε θα μάθουμε ποτέ αν είναι σωστό. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οπωσδήποτε δεν έχει δίκιο.
Η ανακάλυψη της τυπογραφίας, το 1455, ήταν βασικό εργαλείο (ίσως και εφαλτήριο) για την Αναγέννηση και το Διαφωτισμό. Χωρίς αυτήν μάλλον ο Μεσαίωνας θα ήταν μακρύτερος.
Βέβαια και ο Μεσαίωνας δεν ήταν ακριβώς έτσι όπως τον μαθαίνουμε στα σχολεία ή θέλουμε να πιστεύουμε. Αυτό το λένε πολλοί συγγραφείς (π.χ. Ουμπέρτο Έκο).
Τώρα, γιατί επικράτησε ο Χριστιανισμός και γιατί επιβιώνει μέχρι σήμερα, είναι ένα ερώτημα που δεν απαντάται εύκολα. Ο κάθε ένας θα το βλέπει πάντα μέσα από τον παραμορφωτικό (ναι, παραμορφωτικό) φακό της ιδεολογίας του.
Εγώ, για την τυπογραφία μίλησα και για το θαυμασμό μου για τις εκδόσεις αυτές, όπως του Biponti και άλλων (π.χ. Άλδος Μανούτιος, Φραγκίσκος Φίλελφος και Guerini). Και για τη σημασία τους σε μια μεγάλης βαρύτητας υπόθεση της Ελλάδας (επανάσταση του 1821). Άλλωστε, η ιστορία του βιβλίου είναι η ιστορία του κόσμου. Πιθανά η πιο αντικειμενική.
Παλιότερα ήμουν πιο λάβρος στην υποστήριξη αυτών που πίστευα (μην υποθέσεις τι ήταν αυτά που πίστευα, γιατί θα πέσεις έξω). Τώρα στα 60 μου έμαθα πως "είναι δύσκολο πολύ να βγει η αλήθεια στο κλαρί" και πως "το δίκιο είναι ζόρικο πολύ". Και έχω γίνει πιο ανεκτικός σε όλα.:)
 
Αγορασα σημερα σε pocket εκδοση τον "Βασιλια της Αβανας" του Γκουτιερες (αφου εψαχνα κανα δυο χρονια την κανονικη εκδοση, απελπίστηκα και τελικα πηρα την pocket) και το "Κοκκινο στην πρασινη γραμμή" του Γκουρογιαννη.
 
Όταν το διαβάσω - θ'αργήσω να το αρχίσω - θα σου πω την γνώμη μου ,μια πρώτη ματιά που έριξα στις σελίδες του ήταν αρκετό για να καταλάβω από που επηρεάστηκε ο Τάιμπο για το Η σκιά της σκιάς .
Εν τω μεταξύ σήμερα αγόρασα τον Αποτυχημένο του Μπέρνχαρντ ( ευχαριστώ για την πληροφορία Έλλη Μ:))
 
Αγορασα σημερα δυο βιβλια τα οποια μου κινησαν το ενδιαφερον να τα διαβασω καποιες αναρτησεις μελών. Το "Υπηρετησα τον Αγγλο Βασιλια" μετα απο αναρτηση του Τζονκαν και την "Πεινα" του Κνουτ Χαμσουν το οποίο απεφευγα λόγω του συγγραφέα του, μετα απο προτροπη-παραινεση του Μπου.
 
Αγόρασα σήμερα 1 βιβλίο γιατί το είδα και μου κίνησε την περιέργεια το οπισθόφυλλο με την περίληψη και επειδή είναι ιστορικό μυθιστόρημα και έχω διαβάσει στην ζωή μου μόνο 3 από αυτό το είδος ήθελα να αυξήσω τον αριθμό


 
Χθες αγόρασα τη " Γαλλική Σουίτα" της Νεμιρόβσκι, το " Και τα Βουνά Μίλησαν" του Καλέντ Χοσεϊνι, το " Πλούσιος, Φτωχός" του Irwin Shaw, για το οποίο χάρηκα πάρα πολύ γιατί το έψαχνα καιρό να το διαβάσω στα αγγλικά, ήταν εξαντλημένο παντού.
 
Top