Πού ταξιδεύεις αυτές τις μέρες στα βιβλία σου;



Στην Κωνσταντινούπολη του 1955 μέσα από την ομώνυμη ιστορία της συλλογής Τριημερία του Μάρκαρη.
 
Ως προς ώρας βρίσκομαι στην αρχαία Μακεδονία-Θράκη, κοντά στην πόλη Πέρινθο. Είναι μια από τις πρώτες εκστρατείες του Μέγα Αλέξανδρου(μαζί με το Φίλιππο ακόμα) και μας έχει φάει τα αφτιά να προχωρήσουμε παρακάτω!:ρ Είναι λίγο άσχημο να βρίσκεσαι σε εκστρατεία, αίματα, βρωμιές... Αλλά, στο επόμενο βιβλίο, θα φτάσουμε ως τα πέρατα του τότε γνωστού κόσμου, στην Ινδία! Για φανταστείτε...!:γιούπι:
 

Φιλιπ

Δαγεροτύπης
Εγώ από Λονδίνο σε Λονδίνο και από Ολιβερ Τουίστ σε Vanity Fair !
 

Φιλιπ

Δαγεροτύπης
Ναι Ιαβέρη,θα σου πω.χθες το ξεκινησα. Τον ζοφερό οίκο πάντως μη τον καθυστερείς και μη σε φοβίζει ο όγκος του.είναι καταπληκτικό!
 
Ταξιδεύω στα βουνά της Ηπείρου μαζί με τους σκληρούς και συχνά απάνθρωπους ήρωες του Καζαντζάκη στους "Αδερφοφάδες"...



 
Ξεκίνησα την αισθηματική αγωγή και βρέθηκα στο Παρίσι του 1850 αλλά το βρήκα κουραστικό οπότε το άφησα προς ώρας και πετάχτηκα στο Νιου Χαμσάιρ του 2008 (και του 1975) με τον Ζοέλ Ντλικερ (Η αλήθεια για την υπόθεση Χάρι Κέμπερτ (που μου άρεσε αρκετά) και τώρα είμαι στην Ρώμη την εποχή του Αλάριχου (408 μΧ) με το Ο χαμένος χρυσός της Ρώμης του Ντανιέλ Κόστα.
 

Φιλιπ

Δαγεροτύπης
Εγώ μετά από πολύ καιρό στο Λονδίνο με "Φεγγαρόπετρα","Ολιβερ Τουίστ" και το "Πανηγύρι της ματαιοδοξίας",μεταφέρθηκα στη σιβηρία και στα γκουλάγκ της Κολιμά με τις "Ιστορίες από την Κολιμά" του Σαλάμοφ.
 
Ξεκίνησα την αισθηματική αγωγή και βρέθηκα στο Παρίσι του 1850 αλλά το βρήκα κουραστικό οπότε το άφησα προς ώρας και πετάχτηκα στο Νιου Χαμσάιρ του 2008 (και του 1975) με τον Ζοέλ Ντλικερ (Η αλήθεια για την υπόθεση Χάρι Κέμπερτ (που μου άρεσε αρκετά) και τώρα είμαι στην Ρώμη την εποχή του Αλάριχου (408 μΧ) με το Ο χαμένος χρυσός της Ρώμης του Ντανιέλ Κόστα.
Κόρτο, μιλάμε για τρελό jet lag :αργκ: :χαχα:
 
άστα γέμισα το μέρος εμετό με αποτέλεσμα να γλιστρήσει ο Σύμμαχος (ο πάπας), να μείνει αφύλαχτη η πόρτα και να μπει μέσα ο Αλάριχος
 

Φιλιπ

Δαγεροτύπης
Φιλιπ, εαν δεν ξεχασεις, θελω τη γνωμη σου για τον Θακερεϋ. :)
Λοιπόν, πολύ καλο το "πανηγύρι". Στην αρχη είναι μέτριο. Δεν μ΄αρεσει που ο συγγραφέας σταματάει την διήγηση της ιστορίας και απευθύνεται στον αναγνώστη για να εξηγήσει και να σαρκάσει για κάποιες συμπεριφορές των ηρώων του, αλλά αυτο δεν το συνεχίζει όσο προχωράει το βιβλιο(ευτυχώς) και η ιστορία κυλάει γρήγορα. Πολλές φορές ενώ ήθελα να σταματήσω το διάβασμα, συνεχιζα γιατι είχα αγωνία να δω τι θα γίνει παρακάτω. Κι αυτό είναι καλό σημάδι !
 
εγώ αυτή τη στιγμή που μιλάμε βρίσκομαι στο Ντάλας το 1962-1963 κάπου εκεί... 22/11/63 - Στίβεν Κινγκ...
 
Από στιγμή σε στιγμή φτάνω στο Λονδίνο του 1888 για να πάρω μέρος στις έρευνες για την ανακάλυψη του "Τζακ του Αντεροβγάλτη". Αναμένεται η προσπάθεια να είναι συναρπαστική!!!






 
Βρίσκομαι στο Παρίσι παρέα με την Αν, στο ημι-αυτοβιογραφικό βιβλίο της Αλμπερτίν Σαρραζέν "Ο αστράγαλος".
Η Αν περπατάει συνεχώς στους δρόμους του Παρισιού, περιπλανιέται σε δρόμους και γειτονιές, δηλαδή κάνει αυτό που όλοι θα θέλαμε :)

Βέβαια, κάνει παράλληλα με τις βόλτες και κάτι άλλο που εμείς δε θα θέλαμε αλλά ... ελέω Παρισιού, το αποσιωπώ :))
 
Από Παρίσι πετάχτηκα στο Βερολίνο ...

Γνωρίζομαι με τον "κύριο Νόρις που αλλάζει τρένα" του Κρίστοφερ Ίσεργουντ.
Το ένα από τα 2 βερολινέζικα μυθιστορήματα του συγγραφέα.
Το άλλο είναι το "Αντίο Βερολίνο".
 
Top