Μια παρατήρηση για τον Τριβιζά: και εγώ τον αγαπώ πολύ, και εννοείται τα βιβλία του είναι καταπληκτικά για τα παιδιά (υπέροχες εικονογραφήσεις, πλούτος λεξιλογίου, και σε αντίθεση με τα περισσότερα κλασικά παραμύθια προσφέρει πάρα πολλές γενικές και χρήσιμες γνώσεις, ω ναι) και πολύ καλά κάνει η μαμά της ανιψιάς σου και της αγοράζει. Όμως συζητούσα με μια γνωστή μου νηπιαγωγό και μου είπε ότι επιχείρησε να διαβάσει στα παιδάκια της τη
Δόνα Τερηδόνα και ένα από αυτά πλάνταξε στο κλάμα και κάτι άλλα τρόμαξαν πάρα πολύ. Καλά, εμένα δε μου φαίνεται πολύ κακό το ότι τρόμαξαν, και σίγουρα ο φόβος της κακιάς μάγισσας είναι πολύ ισχυρότερο κίνητρο από τη σκέψη της καλής Νεράιδας των Δοντιών για να μάθει ένα παιδί να πλένει τα δόντια του σωστά, αλλά τί ξέρω εγώ από παιδιά.
Εμένα το μεγάλο μου κόλλημα ήταν η ελληνική μυθολογία. Έχει δίκιο ο Φάρος ότι δεν υπάρχει κανένα σπουδαίο ηθικό δίδαγμα σ' αυτούς τους μύθους και τα πρότυπα που βγαίνουν μέσα από αυτούς είναι λίγο... περίεργα, μερικές φορές. Επίσης, όσο απλά κι αν είναι γραμμένοι, οι μύθοι μπορεί να είναι λίγο δυσνόητοι για ένα 5χρονο, το θυμάμαι αυτό από μένα. Όμως τους λάτρεψα κι αυτό μετράει! Τα πρώτα μου καλλιτεχνικά δημιουργήματα (τι λέω,
τα πρώτα μου δημιουργήματα σκέτο! ανήκουν και οι φανταστικοί μου φίλοι σ' αυτά) είναι επηρεασμένα από την μυθολογία που διάβαζα. Και όταν κάτι εμπλουτίζει τη φαντασία ενός παιδιού τόσο έντονα, πώς γίνεται να 'ναι κακό;
Η σειρά της Σοφίας Ζαραμπούκα είναι συμπαθητική, αν θυμάμαι καλα. Και όχι μόνο αυτή, αλλά και πολλές άλλες. Μόνο πρόσεξε μην μπλέξεις με καμιά παμπάλαια σειρά από αυτές με τις αυστηρές εικόνες και τα άσχημα γράμματα! Δεν έχω ιδέα πώς κυκλοφορούν ακόμη τέτοιες αηδίες. Μην αγχώνεσαι για το χρόνο, κάτι τέτοιες φαίνονται από το εξώφυλλο.
Μιλάω όμως από προσωπική εμπειρία και μόνο! Καταλαβαίνω πως πολλά παιδιά πιθανόν να μην συγκινούνται με την ελληνική μυθολογία. Αξίζει όμως την προσπάθεια.

) Αν βρεις την κλίση της ανιψιάς σου, θα είναι πολύ πιο εύκολο να διαλέγεις γι' αυτήν στο μέλλον. Μέχρι τότε πειραματίσου.
