Πως χτίζεται ένας φανταστικός κόσμος;

Γειά σας, θα ήθελα να μάθω πως κάποιος που θέλει να γράψει ένα high fantasy book, δημιουργεί κάποιος ένας φανταστικό κόσμο;
 
Καλή ανάλυση σχετική από τον Brandon Sanderson στα μαθήματα δημιουργικής γραφής εστιασμένα κυρίως σε φάνταζυ. Δεν έχω κάτι άλλο υπόψη, αλλά εάν τα πας καλά με τα αγγλικά (συγγνώμη, με τα αμερικάνικα) είναι πλήρως κατανοητός.
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Στη σεναριογραφια, οταν πλαθεις ενα χαρακτηρα, πρεπει να εχεις γραψει πρωτα λεπτομερως τη βιογραφια και το μπακγκραουντ του (αν ειχε δυσκολα παιδικα χρονια, αν εχει ταξιδεψει κλπ). Αυτο που εχω καταλαβει απο τον Τολκιν ειναι οτι αυτο πρεπει να κανεις με τον κοσμο που γραφεις: οταν ξεκινησει η ιστορια πρεπει να υπαρχουν ηδη αιωνες ιστοριας που εχουν συντελεστει πριν, οχι μονο αυτα που αφορουν το σεναριο (πχ. ενας κακος μαγος που θαφτηκε κατω απο ενα πυργο απο κατι ηρωες πριν απο 1000 χρονια) αλλα οτιδηποτε τριγυρω.

Επισης, ο Τολκιν ειχε πει οτι παραγοντες οπως: λαος, γεωγραφια, χρονος, γλωσσα, ειναι διαφορετικες διαστασεις του ιδιου αντικειμενου και το ενα επηρρεαζει το αλλο: η γεωγραφια επηρρεαζει την ιστορια ενος λαου, ο οποιος στο βαθος του χρονου μπορει να ηρθε εκει και να εφυγε. Η γλωσσα επισης ειναι μερος του λαου, αλλα και εχει σχματιστει απο αυτον, και τη γεωγραφια.

Υπαρχει αυτο το αρθρο που δινει καποιες αρχες για το πως να κατασκευασεις μια φανταστικη γλωσσα. Φυσικα δεν εννοω οτι για να φτιαξεις εναν καλο κοσμο πρεπει να φτιαξεις και τις γλωσσες, αλλα τις ιδεες που δινει για το πως μπορεις να δωσεις ρεαλισμο και βαθος μπορεις να τις χρησιμοποιησεις γενικοτερα για τον κοσμο.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Ο Τόλκιν το τερμάτισε. Ίσως ένας φανταστικός κόσμος μπορεί να είναι πιο απλός, δίχως αυτήν την ασύλληπτη λεπτομέρεια, ποικιλία και συμπαγή βάση.

Για να φτιάξεις έναν φανταστικό κόσμο ίσως σκέψου τί κόσμος σε βολεύει για να πεις αυτό που θες να πεις. Κι έπειτα, βρες έναν τρόπο να κάνεις αυτόν τον κόσμο πειστικό για τον αναγνώστη.

Αν μου επιτρέψεις μια σκέψη εδώ, πιστεύω πως το πιο σημαντικό είναι οι ήρωες. Εάν αυτοί σκιαγραφούνται πειστικά, κι όλος ο φανταστικός κόσμος ολόγυρά τους μοιάζει κι αυτός αληθινός.
 
Εγώ πάλι πιστεύω πως αν έχεις φαντασία δε χρειάζεται να σε καθοδηγήσει κάποιος.
Πάρε σαν παράδειγμα τη Ρόουλινγκ. Έφτιαξε έναν ολόκληρο κόσμο, ο οποίος λογικά θα μεγαλώσει γενιές και γενιές νεαρών αναγνωστών.
Την είχα ακούσει σε μια συνέντευξη που έλεγε πως ο κόσμος του Χάρι Πότερ υπήρχε ανέκαθεν στο μυαλό της, αλλά η τελική του μορφή δημιουργήθηκε σιγά σιγά.

Ο Τόλκιν ήταν ακαδημαϊκός, οπότε έδινε μεγάλο βάρος σε λεπτομέρειες κάτι το οποίο έκανε τη γραφή του κάπως κουραστική (ειδικά σε κάτι βιβλία όπως το Σιλμαρίλιον).
 
Κάτι εξίσου σημαντικό με όσα προαναφέρθηκαν είναι να έχει διαβάσει αρκετές παρόμοιες ιστορίες.
O Tόλκιν ήταν επηρεασμένος από την Σκανδιναυική μυθολογία (και τον Βάγκνερ αν και δεν το παραδέχτηκε)
η Ρόουλινγκ ήταν επηρεασμένη εν μέρει από τα βιβλία της Νάρνια (αν και επίτηδες ήθελε να πάει κόντρα σε αυτά)
ο Μάρτιν ήταν επηρεασμένος από τον Τόλκιν και ουσιαστικά θέλησε να καλύψει τα κενά που κατά την γνώμη του άφησε ο Τόλκιν στην πλοκή.

Γενικά για την γραφή, ένα βιβλίο μπούσουλας είναι το Σενάριο του Syd Fyeld, κυκλοφορεί και στα ελληνικά, είναι πολύ χρήσιμο εγχειρίδιο για την δημιουργία χαρακτήρων, πλοκής σε μια πιο γενική βάση.

Επίσης υπάρχει ο Τζόσεφ Κάμπελ και το βιβλίο του, ο Ήρωας με τα Χίλια Πρόσωπα, και αυτό κυκλοφορεί στα ελληνικά. Αποτελεί μια ανάλυση της έννοιας του ήρωα μέσα από διάφορες μυθολογίες, και επηρέασε τον Τζόρτζ Λούκας όταν έγραφε τον Πόλεμο των Άστρων.

Τέλος αυτό το βιντεάκι θέτει κάπιοα ερωτήματα για την δημιουργία ενός φανταστικού κόσμου


 
Στη σεναριογραφια, οταν πλαθεις ενα χαρακτηρα, πρεπει να εχεις γραψει πρωτα λεπτομερως τη βιογραφια και το μπακγκραουντ του (αν ειχε δυσκολα παιδικα χρονια, αν εχει ταξιδεψει κλπ). Αυτο που εχω καταλαβει απο τον Τολκιν ειναι οτι αυτο πρεπει να κανεις με τον κοσμο που γραφεις: οταν ξεκινησει η ιστορια πρεπει να υπαρχουν ηδη αιωνες ιστοριας που εχουν συντελεστει πριν, οχι μονο αυτα που αφορουν το σεναριο (πχ. ενας κακος μαγος που θαφτηκε κατω απο ενα πυργο απο κατι ηρωες πριν απο 1000 χρονια) αλλα οτιδηποτε τριγυρω.

Επισης, ο Τολκιν ειχε πει οτι παραγοντες οπως: λαος, γεωγραφια, χρονος, γλωσσα, ειναι διαφορετικες διαστασεις του ιδιου αντικειμενου και το ενα επηρρεαζει το αλλο: η γεωγραφια επηρρεαζει την ιστορια ενος λαου, ο οποιος στο βαθος του χρονου μπορει να ηρθε εκει και να εφυγε. Η γλωσσα επισης ειναι μερος του λαου, αλλα και εχει σχματιστει απο αυτον, και τη γεωγραφια.

Υπαρχει αυτο το αρθρο που δινει καποιες αρχες για το πως να κατασκευασεις μια φανταστικη γλωσσα. Φυσικα δεν εννοω οτι για να φτιαξεις εναν καλο κοσμο πρεπει να φτιαξεις και τις γλωσσες, αλλα τις ιδεες που δινει για το πως μπορεις να δωσεις ρεαλισμο και βαθος μπορεις να τις χρησιμοποιησεις γενικοτερα για τον κοσμο.
Καλά αν κάθε Έλληνας συγγραφέας που δημιουργούσε έναν δικό του κόσμο φαντασίας εφτιαχνε και δικιά του γλώσσα ζήτω που καήκαμε.

Από τεχνιτές γλώσσες γνωρίζω μόνο την Εσπεράντο και την Σίνταριν - Κουένυα του Τόλκιν.

Όλες οι άλλες είναι να'χαμε να λέγαμε.

Ο Τόλκιν ήταν ένας Καθηγητής Πανεπιστημίου, μεγάλος ακαδημαϊκός και κάθε προσπάθεια αντιγραφής του καταλήγει φτηνή απομίμηση.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Από τεχνιτές γλώσσες γνωρίζω μόνο την Εσπεράντο και την Σίνταριν - Κουένυα του Τόλκιν.

Όλες οι άλλες είναι να'χαμε να λέγαμε.
Έχει αρκετές και αρκετά ενδιαφέρουσες τεχνητές γλώσσες. Όχι απαραίτητα στα πλαίσια λογοτεχνίας. Νομίζω πως εδώ ο πιο ειδικός είναι ο @Αντέρωτας βέβαια
 
Καλησπέρα, μια ερώτηση πάνω στην κατασκευή κόσμου. Ξεκίνησα τη δημιουργία του άπο το μηδέν είδα δυο σκηνές στον ύπνο μου και ξεκίνησα από εκεί 60 σελίδες μετά έχω πρόβλημα. Γιατί κάθε σκηνή είναι ζωντανή κάθε τοπίο το βλέπω μπροστά μου, αλλά το πως πας από το σημείο Α στο Β και ποια η θέση τους στο χώρο αυτό δεν το ξέρω. Όλοι μου λένε φτιάξε χάρτη (1ον μοιάζει δύσκολο), αλλά δεν έχω σκεφτεί καθόλου τη πρέπει να έχει ο κόσμος. Να αρχίσω από τα βουνά, τη θάλλασα, τα παλάτια και μετά πως προχωράω; Το παλάτι το βλέπω μπροστά μου την χώρα και να ήθελα δε γίνεται.
 
Top