Πόσα βιβλία χωράει μια βιβλιοθήκη;

[Λορένα]

Αφορμη για το νημα, σταθηκε μια αναρτηση της Ιζι, που ανεφερε πως συγγενης της, χαριζει οτι βιβλιο διαβαζει, ενω διατηρει βιβλιοθηκη με 50 αγαπημενα που τα ξαναδιαβαζει.

Ομολογω με εβαλε σε σκεψεις και πιθανη αναθεωρηση πραγματων..

Η δικη μου βιβλιοθηκη αν και δεν διαθετει τον ογκο βιβλιων αλλων μελων, παρολα αυτα μου φαινεται μεγαλη... Αποτελειται απο απο οσα βιβλια απομειναν, που αγοραζα (και μου χαριζαν) μικρη, οσα αγορασα μαζικα τα τελευταια χρονια απο τις προσφορες εφημεριδων (ολα κλασσικα), και μερικα ακομη που αγορασα γιατι ηθελα.

Κοιταζω την βιβλιοθηκη μου και προβληματιζομαι.. Ποσα απο αυτα θα ξαναδιαβασω; Ζητημα να φτανουν και τα .. 10.

Τα υπολοιπα απλα θα μεινουν και στην θεα τους θα μου ξυπνουν αναμνησεις απο τον καιρο που τα διαβαζα. Και ομως.. υπηρξε εποχη που τα διαβαζα και τα ξαναδιαβαζα αμετρητες φορες, αλλα γινοταν γιατι δεν ειχα ευκολη προσβαση σε καινουργια βιβλια και γιατι ημουν πολυ αυστηρη στις επιλογες μου, οποτε αποκτουσα καποιο που ημουν σχεδον βεβαιη οτι θα το λατρεψω.

Οι προσφατες μαζικες αγορες στο συνολο τους ηταν βιβλια αδιαβαστα, μεχρι την στιγμη που τα αγορασα, αλλα παρολα αυτα κλασσικα κομματια που θεωρησα τοτε πως θα πρεπει να υπαρχουν στα ραφια καθε συστηματικου αναγνωστη. Βεβαια καποια στιγμη ξεφυγε ο προυπολογισμος γιατι αποδειχτηκαν τελικα αμετρητα τα κλασσικα βιβλια ) αλλα το παραδεχομαι, πως περα απο την αποκτηση κλασσικων, ηθελα να μεγαλωσω και την βιβλιοθηκη μου.

Δεδομενου πως ο χωρος για βιβλια ειναι περιορισμενος ή εστω δεν θα ειναι ποτε αρκετος, και τα βιβλια κοστιζουν, αναρωτιεμαι πραγματικα αν θα ηταν καλυτερη ιδεα, πρωτα να διαβαζα το βιβλιο (απο καποια δανειστικη βιβλιοθηκη προφανως, αν και εδω προκυπτει θεμα με τις προσφατες εκδοσεις που δεν διαθετουν οι δανειστικες) και μετα να αποφασιζα αν θελω να το αποκτησω. Ετσι θα εφτιαχνα την ιδανικη βιβλιοθηκη των 50 βιβλιων του συγγενη της Ιζι (που ομολογω ζηλεψα αρκετα) .

 

[Φαροφύλακας]

Έχω σχετικά μεγάλη βιβλιοθήκη..

Αυτόν τον καιρό σκέφτομαι πως ίσως θα μου άρεσε περισσότερο μια βιβλιοθήκη με πολύ λίγα κι αγαπημένα βιβλία. 50; λιγότερα;

Όμως και μια ξέχωρη για τα κόμιξ τα οποία διαβάζω ξανά και ξανά μέσ' στα χρόνια..


Το σκέφτομαι ανά καιρούς να διώξω αρκετά βιβλία που βαραίνουν τα ράφια μου.

 

[Αλίκη]

Δεν μπορώ να διώξω κάποιο από τα βιβλία που έχω, από την άλλη το σκέφτομαι πλέον για να αγοράσω καινούργια, γιατί ναι μεν τα αγαπώ, μα δεν υπάρχει χώρος και τα θέλω να είναι και κάπως όμορφα, όχι μπάχαλο και σαβουριασμένα. Αύριο μεθαύριο, στο δικό μου σπίτι, θα ήθελα μια πιο μεγάλη βιβλιοθήκη από αυτήν που έχω τώρα και μπορεί να σκέφτομαι αλλιώς... Πάντως πολλά από τα βιβλία που έχω σκέφτομαι κατά καιρούς να ξαναδιαβάσω, λίγα είναι αυτά που δεν το έχω καθόλου σκοπό το ξαναδιάβασμα, αλλά αλλάζουν οι άνθρωποι. Μπορεί σε μερικά χρόνια να ξαναδιαβάσω πχ τις Μεγάλες Προσδοκίες. Οπότε δεν θα ήθελα να φύγει κάποιο, αλλά ούτε και να έρθουν πολλά ακόμα αν δε γίνει κάτι με τα ράφια.

 

[Λευτέρης Λ]

Δε θα μπορούσα ποτέ να αποχωριστώ δικό μου βιβλίο. Μόνο στην περίπτωση που επιλέγω για συγκεκριμένους λόγους να χαρίσω κάποιο. Χαίρομαι να τα βλέπω να πληθαίνουν, διαβασμένα ή αδιάβαστα, "καλές" ή "κακές" επιλογές που ενδεχομένως δε θα διαβαστούν ποτέ.

 

[Διας]

Εγώ όπως προείπα , σπάνια θα διαβάσω κάποιο βιβλίο 2 φορές. Οπότε ότι διαβάζω , το μεταφέρω στο πατρικό μου όπου έχω τεράστια βιβλίοθήκη. Οπότε στο δικό μου σπίτι μένουν μόνο τα αδιάβαστα και τα ακαδημαϊκά. Φυσικά το άλλο μου πρόβλημα είναι ότι τα ράφια μου, τα καταλαμβάνουν άλλα πράγματα (Όσοι με e-ξέρουν κατάλαβαν)

 

[Ονειρευτής]

Θα απαντήσω στην ερώτηση του νήματος λέγοντας πως μια βιβλιοθήκη χωράει τόσα βιβλία όσα είναι ικανά να κάνουν τον κάτοχο της να νιώθει ως προσωπικότητα πλήρης και ολοκληρωμένος, (κάτι που φυσικά ως μέγεθος είναι μεταβαλλόμενο αφού η ολοκλήρωση σύμφωνα με την γνωστή ρήση του Σωκράτη επιτυγχάνεται ανάλογα με τα προσωπικά κριτήρια του καθενός και διαφοροποιείται ποικιλοτρόπως στο πέρασμα του χρόνου).

 

[Φαίη]

Δεν αισθάνομαι πως έχω περιττά βιβλία όσο κι αν έχω προσπαθήσει να ξεφορτωθώ κάποια λόγω έλλειψης χώρου. Αντιθέτως, πιστεύω πως είναι πολλά τα βιβλία εκείνα που θα ήθελα ακόμα να αποκτήσω για να νιώσω πως έχω ολοκληρωθεί. Αν και, εδώ που τα λέμε, ποτέ δεν πρόκειται να νιώσω πλήρως ικανοποιημένη καθώς η γνώση και οι πηγές της είναι ανεξάντλητες. Οπότε αυτό που χρειάζομαι είναι μια μεγαλύτερη βιβλιοθήκη

 

[Ίζι]

Ακόμα κι αν δεν μου αρέσει ένα βιβλίο δύσκολα το αποχωρίζομαι, ειδικά αν είναι μυθιστόρημα. Βιβλία ποίησης, φιλοσοφίας, ψυχολογίας κ.λπ. δεν με πειράζει να τα διώξω, εκτός εξαιρέσεων. Έχω χαρίσει αρκετά τέτοια, ενώ άλλα τα έχω κρύψει. Όμως τα μυθιστορήματά μου, τις συλλογές διηγημάτων, τα κόμιξ μου τα θέλω όλα εκεί, έστω μόνο να τα βλέπω, ακόμα και τα πιο φθηνά, μισοδιαλυμένα βιβλία τσέπης. Μου αρέσει η βιβλιοθήκη μου. Δεν είναι τεράστια, όμως είναι πολύχρωμη και ζωντανή.

 

[Μακρυγιάννης]

Ποτέ δεν έχω πετάξει έστω και ένα τεύχος περιοδικού και να μην το μετανιώσω. Ο χώρος και η συντήρηση είναι βεβαίως πρόβλημα. Προτιμώ να μην αποκτήσω ένα βιβλίο καθόλου, παρά να το πετάξω μετά.

 

[Έλλη Μ]

Δυσκολέυομαι να αποχωριστώ πια τα βιβλία μου, γιατι τα περισσότερα ειναι ένα κι ένα (για μενα). Σε ξεσκαρτάρισματα που έχω κάνει κατα καιρούς, έχω χαρίσει ό,τι Αλιέντε (και άλλη μια) σε μικρότερη ξαδέρφη, και στο δευτερο ξεσκαρτάρισμα,πήγα κάμποσα στην πρωτοπορία. Σε ανθρώπους που αγαπώ πολυ κι ας μην ειναι αναγνώστες φανατικοι, μπορώ άνετα να χαρίσω οποιδήποτε βιβλιο (σχεδον). Πχ, δεν έχω στεριώσει το μονόγραμμα. Το έχω αγοράσει 5-6 φορές και πάλι δεν το έχω. Πριν λίγο καιρό που έφυγε μια φίλη για μόνιμα για Κύπρο, της χάρισα το βιβλιο της Κατερίνας (την αρχικη εκδοση), χωρίς ενδοιασμούς. Είχε δει το θεατρικο, της είχε αρέσει πολύ και της το δωσα.
Μια φορά θυμάμαι οτι έχω πετάξει βιβλιο κι αυτό ήταν του Καστανέντα. Νομιζα οιτ αντίκρυζα το χάος, με τους διαβόλους, τριβολους, σαμάνους.
Δεν το μετάνιωσα ποτέ.

 

[Μεφιστοφελής]

Δεν εχω τρομαχτικα πολλα βιβλια, αλλα με εξαιρεση καποια ελαχιστα προεφηβικα και καποια εφηβικα φαντασιας (πχ Εραγκον) δεν θελω να αποχωριστω καποιο απο τα βιβλια μου...

Καποια τα ξαναδιαβαζω ή θα τα ξαναδιαβασω...καποτε και ολα τους τα θυμαμαι...μπορει να με ρωτησεις για ενα βιβλιο και απλα να θυμαμαι οτι το διαβασα αλλα οταν το δω και το πιασω στα χερια μου κεντρικη ιδεα, το ποσο μου αρεσε και καμποσες ή και ολες οι λεπτομερειες του (αναλογα ποσο το αγαπησα) θα γυρισουν αμεσως στο μυαλο μου...το να δωσω τα βιβλια μου θα ηταν ισοδυναμο με το να δωσω ενα κομματι των αναμνησεων μου....
Και ειναι και ολα τους διαλεγμενα ενα προς ενα ετσι δεν υπαρχουν πραγματικα παρα ελαχιστα που να ηθελα να δωσω/ξεφορτωθω (καπου 20-30 βιβλια σε συνολο ανω των 2000).
Επισης,θελω να πιστευω οτι τα βιβλια μας δεν ειναι ποτε δικα μας, απλα τα κραταμε ασφαλη και πολυδιαβασμενα για τους επομενους που θα τα αγαπησουν οταν εμεις δεν θα ειμαστε εκει....

Στο ζητημα το οποιο ειμαι διχασμενος βεβαια ειναι οσα εχω διπλα σε παλια και νεα εκδοση...πχ Ντοστογιεφσκυ απο γκοβοστη σε συγχρονη απλη αλλα και σε βιβλιοδετημενη του 60-70....

Τελος, εξαιρεση αποτελει η αποφαση να χαρισω καποιο βιβλιο σε καποιο πολυ αγαπημενο προσωπο(παντα με αφιερωση) πχ Δικη και Ερωτοκριτος.