Το να έχεις σπουδάσει μια συγκεκριμένη επιστήμη, δε σημαίνει ότι γνωρίζεις όλες τις επιστήμες. Ένα από τα μεγαλύτερα σφάλματα είναι να εφαρμόζεις αρχές της μίας επιστήμης σε μια άλλη επιστήμη. Σε κάθε επιστήμη πρέπει να ανακαλύψεις τις δικές της, και το κυριότερο, την ποιότητα και τη βεβαιότητά τους, γιατί εξ ορισμού οι αρχές είναι αναπόδεικτες και τις δημιουργεί ο ανθρώπινος νους, συνήθως με επαγωγή. Αν εξαιρέσουμε την απόλυτη βεβαιότητα που μας δίνει η αντίφαση, οι αρχές είναι βασισμένες στην παρατήρηση, δεν αποδείκτηκαν. Είναι δηλαδή απλά μια γενίκευση που φαίνεται να έχει μεγάλη ή και απόλυτη ισχύ. Χρήσιμη, μέχρι να βρεθεί μια καλύτερη.
Από τη χημεία στη γλώσσα; Ο περιοδικός πίνακας περιέχει μεν σύμβολα, αλλά αυτά είναι σύμβολα πραγματικών στοιχείων που υπάρχουν στη φύση, είναι ίδια για όλους, και μέχρι ένα σημείο κλίμακας τουλάχιστον, ξέρουμε πως δουλεύουν.
Το αλφάβητο είναι και αυτό σύμβολα, αλλά είναι σύμβολα διαφορετικά για κάθε γλώσσα και είναι απόπειρες αποτύπωσης των ήχων που βγάζει ένα θηλαστικό που περπατάει όρθιο, και πολύ συχνά των μισών ή και λιγότερων ήχων που βγάζει σε μια συγκεκριμένη γλώσσα. Ακόμα και αν προσπαθήσεις να φτιάξεις ένα σετ από σύμβολα που να καλύπτουν τους ήχους όλων των γλωσσών (ήχους, όχι τα γράμματα που χρησιμοποιούν), καταλήγεις σε κάτι που λίγοι μπορούν να προφέρουν όλα τα σύμβολά του, πχ στο διεθνές φωνητικό αλφάβητο. Και αυτό είναι ένα κατασκεύασμα που βοηθάει τη μελέτη, δεν έχει καμιά σχέση με απόλυτη ακρίβεια. Οι παραλλαγές των ήχων είναι πρακτικά άπειρες όπως οι θέσεις των οργάνων της φωνής είναι άπειρες. Δε μπορείς να συγκρίνεις τη γλώσσα με τη χημεία γιατί δεν υπάρχει η βεβαιότητα της χημείας.
Αυτό φαίνεται στο έργο των γλωσσολόγων και γενικά όσων μελετούν τη γλώσσα και την περιγράφουν, γιατί οι περισσότεροι δεν είναι γλωσσολόγοι στα τυπικά προσόντα. Όσο πιο μεγάλη είναι η πείρα τους, τόσο λιγότερο βέβαιοι εμφανίζονται στο έργο τους. Αντίθετα, αυτοί που ξεκίνησαν χτες, ή δεν έχουν επαφή με το αντικείμενο, αντιμετωπίζουν τα πράγματα απόλυτα. Η ετυμολογία τους είναι 100% βέβαιη. Το λήμμα τους είναι 100% ακριβές. Η άποψή τους για το στυλ είναι 100%. Αυτό είναι σαν να ισχυρίζεσαι ότι μια ζωγραφιά είναι το ίδιο το αντικείμενο και όχι συνώνυμό του στην καλύτερη περίπτωση.
Το πρόβλημα σε τελική ανάλυση είναι ότι στα πανεπιστήμια μαθαίνουμε πράγματα, πχ παίρνουμε γνώσεις και εξοπλιζόμαστε με μεθόδους, αλλά δε μαθαίνουμε συνήθως την ουσία της επιστήμης. Μακάρι να δίδασκαν τα βασικά. Θα μπορούσε να γίνει και στο γυμνάσιο ακόμα.