Μου θύμησες ένα περιστατικό αρκετά χρόνια πίσω, σε έναν εναλλακτικό χώρο -με αίθουσες μισοσκότεινες με ταλαιπωρημένους τοίχους-, που φιλοξενούσε μια έκθεση ζωγραφικής και κάποια προβολή μικρού μήκους ταινίας, εμφανίστηκαν τα Υπόγεια Ρεύματα σε μια άλλη αίθουσα με ελάχιστο όμως κόσμο. Στην εμφάνισή τους όλο το συγκρότημα έπαιζε με την ψυχή του, ειδικά ο τραγουδιστής μας κοιτούσε στα μάτια κι εμείς το ίδιο, όρθιοι κοντά τους. Ήτανε αγαπημένο μου συγκρότημα, αλλά από εκείνη την ημέρα και μετά τους έβαλα και μέσα στην καρδιά μου.Προτιμουσα τα live του τελη δεκαετιας 90 και αρχες δεκαετιας του 2000 που μαζευομασταν 150-200 ατομα και ρουφαγαμε καθε στιχο, βιωναμε μια μοναδικη εμπειρια.
Υπόγεια Ρεύματα - Σαν Έρημα Καράβια