Το βρήκα το
άρθρο του Έκο. Λέει για πολλά και διάφορα και είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον.
Το ερώτημα της Πιούζυ το απαντάει στην προτελευταία του παράγραφο και γι' αυτό τη μεταφέρω εδώ και τη μεταφράζω πολύ - πολύ πρόχειρα:
"I was raised as a Catholic, and although I have abandoned the Church, this December, as usual, I will be putting together a Christmas crib for my grandson. We'll construct it together - as my father did with me when I was a boy. I have profound respect for the Christian traditions - which, as rituals for coping with death, still make more sense than their purely commercial alternatives"
Ανατράφηκα σαν Καθολικός και παρόλο που έχω εγκαταλείψει την εκκλησία, το Δεκέμβρη, όπως πάντα, θα φτιάξουμε παρέα με τον εγγονό μου μια φάτνη. Θα την φτιάξουμε μαζί – όπως έκανε και ο πατέρας μου μαζί μου όταν ήμουν παιδί. Έχω βαθύ σεβασμό για τις Χριστιανικές παραδόσεις – οι οποίες έχουν κάποια λογική σαν τρόποι για να αντιμετωπίσεις το θάνατο.
Φυσικά αυτό το κομματάκι είναι πολύ λίγο για να καταλάβει κανείς ολόκληρο το σκεπτικό του Έκο περί θρησκείας. Αν έχετε κέφι ρίξτε μια ματιά στο υπόλοιπο άρθρο, που εγώ προσωπικά όχι μόνο το βρίσκο εξαιρετικό, αλλά και συμφωνώ με κάθε λέξη.