Σημειώνουμε πάνω στα βιβλία;

[Χήθκλιφ]

Εγώ μάλλον βρίσκομαι κάπου στη μέση. Αφ' ενός θέλω το βιβλίο μου άθικτο και ατσαλάκωτο, μισώ τις τσακίσεις στις ράχες, ενώ τα φθαρμένα εξώφυλλα με θλίβουν. Μου αρέσει ωστόσο πολύ, να υπογραμμίζω, και σε ορισμένες περιπτώσεις να σημειώνω - Μόνο με μολύβι, Ποτέ με στυλό- οτιδήποτε μέσα στο βιβλίο με 'αγγίξει' προσωπικά. Το βλέπω σαν μία μυστική συνομιλία μου μαζί του, αλλά κυρίως ως εύκολο τρόπο να ανατρέχω και να ξαναδιαβάζω κάθε τόσο τα υπογραμμισμένα μηνύματα.

Από την άλλη όμως, δεν μου αρέσει να βλέπω σημειώσεις στα βιβλία της δανειστικής βιβλιοθήκης και δεν καταλαβαίνω το λόγο για τον οποίο κάποιος θα υπογραμμίσει ή θα σημειώσει πάνω σε ένα βιβλίο που θα αναγκαστεί να επιστρέψει (!) Μία ασυνείδητη επιθυμία αθανασίας ίσως ( ; ) Στην περίπτωσή μου, όταν -σπανίως- δανείζω ένα αγαπημένο μου βιβλίο, φρίττω στην ιδέα πως κάποιος άλλος θα διαβάσει τις δικές μου υπογραμμίσεις - σημειώσεις, είναι σαν να του επιτρέπω να παρεισδύσει στο μυαλό μου. Κατά συνέπεια λοιπόν, προτού κάνω κάτι τέτοιο, περνάω το βιβλίο από εξονυχιστικό σβήσιμο και μόλις επιστρέψει σε μένα, επιστρέφουν και οι υπογραμμίσεις!

 

[Πολύτλας Οδυσσεύς]

Στα λογοτεχνικά παίρνω ένα μολύβι και σημειώνω με δύο [] ένα απόσπασμα που μου αρέσει και μετά γράφω τη σελίδα που σημείωσα στην τελευταία (λευκή) σελίδα και σε παρένθεση γράφω σε τι αναφέρεται το απόσπασμα.

 

[Χρυσηίδα]

Στα λογοτεχνικά παίρνω ένα μολύβι και σημειώνω με δύο [] ένα απόσπασμα που μου αρέσει και μετά γράφω τη σελίδα που σημείωσα στην τελευταία (λευκή) σελίδα και σε παρένθεση γράφω σε τι αναφέρεται το απόσπασμα.

Οδυσσέα, εγώ τα υπογραμμίζω και μετά γράφω στην πρώτη λευκή σελίδα του βιβλίου, το νούμερο της σελίδας και σε τι αναφέρεται αυτό που μου άρεσε

(Μερικά από τα βιβλία μου έχουν ολόκληρες στήλες γραμμένες στην πρώτη λευκή τους σελίδα)

 

[Σκηνοθέτης]

Δεν μου αρεσει να σημειωνω πανω στα λογοτεχνικα βιβλια. Νιωθω οτι το βεβηλωνω και χαλαω την αξια του. Σαν να το υποβαθμιζω ενα πραμα. Θελω να ειναι σε αριστη κατασταση, ατσαλακωτο, με τις λευκες του σελιδες (οσο λευκες ειναι) εκτος βεβαια απο παλια βιβλια που δεν ανηκαν σε μενα. Τα δικα μου θελω να ειναι στην πενα. Ενδεικτικα πριν 2 χρονια ειχα αγορασει το metro 2033 απο τα Public. Εκανα ηλεκτρονικα την παραγγελια για να ειμαι σιγουρος οτι το εχει το υποκαταστημα και να παω να το παρω. Ειδα την πωλητρια να πηγαινει στην αποθηκη, να γυρναει με αδεια χερια και περπατωντας στον διαδρομο να απλωνει το χερι της και να περνει το πρωτο βιβλιο που ηταν μπροστα μπροστα. Σε δευτερολεπτα ολα αυτα. Το βιβλιο ηταν χιλιοακουμπησμενο απο τα αδιακριτα χερια γυρολογων που δεν αποφασιζαν να το αγορασουν, οι σελιδες μαυρες απο τις δαχτυλιες και το εξωφυλλο σε αθλια κατασταση... Το αποτελεσμα ηταν να το διαβασω τον χειμωνα που μας περασε μετα απο 2 χρονια που ειχα και το εβλεπα και καλα για να το κανω δικο μου και για να το αποδεχτω. Τεραστιο ψυχολογικο θεμα

 

[Αξία]

Ωραίο θέμα Η αλήθεια είναι ότι εγώ στα βιβλία μου δε σημειώνω, παρά μόνο υπογραμμίζω με έντονο χρώμα, συνήθως κόκκινο. Αυτό γιατί θέλω όταν μετά από καιρό ανοίξω το βιβλίο και το φυλλομετρήσω, το μάτι μου να πέσει κατευθείαν πάνω στο σημείο που μου τράβηξε τότε την προσοχή και να πω "Για δες τι ωραία!" ή "Μα με τις βλακείες τι βρίσκω τελοσπάντων". Και οι δύο περιπτώσεις έχουν το γούστο τους.
Αυτό που πραγματικά μου αρέσει είναι να διαβάζω τις σημειώσεις άλλων ανθρώπων, που τους βρίσκω ενδιαφέρουσες προσωπικότητες φυσικά, πάνω σε βιβλία που έχω διαβάσει. Νομίζω δε θα υπήρχε για εμένα πιο ενδιαφέρον ανάγνωσμα από ένα βιβλίο της Όστεν με σημειώσεις της Γουλφ.

 

[Μέγας Μάγιστρος]

Αποφεύγω τελείως τις σημειώσεις. Αν μία στις χίλιες καταφύγω σε σημειώσεις πάνω στο βιβλίο θα είναι με μολύβι.

 

[Λευτέρης Λ]

Έχω σημειώσει όλες κι όλες μια-δυο φορές, σε βιβλία ιστορικού περιεχομένου.

 

[Ονειρευτής]

Ας τοποθετηθώ λέγοντας πως συνήθως υπογραμμίζω στα βιβλία μου με μολύβι και χάρακα έτσι ώστε να είναι απολύτως ευθείες και παράλληλες οι γραμμές με τα γράμματα, μα δεν σημειώνω ουδέποτε επ' αυτών.

Συνήθως για κάθε βιβλίο διαθέτω κι ένα μπλοκ σημειώσεων στο οποίο αναγράφω την σελίδα και κάποια περιληπτικά στοιχεία επί των προαναφερθέντων υπογραμμίσεων.

Ουδέποτε χρησιμοποιώ highlighter το οποίο και απεχθάνομαι!

 

[Χρυσηίδα]

Ουδέποτε χρησιμοποιώ highlighter το οποίο και απεχθάνομαι!

Κι εγώ!!!

))

 

[Ονειρευτής]

Κι εγώ!!! ))

Έχω διαπιστώσει με χαρά μου κατά καιρούς, πως σε ορισμένα θέματα συμπίπτωμεν!

 

[Χρυσηίδα]

Έχω διαπιστώσει με χαρά μου κατά καιρούς, πως σε ορισμένα θέματα συμπίπτωμεν!

Ε, αυτό είναι και το ωραίο. Αν συμπίπταμε σε όλα θα ήταν βαρετό

 

[Κολυμβητής]

Δεν μαζεύω βιβλία για να στολίζω και να "ομορφαίνω" τη βιβλιοθήκη μου, ούτε να τα "παρουσιάζω" ως κάποιο καμάρι μου..

Το βιβλίο δεν το διαβάζεις καθ΄εαυτό για το χαρτί, αλλά για να πάρεις τις γνώσεις που σου δίνει το συγκεκριμένο μέσο. Ένα βιβλίο είναι μια παρακαταθήκη και όχι ένα πορσελάνινο βάζο που έχουν κάποια σπίτια και που η μαμά τους απαγορεύει ακόμα και να το αγγίζουν.

Φυσικά και κρατάω σημειώσεις. Σε βιβλία που λάτρεψα και εμπνεύστηκα, πίσω στις λευκές σελίδες σημειώνω σκέψεις, απορίες, τα παροράματά του, τα γραμματολογικά λάθη του, τυχόν άλλα βιβλία του συγγραφέα κτλ. Ειδάλλως να το κάνω τι το βιβλίο αν δεν αποτελεί μετά το πέρας της ανάγνωστής του μια παρακαταθήκη με προσωπικές μου σημειώσεις; Δεν αντιμετωπίζω το βιβλίο σαν κάποιο διακοσμητικό. Με ενδιαφέρει κυρίως η γνώση.

 

[Χήθκλιφ]

Αυτό που πραγματικά μου αρέσει είναι να διαβάζω τις σημειώσεις άλλων ανθρώπων, που τους βρίσκω ενδιαφέρουσες προσωπικότητες φυσικά, πάνω σε βιβλία που έχω διαβάσει. Νομίζω δε θα υπήρχε για εμένα πιο ενδιαφέρον ανάγνωσμα από ένα βιβλίο της Όστεν με σημειώσεις της Γουλφ.

Αξία, πολύ ενδιαφέρουσα η τοποθέτηση σου! Με το παραπάνω μου δημιουργήθηκαν όμορφες εικόνες ) Ποτέ δεν είχα φανταστεί μία / έναν αγαπημένη / ο μου συγγραφέα να επιλέγει να διαβάσει το ίδιο βιβλίο που επέλεξα κι εγώ. Είναι μεν λογικό, αλλά συνήθως τους έχω στο νου μου σαν υπερκόσμια αιθέρια πλάσματα...

 

[Αξία]

Αξία, πολύ ενδιαφέρουσα η τοποθέτηση σου!! Με το παραπάνω μου δημιουργήθηκαν όμορφες εικόνες ) τους έχω στο νου μου σαν υπερκόσμια αιθέρια πλάσματα..

Η αλήθεια είναι πως πολλές φορές κι εγώ μπαίνω σε αυτό το τρυπάκι, ωστόσο κι αυτοί είναι άνθρωποι σαν κι εμάς. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους η ιδέα αυτή δεν είναι δική μου. Πριν καιρό είχα διαβάσει ένα βιβλίο όπου ο Έκο σχολίαζε διάφορα για τη λογοτεχνία και τα βιβλία γενικότερα και αναφέρθηκε ακριβώς στο θέμα των σημειώσεων. Αν θυμάμαι καλά είπε ότι συχνά πυκνά υπήρξε επιφυλακτικός στην πρακτική αυτή αλλά μετά σκεφτόταν ότι και ο Χέμινγουέι συνήθιζε να σημειώνει τις παρατηρήσεις του στα βιβλία που δανειζόταν. Αυτή και μόνο η σκέψη ήταν αρκετή για να καταρρίψει τις όποιες επιφυλάξεις του.

Το κακό είναι πώς δεν μπορώ να θυμηθώ πού ακριβώς το διάβασα και αν το έχω υπογραμμίσει.

 

[Ματσαμπλόκος]

Ποτέ και για κανέναν λόγο δεν σημειώνουμε πάνω στα βιβλία!

 

[Βιβλίοεκτιμητής]

Και εγώ έχω ακριβώς την ίδια φιλοσοφία με τον φίλο Σάντσο...μερικά βιβλία (μαλακό εξώφυλλο και φτηνές εκδόσεις) τα σημειώνω αρκετά , ειδικά όταν προκειται για βιβλία σπουδών ή δουλειάς(φοιτητικά-μαθητικά ιδιαίτερα μαθήματα και εργασίες). Κάποια άλλα όμως (κυρίως σκληρόδετα-πολυτελή και σπάνια) τα φυλάω σαν κόρη οφθαλμού(τα ξεσκονίζω και τα φροντίζω αρκετά συχνά). Μάλιστα πολλές φορές (αν είναι σε καλή τιμή) τα αγοράζω διπλά για να μπορώ να κακομεταχειρίζομαι το ένα αντίτυπο και να προσέχω το άλλο.(το ξέρω είμαι άρρωστος!!!αλλά μ'αρέσει...

 

[Φαροφύλακας]

κι έχουμε και ειδικό πρόγραμμα για να παραμείνεις άρρωστος!!

 

[Βιβλίοεκτιμητής]

συναδελφοι στην τρελα....ι

 

[Τ Χριστίνα]

είναι ωραία τα σημάδια στα βιβλία, είναι σαν τα σημάδια στο σώμα ή στη ψυχή μας... σημαίνουν ζωή

 

[Χήθκλιφ]

Θέλει πολύ δύναμη για να αποδεχτεί κανείς τα σημάδια που φέρει (εσωτερικά ή εξωτερικά), πόσο μάλλον να τα βλέπει ως όμορφα.. Σημαίνουν ζωή, αλλά μια φθοροποιό ζωή. Θα προτιμούσα τα βιβλία μου να είναι αθάνατα.