Σημειώνουμε πάνω στα βιβλία;

μακρυγιάννη, η σχέση με πολλά βιβλία είναι ερωτική σχεδόν - νομίζω ότι αυτό το καταλαβαίνεις όσο λίγοι εδώ, αν μή τι άλλο λόγω ηλικίας και εμπειρίας. Η προσωπική σχέση με το βιβλίο του δίνει ζωή απο τη ζωή μας και φθορά απ' τη φθορά μας - κι άρα, όπως κι εμείς γερνάμε κι ο χρόνος μας χαράζει, έτσι μπορεί να συμβαίνει και σ' αυτό (προσωπική μου αντίληψη, πάντα !). Το να σημειώνει κανείς στα βιβλία ή να τους τσακίζει τις σελίδες, δέν υποδηλώνει κατα συνεπαγωγήν ούτε μή σεβασμό, ούτε κατάχρηση - αλλ', ίσως, αγάπη.

τώρα με τις μεσαιωνικές κατάρες για όποιον θα σφετεριζόταν ένα βιβλίο ... απο παιδικά χέρια, με κοντυλοφόρο, σε αιωνόβιο βιβλίο παραμυθιών που βρέθηκε ανάμεσα στα λοιπά κιτάπια μου :

''στο βιβλίον τούτο πάνω
την υπογραφήν μου βάνω
κι όστις μου την αφαιρέση
το χεράκι του να πέση''

(ecce signum, ...., τόπος, ημεροχρονολογία)

:)
 
Εγώ σκέφτομαι να χρησιμοποιήσω ένα στοίχο του Αρκά, παραφρασμένο:
"Αν δεν το επιστρέψεις, να πάθεις συγκοπή, να πέσεις να πεθάνεις, από οξύτατο έμφραγμα και πλήρη ανακοπή":χαχαχα:
 
Τα σχολικά μου βιβλία είναι μέσα πορτοκαλί και μπλε από τις ξυλομπογιές.

Τα λογοτεχνικά μου βιβλία έχουν σημειωμένο μόνο το όνομά μου και την ημερομηνία στην πρώτη κενή σελίδα.
 
Σε κάποια σημειώνω με μολύβι, παρατηρήσεις , απορίες , αναφορές που γίνονται σε άλλα βιβλία κτλ. Όμως μόνο σε βιβλία που είναι σε φτηνές χαρτόδετες εκδόσεις. Στα σκληρόδετα ή σε καλές εκδόσεις δεν σημειώνω καθόλου αλλά βάζω χαρτάκια και γράφω σε αυτά.
 
Μπορεί να διαβάσω ολόκληρο βιβλίο και να μην μου έρθει η επιθυμία να σημειώσω κάτι. Κάποια βιβλία, που συνήθως γίνονται τα αγαπημένα μου, θα έχουν αρκετά σημεία που θέλω να υπογραμμίσω, ίσως να γράψω μία-δυο λέξεις στο πλάι. Πάντα με μολύβι και πάντα τακτικά. Εννοείται ότι τα βιβλία αυτά μετά δεν μπορώ να τα δανείσω, ήδη μου είναι δύσκολο να δανείζω, πόσο μάλλον όταν έχει και ένα μέρος της σκέψης μου μέσα. Δεν τσακίζω ποτέ σελίδες, προσέχω τη ράχη, γενικά μου αρέσει να τα διατηρώ σε καλή κατάσταση. Δεν χρησιμοποιώ στυλό, μαρκαδόρους, ούτε καν στα βιβλία της σχολής. Όταν αγοράζω καινούριο βιβλίο θα κοιτάξω τουλάχιστον 3-4 αντίτυπα ώστε να διαλέξω το καλύτερο :))))
 
Μπράβο Γούλφ !!! Έτσι ψυχαναγκαστική είμαι και γώ με την διατήρηση των βιβλίων σε καλή κατάσταση. Και προφανώς θα έχω κάνει άνω κάτω το ράφι για να βρώ το αντίτυπο που είναι απλά αψεγάδιαστο. Αλλα γενικά δεν σημειώνω πάνω σε βιβλία μιας και δανείζομαι κυρίως αλλα ακόμα και δικά μου να είναι πάλι δεν σημειώνω. Ισως να συγκρατήσω αποσπάσματα ή σκέψεις μου πάνω στο βιβλίο σε αρχείο του word.
 
Δεν μπορώ να καταλαβώ τους ανθρώπους που δηλώνουν οτι θέλουν τα βιβλία τους σε άριστη κατάσταση. Δεν αγοράζω βιβλία για να τα πουλήσω. Τα βιβλία μου είναι σε καλή κατάσταση (κάτ'εμε) φαίνονται διαβασμένα απο την ράχη τους και υπάρχουν μέσα σημειώσεις. Όταν διαβάζω ένα βιβλίο περιμένω να μου μιλήσει... όταν κάτι δεν το έχω ξαναδιαβάσει και μου μιλάει το υπογραμμίζω πάντα με μολύβι ώστε να μπορέσω να ανατρέξω και με το πέρασμα του χρόνου αν το θελήσω. Αν μου κάνει μια όλοκληρη παράγραφος εντύπωση δεν την υπογραμμίζω αλλά βάζω ένα βελάκι. Τίτλους και άλλου είδους σημειώσεις δεν έχω χρειαστεί μέχρι στιγμής... αν νιώσω οτι πρέπει να το κάνω θα το κάνω... δεν φοβάμαι να αποτυπώσω την σκέψη μου γιατί το βιβλίο μου ανήκει. Αν μου χαρίσουν ένα βιβλίο διαβασμένο και παλιό με χαροποιεί ιδαίτερα και με χαροποιεί ακόμη πιο πολύ αν βρώ μέσα σημειώσεις... είναι σαν να ανακαλύπτω τα μυστικά τι άλλου... υπέροχο συναίσθημα. Τολμήστε το.!
 
Το βιβλίο είναι ένα κομμάτι της ζωής μας, όταν είναι δικό μας αποτυπώνουμε πάνω του την προσωπικότητά μας, ίσως και την διάθεση της στιγμής, είτε αυτό σημαίνει να το διατηρούμε σε καλή κατάσταση γιατί μας ξεκουράζει όταν το ξαναδιαβάσουμε, είτε να του φερόμαστε σαν καμβά που θα εκφραστεί κάθε ανησυχία μας και θα το κάνουμε ακόμα πιο δικό μας :)
Βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσες όλες τις διαφορετικές συνήθειες διαβάσματος και διατήρησης των βιβλίων, πιστεύω πως κάθε βιβλιόφιλος οφείλει να έχει τις δικές του μικρές "παραξενιές"... είναι μέρος της βιβλιο-ευχαρίστησης ! :διάβασμα:
 
Γουλφ έχεις απόλυτα δίκιο και σε ευχαριστώ πολύ για την τοποθετησή σου... Δεν ήθελα να φανώ αγενής προς τους υπόλοιπους. Ζητώ συγνώμη αν έτσι ακούστηκα. Είναι σεβαστό οτι ο καθένας έχει μια προσωπική επαφή με τα βιβλία του, απλά εγώ αδυνατώ να κατανοήσω τι έστι βιβλία σε καλή κατάσταση απο την στιγμή που τα αγοράζεις για προσωπική χρήση. Όπως και να έχει ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει αυτό που τον εκφράζει.
 
Αν μου χαρίσουν ένα βιβλίο διαβασμένο και παλιό με χαροποιεί ιδαίτερα και με χαροποιεί ακόμη πιο πολύ αν βρώ μέσα σημειώσεις... είναι σαν να ανακαλύπτω τα μυστικά τι άλλου... υπέροχο συναίσθημα. Τολμήστε το.!
Κι εγώ ενθουσιάζομαι με τα μεταχειρισμένα, παλιά βιβλία. Κυρίως αυτά που αγοράζω από διαδίκτυο ή κάποιο παζάρι. Θα μπορούσε να τα έχει διαβάσει οποιοσδήποτε, να τα έχει ακουμπήσει οποιοσδήποτε -σε αυτό αντιδρά κάπως έντονα η υποχονδριακή μου τάση, αλλά ποιος νοιάζεται- είχαν ας πούμε τη δική τους ζωή πριν φτάσουν σε μένα.
 
Όταν διαβάζω ένα βιβλίο είναι σαν να ξεκινώ ένα καινούργιο ταξίδι μ΄ένα χάρτη στο χέρι.
Δεν υπάρχει περίπτωση στο χάρτη να μη σημειώσω πορεία, στάσεις, διανυκτερεύσεις κλπ.
Έτσι και με το βιβλίο. Μόνο που δεν αποφασίζω εγώ, αλλά ο συγγραφέας, η διάθεση, η ψυχολογία της εποχής και της στιγμής κλπ.
Οπότε μου είναι αδύνατο να μην σημειώσω ή υπογραμμίσω (όταν βρω κάτι που μου κάνει κλικ) είναι σαν να μου απαγορεύουν τη συνομιλία μαζί του.
Είναι σημεία που είτε θα ξαναγυρίσω για να ξαναδιαβάσω ή να αντιγράψω κάπου πχ σε ένα τετράδιο ή σε χαρτάκι στο ψυγείο. Απλά σημειώνω, υπογραμμίζω ή γράφω με μολύβι. Το στυλό το νοιώθω σαν κάτι αμετάκλητο, ενώ με το μολύβι είναι αλλιώς: δε χάνονται τα στοιχεία που γράφεις, μπορείς και να σβήσεις όποτε το θελήσεις.
 
Πολύ, πολύ σπάνια σημειώνω στα βιβλία μου. Εννοώ πάντα λογοτεχνικά και όχι σχολικά κλπ. Το μοναδικό βιβλίο που τάραξα στις σημειώσεις είναι το "Άκου Ανθρωπάκο", γιατί καμιά φορά το ανοίγω και πετυχαίνω φράσεις που με κάνουν να ανατριχιάζω...
 
Πολύ, πολύ σπάνια σημειώνω στα βιβλία μου. Εννοώ πάντα λογοτεχνικά και όχι σχολικά κλπ. Το μοναδικό βιβλίο που τάραξα στις σημειώσεις είναι το "Άκου Ανθρωπάκο", γιατί καμιά φορά το ανοίγω και πετυχαίνω φράσεις που με κάνουν να ανατριχιάζω...
Και εγώ βασικά δεν σημειώνω σχεδόν ποτέ σε λογοτεχνικό ... Θα ήθελα βασικά άλλα είμαι τόσο ανυπόμονος να συνεχίσω που νιώθω ότι θα χάσω τον ειρμό μου αν σταματήσω για να πάρω σημειώσεις . Μερικές φορές ομώς μπορεί να υπογραμμίσω και κανένα ωραίο απόφθεγμα ( το οποίο μάλλον δεν θα τύχει να ξαναδώ ποτέ :χαχα:).
 
Εγώ έχω να κάνω μία ερώτηση;
Αν η σελίδες του βιβλίου είναι γυαλιστερές, πώς σημειώνουμε χωρίς να γίνουν χάλια;
 
Εγώ έχω να κάνω μία ερώτηση;
Αν η σελίδες του βιβλίου είναι γυαλιστερές, πώς σημειώνουμε χωρίς να γίνουν χάλια;
Με μολύβι! (NASA προσέλαβέ με χτές!!!!!)

Δυστυχώς, δεν θυμάμαι μάρκες γιατί έχω χρόνια να σημειώσω σε τέτοιες σελίδες αλλά γενικά ισχύει το κόμπο φθηνό στυλό ακριβό marker (υπογραμμιστήρι;;;). Οι φθηνοί πχ τύπου bic είναι στεγνοί οχι οπως πχ κάποιοι ballpoint ενώ markers συνήθως τα πιο ακριβα στεγνώνουν πιο γρήγορα συνήθως.
Κατά τ' άλλα μπορείς να το δεις σαν ευκαιρία να κάνεις μια συντομη επανάληψη πριν γυρίσεις σελίδα ή να βάζεις μια λευκή κόλλα ανάμεσα για λίγο (κουράστηκα ήδη).
 
Δεν σημειώνω,στα βιβλία.
Ότι, θέλω το γράφω στο τετραδιακι,που συνοδεύει το διάβασμα μου.
 
Πάντα έχω μολύβι μαζί μου, όταν διαβάζω. Είχα δανείσει τη "σκακιστική νουβέλα" σε έναν φίλο και όταν μου την επέστρεψε βρήκα δίπλα απ'τις σημειώσεις μου δικά του σχόλια! Τέλειο; Γενικά όταν δανείζω ένα βιβλίο, θέλω ο άλλος έστω να υπογραμμίσει κάτι, για να δω τι του άρεσε ή τι δεν του άρεσε τέλος πάντων. Δε μπορώ να βλέπω «πεντακάθαρα» βιβλία που είναι σαν να έχουν μόλις αγοραστεί, έχω θέμα...
 
Top