Τίτλος: Σολάρις
Πρωτότυπος τίτλος: Solaris
Συγγραφέας: Στάνισλαβ Λεμ (Stanisław Lem)
Μετάφραση: Ροζίτα Σώκου
Εκδόσεις: Κάκτος
Έτος έκδοσης: 1978
Έτος πρώτης έκδοσης: 1961 (Πολωνέζικα)
ISBN: δεν έχει
Διάβασα το κλασικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας "Σολάρις" τού Πολωνού συγγραφέα Στάνισλαβ Λεμ (Stanisław Lem).
Είναι μια τραγική ιστορία αγάπης, με φιλοσοφικό χρώμα, που διαδραματίζεται στο εξωπραγματικό τοπίο ενός μακρινού πλανήτη.
Ο Κρις καταφθάνει στον Σολάρις, ένα πλανήτη που περιστρέφεται γύρω από δύο ήλιους κι ενώ θα περίμενε κανείς μιαν ασταθή τροχιά, η τροχιά του πλανήτη είναι σταθερή και αυτό φαίνεται να ρυθμίζεται από τον μεγάλο ωκεανό που καλύπτει τον Σολάρις. Ο ωκεανός αυτός, λοιπόν, είναι ένα ασύλληπτο πλάσμα κι ενδεχομένως έχει δική του νοημοσύνη κι η εκεί αποστολή κάνει μια συνεχή προσπάθεια να έρθει σε επαφή μαζί του.
Μοναχά που ο Κρις βρίσκει τα μέλη τής αποστολής σε πολύ κακή κατάσταση. Γιατί ο καθένας έχει να αντιμετωπίσει κάποια προσωπικά φαντάσματα κι όμοια ο Κιρς σύντομα βρίσκεται αντιμέτωπος με τα δικά του.
Είναι ένα ενδιαφέρον βιβλίο και αξιόλογη η σύλληψη τού Λεμ όσον αφορά το δράμα τού Κρις και τής Ρέγιας. Απολαυστικό ανάγνωσμα για όποιον αγαπά την ε.φ. αν και πιστεύω πως κάποιον άμαθο στο φανταστικό μπορεί να τον κουράσει καθώς έχει μεγάλα τμήματα με φανταστικές περιγραφές τού πλανήτη καθώς και τής ιστορίας τής Σολαρικής (τής επιστήμης που έχει σαν θέμα τον πλανήτη).
Φαντάζομαι πως η μετάφραση είναι από τα Αγγλικά κι όχι από το πρωτότυπο εφόσον η Σώκου μάλλον δεν γνωρίζει Πολωνέζικα. Όπως και να 'χει, η Σώκου ανταποκρίνεται στην δημιουργικότητα που απαιτείται στην μεταφραστή τού συγκεκριμένου έργου και μάς δίνει μιμοειδείς, συμμετριάδες και άλλα τέτοια ενδιαφέροντα. Κατά τ' άλλα η συγκεκριμένη μετάφραση είναι παλιά κι έτσι έχει παλαιικά σημάδια σε λέξεις (π.χ. να ανθέξω) κι ορθογραφία που όμως εμένα δεν με πείραξαν αν κι ίσως ξενίσουν κάποιον νεότερο.
Το δύσκολο στην ε.φ. είναι να περιγράψεις ένα μέλλον που δεν θα ξεπεραστεί μέσα σε μερικές δεκαετίες και, ομολογουμένως, τα περισσότερα παλιά βιβλία ε.φ. συχνά περιγράφουν πράγματα που ήδη σήμερα μοιάζουν πολύ παρωχημένα. Θυμάμαι, για παράδειγμα, σε ένα βιβλίο τού Βαν Βόγκτ πως οι πολίτες τού μέλλοντος ενημερώνονται στον δρόμο με μεγάφωνα! Ομοίως εδώ, ο Λεμ μιλάει για μπομπίνες και κασετόφωνο τσέπης με ταινία, πράγματα που μας χτυπούν σαν πολύ παρελθοντικά σήμερα, στην εποχή τού εμπιθρί και τής ψηφιακής ηχογράφησης. Κάπου αλλού αναφέρονται μικροφίλμ και σε ένα βιβλίο ο συγγραφέας μέσα απεικονίζεται σε μια χαλκογραφία! Όμως αυτά είναι σποραδικά και δεν ενοχλούν. Άλλωστε, διαβάζοντας παλιά ε.φ. ο αναγνώστης πρέπει να είναι προετοιμασμένος γι' αυτό το φαινόμενο τής άστοχης προφητείας –ας το πούμε έτσι.
Το βιβλίο γυρίστηκε ταινία το 1972 από τον Ταρκόφσκη καθώς και το 2002 από τον Σόντερμπεργκ, με πρωταγωνιστή τον Τζωρτζ Κλούνεη. Δεν έχω δει καμία από τις δύο, πέρα από κάποια αποσπάσματα και τρέιλερ. Ίσως καθίσω μια από αυτές τις ημέρες να δω την ταινία τού '72 οπότε και θα επιστρέψω με σχόλια.
Δώσαμε ονόματα σ' όλα τα άστρα και σ' όλους τους πλανήτες, παρ' όλο που ίσως να είχαν ήδη τα δικά τους ονόματα. Τί θράσος!
Last edited:
