Εγώ την είδα Αμάντα μαζί με το βαφτιστήρι μου, ένα μήνα πριν (από μόνος μου δε θα πήγαινα). Είναι μία ευχάριστη περιπέτεια, συζητώντας όμως με την Μεταλλαγμένη που διαβάζει τώρα νομίζω τον 3ο-4ο τόμο διαπιστώσαμε πως πολλοί βασικοί ήρωες του βιβλίου έχουν παραλειφθεί στη μεγάλη οθόνη. Τα χολυγουντιανά στάνταρ απαιτούν γρήγορο ρυθμό και σεβασμό στο χρονικό όριο μίας ταινίας. Άρα έπρεπε να γίνει μίνι σειρά τουλάχιστον για να δοθεί η ατμόσφαιρα του γραπτού κειμένου.
Συμπέρασμα : ταινία και βιβλίο είναι ποσά αντίστροφα, όσο πιο πολύ σου άρεσε το βιβλίο, τόσο λιγότερο θα σου αρέσει η ταινία !!!
Για μένα μάλλον αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα, διότι αυτό που δεν μου άρεσε στο Μαύρο Πύργο ήταν ακριβώς οι χαρακτήρες. Τους βρήκα μη ρεαλιστικούς και χαζοχαρούμενους κατά κάποιο τρόπο, στην πλειονότητά τους, τουλάχιστον.
Το ταξίδι μου προς τον Μαύρο Πύργο κράτησε όλο το δεύτερο μισό του 2017! Και τι ταξίδι! Γεμάτο περιπέτεια, κίνδυνο, φόβο, αγωνία, ανατροπές, συγκίνηση, έρωτα, αγάπη και όποιο άλλο σαρωτικό συναίσθημα ή κατάσταση μπορεί να βιώσει κανείς! Λυπάμαι, πραγματικά, που δεν θα διαβάσω κάτι εξίσου δυνατό από τον Κινγκ. Η κατάρα του να τελειώνεις το σημαντικότερο και καλύτερο έργο ενός αγαπημένου συγγραφέα.
Σχεδόν πάντα, στον κινηματογράφο και την λογοτεχνία με συνεπαίρνει και με αγγίζει πολύ περισσότερο μια μεγάλη φιλία παρά ένας μεγάλος έρωτας. Ο Μαύρος Πύργος με κάλυψε απόλυτα (και) από την άποψη. Το βαθύ και ουσιαστικό δέσιμο των πρωταγωνιστών, που απαρτίζουν το κα-τετ, είναι το βασικό συστατικό της επιτυχίας των βιβλίων. Το μέγεθος της διαφορετικότητας και ανομοιογένειάς τους είναι από τα πιο ενδιαφέροντα συστατικά. Το πόσο "αουτσάιντερ" φαντάζουν αρχικά για να νικήσουν στο πλευρό του Ρόλαντ στην μάχη ενάντια στο Κακό (ένας ηρωινομανής, μια γυναίκα σε αναπηρικό καροτσάκι, ένα 12χρονο παιδί και ένα...περίεργο ζώο) είναι από τα πιο έξυπνα συστατικά και, ίσως, ένας τρόπος του συγγραφέα να περάσει το δικό του κοινωνικό μήνυμα.
Για το τέλος, τι να πω! Το βρήκα συγκινητικό, συνταρακτικό, μεγαλειώδες και μεγαλοφυές! Καταλαβαίνω γιατί δεν άρεσε σε πολλούς αλλά, αν κάτσεις και το καλοσκεφτείς, δεν θα μπορούσε να τελειώσει με πιο ταιριαστό τρόπο!
Το καλό με τον ΜΠ είναι ότι δεν χρειάζεται να είσαι φαν του Κινγκ για να το ευχαριστηθείς. Είναι ένας τελειώς διαφορετικός Κινγκ αλλά είναι ο Κινγκ στα καλύτερά του!
Η σειρά προτίμησης μου είναι η εξής:
1) Ο Μαύρος Πύργος (7ο): Γενικά, το καλύτερο μου του συγγραφέα
2) Ο Τελευταίος Πιστολέρο (1ο): Ο,τι και να λένε κάποιοι, εγώ το λάτρεψα! Ειδικά, οι τελευταίες σκηνές ήταν απόλαυση!
3) Ο Μάγος και η Κρυστάλλινη Σφαίρα (4ο)
4) Οι Ρημαγμένοι Τόποι (3ο)
5) Οι Λύκοι της Κάλα (5ο): Ο χορός του Ρόλαντ ήταν από τις ομορφότερες σκηνές όλης της σειράς.
6) Το Τραγούδι της Σουζάνας (6ο): Μπορεί να μην ήταν τόσο δυνατό σαν σύνολο αλλά περιείχε το πιο γαμάτο και ευφάνταστο στοιχείο όλης της σειράς. Απλά
7) Το Κάλεσμα των Τριών (2ο)
8) Ο Ανεμος Μέσα από την Κλειδαρότρυπα: Εδώ, δυστυχώς, βαρέθηκα. Δεν βρήκα κανέναν λόγο ύπαρξης αυτού του βιβλίου παρά μόνο ότι ήθελε να ευχαριστήσει κάποιους φαν που δεν μπορούσαν να συνηθίσουν στην ιδέα του τέλους του ΜΠ. Δεν είναι τυχαίο ότι βγήκε τόσα χρόνια μετά το έβδομο βιβλίο. Το καλό είναι ότι λόγω της αυτοτέλειάς του, μπορεί άνετα να παραληφθεί, οπότε δεν θεωρώ ότι ουσιαστικά ανήκει στην σειρά. Ετσι, δεν μου χάλασε την υπέροχη γεύση των υπόλοιπων 7 τόμων!
Βρήκα μόνο 3 αδύναμα σημεία.
Πρώτον, αναφέρεται πολύ λίγο ο Μαυροντυμένος Αντρας. Παραδόξως, τον γούσταρα πολύ αυτόν τον χαρακτήρα και περίμενα να διαδραματίσει μεγαλύτερο ρόλο. Δεύτερον, δεν με τρέλανε το στόρυ με τον γιο του Ρόλαντ (Μόντρεντ) αν και βρήκα πολύ minfuck τον τρόπο που συνελήφθη. Τρίτον, στο τέλος, ο Πορφυρός Βασιλιάς, παραεξολοθρεύθηκε εύκολα. Το ξέρω ότι αυτό εξυπηρέτησε το σούπερ ανατρεπτικό τέλος αλλά μια αντιπαράθεση Ρολαντ-Βασιλιά, την ήθελα.
Νομίζω ότι το ερωτηματικό πρέπει να παραληφθεί. Ο Ρόλαντ είναι κατά κάποιο τρόπο ένας Οδυσσέας και ο ΜΠ, η δική του Ιθάκη. Δεν έχει σημασία τι θα βρει εκεί ούτε καν αν φτάσει, στην τελική. Σημασία έχει το ταξίδι και μέσα από αυτό, ο Ρόλαντ κέρδισε τα περισσότερα και είχε την μεγαλύτερη εξέλιξη από κάθε άλλο χαρακτήρα της σειράς.
Την ταινία θα την δω αν και, κρίνοντας από το τρέιλερ, θα απογοητευτώ αγρίως. Με τσαντίζει που αντί να την κάνουν μια υπέροχη σειρά έστω και 1-2 σεζόν (εδώ τα βιβλία του πολύ λιγότερο γνωστού, τότε, Μάρτιν έγιναν το Game of Thrones που σαρώνει), την θυσίασαν για να φτιάξουν μια 90λεπτη ταινία που δεν περιέχει ούτε καν όλους τους χαρακτήρες. Σε αυτό βέβαια, φταίει απόλυτα ο ίδιος ο Κινγκ, που έδωσε την έγκρισή του
Κλείνω με αυτή την μεταλιά-φόρο τιμής στον ΜΠ των Demons & Wizards!
Θυμάμαι όταν διάβασα το πρώτο βιβλίο πωρώθηκα! Ξεκίνησα να αγοράσω όλα τα βιβλία και δεν έβρισκα το 5ο (οι λύκοι της Καλα), καθώς ήταν εξαντλημένο και άφαντο απ όλα τα γνωστά βιβλιοπωλεία.... Δεν θυμάμαι να έχω ψάξει βιβλίο με τόση μανία! Ευτυχώς το βρήκα σε μία "τρύπα" στη Ναυαρίνου και απεφεύχθη το μοιραίο
