Στοιχεία ξένων επιθέτων

[Αντέρωτας]

Ολοι ξερουμε καποια κοινα στοιχεια που υπαρχουν στα ελληνικά επίθετα που πολλές φορές προδίδουν καταγωγή. Έχουμε πχ τα τουρκικα χατζη- και -ογλου, το Κρητικό -άκης, Ποντιακό -ίδης, Επτανησιακό -άτος κ.ο.κ.

Τα ξένα επίθετα τα καταλαβαινουμε απο την ιδια τη γλώσσα (πχ. Brown είναι αγγλική λέξη, Ozturk ειναι τουρκικη λεξη) αλλα εκτος αυτου παρατηρησα οτι υπαρχουν συχνα επιθεματα

Το πιο ευκολο και χαρακτηριστικο ειναι προφανως ειναι στα Ρωσσικα, με τις καταληξεις -ev, -ov, και τα θηλυκα -evna, -ovna. Υπαρχουν επισης -evski και -ovski.

Στην Ουκρανια τα επιθετα τυπου -ovski ειναι απλοποιημενα σε -oski, θηλ. -eska.

Γεωργιανά επίθετα μπορουν να λήγουν σε -shvili (Markoishvili, Καχισβίλι), ή -adze (Τάμτα Γκοτζουάτζε, Έντβαρτ Σεβαρνάτζε)

Αλλο χαρακτηριστικο ειναι το Ιρλανδικο Mac- που σημαινει "γιος", οπως MacDonald.
Στα Ιρλανδικα επισης υπαρχει το πρόθεμα O'- όπως O'Hara, O'Brian. Προέρχεται απο το Ιρλ. ό που σημαίνει απόγονος. Η θηλυκή του μορφή (που δεν εχει περασει στα Αγγλικα) είναι nί: Deirdre Ní Cheallaigh = Deirdre Kelly.
Καποια επιθετα Ιρλ. προέλευσης λήγουν σε -han ή -gan: Callahan (Ό Ceallachάin), Hartigan κλπ.
Τελος, υπαρχει το προθεμα fitz- απο το Γαλλ. fils "γιος", όπως στο επίθετο Fitzpatrick.

Ισπανικα επιθετα που τελειωνουν σε -ez σημαινουν κι αυτα "γιος". Ετσι Sanchez (γιος του Σαντσο), Fernandez (γιος του Φερναντο) κλπ.

Ισλανδικα επιθετα ληγουν σε -sson "γιος" ή -dottir (daughter). Σε αντιθεση με αλλους λαους, εδω μιλαμε κυριολεκτικα για πατρωνυμικα επιθετα. Ετσι καποιος που λεγεται Edmundsson έχει αδελφη που λεγεται Edmundsdottir.

Ενα στοιχειο που εχω δει σε ισπανοφωνα επιθετα ειναι -zάbal, όπως Solozάbal, αλλα δεν ξερω περισσοτερα γι' αυτό

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Το -oglu στα Τουρκικά σημαίνει γιος. Πχ Σουλειμάνογλου, γιός του Σουλειμάν...

 

[Αζέλμα]

Πολλά γερμανικά επώνυμα με την κατάληξη -er δηλώνουν επάγγελμα: Mueller (=μυλωνάς), Bauer (=αγρότης), Fischer (=ψαράς), Schumacher (=τσαγκάρης) κλπ κλπ, χωρίς αυτό να είναι κανόνας. Επάγγελμα δηλώνουν και επώνυμα σε -mann: Zimmermann (=ξυλουργός) και άλλα που δεν μου 'ρχονται. Και οι δύο καταλήξεις μπορούν να σημαίνουν και ιδιότητα π.χ. Neumann (o καινούριος), Sauer (=ο ξινός). ) Δεν έχω δει πάντως γερμανικά επίθετα που να σημαίνουν "γιος του Τάδε".

 

[Γλωσσολάγνος]

Δεν έχω δει πάντως γερμανικά επίθετα που να σημαίνουν "γιος του Τάδε".

Το μόνο διάσημο γερμανικό που μου έρχεται στο μυαλό είναι το Μέντελσον (Mendelssohn). Διάσημο λόγω του συνθέτη Φέλιξ (Felix Mendelssohn-Bartholdy), και του παππού του, του φιλοσόφου Μόζες (Moses Mendelssohn).

 

[Αντέρωτας]

Παρατηρησα οτι τουλαχιστον δυο Σουηδικα επιθετα ληγουν στην λατινικότατη κατάληξη -aeus (-αίος). Δεν ξερω αν υπαρχουν αλλα Σουηδικα επιθετα που ληγουν σε -aeus η ποσο διαδεδομενο ειναι εκει. ))

Ο πρώτος ειναι ο γνωστος Carl Linnaeus (Καρολος Λινναίος). Συμφωνα με τη Βικι, ο πατερας του διαλεξε το επιθετο της οικογενειας απο τη μοσχολεμονια του κηπου τους (Σουηδ. lind). Οταν ο Λινναίος εγινε ευγενής, αλλαξε το ονομα του σε von Linnέ.

Και οκ λογικο να υπαρχει λατινικο επιθετο στη Σουηδια του 18ου αιωνα. Αυτο που με παραξενευει περισσοτερο ειναι το ονομα του τραγουδιστη των Abba, Bjorn Ulvaeus. Δεν ειναι ευκολο να βρω απο που βασταει η σκουφια του Μπγιορν, αλλα δεν αποκλειεται το λατινομορφο επιθετο να εχει προελευση απο εκεινες της εποχες (Ουλβαίος;; :χμχμ. Ulva στα λατινικα ειναι ειδος χορτου (ισως μεγαλωνανε στην αυλη του προγονου του Μπγιορν; ) αλλα και νησι της Σκωτίας (ισως να ηρθε απο κει ο εν λογω προγονος; )

Spoiler

Βρε τον Μπγιορν τον Ουλβαίο