Συνανάγνωση: "Πόλεμος και Ειρήνη" - Λέων Τολστόι

χαχαχαχαχαχαχα τελειο!!!!!!! Τωρα το ειδα!!! :μουάχαχα:

Για τα 2 πρωτα κεφαλαια του 3ου μερους:
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ Ο ΠΙΕΡ ΤΗΝ ΞΙΝΗ;;;;;;;;; Μου προκαλεσαν αηδια ολες αυτες οι υποκρισιες κ το ολο "τυλιγμα" του πλουσιου γαμπρου!!!!!! Ο πριγκιπας Βασιλειος δεν θα μπορουσε να μου ειναι πιο αντιπαθης!! Ακους εκει να κρατησει τα ξενα λεφτα, κ να επιβαλλει κ την κορη του για νυφη με τοσο ηλιθιο τροπο!!!!!! :κατάρα!:
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Ο Πιερ γενικά επηρεάζεται εύκολα. Αυτό θα το ξαναδούμε παρακάτω.
 
Καλησπέρα και Χρόνια Πολλά!
Τώρα πια το κείμενο κυλάει σαν νερό! Και μπορεί και να σας έχω προλάβει!

Λοιπον, Μέρος Τρίτο, Κεφ. Ι-ΙΙ:
Η ίντριγκα, της ίντριγκας...
Τελικά η πριγκίπισσα Ελέν ερωτεύτηκε τον Πιέρ, ή την θέση και την ζωή που θα της παρείχε; Ο Τολστόη αναφέρεται συχνά στους ερωτευμένους νέους και στην ευτυχία τους, αλλά δεν έχω καταλάβει ακόμα την θέση της μικρής στην όλη ιστορία. :χμ: Θα δείξει, φαντάζομαι...

Κεφ. :ΙΙΙ-V
Πολύ το χάρηκα που η πριγκίπισσα Μάρια απέρριψε την πρόταση γάμου, άσχετα αν με ξενίζουν οι λόγοι της! Και ελπίζω πραγματικά να καταφέρει να παντρέψει τον Ανατόλ με την γαλλίδα, για να του τη σπάσει (που ακόμα δεν παντρεύτηκε κι έψαχνε κι ερωμένη!! :γρμβ:)!

Κεφ. :VII-X
Εδώ χόρτασα παρασκήνιο! Μου άρεσε πάντως που έβλεπα τι απόψεις των διαφόρων προσώπων του βιβλίου σχετικά με τον πόλεμο. Μόνο που περιοριζόμαστε στους αυλικούς και στους πρίγκιπες. Ίσως γι'αυτό, και στο προηγούμενο μέρος, αγαπημένος μου χαρακτήρας ήταν ο Τουσίν, γιατί ανήκει στην τάξη των απλών στρατιωτών (ή και ανθρώπων γενικά) που είναι για μένα οι πραγματικοί πρωταγωνιστές.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Δεν νομίζω πως υπάρχει έρωτας ανάμεσα στην Ελέν και τον Πιερ. Όσο για την Γαλλιδούλα, δεν πάει το μυαλό σας ποιος θα την βάλει στο μάτι αργότερα.. ;)
 
Έμεινα λίγο πίσω λόγω χριστουγέννων αλλά θα σας προλάβω το σαββατοκύριακο. μέχρι ποιο κεφάλαιο διαβάζουμε γι αυτή την Κυριακη?
 
Έμεινα λίγο πίσω λόγω χριστουγέννων αλλά θα σας προλάβω το σαββατοκύριακο. μέχρι ποιο κεφάλαιο διαβάζουμε γι αυτή την Κυριακη?
Απ'οτι κατάλαβα κι εγώ, Πολυξένη, κάνουμε ελεύθερη συνανάγνωση, γιατί δεν καταφέραμε μέχρι τώρα να συντονιστούμε (γι'αυτό βλέπεις και πολλά κουμπάκια στις αναρτήσεις :χαχα:)!
Θα μας συντονίζει ο Φαροφύλακας σαν καλός ποιμένας, που είναι πολύ μπροστά και τρώμε την σκόνη του. :ρ

Φαντάζομαι ότι μετά τις γιορτές θα συντονιστούμε καλύτερα...
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Δεν νομίζω πως μπορώ να συντονίσω, κυρίως γιατί μάλλον είμαι πολύ μπροστά και έπειτα δεν ξέρω πού βρίσκεται ο καθένας.

Η αλήθεια είναι πως ξεκίνησα σήμερα τον Γ' τόμο από το Βήμα. Ένας ακόμα λόγος που δεν μπορώ να σχολιάσω και πολλά μην τυχόν σας αποκαλύψω πράγματα που ακόμα δεν συναντήσατε.

Να πω μονάχα πως η λογοτεχνική ευφυΐα του Τολστόη είναι εντυπωσιακή. Η σκιαγράφηση των χαρακτήρων απλά τέλεια, η πειστικότητα της πλοκής απόλυτα ρεαλιστική και τα πάντα πείθουν κι έχουν ενδιαφέρον. Κρίμα που το βιβλίο είναι τόσο μικρό. Σκέφτομαι πως ένα τέτοιο βιβλίο θα μπορούσε να μην τελειώνει κι απλά να συνεχίζει για δεκάδες τόμους ακόμη.

Και κάτι για τους ήρωες. Ο συγγραφέας μάς κατευθύνει, βέβαια, όσον αφορά τους ήρωες, και διαλέγει για εμάς ποιον ν' αγαπήσουμε από τον τρόπο που το φτιάχνει και που μας τον παρουσιάζει. Έτσι, φαντάζομαι, πως όλοι αγαπούμε τον Πιέρ. Από εκεί και πέρα ίσως ο καθένας να κλίνει προς τον έναν ή τον άλλο χαρακτήρα, ανάλογα και με τις δικές του προτιμήσεις, κι έτσι για παράδειγμα, εγώ συμπαθώ τον πρίγκιπα Αντρέι Μπαλκόνση στον οποίο μου αρέσει η ευθύτητα και το θάρρος του κι ως ένα σημείο συμμερίζομαι και τον κυνισμό του για την ζωή.

Πολύ αντιπαθής για τα δικά μου γούστα ο πατέρας του, ο Νικολάη. Δήθεν αγαπάει την Μάρια και την καταδυναστεύει. Όμως αγάπη δεν είναι να βασανίζεις και να προκαλείς δυστυχία αλλά ακριβώς το αντίθετο: να κάνεις τον άλλο να νιώθει όμορφα κι ευτυχισμένος. Να του απαλύνεις τις δύσκολες στιγμές και να τον ανεβάζεις κι όχι να του δυσκολεύεις την κάθε μέρα και να το πατάς να πάει κάτω. Στα τσακίδια να πάει ο πατέρας Μπαλκόνσκη! :κατάρα:

Επίσης με συγκινεί η αγάπη του συγγραφέα για την πριγκίπισσα Μάρια, που ενώ την έχει φτιάξει άσχημη, όταν μιλάει γι' αυτήν μας την δίνει μέσα από "τα υπέροχα μάτια της".

Η ιστορία, πάντως, έχει κι άλλες ενδιαφέρουσες εξελίξεις. Κι αναρωτιέμαι αν μπορεί κάποιος να μαντέψει ποιος θα ερωτευτεί με ποια.
;)
 
Εγω μπορω γιατι εχω δει την ταινια :γρμβ: Που να το ξερα τοτε, πως θα μου αρεζε τοσο ωστε θα αποφασιζα καποια στιγμη να το διαβασω κιολας!!!:κατάρα!:
 
Σκέφτομαι πως ένα τέτοιο βιβλίο θα μπορούσε να μην τελειώνει κι απλά να συνεχίζει για δεκάδες τόμους ακόμη.
Το έχω σκεφτεί κι εγώ αυτό, αν μας έλεγε από μια ιστορία για πρόσωπα που κάνουν ένα πέρασμα αλλά τα περιγράφει τόσο ωραία θα είχαμε πολλούς πολλούς ακόμα τόμους. :)

Έχω διαφορετική άποψη για τον γέρο πρίγκηπα.
Τον σκέφτομαι σαν "σκυλί που γαυγίζει" αλλά καλό ανθρωπάκι. Αφήνει στη Μάρια την απόφαση αν θα παντρευτεί ή όχι παρόλο που έχει καταλάβει τον προικοθήρα γαμπρό και συμφωνώ με τη γνώμη του για τη γαλλίδα και τη μικρή πριγκήπισσα. Η σκηνή που απόλαυσα ήταν αυτή που διέταξε να ξαναρίξουν τα χιόνια στον καθαρισμένο δρόμο!.

Πέρα από την ικανότητα του να δημιουργει δυνατούς χαρακτήρες αυτό που μου αρέσει στον Τολστόι είναι ο τρόπος που περιγράφει το σκηνικό. Στήνει τοιχογραφίες για κάθε τόπο που θέλει να περιγράψει έτσι ωστε με κάθε γραμμή που διαβάζω μπαίνω μέσα στο τοπίο.
Έχω διαβάσει μέχρι το τέλος του πρώτου τόμου (που είναι στη σελίδα 277 του πρώτου τόμου! έκδοση 4π).
Δύο ήρωες ξεχώρισα και έχουν κάνει και οι δύο άτυχους γάμους. Ειδικά γι αυτόν του Πιέρ μας δίνει ο συγγραφέας με κάθε λεπτομέρια όσα προηγήθηκαν, ξέρει πως αυτό που θα κάνει είναι λάθος αλλά είναι σίγουρος πως θα το φτάσει μέχρι το τέλος και φυσικά τον τρόπο που διαλέγει ο πρίγκηπας Βασίλειος για να πάρει τέλος η αναμονή και να βάλει το χέρι βαθύτερα στα λεφτά του γαμπρού του. Στο Λίση Γκόρη άλλες χαρές, άλλο ένα συρτάρι με χρυσάφι για τον υποψήφιο πεθερό. Ευτυχώς η τύχη προστατεύει την πριγκήπισσα Μάρια και βλέπει τον Ανατόλ με τη γαλλίδα. Στο μέτωπο βλέπουμε βεντετισμούς μεταξύ των στρατηγών αλλά μου αρέσει πολύ ο Κουτούζωφ. Η σκηνή που ξεχωρίζω είναι αυτή που ο Αντρέι συνέρχεται τραυματισμένος. Τον ακολουθούμε στην αιχμαλωσία.
 
Last edited:
Κεφ. ΧΙΧ, δεύτερου μέρους:
(απλώς γιατί μου άρεσε πολύ)
Τίποτα, τίποτα θετικό δεν υπάρχει, εκτός απ'τη μηδαμινότητα όλων εκείνων που μου είναι νοητά, κι απ'το μεγαλείο ενός κάτι ακατανόητου, μα σημαντικότατου!
[...] Και τον πρίγκιπα Αντριέι, μαζί με άλλους βαριά τραυματισμένους που δεν έδειχναν ελπίδα για ζωή, τον παρέδωσαν στην φροντίδα των κατοίκων.

Κάτι μου λέει οτι αυτός το βρήκε το νόημά του, περιμένω να δώ πολλά απ'αυτόν.

Άλλο αγαπημένο σημείο
Κεφ. VΙ, τρίτου μέρους:
-Έξω!! :τρέλα:
Μπράβο, Πιέρ!
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Έχω διαφορετική άποψη για τον γέρο πρίγκηπα.
:χμ: ίσως αλλάξει καθώς προχωράς...

Ο Πιέρ έχει μια μεγάλη δύναμη μέσα του. Επίσης, ο αφηρημένος του χαρακτήρας θα τον κάνει σχεδόν γενναίο κατά την μάχη του Μποροντίνο, που έπεται. Στο συγκεκριμένο σημείο γέλασα αλλά και σε πολλά σημεία πιάνομαι να γελώ με φωνή με το χιούμορ του Τολστόη.
:))))
 

Λορένα

Πολεμίστρια του Φωτός
Ακολουθω τελευταια και καταιδρωμενη στην συναναγνωση.

Ακολουθω ομως.. και μου αρεσει πολυ ως τωρα (οπως ξαναπα)
 
Πόσο όμορφα γράφουν τελικά οι κλασικοί!!! Δεν κουράζουν καθόλου κι ας γράφουν μεγάλα βιβλία!

Ο Ντενίσοβ είναι μεγάλη ψυχή, έγινε ο αγαπημένος μου, τώρα που λείπει και ο Τούσιν. (Μέρος 3ο, Κεφ. XVI) Ελπίζω να μην τον τιμωρήσουν, αλλά μάλλον άδικα ελπίζω. Οι αδικίες της ζωής...:ουχ:

Εσείς που είστε; :ε;: (Δεν τολμώ να ρωτήσω εσένα, Φαροφύλακα, μπορεί να το έχεις τελειώσει κιόλας! :ρ)
 
Αλλού ντ'αλλού είμαστε, εγώ είμαι στο τρίτο μέρος του πρώτου βιβλίου του 4Π :ντροπή:(συγχωρήστε με, τα φόρτωσα στον κόκορα...) αλλά άνετα το τρέχω αν χρειαστεί. Αν ορίσουμε σημείο που πρέπει να έχουμε φτάσει μέχρι την Κυριακή πχ, εγώ είμαι μέσα!
 

Λορένα

Πολεμίστρια του Φωτός
Εγω ειμαι στο πρωτο μερος απο τα 5, και οπως καταλαβες ειναι η τελευταια στην ουρα :))
 
Ας συντονιστούμε κάπως γιατί δε μου αρέσει που σχολιάζουμε με πλοκη. :ουχ:
Συμφωνώ, έτσι καταλήγουμε να μην το συζητάμε καθόλου. :(
Μήπως να αρχίζαμε να λέμε ο καθένας που βρίσκεται και μετά να αποφασίσουμε; Και αργά να το πάμε, νομίζω ότι δεν πειράζει. Κι αν κάποιος έχει προχωρήσει λίγο, πάλι μπορεί να συμμετεχει στη συζήτηση.

Εγώ είμαι: Τρίτο Μέρος, κεφ ΧΧ του Γκοβόστη.
Ο Ροστόβ, τρελλός από ενθουσιασμό, έτρεξε ξοπίσω του μαζί με το πλήθος.

:μήπως;:
 
Εγώ είμαι ΙΧ τρίτο μέρος του πρώτου βιβλίο του 4Π. Θέλετε να πούμε μέχρι κάποια μέρα να τελειώσουμε το 3ο μέρος;; πχ μέχρι Τετάρτη ή κάτι τέτοιο;; Πείτε κι εσείς καμία πρόταση, ακόμα κι αν είναι να το τελειώσουμε σήμερα ή τον άλλο μήνα. Ας προχωρήσει η συνανάγνωση ανάλογα με την πλειοψηφία..
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Να πω κι εγώ πως το έχω τελειώσει. Παρέλειψα τις τελευταίες 50 σελίδες οι οποίες είναι μια κριτική του Τολστόη πάνω στην προσέγγιση των ιστορικών της εποχής του. Πράγματα που λίγο πολύ τα έχει πραγματευτεί και κατά την διάρκεια της προηγούμενης αφήγησής του (πως δηλ. δεν είναι οι μεμονωμένες ιστορικές μορφές που κάνουν την ιστορία αλλά μια γενικότερη δυναμική που αναπτύσσεται μέσα από χίλιες δυο παραμέτρους και κατευθύνει τα πάντα κτλ.) Μετά από την καταπληκτική, ζωντανή πλοκή αυτό το θεωρητικό τμήμα το καταβαρέθηκα και το άφησα.

Καταπληκτικό βιβλίο, θα στρωθώ να κάνω μια παρουσίαση κάποια στιγμή. :ναι:
 
Top