Δεν έχω διαβάσει το Κοιμητήριο, αλλά από όσο έχω δει εδώ στην Λέσχη, κανείς δεν ενθουσιάστηκε και πολλοί κουράστηκαν, οπότε ίσως έκανες κακό ξεκίνημα.
υπέροχη ιδεαΚάπου εκεί είμαι, Αριάδνη. Διακρίνω κι αυτό το λεπτό χιούμορ του Έκο και μου αρέσει πάρα πολύ!
(έπρεπε να πω ότι διαβάζω Έκο για πρώτη φορά)
Λοιπόν, το Ρόδο φαίνεται να είναι η κοπέλα του Άντσο, η χωριατοπούλα, της οποίας το όνομα δεν πρόκειται να μάθει ποτέ. Αλλά περιμένω εκπλήξεις παρακάτω... λογικά ο αληθινός δολοφόνος ΔΕΝ έχει βρεθεί!
αληθεια;;;; ω, δεν το ήξερα, φανταζόμουν πως η γυναικα είναι ροδο αλλά για άλλο λόγο, ασε που τα τριαντάφυλλα μου θυμίζουν τον Αντονυ της ΚάντυΕμένα δεν μου άρεσε γενικά που το έκοψε έτσι απότομα αυτό το θέμα και επικεντρώθηκε μέχρι το τέλος μόνο πάνω στο χαμένο χειρόγραφο. Μου κακοφάνηκε λίγο, σαν να μην ολοκληρώθηκε ποτέ σαν μυθιστόρημα...
Αριάδνη, το ρόδο συμβολίζει τη γυναίκα, να ξέρεις (σχετικές και σαφείς αναφορές θα βρεις και στον Κώδικα Ντα Βίντσι). Λόγω του ότι σαν άνθος θεωρείται ότι μοιάζει με το γεννητικό όργανο της γυναίκας. Ήταν σαφές ότι έτσι εμπνεύστηκε τον τίτλο ο Έκο, αφού ο Άντσο δεν έμαθε ποτέ το όνομα του δικού του "ρόδου", της μόνης κοπέλας που αγάπησε.
Δεν το τελειωσα ακόμα , απόψε το βραδυ ίσως, είμαι στο τελευταιο κεφάλαιο, τελος του μυστηρίου. Πήρε το μάτι μου και μια άλλη φιλη ή φιλο που το διαβαζει αυτή τη στιγμή, δεν θυμάμαι όνομα.Αγαπημένη παιδική σειρά η Κάντυ-Κάντυ, αλλά αμφιβάλλω αν ενέπνευσε έστω και στο ελάχιστο τον Έκο. Απ' την άλλη, ποτέ δεν ξέρεις...![]()