Λυπαμαι για την τυχη της γυναικας εκεινη την εποχη (που δεν ειναι και αρκετα μακρια απο την εποχη που μεγαλωσα εγω.. λιγα αλλαξαν τελικα). η Νινα ηθελε να σπουδασει αλλα οι γονεις θεωρησαν εξασφαλιση εναν καλο γαμο και την εμποδισαν. Επισης την εμποδισαν να παρει εκεινον που ηθελε, λεγοντας της ενα απαισιο ψεμα.
Την Νινα την καταλαβαινω. Η εχθρα με την κορη της ομως, λιγο με μπερδευει. Οπως λεει το βιβλιο, μαλλον η κορη, δεν πηρε την ομορφια και την ζωντανια της Νινας και κατεληξε να την μισει και να βρισκονται διαρκως σε κοντρα. Ποιος ξερει αν μιλουσε και εκεινη ποσα παραπονα θα ελεγε..
Αλλα αυτη που πραγματικα μου εκανε εντυπωση ειναι η γιαγια Εκαβη. Πολυξενη ειπες κατι που θα ηθελα να το αναλυσουμε.. Οτι η Εκαβη ηταν καταπιεστικη μανα.. Απο την αρχικη αναγνωση δεν βγαινει κατι τετοιο, εκτος απο καποιες στιγμες που αφηνει κατι να υποψιαστουμε (οκ μετα κατι καταλαβαινεις καλυτερα ;))
Ομως.. θεωρεις οτι ο χαρακτηρας της, εφταιξε που την χωρισε ο αντρας της πχ (σελ 143, τελευταια σειρα, το λεει η ιδια η Ελενη) και την σχεση που ειχε με τα παιδια της και ειδικα με την Ελενη την κορη της;
Μπορεις και εσυ και οι αλλοι, να μου αναλυσετε το φταιξιμο της Εκαβης; (Το θυμα το ειδα)