Συνανάγνωση: Το τρίτο στεφάνι - Κώστας Ταχτσής

[Άντζελα]

Κι εγώ το διάβασα, δηλαδή το ξαναδιάβασα. Επιγραμματικά έχω να πω :
1. Κρίμα που δεν ήταν πρώτη ανάγνωση να με ενθουσιάσει όπως τότε.
2: Ίσα να μας καψουρέψει έγραψε ο άνθρωπος... ταλαντούχος αλλά τεμπελάκος. :ε;:

 

[Αλκυόνη]

Μόλις τελείωσα και εγώ το πρώτο μέρος!Άργησα να ξεκινήσω και νόμιζα ότι δε θα σας προλάβω, αλλά μου αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφει ο συγγραφέας. Διαβάζεται γρήγορα!

 

[Λορένα]

Με προλαβες ηδη ;) Αυριο Τεταρτη ληγει η διορια για το πρωτο μερος, και αρχιζουμε σχολιασμο

 

[Φαίη]

Εγώ παρασύρθηκα και έχω διαβάσει αρκετά και από το δεύτερο μέρος!

 

[Πεταλούδα]

Με προλαβες ηδη ;) Αυριο Τεταρτη ληγει η διορια για το πρωτο μερος, και αρχιζουμε σχολιασμο

Για σήμερα ήταν ο σχολιασμός.. Μπορεί να μην το έγραψα κατανοητά..

Κι εγώ έχω ξεκινήσει το δεύτερο μέρος, με έχει απορροφήσει! Όταν όμως θα ξεκινήσουμε τον σχολιασμό, θα είμαι προσεκτική.

 

[Βασιλης]

Ήθελα να κάνω και εγώ συν ανάγνωση αλλά από ότι φαίνεται είναι πολύ αργά + ότι δεν έχω το βιβλίο...
Ελπίζω την επόμενη φορά!

 

[Μαργαριτα]

τελικα θα σχολιασουμε σημερα η αυριο;οπως και να χει μαλλον αυριο θα μιλησω γιατι μου εμειναν κατι σελιδες απο το α μερος και σημερα δεν εχω καθολου χρονο!

 

[Ιαβερης]

Εγώ παρασύρθηκα και έχω διαβάσει αρκετά και από το δεύτερο μέρος!

Κι εγω παρασυρθηκα και το παρατησα στην 40-τη σελιδα! ))

 

[Μαργαριτα]

Κι εγω παρασυρθηκα και το παρατησα στην 40-τη σελιδα! ))

δεν σου αρεσε Ιαβερη;

 

[Ιαβερης]

δεν σου αρεσε Ιαβερη;

Δε με τραβηξαν οι πρωτες σελιδες, Μαργαριτα, το συνεχισα λιγο ακομα αλλα χωρις νοημα. Μπορει να ειναι καλο στο συνολο του, αλλα η αρχη δεν τραβαει καθολου τον αναγνωστη πιστευω. Προσωπικη μου αποψη βεβαια, οι υπολοιποι μην πτοειστε.

 

[Μαργαριτα]

Δε με τραβηξαν οι πρωτες σελιδες, Μαργαριτα, το συνεχισα λιγο ακομα αλλα χωρις νοημα. Μπορει να ειναι καλο στο συνολο του, αλλα η αρχη δεν τραβαει καθολου τον αναγνωστη πιστευω. Προσωπικη μου αποψη βεβαια, οι υπολοιποι μην πτοειστε.

συμφωνω απολυτα οτι στην αρχη δεν τραβαει καθολου μετα ομως εχει ενδιαφερον αλλα μεχρι στιγμης δεν τρελαθηκα κιολας,ειναι ομως ενα ευχαριστο αναγνωσμα ασε που οταν το διαβαζω νιωθω πως εχω την νινα η την εκαβη διπλα μου και μου τα λενε κατι που θεωρω πολυ σημαντικο να καταφερει να μου το περασει ενας συγγραφεας.θα δειξει παντως η συνεχεια!!!

 

[Άντζελα]

ασε που οταν το διαβαζω νιωθω πως εχω την νινα η την εκαβη διπλα μου και μου τα λενε κατι που θεωρω πολυ σημαντικο να καταφερει να μου το περασει ενας συγγραφεας

Την πρώτη φορά που το διάβαζα, κάπως έτσι, με κέρδισε το ύφος, η ζωντάνια της απνευστί αφήγησης, οι γοργές εξελίξεις. Τώρα, χρόνια αργότερα- μεσολάβησε κι η τηλεοπτική σειρά- μου έρχονται οι φωνές των ηθοποιών. Κι αυτό με παραξένεψε λίγο...

Εγώ πάντως παιδιά δεν ένιωσα να κάνει κάπου κοιλιά. Φυσικά κι έχει τις κορυφώσεις του σαν κάθε μυθιστόρημα. Αρχή, μέση, τέλος, ίδιο ανάγνωσμα μου φάνηκε, αρραγές σύνολο ως τις τελευταίες του σελίδες.

 

[Φαίη]

Την πρώτη φορά που το διάβαζα, κάπως έτσι, με κέρδισε το ύφος, η ζωντάνια της απνευστί αφήγησης, οι γοργές εξελίξεις. Εγώ πάντως παιδιά δεν ένιωσα να κάνει κάπου κοιλιά. Φυσικά κι έχει τις κορυφώσεις του σαν κάθε μυθιστόρημα. Αρχή, μέση, τέλος, ίδιο ανάγνωσμα μου φάνηκε, αρραγές σύνολο ως τις τελευταίες του σελίδες.

Έως τώρα - και δεν μου έχει απομείνει πολύ ακόμα - τις ίδιες εντυπώσεις έχω.

 

[Φαροφύλακας]

Για το "Τρίτο Στεφάνι" μιλάτε; θυμάμαι πως όταν το διάβασα, το 1989, μου είχε αρέσει πολύ. Ήταν σαν να πιάστηκες να ακούς να διηγείται ιστορίες, τελείως φυσικά, κάποια γειτόνισσα που κάνει μαχαλά με την μάνα σου.

 

[Πολυξενη]

Έτσι όπως το περιγράφεις Φαροφύλακα, χαρακτήρες οικείοι αλλά όχι και τόσο συμπαθητικοί, η Νίνα απογοητευμένη από τον έρωτα και το παιδί της, στριμωγμένη οικονομικά, η Εκάβη καταπιεστική μάνα που ντύθηκε το κοστούμι του θύματος, όχι χωρίς αιτία αλλά όχι και χωρίς να φταίει και η ίδια για την κακή σχέση με τα παιδιά της, προσπαθεί να επιβιώσει με συντροφιά της αναμνήσεις της από τις καλές μέρες. Μαλώνουν, μισούν τον "εχθρό" αλλά συμφιλιώνονται συγχωρουν και πέφτουν κλαίγοντας στην αγκαλιά του. Ο Ταχτσής βλέπει μέσα στις ψυχές των γυναικών και τους βάζει σκέψεις και λόγια που ούτε στον καθρέφτη δε θα τολμούσαν να εμπιστευτούν.
Βιβλίο που τρέχει σα νεράκι, χαίρομαι που μου δόθηκε η ευκαιρία να το ξαναδιαβάσω.

 

[Πεταλούδα]

Και μένα μου αρέσει πολύ! Όπως αναφέρθηκε η γραφή του σε κάνει να νιώθεις οικεία με τους πρωταγωνιστές της ιστορίας. Μαθαίνεις τις πίκρες και τις χαρές τους, σαν να της διηγείται κάποιος σε σένα. Μέσα από αυτές τις εξιστορήσεις βλέπουμε την ζωή του λαού λίγα χρόνια μετά τις αρχές του αιώνα, με τις προλήψεις και τις αντιλήψεις της εποχής και με την γλώσσα της "γειτονιάς". Και μου αρέσει που ένας άντρας συγγραφέας, έχει πιάσει τον παλμό και την ψυχή της γυναίκας, γιατί η αφήγηση ως τώρα γίνεται πάντα από γυναικείο πρόσωπο.

 

[Μαργαριτα]

μεχρι στιγμης πολυ καλο ,ειναι ενα ευχαριστο αναγνωσμα και συμφωνω με αυτο που ειπε ο φαρος.η γραφη απλη με λεξεις που λεμε ολοι μας καθε μερα,γρηγορη πλοκη ετσι δεν βαριεσαι καθολου οταν το διαβαζεις.σε καποια σημεια επαθα ενα σοκ γιατι δεν περιμενα να συμβει αυτο που διαβαζα,ενα παραδειγμα ο πρωτος αντρας την νινας ο φωτης και η σκηνη στην ταρατσα με τον αδερφο της τον ντινο!!!εεε δεν το περιμενα καθολου αυτο που εγινε!γελαω πολυ οταν η νινα αναφερεται στην κορη της με κακια και την λεη συνεχεια "κομισσα",στην αρχη μου χτυπουσε ασχημα γιατι ελεγα μανα υποτιθεται πως ειναι,τετοιο μισος για τον παιδι σου γινεται να εχεις;;αλλα ειναι γραμμενα με τετοιο τροπο μου με κανουν να γελαω πολυ!!

 

[Φαίη]

Πράγματι, από τη μια λες πώς γίνεται μια μάνα να μιλάει με τα χειρότερα λόγια για την κόρη της αλλά από την άλλη είναι τέτοιος ο τρόπος που τα εκφράζει που σχεδόν παίρνεις το μέρος της!!

 

[Λορένα]

Λυπαμαι για την τυχη της γυναικας εκεινη την εποχη (που δεν ειναι και αρκετα μακρια απο την εποχη που μεγαλωσα εγω.. λιγα αλλαξαν τελικα). η Νινα ηθελε να σπουδασει αλλα οι γονεις θεωρησαν εξασφαλιση εναν καλο γαμο και την εμποδισαν. Επισης την εμποδισαν να παρει εκεινον που ηθελε, λεγοντας της ενα απαισιο ψεμα.

Την Νινα την καταλαβαινω. Η εχθρα με την κορη της ομως, λιγο με μπερδευει. Οπως λεει το βιβλιο, μαλλον η κορη, δεν πηρε την ομορφια και την ζωντανια της Νινας και κατεληξε να την μισει και να βρισκονται διαρκως σε κοντρα. Ποιος ξερει αν μιλουσε και εκεινη ποσα παραπονα θα ελεγε..


Αλλα αυτη που πραγματικα μου εκανε εντυπωση ειναι η γιαγια Εκαβη. Πολυξενη ειπες κατι που θα ηθελα να το αναλυσουμε.. Οτι η Εκαβη ηταν καταπιεστικη μανα.. Απο την αρχικη αναγνωση δεν βγαινει κατι τετοιο, εκτος απο καποιες στιγμες που αφηνει κατι να υποψιαστουμε (οκ μετα κατι καταλαβαινεις καλυτερα ;))

Ομως.. θεωρεις οτι ο χαρακτηρας της, εφταιξε που την χωρισε ο αντρας της πχ (σελ 143, τελευταια σειρα, το λεει η ιδια η Ελενη) και την σχεση που ειχε με τα παιδια της και ειδικα με την Ελενη την κορη της;

Μπορεις και εσυ και οι αλλοι, να μου αναλυσετε το φταιξιμο της Εκαβης; (Το θυμα το ειδα)

 

[Μαργαριτα]

στο οτι την αφησε ο αντρας της δεν βλεπω κανενα λαθος απο την μερια της εκαβης.σαν μανα το μονο λαθος της ηταν που αγαπησε την ελενη λιγοτερο απο τα αλλα της παιδια(τουλαχιστον ετσι μας λεει το βιβλιο μεχρι στιγμης) απο κει και περα δεν ειδα καμια καταπιεση,και σαν χαρακτηρας η εκαβη μου ειναι πολυ συμπαθης και την λυπαμαι με ολα αυτα που επαθε.ειδικα στο θεμα του αντρα της και της ξαδελφης της εκεινη πηγε να κανει ενα καλο και την πατησε,οσο για τα παιδια της μεγαλωσαν δυσκολα,ειδικα οταν εμεναν χωριστα απο εκεινη και η ξαδελφη της τα χτυπουσε συχνα χωρις λογο και ο πατερας τους ηταν αδιαφορος.καταπιεση θα ελεγα πως ειδα απο τον αντρα της εκαβης προς την ελενη που την παντρεψε οπως-οπως για να φυγει απο κοντα του.