Η παράσταση είναι καταπληκτική. Η Νένα Μεντή συγκλονίζει με την ερμηνεία της. Είναι σχεδον 3,5 ώρες πάνω στη σκηνή...
Δεν έχει πολύ καιρό που διάβασα το βιβλίο. Η γραφή του Ταχτσή μου ήταν εντελώς άγνωστη, οπότε σα ξεκίνησα την ανάγνωση θέλησα να εστιάσω στις αφηγηματικές τεχνικές του. Είναι πασιφανές πως η γραφή του είναι τόσο άμεση, που ένιωσα να κάθομαι κοντά στη Νίνα και την Εκάβη και να ακούω τις ζωές τους να ξεδιπλώνονται. Η τραγικότητα των γεγονότων της εξιστόρησης θυμίζει ένα καφενείο γυναικών (αν κάπως έτσι μπορώ να δηλώσω το διάλογο των πρωταγωνιστριών). Τα όποια κενά στην ιστορία για τις σχέσεις της Νίνας με την κόρη της, της Εκάβης με τα παιδιά της ή ακόμα και το χαρακτήρα της Ερασμίας, δηλώνουν για μένα τους λαϊκούς χαρακτήρες και την υποκειμενικότητα με την οποία αφηγούνται και χαρακτηρίζουν τις ζωές τους.
Αφού τελείωσα με το βιβλίο, πιάστηκα με τη σειρά του Διαλιανίδη στον ΑΝΤ1. Η πιστή μεταφορά του κειμένου στην τηλεόραση μου φάνηκε έργο δύσκολο και προκλητικό, αν αναλογιστούμε φυσικά και το χαμηλό οικονομικό κόστος της παραγωγής του. Ξαναέζησα τον παραλογισμό της Εκάβης με την ερμηνεία της Λήδας Πρωτοψάλτη και την κυνικότητα της Νίνας με τη Νένα Μεντή. Με λίγα λόγια, έβλεπα οπτικοποιημένη την αφήγηση του βιβλίου.
Πριν από είκοσι περίπου μέρες, έτυχε να βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη και αποφάσισα να παραβρεθώ στην παράσταση του Φασουλή. Δεν κρύβω ότι περίμενα να δω μια από τα ίδια. Να συγκρίνω δηλαδή τη Φιλαρέτη Κομνηνού με την Νένα Μεντή για το ποια είναι "καλύτερη Νίνα" και αν η Νένα Μεντή θα είναι απλά μια γερασμένη Νίνα....
Διαψεύστηκα... Η παράσταση ήταν πραγματικά συγκλονιστική! Ο Φασουλής κατάφερε να εισέλθει μέσα στο χαρακτήρα του Ταχτσή και να ξεδιπλωθεί ολόκληρη η ψυχοσύνθεση του συγγραφέα. Δεν έχω κανένα δικαίωμα να πλέξω το εγκώμιο της παράστασης, μα θα πω ότι είναι ότι καλύτερο έχω δει μέχρι σήμερα στο θέατρο...
Η Φιλαρέτη Κομνηνού και η Νένα Μεντή καθηλώνουν με τις τρίωρες ερμηνείες τους...