Με αυτη σου τη διατυπωση μου εδωσες μια πολυ ενδιαφερουσα σκεψη, την οποια ομως μπορω να πω μονο στο τελευταιο τευχος!
(Αν το ξεχασω μεχρι τοτε, παρακαλω θυμηστε μου
)
Συνανάγνωση: Watchmen
- Thread starter Αντέρωτας
- Start date
(Αν το ξεχασω μεχρι τοτε, παρακαλω θυμηστε μου
)
Με αυτη σου τη διατυπωση μου εδωσες μια πολυ ενδιαφερουσα σκεψη, την οποια ομως μπορω να πω μονο στο τελευταιο τευχος!
(Αν το ξεχασω μεχρι τοτε, παρακαλω θυμηστε μου
Έγινε!
Έτσι κι αλλιώς με τον τρόπο που έχει γράψει ο Μουρ το κόμικ θα κάνουμε πολλά πισωγυρίσματα.
Θα είχε ενδιαφέρον να κάνουμε συνανάγνωση της Λεγεώνας πάντως...
Τρομερή η ανάλυση σας. Δεν είχα σχολιάσει νωρίτερα, παρ'όλο που είχα ξεκινήσει τη συνανάγνωση κανονίκα. Στην αρχή τα τρία πρώτα κεφάλαια, διάβασα στα αγγλικά και τώρα συνεχίζω στα ελληνικά (έχω διαβάσει το κεφάλαιο 9) καθώς βρήκα το βιβλίο. Η ανάλυση των κεφαλαίων είναι πολύ διεξοδική και λεπτομερής. Ποιός παρατηρεί όλη αυτή τη συμμετρία στο αντίστοιχο κεφάλαιο! Όσο διαβάζω το κόμιξ,τα κείμενα που ακολουθούν και όσο παρατηρώ τα σχόλια σας, γίνεται φανερό το επίπεδο δουλειάς του συγγραφέα και του σκιτσογράφου. Ελπίζω να μη σταματήσετε να αναλύεται τα κεφάλαια. Το κεφάλαιο 8, δεν είχε τόσες αποκαλύψεις και ανατροπές όσες, το 9 που ακολουθεί.
Κεφάλαιον Όγδοον
Με καθυστέρηση να και η ανάλυση του 8ου κεφαλαίου
Βρισκομαστε στην παραμονη του Χαλουγουιν. Το κεφ. ξεκιναει με ενα τηλεφωνημα (μετα απο χρονια) του Μπουφου του Πρεσβυτερου στην Σιλκ Σπεκτρ την Πρεσβύτερη (aka Γριά). Τα καρε σχηματιζουν ενα μωσαϊκό εναλλασσοντας πλανα απο το φτωχικό του γέρου και το γηροκομείο οπου καλοπερνάει η γριά. Ο μεν βλεπει ειδησεις, η δε βλεπει σαπουνοπερα, ενω μια τυπισσα της Acme Manicure την κουραρει.
(Σε αυτους πρεπει να κανει μανικιουρ και το Κογιότ
)
Κατοπιν μεταφερομαστε στη γνωστη διασταυρωση, παλι με το γνωστο φορτηγο με το τριγωνο (Pyramid Deliveries) να προμηθευει το Ινστιτουτο. Το σινεμα Ουτοπια προβαλλει αλλη μια ρετρο ταινια ΕΦ: "Η μέρα που σταμάτησε η Γη". Βλεπουμε τον γνωστο ψυχιατρο να περναει και να συνανταει τον περιπτερα, σε ενα στιγμιοτυπο πουβλεπουμε και στο τευχος 6, πραγμα που σημαινει οτι η αφηγηση γυρισε στο χρονο.
Βλεπουμε τον Μπουφο και τη Λορι να ερευνουν τη σχεση του Ινστιτουτου, της Pyramid Deliveries και μιας αλλης εταιρειας, Dimensional Developments (λεγε με διαπλοκη) και τι σχεση εχουν με τις κατηγοριες εναντιον του Μανχαταν. Εντωμεταξυ σε μια εφημεριδα μαθαινουμε οτι η ψυχροπολεμικη κριση επεκτεινεται στο Πακισταν. Ενω ο Μπουφος επιδιορθωνει για δευτερη φορα την πορτα του με τη Gordian Knot, δεχεται επισκεψη απο το γνωστο μπατσο, ο οποιος δειχνει να τα εχει καταλαβει ολα, καθως και τη μαρκα ζαχαρης Sweet Chariot που εχει βρεθει στις τσεπες του Ρορ.
Ο Ρορ στη φυλακη δεχεται bullying απο ενα παλιο του αντιπαλο, το νανο Big Figure ο οποιος αναφερεται σε προηγουμενα τευχη, σαν μια παλια επιτυχια του Ρορ με τον Μπουφο τη δεκαετια του '60.
Στις επομενες σελιδες βλεπουμε σε 6 καρε τι συμβαινει ανα τον κοσμο ενω τα 3 κατω καρε σχηματιζουν μια μεγαλη εικονα με τις ετοιμασιες του ζευγους για την αποδραση του Ρορ.
Αυτη πρεπει να ειναι ιστορικη στιγμη, αφου μετα απο 20 χρονια, μαλλον ειναι η πρωτη φορα που ο Μπουφος βλεπει το προσωπο του Ρορ. Αν συγκινειται, δεν το δειχνει.
Στην επομενη σκηνη εχει πλακα που ο Μανχαταν διαβαζει στη Νοβα για τον εαυτο του
Παλι βρισκομαστε στο περιπτερο με τα πρεζονια, τη γκομενα του Ντερφ να εχει μαστουρωσει και να συζητανε για τους super dupers και την αποδραση του Blot-face guy απο τον Owl-guy. Μεσα απο τη μαστουρα και το ραδιο αρβυλα, καταληγουν οτι υπαιτιος ειναι ο γερο-Μπουφος και πανε να τον λιντσαρουν. Προσέξτε οτι στη σκηνη που περνανε εξω απο μια βιτρινα με αυτοκινητα κατω απο μια τεραστια διαφημιση του Nostalgia και των Mmeltdowns, αυτος ο δρομος εχει εμφανιστει στο 1ο τευχος, οταν ο Μπουφος γυρνουσε σπιτι του.
Η σκηνη οπου λιντσαρουν το γερο και στις τελευταιες σκηνες εχει φαντασιωση απο τις περασμενες του δοξες ειναι ολα τα λεφτα. Απο τους υπερκακους ενας πρεπει να ειναι ο Μολωχ νεος, ενας με τη σβααστικα πρεπει να ειναι ο Captain Axis ενω ενας αλλος με μασκα-νεκροκεφαλη πρεπει να ειναι ο Screaming Skull (τα ονοματα τους αναφερονται συντομα στο πρωτο τευχος). Ολα τα λεφτα ειναι και η σκια του αγαλματιδιου πανω στο προσωπο του ετοιμοθανατου γερου, με τις τρυπες απο τα χερια να συμπιπτουν στα ματια του.
:κλαψ:
[HR][/HR]
Στο κειμενο εχουμε το τευχος του New Frontiersman. Το υφος πραγματικα ειναι προπαγανδιστικο και συνωμοσιολογικο και προσωπικα μου θυμισε πολυ εφημεριδα τυπου Α1 ή Ελευθερη Ωρα (ναι, διαβαζω και τετοια). Στη γελοιογραφια εχουμε ενα σουπερηρωα και εναντιον του μια ομαδα απο μια μαυρη γκομενα, ενα πρεζονι Knot Top, ενα Εβραιο καπιταλιστη ("Oy vey!" ειναι επιφωνημα στα Γιντις), ενα Ρωσσο κομμουνιστη και ενα μαφιοζο. Το αρθρο περιλαμβανει αναφορα στον εξαφανισμενο Max Shea, και σε ενα συνωμοσιολογικο παραληρημα, ο εκδοτης το συνδεει με αλλες εξαφανισεις επιστημονων και διανοουμενων, οπως της Hira Manish (η οποια εμφανιζετα με τον Shea στη σελ. 11).
Χμ... για συνωμοσιολογοι μαλλον εχουν ενα point
Με καθυστέρηση να και η ανάλυση του 8ου κεφαλαίου
Βρισκομαστε στην παραμονη του Χαλουγουιν. Το κεφ. ξεκιναει με ενα τηλεφωνημα (μετα απο χρονια) του Μπουφου του Πρεσβυτερου στην Σιλκ Σπεκτρ την Πρεσβύτερη (aka Γριά). Τα καρε σχηματιζουν ενα μωσαϊκό εναλλασσοντας πλανα απο το φτωχικό του γέρου και το γηροκομείο οπου καλοπερνάει η γριά. Ο μεν βλεπει ειδησεις, η δε βλεπει σαπουνοπερα, ενω μια τυπισσα της Acme Manicure την κουραρει.
(Σε αυτους πρεπει να κανει μανικιουρ και το Κογιότ
)Κατοπιν μεταφερομαστε στη γνωστη διασταυρωση, παλι με το γνωστο φορτηγο με το τριγωνο (Pyramid Deliveries) να προμηθευει το Ινστιτουτο. Το σινεμα Ουτοπια προβαλλει αλλη μια ρετρο ταινια ΕΦ: "Η μέρα που σταμάτησε η Γη". Βλεπουμε τον γνωστο ψυχιατρο να περναει και να συνανταει τον περιπτερα, σε ενα στιγμιοτυπο πουβλεπουμε και στο τευχος 6, πραγμα που σημαινει οτι η αφηγηση γυρισε στο χρονο.
Βλεπουμε τον Μπουφο και τη Λορι να ερευνουν τη σχεση του Ινστιτουτου, της Pyramid Deliveries και μιας αλλης εταιρειας, Dimensional Developments (λεγε με διαπλοκη) και τι σχεση εχουν με τις κατηγοριες εναντιον του Μανχαταν. Εντωμεταξυ σε μια εφημεριδα μαθαινουμε οτι η ψυχροπολεμικη κριση επεκτεινεται στο Πακισταν. Ενω ο Μπουφος επιδιορθωνει για δευτερη φορα την πορτα του με τη Gordian Knot, δεχεται επισκεψη απο το γνωστο μπατσο, ο οποιος δειχνει να τα εχει καταλαβει ολα, καθως και τη μαρκα ζαχαρης Sweet Chariot που εχει βρεθει στις τσεπες του Ρορ.
Ο Ρορ στη φυλακη δεχεται bullying απο ενα παλιο του αντιπαλο, το νανο Big Figure ο οποιος αναφερεται σε προηγουμενα τευχη, σαν μια παλια επιτυχια του Ρορ με τον Μπουφο τη δεκαετια του '60.
Στις επομενες σελιδες βλεπουμε σε 6 καρε τι συμβαινει ανα τον κοσμο ενω τα 3 κατω καρε σχηματιζουν μια μεγαλη εικονα με τις ετοιμασιες του ζευγους για την αποδραση του Ρορ.
- Στα άδυτα της ακροδεξιας φυλλαδας New Frontiersman, βλεπουμε τον τσαντιλα εκδοτη και τον αμπαλο βοηθο του να σχεδιαζουν το επομενο φυλλο προς υποστηριξη των μασκοφορων. Ετοιμαζουν αλλο αφιερωμα στον εξαφανισμενο συγγραφεα, Max Shea.
- Ως δια μαγειας, βλεπουμε τον εξαφανισμενο συγγραφεα σε ενα νησι με μια τυπισσα, τη Hira Manish. Εχουν τελειωσει μια κατασκευη για λογαριασμο μιας κινηματογραφικης εταιρειας. Ο Shea λεει οτι το νησι του θυμιζει μια ιστορια που ειχε γραψει (δεν ειναι αλλη απο το Marooned που διαβαζει ο μαυρουλης)
- Ο γερο-Μπουφος ετοιμαζει μια κολοκυθα για το Χαλογουιν ακουγοντας ειδησεις. Αναφερεται παλι ο δημοσιοραφος της Nova, Doug Roth, και βλεπουμε ενα στιγμιοτυπο της κοντρας μεταξυ του Frontiersman και της Νοβα (που ειναι εναντιον των μασκοφορων), να ανταλλαζουν κατηγοριες. Μεταξυ αλλων, αναφερεται οτι η Νοβα χρηματοδοτειται απο μια "εταιρεια μεταφορων" (κι αλλη διαπλοκη)
- Κοσμος μαζευεται στο περιπτερο, η λεσβια ταξιτζου που χωρισε, τα πρεζονια Derf με τη γκομενα του, τους οποιους ειχαμε δει σε ενα στιγμιοτυπο στο 1ο τευχος
- Η εξεγερση στη φυλακη, και η αποπειρα εναντιον του Ρορ, αλλα φαινεται η φορμα που εχει σε close quarters melee, ακινητοποιωντας το χοντρο στρατηγικα μπροστα απο την κλειδαρια. Να πω ομως την αληθεια μου, δεν καταλαβα γιατι του εκοψαν το λαιμο για να ανοιξουν την πορτα. Στην ταινια εβγαζε πιο πολυ νοημα, αφου δειχνει να του κοβουν τα χερια με αλυσοπριονο. Επισης παρατηρηστε οτι το αιμα πιτσιλαει τα πλευρα του Ρορ, αφηνει τον ιδιο λεκε οπως οταν ειχε σκοτωσει τα σκυλια σε εκεινο το φλαςμπακ.
- Στην τελευταια σελιδα το μοτιβο αντιστρεφεται με μια γαματη εικονα με το σκαφος να φτανει στη φυλακη, και τα 3 τελευταια καρε με το Μπουφο να μπουκαρει μεσα.
Αυτη πρεπει να ειναι ιστορικη στιγμη, αφου μετα απο 20 χρονια, μαλλον ειναι η πρωτη φορα που ο Μπουφος βλεπει το προσωπο του Ρορ. Αν συγκινειται, δεν το δειχνει.
Στην επομενη σκηνη εχει πλακα που ο Μανχαταν διαβαζει στη Νοβα για τον εαυτο του
Παλι βρισκομαστε στο περιπτερο με τα πρεζονια, τη γκομενα του Ντερφ να εχει μαστουρωσει και να συζητανε για τους super dupers και την αποδραση του Blot-face guy απο τον Owl-guy. Μεσα απο τη μαστουρα και το ραδιο αρβυλα, καταληγουν οτι υπαιτιος ειναι ο γερο-Μπουφος και πανε να τον λιντσαρουν. Προσέξτε οτι στη σκηνη που περνανε εξω απο μια βιτρινα με αυτοκινητα κατω απο μια τεραστια διαφημιση του Nostalgia και των Mmeltdowns, αυτος ο δρομος εχει εμφανιστει στο 1ο τευχος, οταν ο Μπουφος γυρνουσε σπιτι του.
Η σκηνη οπου λιντσαρουν το γερο και στις τελευταιες σκηνες εχει φαντασιωση απο τις περασμενες του δοξες ειναι ολα τα λεφτα. Απο τους υπερκακους ενας πρεπει να ειναι ο Μολωχ νεος, ενας με τη σβααστικα πρεπει να ειναι ο Captain Axis ενω ενας αλλος με μασκα-νεκροκεφαλη πρεπει να ειναι ο Screaming Skull (τα ονοματα τους αναφερονται συντομα στο πρωτο τευχος). Ολα τα λεφτα ειναι και η σκια του αγαλματιδιου πανω στο προσωπο του ετοιμοθανατου γερου, με τις τρυπες απο τα χερια να συμπιπτουν στα ματια του.
:κλαψ:
[HR][/HR]
Στο κειμενο εχουμε το τευχος του New Frontiersman. Το υφος πραγματικα ειναι προπαγανδιστικο και συνωμοσιολογικο και προσωπικα μου θυμισε πολυ εφημεριδα τυπου Α1 ή Ελευθερη Ωρα (ναι, διαβαζω και τετοια). Στη γελοιογραφια εχουμε ενα σουπερηρωα και εναντιον του μια ομαδα απο μια μαυρη γκομενα, ενα πρεζονι Knot Top, ενα Εβραιο καπιταλιστη ("Oy vey!" ειναι επιφωνημα στα Γιντις), ενα Ρωσσο κομμουνιστη και ενα μαφιοζο. Το αρθρο περιλαμβανει αναφορα στον εξαφανισμενο Max Shea, και σε ενα συνωμοσιολογικο παραληρημα, ο εκδοτης το συνδεει με αλλες εξαφανισεις επιστημονων και διανοουμενων, οπως της Hira Manish (η οποια εμφανιζετα με τον Shea στη σελ. 11).
Χμ... για συνωμοσιολογοι μαλλον εχουν ενα point
Last edited:
(Σε αυτους πρεπει να κανει μανικιουρ και το Κογιότ
Θέλω μετοχές της Άκμε, είναι παντού!
Δεν είναι πολύ ωραίο που έχουν τονίσει την αντίθεση ανάμεσα στην Σάλλυ και τον Χόλλις? Στα δικά του πάνελ είναι σκοτάδι-ανατολική ακτή ενώ στα δικά της είναι φωτεινά-δυτική ακτή. Παρόμοια αντίθεση είχαμε και στο 2ο τεύχος με σκηνές από την Σάλλυ στο φωτεινό γηροκομείο (το οποίο ονομάζεται νηπενθή μάλλον αναφορά στο φάρμακο που αναφέρεται στα Ομηρικά έπη ως αντίδοτο για την θλίψη, αν είναι όντως έτσι τότε αντανακλά την χαρωπή διάθεση της Σάλλυ) και παράλληλα σκηνές από την βροχερή κηδεία του Μπλέηκ.
Εντωμεταξύ η Σάλλυ φαίνεται ότι διάβαζε την βίβλο της Τιχουάνα πριν της τηλεφωνήσει ο Χόλλις!
Είναι ενδιαφέρον το ότι δεν φαίνονται σχεδόν καθόλου τα πρόσωπα τους αλλά κυρίως αντικείμενα και καταστάσεις που τους προσδιορίζουν, μόνο νομίζω φαίνεται κάπου η αντανάκλαση του Χόλλις, θλιμένος και δίπλα του ένα κουτί με κέρματα...Μιλώντας για λεφτά, η Σάλλυ αναφέρει την λέξη nixonomics, όταν μιλάει για την κρίση. Ο Νίξον έχει την τιμή να είναι ο πρώτος πρόέδρος που το όνομα του έγινε συνθετικό ενός οικονομικού συστήματος, τον όρο επινόησε ο οικονομολόγος Walter Heller και έκτοτε όλοι οι πρόεδροι έχουν αποκτήσει παρόμοιους όρους με εξαίρεση τον Φορντ. Η πιο διάσημη προεδρική λέξη όμως είναι τα Reaganomics, που τέθηκαν σε ισχύ την δεκαετία του 80 όταν κυκλοφόρησε το κόμικ. Και εξίσου ενδιαφέρον είναι ότι στο ίδιο τεύχος, σύμφωνα με μια εφημερίδα, ο Ρήγκαν είναι κυβερνήτης.
Για μια ακόμη φορά φαίνεται το γκραφίτι με τους εραστές ενώ παράλληλα διαβάζουμε ένα απόσπασμα από το πειρατικό κόμικ, όπου γίνεται αναφορά σε μαύρο μελάνι, που είναι αδύνατο να αφαιρεθεί. Αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένοι επιζήσαντες από την Χιροσίμα, στο δέρμα τους αποτυπώθηκε το σχέδιο των κιμονό που φοράγανε και ναι, δεν μπορούσε να αφαιρεθεί. Ο γενικότερος φόβος για πυρηνική καταστροφή επιβεβαιώνεται με την ταινία που ανέφερε ο @Αντέρωτας. Αλήθεια την έχει δει κανείς?
Εντωμεταξύ στο πειρατικό κόμικ ο αφηγητής ζοφερά περιγράφει την κακοποίηση της γυναίκας του, η οποία κατακρεουργείται σε τέτοιο βαθμό, ώστε δεν απομένει τίποτα από την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα της. Παρόμοια ο Ρορ στο 6ο τεύχος, μετά τον φόνο της Κίτυ, περιγράφει ότι έκοψε το φόρεμα της σε τέτοιο βαθμό ώστε έπαψε πια να θυμίζει γυναίκα.
Λατρεύω τον Σήμουρ και το μονίμως απορημένο βλέμμα του! Και λατρεύω την παρακμιακή φυλλάδα! Φοβερή ειρωνεία ότι μόνο οι συνωμοσιολόγοι είχαν έστω και κατά λάθος μια ιδά για το τι παίζει...
Κάτι άλλο που πρόσεξα είναι η αναφορά στο πνεύμα του 1977, πιθανότατα στην απόφαση που καταργούσε τους μασκοφόρους, όμως ένας από τους χούλιγκαν κατα λάθος όταν αποφασίζει να κάνει ντου στο σπίτι του Χόλλις, μιλάει για το πνεύμα του 76. Δεν ξέρω εαν ήταν απλά η προσπάθεια του Μουρ να δείξει πόσο άσχετος ήταν ο χούλιγκαν ή εαν ήταν αναφορά στο πνεύμα του 76, μια γενικότερη έμφαση στον αμερικάνικο πατριωτισμό που αναδείχθηκε μέσω της επανάστασης(ισότητα, ελευθερία, ευτυχία). Και ασφαλώς υπάρχει και ο ομώνυμος πίνακας.
(Όχι και τόσο σχετικό με την συνανάγνωση αλλά στο σημείο όπου ο εκδότης του Nova Express λέει ότι η Μόσχα δεν τους χρηματοδοτεί μου θύμισε τις τωρινές καταγγελίες για την επιρροή της Ρωσίας στην δύση).
Όσο για τον Νταν είναι ο ιδανικός σύντροφος. Σε όλο το τεύχος η Λόρι έλεγε ότι μακάρι να ήταν ο Τζον εδώ, θα ήξερε τι να κάνει, και ο Νταν είναι τόσο μα τόσο ψύχραιμος, ώσπου ο Τζον έρχεται και του την παίρνει μακρυά και αυτός μένει με τον Ρορ. Έτσι φέρονται οι κύριοι.
Κάτι που πρέπει να σχολιαστεί είναι το χιούμορ του Ρορ, ξέρει ακριβώς τι να πει για να γελοιοποιήσει τον αντίπαλο και να τον φέρει σε ευάλωτη θέση.
Σωστή η παρατήρηση για την ταινία, ίσως όμως αυτή η σκηνή να ήταν πιο δύσκολο να σχεδιαστεί?
Αφάνταστα λυπηρή σκηνή και στο τέλος τα παιδάκια που έρχονται και τον ζητάνε :λυγμ::κλαψ:
Δεν θυμάμαι εαν είχε αναφερθεί ξανά, αλλά οι χούλιγκανς καταστρέφουν και τα βιβλία του, εκ των οποίων το ένα είναι ο Μονομάχος του Philip Wylie, όπου ο πρωταγωνιστής είναι ένας άνθρωπος με αφάνταστες δυνάμεις και από πολλούς θεωρείται ότι επηρέασε τους δημιουργούς του Σούπερμαν.
Ο Ρίγκαν ήταν κυβερνήτης της Καλιφόρνιας το 1967-1975 για τους ρεπουμπλικάνους. Το 1985 κυβερνήτης της Καλιφόρνιας ήταν ο ρεπουμπλικάνος Τζορτζ Ντοκμετζιάν (1983-1991), ενώ πρόεδρος ο Ρίγκαν (1981-1988). Αφού λοιπόν η θέση προέδρου στο σύμπαν των Γουότσμεν είναι κατειλημμένη από τον Νίξον, το 1983 ξανακατέβηκε και κέρδησε τις εκλογές στην Καλιφόρνια ο Ρίγκαν.
Αρκετά ενδιαφέρουσα πληροφορία, αγνοούσα όλες αυτές τις λεπτομέρειες για την πολιτική καριέρα του Ρήγκαν. Αποτελεί απόδειξη του πόσο προσεκτικά ο Μουρ έπλασε αυτό το εναλλακτικό σύμπαν.
Όντως. Αν και είχα ξαναδιαβάσει αρκετές φορές το κόμικ, ορισμένες λεπτομέρειες που αναφέρεις στις περιλήψεις μου είχαν ξεφύγει (όπως ο Φρεντ και ο Μπάρνεϋ
.)
Ενα μοτιβο σε αυτο το τευχος ειναι η εικονα στο εξωφυλλο, ενα μπουκαλι Nostalgia να αιωρειται. Το βλεπουμε καθε φορα που τελειωνει ενα φλαςμπακ. Σε σχεση με αλλα τευχη, αυτο εχει σελιδες με μεγαλες εικονες-τοπια του Αρη, που συνηθως "κινουνται" κινηματογραφικα.
Κανουμε ενα μικρο rewind και παμε λιγο στο τελος του προηγουμενου τευχους, αυτη τη φορα απο την οπτικη της Λορι, οπου και το σχεδιο μας δειχνει πως ειναι περιπου το να τηλεμεταφερομαστε.
Βλεπουμε τη Λορι παλι να κανει την υστερω διπλα στον Μανχαταν και τα αλαμπουρνεζικα του (σαφως ενιωθε πολυ πιο ανετα διπλα στον Νταν). Βρισκομαστε αντιμετωποι παλι με την παραξενη λογικη του Μανχαταν ο οποιος ζει σε ενα προκαθορισμενο συμπαν. Ξερει τα παντα απο πριν, αλλα ακομα και οι αντιδρασεις του ειναι προκαθορισμενες. Εφερε τη Λορι στον Αρη μονο και μονο επειδη εκει πρεπει να συζητησουν. Η μονη του διαφορα με τους αλλους ανθρωπους ειναι απλα οτι εκεινος βλεπει τα "σχοινια" που μας προκαθοριζουν. Ο Μανχαταν πλεον αποστασιοποιειται απο τα εμβια οντα θεωρωντας τη Ζωη σαν απλα καποιο "φαινομενο", και τα χιλιαδες χρονια του ανθρωπινου πολιτισμου σαν κατι ματαιο, ασημαντο για το Συμπαν. Συντασσεται με ενα ειδος μηδενισμου, που θα μπορουσε να σταθει διπλα στο μηδενισμο του Ρορσαχ.
Επισης μαθαινουμε εδω οτι ο Μανχαταν δεν μπορει να δει καθαρα το μελλον επειδη υπαρχει "θορυβος". Βλεπει μονο πτωματα, και οτι θα σκοτωσει καποιον στα χιονια.
Τα φλαςμπακ της Λορι ειναι το origin story και επιβεβαιωνε τη σχεση με τη μανα της, η οποια επασχε απο το συνδρομο της μανας που καταπιεζει το παιδι της λογω της φιλοδοξιας του να ζησει τη ζωη που δεν καταφερε εκεινη.
Οταν τελειωνει η συζητηση, ο Μανχαταν της λεει να δει τα πραγματα απο την οπτικη του. Στην αρχη φαινεται οτι προσπαθει να την πεισει για την οπτικη του οτι η ζωη δεν εχει νοημα, ομως εκεινος εννοει τη μη-γραμμικη οπτικη. Εκει ειναι που η Λορι πεταει το μπουκαλι Nostalgia το οποιο σε καθε φλαςμπακ το βλεπαμε μη-γραμμικα. Και οντως, οταν δενουν καποια στιγμιοτυπα απο τις αναμνησεις της, τοτε πρωτη φορα καταλαβαινει οτι ο Κωμικος ηταν ο πατερας της. Ακομα και η αμηχανη φραση του "προσπάθησα να τη βιάσω μόνο μια φορά" αποκτά άλλο νόημα (=τις υπόλοιπες φορές ήταν κανονικά).
Ολη αυτη η συζητηση γινεται πανω σε ενα κρατηρα που μοιαζει με smiley (οντως υπαρχει ενας τετοιος κρατηρας τον Αρη, στο συγκεκριμενο μερος)
[HR][/HR]
Στα παρελκομενα κειμενα βλεπουμε καποια αποσπασματα που αφορουν τη ζωη της Σαλλυ. Ειναι τα αναμνηστικα που εχει συλλεξει και βρισκονται στην τσαντα της Λορι μεχρι που τα πεταει και σκορπιζουν στον Αρη.
Κανουμε ενα μικρο rewind και παμε λιγο στο τελος του προηγουμενου τευχους, αυτη τη φορα απο την οπτικη της Λορι, οπου και το σχεδιο μας δειχνει πως ειναι περιπου το να τηλεμεταφερομαστε.
Βλεπουμε τη Λορι παλι να κανει την υστερω διπλα στον Μανχαταν και τα αλαμπουρνεζικα του (σαφως ενιωθε πολυ πιο ανετα διπλα στον Νταν). Βρισκομαστε αντιμετωποι παλι με την παραξενη λογικη του Μανχαταν ο οποιος ζει σε ενα προκαθορισμενο συμπαν. Ξερει τα παντα απο πριν, αλλα ακομα και οι αντιδρασεις του ειναι προκαθορισμενες. Εφερε τη Λορι στον Αρη μονο και μονο επειδη εκει πρεπει να συζητησουν. Η μονη του διαφορα με τους αλλους ανθρωπους ειναι απλα οτι εκεινος βλεπει τα "σχοινια" που μας προκαθοριζουν. Ο Μανχαταν πλεον αποστασιοποιειται απο τα εμβια οντα θεωρωντας τη Ζωη σαν απλα καποιο "φαινομενο", και τα χιλιαδες χρονια του ανθρωπινου πολιτισμου σαν κατι ματαιο, ασημαντο για το Συμπαν. Συντασσεται με ενα ειδος μηδενισμου, που θα μπορουσε να σταθει διπλα στο μηδενισμο του Ρορσαχ.
Επισης μαθαινουμε εδω οτι ο Μανχαταν δεν μπορει να δει καθαρα το μελλον επειδη υπαρχει "θορυβος". Βλεπει μονο πτωματα, και οτι θα σκοτωσει καποιον στα χιονια.
Τα φλαςμπακ της Λορι ειναι το origin story και επιβεβαιωνε τη σχεση με τη μανα της, η οποια επασχε απο το συνδρομο της μανας που καταπιεζει το παιδι της λογω της φιλοδοξιας του να ζησει τη ζωη που δεν καταφερε εκεινη.
- Στο πρωτο φλαςμπακ της Λορι βλεπουμε τη γρια να καβγαδιζει με τον Λωρενς. Τον βλεπουμε πρωτη φορα μετα απο καποιες αναφορες στα κειμενα του Under the Hood. Σε ενα πλανο απο την αναμνηση βλεπουμε μια φωτογραφια απο το γαμο της Σαλυ και το Λωρενς, την οποια ειχαμε δει σε ενα απο αυτα τα κειμενα. Η Λορι λεει οτι δεν ξερει τον πραγματικο της πατερα, αλλα πιστευει οτι ηταν ο Hooded Justice που ειχαμε δει στα φλαςμπακ και τις αναφορες στο παρελθον.
- Στο δευτερο φλαςμπακ, εχουμε την εφηβη Λορι στην πολυτελη βιλλα της Σαλλυ να προπονειται για να ακολουθησει τα χναρια της. Εχουν μουσαφιραιους συνταξιουχους ηρωες, συναδελφους της μαμας, τον "θειο" Μετροπολις (πρωτη φορα τον βλεπουμε χωρις μασκα) και τον "θειο" Χολις. Στην αρχη αναφερει ενα "new boy", που προφανως δεν ειναι αλλος απο τον Νταν που ηθελε να μιμηθει τον Χολις. Τριτος μουσαφιρης ειναι ο Mothman που ξερουμε οτι βρισκεται σε ιδρυμα και ηρθε για το συντομο reunion.
- Στο τριτο εχουμε παλι τη γνωστη συναντηση των Crimebusters. Επιβεβαιωνει οτι υπηρχε φλερτ με τον Μανχαταν. Βλεπουμε πρωτη φορα οτι μετα τη συναντηση ο Κωμικος πλησιασε τη νεαρη Λορι κανοντας ερωτησεις, μεχρι που επενεβη η μανα της νευριασμενη.
- Στο τεταρτο υπαρχει ενα γκαλα προς τιμην του Κωμικου. Βλεπουμε τον αντιπροεδρο Φορντ να του σφιγγει το χερι. Αυτο αναφερεται στο πρωτο τευχος, οταν οι ντετεκτιβ βλεπουν τη συγκεκριμενη φωτογραφια στο διαμερισμα του Κωμικου. Εδω πλεον η Λορι εχει σχεση με τον Μανχαταν. Επισης βλεπουμε πρωτη φορα τον Κωμικο καθαρα με την ουλη του, αφου προκειται για χρονο μετα το Βιετναμ. Εχει ενδιαφερον οτι οι παρισταμενοι προφανως ξερουν την ταυτοτητα και την ιδιοτητα του Κωμικου, αφου δε φοραει μασκα, αλλα εχει κονκαρδα με το smiley.
Σε μια σχετικη συζητηση αναφερουν την παρακμιακη εφημεριδα Berkeley Barb που αναφερει το θανατο των Woodward και Bernstein. Αυτο ειναι κατι που διαφοροποιει το συμπαν των Watchmen με το δικο μας: ειναι οι δημοσιογραφοι Bob Woodward και Carl Bernstein που αποκαλυψαν το σκανδαλο Watergate. Ο θανατος τους εδω ειναι κατι που διατηρησε τον Νιξον στην εξουσια. Ο Κωμικος αστειευεται λεγοντας οτι δεν ειχε καμια σχεση με αυτο (αν και στο βιντεοπαιχνιδι The End is Nigh, με το οποιο ομως δεν ειχε καμια σχεση ο Μουρ, υποννοειται οτι εκεινος τους σκοτωσε).
Οταν τελειωνει η συζητηση, ο Μανχαταν της λεει να δει τα πραγματα απο την οπτικη του. Στην αρχη φαινεται οτι προσπαθει να την πεισει για την οπτικη του οτι η ζωη δεν εχει νοημα, ομως εκεινος εννοει τη μη-γραμμικη οπτικη. Εκει ειναι που η Λορι πεταει το μπουκαλι Nostalgia το οποιο σε καθε φλαςμπακ το βλεπαμε μη-γραμμικα. Και οντως, οταν δενουν καποια στιγμιοτυπα απο τις αναμνησεις της, τοτε πρωτη φορα καταλαβαινει οτι ο Κωμικος ηταν ο πατερας της. Ακομα και η αμηχανη φραση του "προσπάθησα να τη βιάσω μόνο μια φορά" αποκτά άλλο νόημα (=τις υπόλοιπες φορές ήταν κανονικά).
Ολη αυτη η συζητηση γινεται πανω σε ενα κρατηρα που μοιαζει με smiley (οντως υπαρχει ενας τετοιος κρατηρας τον Αρη, στο συγκεκριμενο μερος)
[HR][/HR]
Στα παρελκομενα κειμενα βλεπουμε καποια αποσπασματα που αφορουν τη ζωη της Σαλλυ. Ειναι τα αναμνηστικα που εχει συλλεξει και βρισκονται στην τσαντα της Λορι μεχρι που τα πεταει και σκορπιζουν στον Αρη.
- Το πρωτο αποσπασμα απο μια εφημεριδα αφορα τη νεανικη ζωη και τις πρωτες εμφανισεις της Σαλλυ (η ημερομηνια ειναι παραξενη, αφου υποννοει οτι εμφανιστηκε ΠΡΙΝ τον Hooded Justice, ο οποιος υποτιθεται ηταν ο πρωτος μασκοφορος). Αναφερει μεταξυ αλλων οτι υπαρχει ταινια πανω στα σκαρια βασισμενη στη ζωη της.
- Ενα αποσπασμα απο κουτσομπολιστικη στηλη μας δειχνει οτι οι μασκοφοροι ηρωες απασχολουν τον Τυπο και ειναι αντικειμενο κουτσομπολιου, και αναφερει οτι η Σαλλυ μαλλον εχει σχεση με τον HJ.
- Εχουμε επισης ενα γραμμα απο το σκηνοθετη που μας λεει οτι η ταινια καθυστερει καπως, αλλα και οτι εχει πολυ φτηνιαρικες ιδεες για το πως πρεπει να ειναι μια ταινια.
- Ενα γραμμα απο τον Μετροπολις που προσκαλει τον Λορενς και τη Σαλλυ για να δημιουργησουν μια ομαδα μασκοφορων, τους Minutemen. Στην αρχη η Σαλυ το θεωρει γελοιο, αλλα ο Λορενς το θεωρει καλο για δημοσιοτητα (μιλαμε για μεγαλη αποδομηση και απομυθοποιηση)
- Ενα γραμμα απο τον Λορενς στη Σαλλυ που αφορα την παρακμη των Minutemen: o Bill ειναι νεκρος, ο Χολις γερναει, ο Μοθμαν ειναι αλκοολικος, ο Μετροπολις με τον HJ εχουν σχεση και πλεον δεν μπορουν να το κρυψουν απο τη δημοσιοτητα (και προφανως η Σαλλυ δεν ειχε σχεση με τον HJ, αλλα ηταν ο φερετζές).
- Ενα αποσπασμα κριτικης για την ταινια που εγινε για τη Σαλλυ, που συμφωνα με τις περιγραφες προκειται για μια φτηνιαρικη z-movie της χειριστης ποιοτητας.
- Τελος, εχουμε μια συνεντευξη της Σαλλυ σε περιοδικο. Αναφερει την αντιπαθεια της με την Σιλουετ (την εχουμε δει μονο σε ενα φλαςμπακ), αλλα θεωρουσε υποκριτική την απολυση της λογω ομοφυλοφιλιας, αφου δεν ηταν η μονη ομοφυλοφιλη στην ομαδα (υποννοωντας τον Μετροπολις και τον HJ). Αναφερει επισης οτι θεωρει τον εαυτο της συνυπευθυνο για τη γνωστη αποπειρα βιασμου... προφανως υπηρχε μια ελξη με τον Κωμικο, για την οποια δεν ξεραμε μεχρι τωρα, δινοντας ετσι μια εξηγηση για την αναθερμανση των σχεσεων τους.
Last edited:
Συγνώμη παιδιά είχα άλλες υποχρεώσεις
θα προσπαθήσω να συνεχίσω τον σχολιασμό αύριο και μεθαύριο
θα προσπαθήσω να συνεχίσω τον σχολιασμό αύριο και μεθαύριο
Κι εγώ το ίδιο, γι'αυτό όπου δω συνανάγνωση τρουπώνω
Μπορεί να μη σχολιάζω αλλά σας παρακολουθώ (Κοίτα να δεις που έγινα στα πίσω πίσω stalker. Ό,τι κοροιδεύεις τελικά το λούζεσαι.)
Κόρτο, χαλαρά. Αλλά μην έρθει Πέμπτη και δεν δω σχολιασμό, ντάΚΣει; (
& 
)Πολύ αναλυτική παρουσίαση!
Αυτό που είναι πολύ ενδιαφέρον είναι ότι το μπουκάλι με το άρωμα που πέφτει, δένει αρμονικά με τις πιο ταραγμένες πτυχές της ζωής της Λόρι.
Αν και προφανώς ο κεντρικός χαρακτήρας αυτού του τεύχους είναι η Λόρι και εξηγούνται οι διάφορες ομοιότητες της με τον Μπλέηκ, όπως το κάπνισμα και το σχόλιο του Νταν ότι η Λόρι όπως και ο Μπλέηκ παραλίγο να πατήσει λάθος κουμπί στον Άρτσι ενώ έψαχνε τον αναπτήρα, η ιστορία νομίζω ότι επιστρέφει και σε ένα άλλο φλασμπακ, το οποίο αφορά έμμεσα την Λόρι.
Όπως ξέρουμε στο σύμπαν των Γοουότσμέν, οι Η.Π.Α. νίκησαν στο Βιετναμ κυρίως λόγω του Μανχάτταν.
Στην κηδεία του Μπλέηκ, ο Μανχάτταν θυμήθηκε ένα περιστατικό όπου ο Μπλέηκ όταν μετά την νίκη των Αμερικανών, ήρθε αντιμέτωπος με την έγκυο ερωμένη του και αντί να αναλάβει την ευθύνη απέναντι της, την σκότωσε ενώ ο Τζον απλά παρατηρούσε. Και τότε ο Μπλέηκ τον κατηγόρησε ότι θα μπορούσε να την σώσει αλλά δεν το έκαν επειδη δεν νοιάζεται για τους ανθρώπους. Και όχι μόνο αυτό αλλά ο Μπλέηκ τον κατηγόρησε ότι αδιαφόρεί και για την Λόρι αλλα και για την πρώην του. Ο Μπλέηκ αποχωρεί λέγοντας ότι η αποστασιοποίηση του Μανχάτταν θα έχει τραγικές συνέπειες για την ανθρωπότητα. Η σκηνή αυτή από το 2ο τεύχος είναι σχεδόν προφητική, όντως ο Τζον έφτασε σε σημείο να αποστασιοποιηθεί σε βαθμό τέτοιο ώστε η καταστροφή της γης να του φαίνεται ασήμαντη (όλα αυτά τα σχόλια για το πόσο ελάχιστο είναι το αντίκτυπο της γης στον υπόλοιπο πλανήτη και πόσο μάταιο). Εξάλλου όπως ο Τζον λέει ότι είναι μια μαριονέτα που απλά βλέπει τα σκοινιά, ο Μπλέηκ λέει ότι τα πάντα είναι ένα ανέκδοτο και ότι αυτός απλά το ακολουθεί.
Είναι πολύ ειρωνικό και παράδοξο το ότι η ύπαρξη του άλλου παιδιού του Μπλέηκ, αποτελεί το κίνητρο για τον Τζον να επιστρέψει στην γη και να την σώσει.
Εαν η Λόρι είναι ο συνεκτικός κρίκος του Τζον με την ανθρωπότητα και τον συγκράτησε από το να απομακρυνθεί, αυτό κάπως παραπέμπει στο πειρατικό κόμικ, όπου το ακρόπλωρο, σε σχήμα γοργόνας, με την υγρή αγκαλιά της, σώζει τον ναυαγό και τον κρατάει στην ζωή.
Αυτό που είναι πολύ ενδιαφέρον είναι ότι το μπουκάλι με το άρωμα που πέφτει, δένει αρμονικά με τις πιο ταραγμένες πτυχές της ζωής της Λόρι.
Γλυστράει από τα χέρια της η γυάλινη μπάλα, πέφτει το μπουκάλι
Γλυστράει από τα χέρια του Μοθμαν το ποτήρι με την σόδα, πέφτει το μπουκάλι
Δακρύζει η μητέρα της ενώ της εξηγεί ότι ο Μπλέηκ την βίασε, πέφτει το μπουκάλι
Ρίχνει ουίσκι στο πρόσωπο του Μπλέηκ, πέφτει το μπουκάλι
Και όταν τελικά ρίχνει το μπουκάλι, δακρύζει η ίδια (το 2ο στην σελίδα 24 μας δείχνει την αντανάκλαση της ενήλικης Λόρι στο μπουκάλι και συνδέεται με τηναντανάκλαση της μικρής Λόρι στην μπάλα)
Ίσως για αυτό να είναι τόσο οδυνηρό για την Λόρι και ίσως για αυτό να ήταν τόσο απαραίτητη για τον Τζον. Σίγουρα δεν είναι εύκολο να μαζεύονται ταυτόχρονα όλες αυτές οι στιγμές.
Αν και προφανώς ο κεντρικός χαρακτήρας αυτού του τεύχους είναι η Λόρι και εξηγούνται οι διάφορες ομοιότητες της με τον Μπλέηκ, όπως το κάπνισμα και το σχόλιο του Νταν ότι η Λόρι όπως και ο Μπλέηκ παραλίγο να πατήσει λάθος κουμπί στον Άρτσι ενώ έψαχνε τον αναπτήρα, η ιστορία νομίζω ότι επιστρέφει και σε ένα άλλο φλασμπακ, το οποίο αφορά έμμεσα την Λόρι.
Όπως ξέρουμε στο σύμπαν των Γοουότσμέν, οι Η.Π.Α. νίκησαν στο Βιετναμ κυρίως λόγω του Μανχάτταν.
Στην κηδεία του Μπλέηκ, ο Μανχάτταν θυμήθηκε ένα περιστατικό όπου ο Μπλέηκ όταν μετά την νίκη των Αμερικανών, ήρθε αντιμέτωπος με την έγκυο ερωμένη του και αντί να αναλάβει την ευθύνη απέναντι της, την σκότωσε ενώ ο Τζον απλά παρατηρούσε. Και τότε ο Μπλέηκ τον κατηγόρησε ότι θα μπορούσε να την σώσει αλλά δεν το έκαν επειδη δεν νοιάζεται για τους ανθρώπους. Και όχι μόνο αυτό αλλά ο Μπλέηκ τον κατηγόρησε ότι αδιαφόρεί και για την Λόρι αλλα και για την πρώην του. Ο Μπλέηκ αποχωρεί λέγοντας ότι η αποστασιοποίηση του Μανχάτταν θα έχει τραγικές συνέπειες για την ανθρωπότητα. Η σκηνή αυτή από το 2ο τεύχος είναι σχεδόν προφητική, όντως ο Τζον έφτασε σε σημείο να αποστασιοποιηθεί σε βαθμό τέτοιο ώστε η καταστροφή της γης να του φαίνεται ασήμαντη (όλα αυτά τα σχόλια για το πόσο ελάχιστο είναι το αντίκτυπο της γης στον υπόλοιπο πλανήτη και πόσο μάταιο). Εξάλλου όπως ο Τζον λέει ότι είναι μια μαριονέτα που απλά βλέπει τα σκοινιά, ο Μπλέηκ λέει ότι τα πάντα είναι ένα ανέκδοτο και ότι αυτός απλά το ακολουθεί.
Είναι πολύ ειρωνικό και παράδοξο το ότι η ύπαρξη του άλλου παιδιού του Μπλέηκ, αποτελεί το κίνητρο για τον Τζον να επιστρέψει στην γη και να την σώσει.
Εαν η Λόρι είναι ο συνεκτικός κρίκος του Τζον με την ανθρωπότητα και τον συγκράτησε από το να απομακρυνθεί, αυτό κάπως παραπέμπει στο πειρατικό κόμικ, όπου το ακρόπλωρο, σε σχήμα γοργόνας, με την υγρή αγκαλιά της, σώζει τον ναυαγό και τον κρατάει στην ζωή.
Τευχος 10
Εχουμε λοιπον τις ΗΠΑ να ειναι σε κατασταση Defcon 2 (η οθονη στο εξωφυλλο παλι μοιαζει με smiley). Τα αεροσκαφη Airforce 1 με τον Προεδρο Νιξον και Airforce 2 με τον Αντιπρόεδρο Φορντ ερχονται στη μυστικη βαση NORAD οπου συναντουν τον Κισινγκερ και τον Λιντυ (ολους αυτους τους ειχαμε δει στο τελος του τευχους 3.
Διαβασα καπου οτι στο καρε οπου ο γερος (αντιπροεδρος Φορντ) κατεβαινει αδεξια απο το αεροπλανο, ειναι μια κωμικη αναφορα σε ενα γνωστο περιστατικο, οταν ειχε σκονταψει κατεβαινοντας απο ενα αεροπλανο.
Εδω θα ηθελα ο Κορτο να μας διαφωτισει λιγο παραπανω για τις πολιτικες αναφορες που υπαρχουν στους διαλογους.
Οσο ο Μανχαταν κανει ψυαναλυση στη Λορι, το κεφαλαιο επικεντρώνεται στο μετά απο 20 χρόνια τεταμενο reunion της ομαδας Οουλ-Ρορσαρχ, οι τριβες τους, οι διαφορές τους, και οι αμοιβαίες απόπειρες προσέγγισης: ο Νταν θελει να επενδυσει στο χρονο και την αναμονη μεχρι να κανει αναλύσεις στους υπολογιστές και να νυχτώσει, ο Ρορ εναι ανυπομονος και θελει να συνεχισουν. Βλεπουμε και τη φιλοσοφια της τακτικης του: τα μεγαλα γεγονοτα αφηνουν ίχνη στον υπόκοσμο, και εκεί πρέπει να ψάξουν.
Στο καρέ που ο Νταν ειναι μπροστά απο το φρακτη και λεει "What future?", ειναι μαζεμενες πολλες αναφορες σε ολο το συμπαν των Watchmen: απο διαφημιση του αρωματος Nostalgia και αφισα του συγκροτηματος Pale Horse και τη συναυλια τους στο Madison Square Garden στις 2 Νοεβριου (τωρα ειμαστε 1 Νοεμβριου), μεχρι αφισα για τον Νιξον και ενα κουτι Gunga Diner. Βλεπουμε συχνα ενα γκραφιτι, ενα σπιραλ που δειχνει κατω.
Στις επομενες σκηνες υπαρχουν ενδιαφερουσες αναφορες, οπως η φραση "over the edge" οταν ο Ρορ περπαταει στην ταρατσα, "hang on by fingernails and never look down" οταν κατεβαινει στο παραθυρο.
....
Ο Ρορ βρισκει την παλια του στολη, που φαινεται οτι εχει ακομα το λεκε αιματος απο τους σκυλους. Εχει μια συναντηση με τη σπιτονοικοκυρα του, αλλα νιωθει μια συμπονοια για τα παιδια της, προφανως βλεποντας τον εαυτο του. Ειναι η πρωτη φορα που βλεπουμε καποιο συναισθηματισμο απο τον Ρορ.
Η τριβή φερνει εντασεις, αλλα τελικα βλεπουμε οτι οι θεωρίες του Νταν ειναι όλες σωστές. Αντιλαμβάνεται ακόμα και οτι η απόπειρα εναντίον του Βειντ κάπου δεν κολλάει αφου ηταν η μονη που εγινε ανοιχτά. Η διαφωνία τους οδηγει σε μια αμοιβαια υποχωρηση, με τον Ρορ να κανει αλλο ενα βημα προς την ανθρωπινη φυση και να ζηταει συγνωμη για τη γενικοτερη συμπεριφορα του, και τον Νταν να δεχεται να ακολουθησει τη δικη του τακτικη.
Ο Οζυμανδιας φτανει στο θερετρο του στο Νοτιο Πολο (το ειχαμε δει σε ενα φλαςμπακ του Μανχαταν στο τευχος 3). Εχει πλακα οτι βγαζοντας τα ρουχα της δουλειας, αντι να βαλει κατι ανετο οπως ρομπα, πυτζαμες κλπ, βαζει τη σουπερηρωική στολή του! Για να "ηρεμήσει" καθεται μπροστα απο ενα βιντεο γουολ με πολλα καναλια, απορροφώντας πληροφορίες, ωστε ο συνδυασμός τους να του δωσει ενα στιγμα για τις τασεις της κοινωνιας, και να υπολογίσει τις επομενες κινησεις των επιχειρησεων του. Προσωπικά αυτο εμενα μου θυμιζει την καινουργια τεχνολογια των Big Data, που χρησιμοποιει ετεροκλητα δεδομενα για να υπολογισει διαφορες τασεις και να οδηγηθει σε συμπερασματα και προβλεψεις. Η τεχνολογια αυτη ειναι ενα πανισχυρο και επικίνδυνο οπλο για επιχειρήσεις και οποιονδήποτε οργανισμό. Εχει μεγαλο ενδιαφερον οτι βλεπουμε τη φιλοσοφια αυτης της τεχνολογιας αρκετα χρονια πριν, και να την ακολουθει με το μυαλο του ο εξυπνοτερος ανθρωπος. Ειναι απολυτα αναμενώμενο ενα τετοιο μυαλο να γινει για την πλακα του ο πιο πλουσιος ανθρωπος του κοσμου.
Ο φιλόσοφος περιπτεράς μας εχει μια συναντηση με δυο Μαρτυρες που του προωθουν ενα θρησκευτικο εντυπο (τη Σκοπιά, υποθέτω). Για αλλη μια φορα, τα γεγονοτα ταιριαζουν παρα πολυ με την αφηγηση του πειρατικου κομικ. Στο τελος μαθαινουμε οτι η κριση εφτασε στην Αν. Ευρώπη.
Εχουμε επισης αλλη μια εικονα για το τι γινεται με τον εξαφανισμενο συγγραφεα και τους λοιπους εξαφανισμενους επιστημονες και καλλιτεχνες που εργαστηκαν στο μυστηριωδες κινηματογραφικο προτζεκτ. Εχει φτασει ενα πλοιο των Pyramid Deliveries. Ο συγγραφεας με την ινδη ζωγραφο ειναι στο αμπαρι και μπαλαμουτιαζονται. Εχουμε τα ονοματα οπως Norm Leith, Lin Paley και ο γενετιστης Furnesse που ασχοληθηκε με ενα "ανθρωπινο εγκεφαλο". Τα ονοματα αυτα ειχαν αναφερθει στο αρθρο του New Frontiersman οπου εγινε αποπειρα να συνδυαστουν οι εξαφανισεις, και εδω βλεπουμε οτι η θεωρια ηταν σωστη! Οσο για τον εγκεφαλο, παραπεμπει στην κλοπη του κεφαλιου του μεντιουμ που αναφερει το αρθρο.
Και μπουμ! Δε μενει κανενας μαρτυρας.
Για αλλη μια φορα μετα το 1ο τευχος, φτανουμε στο μπαρ οπου κανει ερευνες ο Ρορ. Εκει συνανταμε τον φορτηγατζη των Pyramid Deliveries που εχουμε δει καποιες φορες να προμηθευει το Ινστιτουτο, και να εφοδιαζει το φορτηγο του εξω απο το περιπτερο (οπως στο τευχος 5). Μαθαινουμε οτι αυτος ηταν ο συνδεσμος του τυπου που πηγε να δολοφονησει τον Βεϊντ και η εταιρεια, εκτος του οτι χρηματοδοτει τη Nova Express, εμπλεκεται σε πολλες μαφιοζικες εκτελεσεις, αλλα οσοι ανακατευονται, καταληγουν κι αυτοι νεκροι. Εκει ο Νταν μαθαινει οτι οι Knot Tops δολοφονησαν τον Χολις, και εχουμε τους ηρωες να ανταλλασσουν θεσεις, με τον Νταν να ξεσπα αλογιστα βίαια, και τον Ρορ να τον συγκρατει.
Εχοντας αυτη την πληροφορια, θεωρουν δεον να πεισουν τον Βειντ να τους βοηθησει. Εκει βλεπουν οτι εχει φυγει. Στο διαλογο συνδυαζουν ολες τις πληροφοριες και καταληγουν οτι πισω απο ολη τη διαπλοκη, βρισκεται ο Βεϊντ.
Εδω να πω οτι δεν ξερω πολλα για τα πληροφορικα συστηματα του '85, αλλα ο υπολογιστης του Βειντ ειναι πολυ παραξενος. Δεν ξερω για κανενα συστημα που γραφεις το μισο κωδικο και να σου λεει "password incomplete" και "add rider", αν και εκει που ο Νταν προσθετει το ΙΙ, ταιριαζει με τον τιτλο "two riders".
Κομβικο σημειο ειναι οτι ο Ρορ παραδιδει το ημερολογιο του στην εφημεριδα New Frontiersman, και αρα εδω τελειωνουν οι αφηγησεις για το υπολοιπο της ιστοριας. Η λεσβια ταξιτζου λεει για τα προβληματα της με την Αλιν, καθως και για την επερχομενη συναυλια των Pale Horse.
Ο φασίστας εκδότης αναφέρει τον σκιτσογραφο Feinberg. Ισως προκειται για τον σκιτσογραφο που εικονογραφει το Tales of the Black Freighter, οπως αναφερεται στο αρθρο του τευχους 5.
Οταν οι δυο ηρωες πλησιαζουν στο Καρνακ, εχουμε αλλη αναφορα στον τιτλο "two riders approaching".
Εχουμε λοιπον τις ΗΠΑ να ειναι σε κατασταση Defcon 2 (η οθονη στο εξωφυλλο παλι μοιαζει με smiley). Τα αεροσκαφη Airforce 1 με τον Προεδρο Νιξον και Airforce 2 με τον Αντιπρόεδρο Φορντ ερχονται στη μυστικη βαση NORAD οπου συναντουν τον Κισινγκερ και τον Λιντυ (ολους αυτους τους ειχαμε δει στο τελος του τευχους 3.
Διαβασα καπου οτι στο καρε οπου ο γερος (αντιπροεδρος Φορντ) κατεβαινει αδεξια απο το αεροπλανο, ειναι μια κωμικη αναφορα σε ενα γνωστο περιστατικο, οταν ειχε σκονταψει κατεβαινοντας απο ενα αεροπλανο.
[video=youtube;8Jsu_qgVuhg]https://www.youtube.com/watch?v=8Jsu_qgVuhg[/video]
Εδω θα ηθελα ο Κορτο να μας διαφωτισει λιγο παραπανω για τις πολιτικες αναφορες που υπαρχουν στους διαλογους.
Οσο ο Μανχαταν κανει ψυαναλυση στη Λορι, το κεφαλαιο επικεντρώνεται στο μετά απο 20 χρόνια τεταμενο reunion της ομαδας Οουλ-Ρορσαρχ, οι τριβες τους, οι διαφορές τους, και οι αμοιβαίες απόπειρες προσέγγισης: ο Νταν θελει να επενδυσει στο χρονο και την αναμονη μεχρι να κανει αναλύσεις στους υπολογιστές και να νυχτώσει, ο Ρορ εναι ανυπομονος και θελει να συνεχισουν. Βλεπουμε και τη φιλοσοφια της τακτικης του: τα μεγαλα γεγονοτα αφηνουν ίχνη στον υπόκοσμο, και εκεί πρέπει να ψάξουν.
Στο καρέ που ο Νταν ειναι μπροστά απο το φρακτη και λεει "What future?", ειναι μαζεμενες πολλες αναφορες σε ολο το συμπαν των Watchmen: απο διαφημιση του αρωματος Nostalgia και αφισα του συγκροτηματος Pale Horse και τη συναυλια τους στο Madison Square Garden στις 2 Νοεβριου (τωρα ειμαστε 1 Νοεμβριου), μεχρι αφισα για τον Νιξον και ενα κουτι Gunga Diner. Βλεπουμε συχνα ενα γκραφιτι, ενα σπιραλ που δειχνει κατω.
Στις επομενες σκηνες υπαρχουν ενδιαφερουσες αναφορες, οπως η φραση "over the edge" οταν ο Ρορ περπαταει στην ταρατσα, "hang on by fingernails and never look down" οταν κατεβαινει στο παραθυρο.
....
Ο Ρορ βρισκει την παλια του στολη, που φαινεται οτι εχει ακομα το λεκε αιματος απο τους σκυλους. Εχει μια συναντηση με τη σπιτονοικοκυρα του, αλλα νιωθει μια συμπονοια για τα παιδια της, προφανως βλεποντας τον εαυτο του. Ειναι η πρωτη φορα που βλεπουμε καποιο συναισθηματισμο απο τον Ρορ.
Η τριβή φερνει εντασεις, αλλα τελικα βλεπουμε οτι οι θεωρίες του Νταν ειναι όλες σωστές. Αντιλαμβάνεται ακόμα και οτι η απόπειρα εναντίον του Βειντ κάπου δεν κολλάει αφου ηταν η μονη που εγινε ανοιχτά. Η διαφωνία τους οδηγει σε μια αμοιβαια υποχωρηση, με τον Ρορ να κανει αλλο ενα βημα προς την ανθρωπινη φυση και να ζηταει συγνωμη για τη γενικοτερη συμπεριφορα του, και τον Νταν να δεχεται να ακολουθησει τη δικη του τακτικη.
Ο Οζυμανδιας φτανει στο θερετρο του στο Νοτιο Πολο (το ειχαμε δει σε ενα φλαςμπακ του Μανχαταν στο τευχος 3). Εχει πλακα οτι βγαζοντας τα ρουχα της δουλειας, αντι να βαλει κατι ανετο οπως ρομπα, πυτζαμες κλπ, βαζει τη σουπερηρωική στολή του! Για να "ηρεμήσει" καθεται μπροστα απο ενα βιντεο γουολ με πολλα καναλια, απορροφώντας πληροφορίες, ωστε ο συνδυασμός τους να του δωσει ενα στιγμα για τις τασεις της κοινωνιας, και να υπολογίσει τις επομενες κινησεις των επιχειρησεων του. Προσωπικά αυτο εμενα μου θυμιζει την καινουργια τεχνολογια των Big Data, που χρησιμοποιει ετεροκλητα δεδομενα για να υπολογισει διαφορες τασεις και να οδηγηθει σε συμπερασματα και προβλεψεις. Η τεχνολογια αυτη ειναι ενα πανισχυρο και επικίνδυνο οπλο για επιχειρήσεις και οποιονδήποτε οργανισμό. Εχει μεγαλο ενδιαφερον οτι βλεπουμε τη φιλοσοφια αυτης της τεχνολογιας αρκετα χρονια πριν, και να την ακολουθει με το μυαλο του ο εξυπνοτερος ανθρωπος. Ειναι απολυτα αναμενώμενο ενα τετοιο μυαλο να γινει για την πλακα του ο πιο πλουσιος ανθρωπος του κοσμου.
Ο φιλόσοφος περιπτεράς μας εχει μια συναντηση με δυο Μαρτυρες που του προωθουν ενα θρησκευτικο εντυπο (τη Σκοπιά, υποθέτω). Για αλλη μια φορα, τα γεγονοτα ταιριαζουν παρα πολυ με την αφηγηση του πειρατικου κομικ. Στο τελος μαθαινουμε οτι η κριση εφτασε στην Αν. Ευρώπη.
Εχουμε επισης αλλη μια εικονα για το τι γινεται με τον εξαφανισμενο συγγραφεα και τους λοιπους εξαφανισμενους επιστημονες και καλλιτεχνες που εργαστηκαν στο μυστηριωδες κινηματογραφικο προτζεκτ. Εχει φτασει ενα πλοιο των Pyramid Deliveries. Ο συγγραφεας με την ινδη ζωγραφο ειναι στο αμπαρι και μπαλαμουτιαζονται. Εχουμε τα ονοματα οπως Norm Leith, Lin Paley και ο γενετιστης Furnesse που ασχοληθηκε με ενα "ανθρωπινο εγκεφαλο". Τα ονοματα αυτα ειχαν αναφερθει στο αρθρο του New Frontiersman οπου εγινε αποπειρα να συνδυαστουν οι εξαφανισεις, και εδω βλεπουμε οτι η θεωρια ηταν σωστη! Οσο για τον εγκεφαλο, παραπεμπει στην κλοπη του κεφαλιου του μεντιουμ που αναφερει το αρθρο.
Και μπουμ! Δε μενει κανενας μαρτυρας.
Για αλλη μια φορα μετα το 1ο τευχος, φτανουμε στο μπαρ οπου κανει ερευνες ο Ρορ. Εκει συνανταμε τον φορτηγατζη των Pyramid Deliveries που εχουμε δει καποιες φορες να προμηθευει το Ινστιτουτο, και να εφοδιαζει το φορτηγο του εξω απο το περιπτερο (οπως στο τευχος 5). Μαθαινουμε οτι αυτος ηταν ο συνδεσμος του τυπου που πηγε να δολοφονησει τον Βεϊντ και η εταιρεια, εκτος του οτι χρηματοδοτει τη Nova Express, εμπλεκεται σε πολλες μαφιοζικες εκτελεσεις, αλλα οσοι ανακατευονται, καταληγουν κι αυτοι νεκροι. Εκει ο Νταν μαθαινει οτι οι Knot Tops δολοφονησαν τον Χολις, και εχουμε τους ηρωες να ανταλλασσουν θεσεις, με τον Νταν να ξεσπα αλογιστα βίαια, και τον Ρορ να τον συγκρατει.
Εχοντας αυτη την πληροφορια, θεωρουν δεον να πεισουν τον Βειντ να τους βοηθησει. Εκει βλεπουν οτι εχει φυγει. Στο διαλογο συνδυαζουν ολες τις πληροφοριες και καταληγουν οτι πισω απο ολη τη διαπλοκη, βρισκεται ο Βεϊντ.
Εδω να πω οτι δεν ξερω πολλα για τα πληροφορικα συστηματα του '85, αλλα ο υπολογιστης του Βειντ ειναι πολυ παραξενος. Δεν ξερω για κανενα συστημα που γραφεις το μισο κωδικο και να σου λεει "password incomplete" και "add rider", αν και εκει που ο Νταν προσθετει το ΙΙ, ταιριαζει με τον τιτλο "two riders".
Κομβικο σημειο ειναι οτι ο Ρορ παραδιδει το ημερολογιο του στην εφημεριδα New Frontiersman, και αρα εδω τελειωνουν οι αφηγησεις για το υπολοιπο της ιστοριας. Η λεσβια ταξιτζου λεει για τα προβληματα της με την Αλιν, καθως και για την επερχομενη συναυλια των Pale Horse.
Ο φασίστας εκδότης αναφέρει τον σκιτσογραφο Feinberg. Ισως προκειται για τον σκιτσογραφο που εικονογραφει το Tales of the Black Freighter, οπως αναφερεται στο αρθρο του τευχους 5.
Οταν οι δυο ηρωες πλησιαζουν στο Καρνακ, εχουμε αλλη αναφορα στον τιτλο "two riders approaching".
Last edited:
Ο κακομοίρης ο Φορντ, ακόμα και στους Σιμπσονς τον έχουν σατιρίσει για την αδεξιότητα του.
Αυτό που είναι κάπως πιο τρομακτικό σε αυτό το τεύχος είναι τόσο ο δυσοίωνος τίτλος, οι δύο καβαλλάρηδες πλησιάζουν, αλλά και το γεγονός ότι βλέπουμε τον Πρόεδρο Νίξον να είναι αλυσοδεμένος με μια μπάλα αμερικάνικου ποδοσφαίρου. Χωρίς αμφιβολία, είναι αναφορά στην ατομική μπάλα, που στο δικό μας σύμπαν είναι μια βαλίτσα, την οποία κρατάει ο Πρόεδρος και μπορεί εξ'αποστάσεως να εγκρίνει την χρήση πυρηνικών.
Εδώ ένα πρόσφατο άρθρο για την μπάλα.
Δεν θυμάμαι εαν έχει ήδη αναφερθεί, αλλά ο Λίντυ ήταν το άτομο που οργάνωσε το Γουότεργκέητ.
Η στάση του Ρορ όταν μπαίνει στο σπίτι του είναι ίδια ακριβώς όταν μπήκε στο σπίτι του Μπλέηκ.
Συγκλονιστική η σκηνή όπου ο Ρορ φαίνεται να έχει συμπόνοια για τα παιδιά. Και αυτό ίσως να δείχνει ότι πίσω από την απόλυτη προσέγγιση του σε όλα τα ζητήματα, μπορεί να είναι ψύχραιμος, το βλέπουμε και όταν συγκρατεί τον Νταν. Ο Ρορ είναι υπόδειγμα φίλου!
Σε συνέχεια όσων είπε ο @Αντέρωτας για τον Οζυμανδία, νομίζω ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται με την στολή του στο κόμικ εκτός των φλάσμπακ. Εαν όντως νιώθει πιο άνετα ως Οζυμαδίας παρά ως Άντριαν, τότε δεν διαφέρει τόσο από τον Ρορ. Επίσης όλο αυτό με την στολή, μου θυμίζει την ανάλυση του Μπιλ από το Κιλ Μπιλ για τον Σούπερμαν.
Όπου έλεγε ότι η πραγματική ταυτότητα του Σούπερμαν είναι ο Σούπερμαν ενώ ο αδύναμος Κλαρκ Κεντ είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει την ανθρωπότητα.
Και επειδή μιλάμε για ρούχα, λέει πολλά για την ψυχοσύνθεση του Ρορ ότι κρατάει τους λεκέδες από το αίμα, είναι σαν να είναι κομμάτι της στολής.
Οι Μάρτυρες όντως έχουν την Σκοπιά, αχνοφαίνεται ο τίτλος στα αγγλικά, Watchtower, μια ακόμη αναφορά στον έρωτα της ζωής μου, τον Μπομπ, τον Ντύλαν.
Αυτό που είναι κάπως πιο τρομακτικό σε αυτό το τεύχος είναι τόσο ο δυσοίωνος τίτλος, οι δύο καβαλλάρηδες πλησιάζουν, αλλά και το γεγονός ότι βλέπουμε τον Πρόεδρο Νίξον να είναι αλυσοδεμένος με μια μπάλα αμερικάνικου ποδοσφαίρου. Χωρίς αμφιβολία, είναι αναφορά στην ατομική μπάλα, που στο δικό μας σύμπαν είναι μια βαλίτσα, την οποία κρατάει ο Πρόεδρος και μπορεί εξ'αποστάσεως να εγκρίνει την χρήση πυρηνικών.
Εδώ ένα πρόσφατο άρθρο για την μπάλα.
Δεν θυμάμαι εαν έχει ήδη αναφερθεί, αλλά ο Λίντυ ήταν το άτομο που οργάνωσε το Γουότεργκέητ.
Η στάση του Ρορ όταν μπαίνει στο σπίτι του είναι ίδια ακριβώς όταν μπήκε στο σπίτι του Μπλέηκ.
Συγκλονιστική η σκηνή όπου ο Ρορ φαίνεται να έχει συμπόνοια για τα παιδιά. Και αυτό ίσως να δείχνει ότι πίσω από την απόλυτη προσέγγιση του σε όλα τα ζητήματα, μπορεί να είναι ψύχραιμος, το βλέπουμε και όταν συγκρατεί τον Νταν. Ο Ρορ είναι υπόδειγμα φίλου!
Σε συνέχεια όσων είπε ο @Αντέρωτας για τον Οζυμανδία, νομίζω ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται με την στολή του στο κόμικ εκτός των φλάσμπακ. Εαν όντως νιώθει πιο άνετα ως Οζυμαδίας παρά ως Άντριαν, τότε δεν διαφέρει τόσο από τον Ρορ. Επίσης όλο αυτό με την στολή, μου θυμίζει την ανάλυση του Μπιλ από το Κιλ Μπιλ για τον Σούπερμαν.
Όπου έλεγε ότι η πραγματική ταυτότητα του Σούπερμαν είναι ο Σούπερμαν ενώ ο αδύναμος Κλαρκ Κεντ είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει την ανθρωπότητα.
Και επειδή μιλάμε για ρούχα, λέει πολλά για την ψυχοσύνθεση του Ρορ ότι κρατάει τους λεκέδες από το αίμα, είναι σαν να είναι κομμάτι της στολής.
Οι Μάρτυρες όντως έχουν την Σκοπιά, αχνοφαίνεται ο τίτλος στα αγγλικά, Watchtower, μια ακόμη αναφορά στον έρωτα της ζωής μου, τον Μπομπ, τον Ντύλαν.
Ειναι αξιοθαυμαστο το πως χρησιμοποιουνται οι τιτλοι σε καθε τευχος. Στην αρχη ο τιτλος μοιαζει να δενει με την εισαγωγη του καθε τευχους. Παραλληλα ο τιτλος εχει σχεση με το γενικοτερο κλιμα του τευχους, αλλα και με διαφορους συμβολισμους. Ο τιτλος επισης δενει με το τελος του καθε τευχους, οπου και επιβεβαιωνεται με το αποφθεγμα απο οπου ειναι παρμενος.
Ο Μουρ οχι μονο εχει τεραστιες εγκυκλοπαιδκες γνωσεις, αλλα εχει και την ευχερεια να τις χρησιμοποιει (με τη μορφη υπαρκτων αποσπασματων) με τετοιο τροπο που να εξυπηρετουν το δικο του σεναριο, τη σκηνοθεσια και τους δικους του συμβολισμους, με εκπληκτικη δεξιοτεχνία!
Εδω για παραδειγμα το Two Riders Approaching αναφερεται στην αφιξη των 2 αεροπλανων στο NORAD, στην αποκαλυψη που ερχεται, ενω υπαρχουν και σε αλλες συμβολικες αναφορες σε 2 "καβαλαρηδες", οπως τους 2 Μαρτυρες στα ποδηλατα, ή τον πρωταγωνιστη του πειρατικου κομικ με τα 2 αλογα, ή οπως ειπαμε το II του κωδικου του Οζυ. Και τελος στην αφιξη των δυο ηρωων στο θερετρο του Οζυ.
Εντυπωση μου ειχε κανει και στο τευχος 6. Ξεκιναει με τις εντυπωσεις του ψυχιατρου απο το τρομακτικο βλεμα του Ρορ, με τον τιτλο The Abyss Gazes Also. Ολο το τευχος εχει να κανει με την επικοινωνια και "ανταλλαγη" του ψυχιατρου με τον Ρορ/Αβυσσο. Το τευχος τελειωνει με τον ψυχιατρο να κοιταζει μια καρτα ρορσακ και να νιωθει οτι κοιταζει το κενο, οπου και βλεπουμε ολοκληρο το αποφθεγμα του Νιτσε, επιβεβαιωνοντας το νοημα του τευχους, και οτι ο ψυχιατρος υιοθετησε την αληθεια του Ρορ.
Το τευχος 9 ξεκιναει με τον απαισιοδοξο και μηδενιστικο τιτλο The Darkness of Mere Being (το σκοταδι της Υπαρξης), και μετα απο το μηδενισμο του Μανχαταν και το κλαμα της Λορι, εχουμε τον Μανχαταν να αντιλαμβανεται την αξια της ανθρωπινης ζωης. Αυτο επιβεβαιωνεται με ολοκληρο το αποφθεγμα του Jung το οποιο τελικα ειναι αισιοδοξο: ο σκοπος του ανθρωπου ειναι να δωσει φως και νοημα στο σκοταδι της Υπαρξης!
Ο Μουρ οχι μονο εχει τεραστιες εγκυκλοπαιδκες γνωσεις, αλλα εχει και την ευχερεια να τις χρησιμοποιει (με τη μορφη υπαρκτων αποσπασματων) με τετοιο τροπο που να εξυπηρετουν το δικο του σεναριο, τη σκηνοθεσια και τους δικους του συμβολισμους, με εκπληκτικη δεξιοτεχνία!
Εδω για παραδειγμα το Two Riders Approaching αναφερεται στην αφιξη των 2 αεροπλανων στο NORAD, στην αποκαλυψη που ερχεται, ενω υπαρχουν και σε αλλες συμβολικες αναφορες σε 2 "καβαλαρηδες", οπως τους 2 Μαρτυρες στα ποδηλατα, ή τον πρωταγωνιστη του πειρατικου κομικ με τα 2 αλογα, ή οπως ειπαμε το II του κωδικου του Οζυ. Και τελος στην αφιξη των δυο ηρωων στο θερετρο του Οζυ.
Εντυπωση μου ειχε κανει και στο τευχος 6. Ξεκιναει με τις εντυπωσεις του ψυχιατρου απο το τρομακτικο βλεμα του Ρορ, με τον τιτλο The Abyss Gazes Also. Ολο το τευχος εχει να κανει με την επικοινωνια και "ανταλλαγη" του ψυχιατρου με τον Ρορ/Αβυσσο. Το τευχος τελειωνει με τον ψυχιατρο να κοιταζει μια καρτα ρορσακ και να νιωθει οτι κοιταζει το κενο, οπου και βλεπουμε ολοκληρο το αποφθεγμα του Νιτσε, επιβεβαιωνοντας το νοημα του τευχους, και οτι ο ψυχιατρος υιοθετησε την αληθεια του Ρορ.
Το τευχος 9 ξεκιναει με τον απαισιοδοξο και μηδενιστικο τιτλο The Darkness of Mere Being (το σκοταδι της Υπαρξης), και μετα απο το μηδενισμο του Μανχαταν και το κλαμα της Λορι, εχουμε τον Μανχαταν να αντιλαμβανεται την αξια της ανθρωπινης ζωης. Αυτο επιβεβαιωνεται με ολοκληρο το αποφθεγμα του Jung το οποιο τελικα ειναι αισιοδοξο: ο σκοπος του ανθρωπου ειναι να δωσει φως και νοημα στο σκοταδι της Υπαρξης!
Last edited:
Κεφάλαιο 11
Ξερω οτι ηδη τελειωσαμε τη συναναγνωση οποτε ειναι κριμα να περιμενουν οι αναλυσεις για να προχωρησουμε (απο αμελεια μου καθυστερησα).
Στην αρχη του 11ου κεφαλαιου μαθαινουμε πως ειναι να μονολογει ο εξυπνοτερος ανθρωπος του κοσμου, οταν δεν χρειαζεται να μιλαει σαν χαζος οταν συναναστρεφεται με κοινους θνητους. Επειδη δεν καταλαβαινω απολυτα τι λεει, θα κανω τον εξυπνο και θα πω ενα "ναι ναι, καλα τα λεει ο τυπος". Απο τα λιγα που πιανω, ειναι αυτο που ειχα αναφερει προηγουμενως με τα Big Data, οτι αν ερμηνευσεις καταλληλα ενα μεγαλο ογκο πληροφοριων, θα διαβασεις ενα στοιχειο της πραγματικοτητας που δε φαινεται αλλιως. Μονο που τα εκφραζει αρκετα πιο ποιητικα και μυστικιστικα και το συγκρινει με την αρχαία μαντική. Η τρύπα στα χιονια εχει το σχημα του λεκε αιματος στο smiley του Κωμικου. Βλεπουμε οτι ο Οζυ εχτισε ενα βιο-θόλο στην Ανταρκτικη με ενα οικοσυστημα προστατευμενο απο τα χιονια.
Βλεπουμε τον Ρορ να μασουλαει αλλο ενα κομματι ζαχαρης απο αυτα που εκλεψε απο το σπιτι του Νταν. Μαθαινουμε οτι ο Οζυ, σε αντιθεση ισως με αλλους ηρωες, δεν εχει σκοτωσει ποτε κανεναν.
Ο Οζυ παει σε ενα μηχανημα και παταει ενα κουμπι. Η ωρα ειναι 11:25 (στη Νεα Υορκη). Αυτο το σημειο ειναι οπου γινεται η μεγαλη καταστροφη. Ολοι οι χαρακτηρες που βλεπουμε στη συνεχεια ειναι ΗΔΗ νεκροί. Ο περιπτερας μονολογει, παραπονιεται για τη θορυβωδη μουσικη που ερχεται απο το Madison Square Garden (βλεπαμε απο πριν διαφημισεις αυτης της συναυλιας των Pale Horse) και σχολιαζει μια πανκ που τον πλησιαζει και νομιζει οτι ειναι πρεζονι. Εντωμεταξυ μια γυναικα πηγαινοερχεται εκει κοντα και ενα αυτοκινητο Gordian Knot παρκαρει. Η πανκ ειναι η Αλιν, η λεσβια συντροφος της Τζοι που ειχε αναφερει στο παρελθον και φαινεται οτι διαφωνουν σε αρκετα. Εντωμεταξυ η αφηγηση του κομικ και παλι δενει με τα τεκταινόμενα.
Στη σκηνη που συνανταει την Τζοι, βλεπουμε οντως οτι η ωρα ειναι 11:20 (δηλ. πιο νωρις απο το "τωρα"). Οι φιλες διαφωνουν σε καποια θεματα οπως τη μουσικη της Αλιν, οτι ειναι πολιτικοποιημενη και ευαισθητοποιημενη και δεν εγκρινει ορους που αφορουν τους γκεϊ οπως guppies (gay yuppies), ουτε οτι η Τζοι διαβαζει το πορνοπεριοδικο Hustler. Εκεινη ειχε πει στη Τζοι να βαλει το ποστερ του Pink Triangle (ολα αυτα αναφερονται στο τευχος 3). Εντωμεταξυ φτανει ο κλειδαρας του οποιου ειχε κανει τη ζωη δυσκολη ο Νταν. Η γυναικα παραδιπλα βλεπουμε οτι ειναι η γυναικα του ψυχιατρου και παει να μιλησει στον περιπτερα.
(η αφισα του περιπτερου με τους φοινικες κανει transition στο τροπικο οικοσυστημα του Οζυ)
Στη συνεχεια ο Οζυ αφηγειται το origin story του στους υπηρετες. Προκειται για ενα Νιτσεϊκό Υπεράνθρωπο που τα παράτησε όλα, αυτο-μυήθηκε στο δρόμο που επέλεξε και αυτο-δημιουργήθηκε απο το μηδεν. Σε ολα τα φλαςμπακ φαινεται απλα η σιλουετα του. Οταν τελειωνει την αφηγηση του, οι υπηρετες ειναι νεκροι, και ανοιγει το βιοθολο, σκοτωνοντας ολο το οικοσυστημα που δημιουργησε. Αυτο το κανει ειτε για να καλυψει τα ιχνη, ειτε σαν αυτοκαταστροφικη κινηση ή αυτο-τιμωρια, οτι δηλ. αφου εκανε ολα τα κακα που εκανε, το επισφραγιζει με αυτην την κινηση.
(το προσωπο του υπηρετη που θαβεται στα χιονια κανει transition σε αυτον που βυθιζεται στο κομικ)
Στο επομενο meanwhile στη ΝΥ, παμε λιγα δευτερολεπτα πιο πριν και βλεπουμε τη γυναικα να πλησιαζει τον περιπτερα, ενω οι δυο φιλες ακομα μιλανε, απο αλλη οπτικη γωνια.
(τα χερια του τυπου που κολυμπαει κανουν transition στα χερια του Ρορ)
Οι ηρωες φτανουν στο κατεστραμενο οικοσυστημα. Η εικονα της πεταλουδας που αργοπεθαινει επαναλαμβανεται και στη συνεχεια. Εχει ενδιαφερον η ατακα του Νταν οτι "οι κοινοι ανθρωποι πρεπει να νιωθουν απεναντι μας οπως νιωθουμε εμεις απεναντι στον Αντριαν". Μπαινουν απο την πορτα που ειχε περασει πριν λιγο ο Οζυ, περνανε απο το μυστηριωδες μηχανημα και τον συναντουν, οπου υπαρχει μια ωραια χορογραφημενη μαχη. Καπου διαβασα οτι στο καρε οπου πεταει το δισκο στη μουρη του Νταν ειναι η μονη φορα σε ολο το εργο οπου υπαρχουν γραμμες κινησης: σε ολο το υπολοιπο εργο ολες οι κινησεις δρασης ειναι σαν στιγμιοτυπα απο ταινια.
Διηγειται λοιπον την καριερα του ο Οζυ (και παλι στα φλαςμπακ τον βλεπουμε παντα απο πισω) και πως σταδιακα καταλαβε οτι το εγκλημα ηταν μονο το συμπτωμα ενος γενικοτερου κακου. Σε ενα σημειο αναφερει ως παραξενο, οτι ο Νιξον και ο Κωμικος ηταν στο Νταλας οταν σκοτωθηκε ο Κενεντυ, υποννοώντας οτι ισως εστησαν τη δολοφονια του. (Εχει ενδιαφερον οτι παρακολουθει τα νεα απο 3 οθονες. Απο τοτε ξεκινησε την τεχνικη του να χωνευει πληροφοριες και να χτιζει το βιντεο γουολ που εχει τωρα) Ηταν ομως ο Κωμικος που στη σκηνη που εκανε στη γνωστη συναντηση του ανοιξε τα ματια. Τοτε ο Οζυ καταλαβε οτι ο πολεμος ηταν εναντιον στη φαρα του Κωμικου, και δεν πρεπει να τους κανει τη χαρη.
Εχει ενδιαφερον οτι οπως τραβαει τη μασκα του Ρορ, το μαγικο υγρο που κανει τα σχηματα, διαλυεται σε ασχηματιστα κυκλακια. Το ιδιο συμβαινει οταν τον χτυπουν οι αστυνομικοι στο τευχος 6.
Εχουμε τη συναντηση του ψυχιατρου με τη γυναικα του. Οντως η υποθεση του Ρορ τον εκανε να χωρισει και να παραιτηθει, αλλα τελικα δεν εγινε μηδενιστης, αφου συνεχιζει να προσπαθει να βοηθησει ανθρωπους που αποτελουν hopeless cases.
Ο Οζυ περναει στην αφηγηση του Ψυχρου Πολεμου, τις δυναμεις, τις τασεις, την οικονομια, και τις προβλεψεις του για αυτον. Επιβεβαιωνει η υπαρξη του Μανχαταν δεν βελτιωσαν τα πραγματα, αλλα εφερε ασταθεια. Καταληγει σε μια καταπληκτικη κατα τη γνωμη μου περιγραφη της ανησυχιας του για το μελλον του ανθρωπου, που ειναι πολυ πιο ευγενης, και διαμετρικα αντιθετη απο τη μηδενιστικη οπτικη του Μανχαταν. Ενω ο δευτερος ελεγε "σε τι αποσκοπησε τοσος κοπος, πονος και συγκρουσεις; Ας τελειωσουν ολα" ο Οζυ λεει οτι "θα χαθει ενα αχανες μελλον που μας περιμενει. Ακομα και το παρελθον μας, η πορεια μας, καθε γενηση, καθε θυσια, θα ακυρωθει. Ολος ο πλουτος, το χρωμα, η ομορφια, θα χαθει σαν να μην υπηρξε ποτε. Εκτος απο το ονομα του Νιξον που βρισκεται στο φεγγαρι"
Τοτε διηγειται το σχεδιο του που ξεπερνα καθε φαντασια, πως δενουν ολα με το νησι, το Ινστιτουτο, το Dimensional Developments, τη τεχνολογια τηλεμεταφορας του Μανχαταν, τη δολοφονια του Κωμικου και του Μολωχ. Οπως ειναι φυσικο, ο Νταν τον θεωρει τρελο, αλλα ο Οζυ εξηγει τη λογικη πισω απο αυτο. Κανει μια αναφορα στο κλισε οτι οι κακοι εξηγουν το σχεδιο τους στον ηρωα για να τους σταματήσε, αλλα ολα αυτα εγιναν ηδη. Τοτε καταλαβαινουμε οτι τα meanwhile στη Νεα Υορκη ειναι παραπλανητικα, αφου δεν γινονται τωρα, αλλα εγιναν ηδη πριν.
Στις σελιδες 24-27, το κατω καρε δειχνει διαφορετικες γωνιες της γνωστης διασταυρωσης, με τους χαρακτηρες να βλεπουν τον ξυλοδαρμο της Αλιν απο την Τζοι και να τρεχουν να βοηθησουν. Στην τελευταια σελιδα τα παραθυρα του Ινστιτουτου σπανε. Οταν "εξαϋλώνεται" ο περιπτερας με τον μαυρουλη, η σιλουετα τους παιρνει το σχημα του λεκε αιματος.
Ξερω οτι ηδη τελειωσαμε τη συναναγνωση οποτε ειναι κριμα να περιμενουν οι αναλυσεις για να προχωρησουμε (απο αμελεια μου καθυστερησα).
Στην αρχη του 11ου κεφαλαιου μαθαινουμε πως ειναι να μονολογει ο εξυπνοτερος ανθρωπος του κοσμου, οταν δεν χρειαζεται να μιλαει σαν χαζος οταν συναναστρεφεται με κοινους θνητους. Επειδη δεν καταλαβαινω απολυτα τι λεει, θα κανω τον εξυπνο και θα πω ενα "ναι ναι, καλα τα λεει ο τυπος". Απο τα λιγα που πιανω, ειναι αυτο που ειχα αναφερει προηγουμενως με τα Big Data, οτι αν ερμηνευσεις καταλληλα ενα μεγαλο ογκο πληροφοριων, θα διαβασεις ενα στοιχειο της πραγματικοτητας που δε φαινεται αλλιως. Μονο που τα εκφραζει αρκετα πιο ποιητικα και μυστικιστικα και το συγκρινει με την αρχαία μαντική. Η τρύπα στα χιονια εχει το σχημα του λεκε αιματος στο smiley του Κωμικου. Βλεπουμε οτι ο Οζυ εχτισε ενα βιο-θόλο στην Ανταρκτικη με ενα οικοσυστημα προστατευμενο απο τα χιονια.
Βλεπουμε τον Ρορ να μασουλαει αλλο ενα κομματι ζαχαρης απο αυτα που εκλεψε απο το σπιτι του Νταν. Μαθαινουμε οτι ο Οζυ, σε αντιθεση ισως με αλλους ηρωες, δεν εχει σκοτωσει ποτε κανεναν.
Ο Οζυ παει σε ενα μηχανημα και παταει ενα κουμπι. Η ωρα ειναι 11:25 (στη Νεα Υορκη). Αυτο το σημειο ειναι οπου γινεται η μεγαλη καταστροφη. Ολοι οι χαρακτηρες που βλεπουμε στη συνεχεια ειναι ΗΔΗ νεκροί. Ο περιπτερας μονολογει, παραπονιεται για τη θορυβωδη μουσικη που ερχεται απο το Madison Square Garden (βλεπαμε απο πριν διαφημισεις αυτης της συναυλιας των Pale Horse) και σχολιαζει μια πανκ που τον πλησιαζει και νομιζει οτι ειναι πρεζονι. Εντωμεταξυ μια γυναικα πηγαινοερχεται εκει κοντα και ενα αυτοκινητο Gordian Knot παρκαρει. Η πανκ ειναι η Αλιν, η λεσβια συντροφος της Τζοι που ειχε αναφερει στο παρελθον και φαινεται οτι διαφωνουν σε αρκετα. Εντωμεταξυ η αφηγηση του κομικ και παλι δενει με τα τεκταινόμενα.
Στη σκηνη που συνανταει την Τζοι, βλεπουμε οντως οτι η ωρα ειναι 11:20 (δηλ. πιο νωρις απο το "τωρα"). Οι φιλες διαφωνουν σε καποια θεματα οπως τη μουσικη της Αλιν, οτι ειναι πολιτικοποιημενη και ευαισθητοποιημενη και δεν εγκρινει ορους που αφορουν τους γκεϊ οπως guppies (gay yuppies), ουτε οτι η Τζοι διαβαζει το πορνοπεριοδικο Hustler. Εκεινη ειχε πει στη Τζοι να βαλει το ποστερ του Pink Triangle (ολα αυτα αναφερονται στο τευχος 3). Εντωμεταξυ φτανει ο κλειδαρας του οποιου ειχε κανει τη ζωη δυσκολη ο Νταν. Η γυναικα παραδιπλα βλεπουμε οτι ειναι η γυναικα του ψυχιατρου και παει να μιλησει στον περιπτερα.
(η αφισα του περιπτερου με τους φοινικες κανει transition στο τροπικο οικοσυστημα του Οζυ)
Στη συνεχεια ο Οζυ αφηγειται το origin story του στους υπηρετες. Προκειται για ενα Νιτσεϊκό Υπεράνθρωπο που τα παράτησε όλα, αυτο-μυήθηκε στο δρόμο που επέλεξε και αυτο-δημιουργήθηκε απο το μηδεν. Σε ολα τα φλαςμπακ φαινεται απλα η σιλουετα του. Οταν τελειωνει την αφηγηση του, οι υπηρετες ειναι νεκροι, και ανοιγει το βιοθολο, σκοτωνοντας ολο το οικοσυστημα που δημιουργησε. Αυτο το κανει ειτε για να καλυψει τα ιχνη, ειτε σαν αυτοκαταστροφικη κινηση ή αυτο-τιμωρια, οτι δηλ. αφου εκανε ολα τα κακα που εκανε, το επισφραγιζει με αυτην την κινηση.
(το προσωπο του υπηρετη που θαβεται στα χιονια κανει transition σε αυτον που βυθιζεται στο κομικ)
Στο επομενο meanwhile στη ΝΥ, παμε λιγα δευτερολεπτα πιο πριν και βλεπουμε τη γυναικα να πλησιαζει τον περιπτερα, ενω οι δυο φιλες ακομα μιλανε, απο αλλη οπτικη γωνια.
(τα χερια του τυπου που κολυμπαει κανουν transition στα χερια του Ρορ)
Οι ηρωες φτανουν στο κατεστραμενο οικοσυστημα. Η εικονα της πεταλουδας που αργοπεθαινει επαναλαμβανεται και στη συνεχεια. Εχει ενδιαφερον η ατακα του Νταν οτι "οι κοινοι ανθρωποι πρεπει να νιωθουν απεναντι μας οπως νιωθουμε εμεις απεναντι στον Αντριαν". Μπαινουν απο την πορτα που ειχε περασει πριν λιγο ο Οζυ, περνανε απο το μυστηριωδες μηχανημα και τον συναντουν, οπου υπαρχει μια ωραια χορογραφημενη μαχη. Καπου διαβασα οτι στο καρε οπου πεταει το δισκο στη μουρη του Νταν ειναι η μονη φορα σε ολο το εργο οπου υπαρχουν γραμμες κινησης: σε ολο το υπολοιπο εργο ολες οι κινησεις δρασης ειναι σαν στιγμιοτυπα απο ταινια.
Διηγειται λοιπον την καριερα του ο Οζυ (και παλι στα φλαςμπακ τον βλεπουμε παντα απο πισω) και πως σταδιακα καταλαβε οτι το εγκλημα ηταν μονο το συμπτωμα ενος γενικοτερου κακου. Σε ενα σημειο αναφερει ως παραξενο, οτι ο Νιξον και ο Κωμικος ηταν στο Νταλας οταν σκοτωθηκε ο Κενεντυ, υποννοώντας οτι ισως εστησαν τη δολοφονια του. (Εχει ενδιαφερον οτι παρακολουθει τα νεα απο 3 οθονες. Απο τοτε ξεκινησε την τεχνικη του να χωνευει πληροφοριες και να χτιζει το βιντεο γουολ που εχει τωρα) Ηταν ομως ο Κωμικος που στη σκηνη που εκανε στη γνωστη συναντηση του ανοιξε τα ματια. Τοτε ο Οζυ καταλαβε οτι ο πολεμος ηταν εναντιον στη φαρα του Κωμικου, και δεν πρεπει να τους κανει τη χαρη.
Εχει ενδιαφερον οτι οπως τραβαει τη μασκα του Ρορ, το μαγικο υγρο που κανει τα σχηματα, διαλυεται σε ασχηματιστα κυκλακια. Το ιδιο συμβαινει οταν τον χτυπουν οι αστυνομικοι στο τευχος 6.
Εχουμε τη συναντηση του ψυχιατρου με τη γυναικα του. Οντως η υποθεση του Ρορ τον εκανε να χωρισει και να παραιτηθει, αλλα τελικα δεν εγινε μηδενιστης, αφου συνεχιζει να προσπαθει να βοηθησει ανθρωπους που αποτελουν hopeless cases.
Ο Οζυ περναει στην αφηγηση του Ψυχρου Πολεμου, τις δυναμεις, τις τασεις, την οικονομια, και τις προβλεψεις του για αυτον. Επιβεβαιωνει η υπαρξη του Μανχαταν δεν βελτιωσαν τα πραγματα, αλλα εφερε ασταθεια. Καταληγει σε μια καταπληκτικη κατα τη γνωμη μου περιγραφη της ανησυχιας του για το μελλον του ανθρωπου, που ειναι πολυ πιο ευγενης, και διαμετρικα αντιθετη απο τη μηδενιστικη οπτικη του Μανχαταν. Ενω ο δευτερος ελεγε "σε τι αποσκοπησε τοσος κοπος, πονος και συγκρουσεις; Ας τελειωσουν ολα" ο Οζυ λεει οτι "θα χαθει ενα αχανες μελλον που μας περιμενει. Ακομα και το παρελθον μας, η πορεια μας, καθε γενηση, καθε θυσια, θα ακυρωθει. Ολος ο πλουτος, το χρωμα, η ομορφια, θα χαθει σαν να μην υπηρξε ποτε. Εκτος απο το ονομα του Νιξον που βρισκεται στο φεγγαρι"
Τοτε διηγειται το σχεδιο του που ξεπερνα καθε φαντασια, πως δενουν ολα με το νησι, το Ινστιτουτο, το Dimensional Developments, τη τεχνολογια τηλεμεταφορας του Μανχαταν, τη δολοφονια του Κωμικου και του Μολωχ. Οπως ειναι φυσικο, ο Νταν τον θεωρει τρελο, αλλα ο Οζυ εξηγει τη λογικη πισω απο αυτο. Κανει μια αναφορα στο κλισε οτι οι κακοι εξηγουν το σχεδιο τους στον ηρωα για να τους σταματήσε, αλλα ολα αυτα εγιναν ηδη. Τοτε καταλαβαινουμε οτι τα meanwhile στη Νεα Υορκη ειναι παραπλανητικα, αφου δεν γινονται τωρα, αλλα εγιναν ηδη πριν.
Στις σελιδες 24-27, το κατω καρε δειχνει διαφορετικες γωνιες της γνωστης διασταυρωσης, με τους χαρακτηρες να βλεπουν τον ξυλοδαρμο της Αλιν απο την Τζοι και να τρεχουν να βοηθησουν. Στην τελευταια σελιδα τα παραθυρα του Ινστιτουτου σπανε. Οταν "εξαϋλώνεται" ο περιπτερας με τον μαυρουλη, η σιλουετα τους παιρνει το σχημα του λεκε αιματος.
Last edited: