Τί λέει ένας άθεος στο "Χριστός Ανέστη";

[Έλλη Μ]

Τα χεις τα δικια σου. Όμως, εχω πάψει να ασχολούμαι με το να εξηγώ για ποιο λόγο είναι περιττές οι ευχές προς εμένα ή γιατι δεν αντευχομαι κι εγώ, όπως και κάθε όποτε κάποιος θυμάται καθυστερημένα την παντελώς άγνωστη ονομαστική γιορτή μου και αρχίζουν οι απολογίες.

Το θέμα θεωρείται πλήξαν και πρήξαν, κατά το γνωστό σύνθημα, δηλαδη βαριεμαι να.

Και στα δικά σας;

...οι νεόνυμφοι.

 

[Καστάλια]

Πιο πολύ το οραματιζόμουν σαν "στα δικά σας οι ζωντανοί που θα νεκραναστηθείτε", πολύ περισσότερο σασπένς και μπόλικο περιθώριο να φτιάξεις πλοκή στο μυαλό σου - το τηλεοπτικό πρόγραμμα στη μετά θάνατον ζωή θα σκίζει.

Οι νεόνυμφοι πολλοί λένε ότι πάνε ανάποδα, χαντακώνονται αντί να ανασταίνονται, οπότε μάλλον και εκεί θα βόλευε η ευχή - ει μη τι άλλο, είναι καλό κάρμα! (όπως θα έλεγε κάθε καλός άθρησκος)

 

[Κόρτο Μαλτέζε]

Εγώ πάντως στο Χριστός Ανέστη ανάλογα με τον βαθμό οικειότητας που έχω με τον άλλο απαντώ:
1. "Χρόνια πολλά". Απλό, φιλικό, ειλικρινές (δεν θες να πεθάνει ο άλλος, όχι αμέσως τουλάχιστον) και μπορεί να λειτουργήσει και σαν διαπίστωση (όταν ο άλλος είναι 80 ετών και 150 μηνών). Υπάρχουν βέβαια και οι μουτζαχεντίνιδες όπως μια γειτόνισσα της πεθεράς μου που όταν της ευχήθηκα χρόνια πολλά μου απάντησε ότι το Πάσχα δεν λέμε χρόνια πολλά. Τότε κι εγώ της είπα ότι βασικά εγώ μια ευχή έδωσα, αν όμως έχει άλλα σχέδια σε καμία περίπτωση δεν θέλω να την καταπιέσω. Δεν ξέρω γιατί έκανε κανένα εξάμηνο να μου ξαναμιλήσει.

2. "Κάτι πήρε το αυτί μου αλλά διατηρώ τις επιφυλάξεις μου" ή "Με τόσους πυροβολισμούς κανείς δεν τον πέτυχε; Ποιον να εμπιστευτείς πια;"

3. "Ναι καλά! Ο Πέτρος έκρυψε το πτώμα".

Η κορυφαία "ευχή" για το Πάσχα θεωρώ ότι είναι Χριστός Ανέστη σε όλους! Δηλαδή τι να πεις εκεί! Είσαι σίγουρος ότι αυτός πιυ το λέει ξέρει και τι γιορτάζει και τι εύχεται

 

[Έλλη Μ]

@Κασταλια, ειχα κατα νου το τροπάριο (;) "Ιδού ο νυμφίος ερχεται". Δεν κολλαει πουθενα;

2. "Κάτι πήρε το αυτί μου αλλά διατηρώ τις επιφυλάξεις μου" ή "Με τόσους πυροβολισμούς κανείς δεν τον πέτυχε; Ποιον να εμπιστευτείς πια;"

Spoiler

"Μπραβο του, ομως. Και φετος συνεπής."

 

[Αντέρωτας]

Η κορυφαία "ευχή" για το Πάσχα θεωρώ ότι είναι Χριστός Ανέστη σε όλους! Δηλαδή τι να πεις εκεί! Είσαι σίγουρος ότι αυτός πιυ το λέει ξέρει και τι γιορτάζει και τι εύχεται

Αυτο!!!

Εκει μπορεις να απαντησεις και "επίσης"

 

[Έλλη Μ]

Ή, "δικό σας".

 

[Γιούκ]

Οι άθεοι/αγνωστικιστές είναι λίγο αδιάφοροι και λίγο κότες.

Νομίζω ότι αυτό είναι άδικο. Ναι μεν κάποιοι μπορεί να το κρύβουν επειδή ζουν σε λάθος χώρες ή κοινωνίες, αλλά πιστεύω ότι πολλοί άθεοι ή αγνωστικιστές απλά δεν αισθάνονται την ανάγκη να διατυμπανήσουν τα πιστεύω τους. Νομίζω ότι οι περισσότεροι άθεοι δε θέλουν ούτε να οργανωθούν, ούτε να γίνουν ανεξάρτητοι μαχόμενοι υπερ των ιδεών τους. Ειδικά γι' αυτούς που έχουν μεγαλώσει με κάποιου είδους κατήχηση, είναι σαν να ξαναγυρίζουν στην οργανωμένη εκκλησία και στον δογματισμό. Υπάρχουν άλλοι, πιο subtle, τρόποι να περάσεις τα μηνύματά σου και βέβαια αν νομίζεις ότι θίγεσαι μπορείς να λάβεις τα κατάλληλα μέτρα, από το να πολέμας κάθε μέρα για τη διάδωση της αθεΐας και του αγνωστικισμού. Αλήθεια, θυμίζει κάτι;

Για εμένα π.χ. το "Χριστός Ανέστη", μου είναι πολύ ενοχλητικό όταν μου το απευθύνουν και αυτό που μου βγαίνει πραγματικά είναι να πω την αλήθεια πως "Λυπάμαι, αλλά είμαι βέβαιος πως δεν αναστήθηκε". Από την άλλη, εδώ στην μικρή κοινωνία όπου ζω και μην θέλοντας "να προκαλέσω", θα καταπιώ να πω αυτό που πιστεύω (ενώ ο άλλος λέει μια χαρά αυτό που πιστεύει) και θα πω απλά "χρόνια πολλά".

Καταλαβαίνω τι λες και ίσως σε μια ιδανική κοινωνία να ήταν το σωστό, αλλά για την ώρα νομίζω ότι ίσως θα έπρεπε να είσαι λίγο πιο διαλλακτικός. Προσωπικά εκτιμώ το γεγονός ότι κάποιος μου εύχεται κάτι με αγάπη και κρατάω αυτό. Απαντάω κάτι διπλωματικό του στυλ χρόνια πολλά και πάμε όλοι παρακάτω.
Δεν έχω ούτε το χρόνο, ούτε την όρεξη, ούτε και νομίζω ότι υπάρχει ιδιαίτερος λόγος να πω στο κάθε ένα από τα 50 άτομα που μου είπαν "καλή ανάσταση" ότι δεν πιστεύω στην ανάσταση. Φαντάζεσαι να λες στην ταμία του σούπερ μάρκετ ή στον περιπτερά ή στο delivery boy ότι δεν πιστεύεις στην ανάσταση και στο ένα και στο άλλο και ότι θα έπρεπε να προσέχει τι λέει γιατί δεν είναι όλοι χριστιανοί και ότι αν αυτός είναι χριστιανός δε σημαίνει ότι όλοι πρέπει να γιορτάζουν τις γιορτές του και ότι εσύ είσαι άθεος και δεν του ευχήθηκες "καλή επιστήμη" ή ότιδήποτε, και να, τώρα με τις βλακείες σου τα σουβλάκια κρύωσαν και θα πάω στο άλλο περίπτερο να πάρω κι άλλα τσιγάρα γιατί με τσάντισες και στην τελική γιατί δεν έχετε προσφορά το κολώχαρτο που έχει το άλλο σουπερ μάρκετ;;; Δεν γίνεται έτσι...

 

[Έλλη Μ]

και να, τώρα με τις βλακείες σου τα σουβλάκια κρύωσαν

Αν ειχες παραγγειλει σπανακόπιτα, δε θα αντιμετωπιζες τετοιο προβλημα. Ειναι καλυτερη, οταν εχει κρυωσει. Μπορεις να μασησεις αφοβα, βρε αδερφε!

 

[Χρυσόστομος]

Γιουκ και βεβαια δεν θα κατσεις να εξηγεις σε όσους σου ευχονται καλη ανασταση οτι δεν πιστευεις στην ανασταση κ.λ. Ομως δεν ειναι αυτο το θεμα. Το θεμα ειναι γιατι οι χριστιανοι να απευθυνουν σε όλους ανεξαιρετως ακομα και σε αυτους που δεν γνωριζουν τον θρησκευτικο τους χαιρετισμό. Να ειναι στην εκκλησια οκ να το καταλαβω. Ομως αυτοι το κανουν παντου και σε αγνωστους ακομα που δεν γνωριζουν αν πιστευει ο άλλος. Και οι πιο σκληροπυρηνικοι μαλιστα λενε χριστος ανεστη για σαραντα μερες. Αν ειναι ετσι και ο μουσουλμανος οταν εχουν ραμαζανι να λεει σε όλους "καλο ραμαζανι" και ο βουδιστης τα δικά του κ.ο.κ. Προσωπικα παντως απανταω με ενα απλο και ουδετερο χρονια πολλά και καθαρισα. Αν παλι εχω ορεξη λεω "νομίζεις". Αλλα μου αρεσε και η τριτη απαντηση του Κορτο όποτε μαλλον θα την υιοθετήσω.

 

[Φαροφύλακας]

Καταλαβαίνω τι λες και ίσως σε μια ιδανική κοινωνία να ήταν το σωστό, αλλά για την ώρα νομίζω ότι ίσως θα έπρεπε να είσαι λίγο πιο διαλλακτικός. Προσωπικά εκτιμώ το γεγονός ότι κάποιος μου εύχεται κάτι με αγάπη και κρατάω αυτό.

Καταρχήν, δεν θυμάμαι να κάνω τίποτα άλλο στην ζωή, πάνω στο συγκεκριμένο θέμα από το "να είμαι διαλλακτικός", πράγμα που τουλάχιστον προσωπικά είχε σαν αποτέλεσμα να με κάνει να νιώθω καταπίεση.

Από εκεί και πέρα, η ευχή δεν γίνεται με αγάπη. Ο άλλος μπορεί μέχρι και να σε μισεί (για τον όποιο λόγο) ))

Όπως και να 'χει. Το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να απαιτώ να σέβονται τις πεποιθήσεις μου και να μην προεξοφλούν πως ανήκουμε σε κάποια κοινή θρησκεία, κάποια κοινή πολιτική παράταξη κτλ.

Πάντως, χρήσιμη η όλη κουβέντα. Καταλήγω πως από εδώ και πέρα στο Χριστός Ανέστη, που μου εύχεται ο άλλος μέσα από την προσωπική του θρησκευτική πεποίθηση θα απαντώ απλά "Είμαι σίγουρος πως δεν αναστήθηκε", το οποίο είναι αυτό που εγώ με την σειρά μου πιστεύω ειλικρινά. Και από εκεί και πέρα δεν νομίζω πως θα καθίσω να πιαστώ στην όποια συζητηση όπου "θα κρυώσουν τα σουβλάκια". Άλλωστε οι απόψεις των περισσοτέρων ανθρώπων με αφήνουν παντελώς αδιάφορο και είμαι αδιάφορος και στο να πιαστώ σε κουβέντα με τον καθένα.

Τις προάλλες με είδε κάποιος γνωστός να πηγαίνω σκουπίδια στην ανακύκλωση και κοντοστάθηκε απαιτώντας να κοντοσταθώ κι εγώ για να μου πει πάνω κάτω "αυτό μας μάρανε, αφού (οι ακαθόριστες σκοτεινές υπερδυνάμεις) έτσι μας κάνανε ενώ καταστρέφουν τον πλανήτη κτλ κτλ". Βρε δεν πας να κάνεις κωλοτούμπες που θες να σου αφιερώσω δευτερόλεπτα της ζωής μου; (ή λεπτά! )

 

[Καστάλια]

 

[Ίζι]

@Κόρτο, ο άντρας μου μια φορά είπε ευχήθηκε "χρόνια πολλά" σε νεόνυμφους στο γάμο τους και τον κοιτούσαν περίεργα. Αλλά γιατί όχι;

@Έλλη, την ίδια ονομαστική γιορτή έχουμε λογικά )

@Φάρε, δεν είμαστε απαραίτητα "κότες" οι άθεοι. Εγώ πχ δεν κρύβω τα πιστεύω μου, απ' την άλλη δεν είμαι αντίθετη στις θρησκευτικές γιορτές, κι αυτό γιατί μου αρέσουν. Τα Χριστούγεννα ειδικά μ' αρέσουν πάρα πολύ! Και, ας πούμε, προτιμώ να βαφτίσω το παιδάκι μιας φίλης μου λέγοντας για τους τύπους το "πιστεύω" παρά να αρνηθώ την πρότασή της και τη δυνατότητα να χτίσω μ' αυτό το παιδάκι μια πιο στενή σχέση στο μέλλον... μια σχέση που στηρίζεται και σε μια παράδοση κι ένα τυπικό (το αυγό, η λαμπάδα με το παιχνιδάκι πάνω κ.ο.κ). Μου αρέσει που μαζευόμαστε οι οικογένειες το πάσχα και κάνουμε όλες αυτές τις βλακειούλες με το τσούγκρισμα αυγών, τη μαγειρίτσα και τα αναμμένα κεριά. Ίσως όλα αυτά με κατατάσσουν στους αδιάφορους άθεους, όμως δεν το βλέπω έτσι. Δεν πιστεύω σε τίποτε μεταφυσικό, όμως μ' αυτές τις γιορτές μεγάλωσα και τις απολαμβάνω. Επίσης με έχει εκνευρίσει άθεος που του ευχήθηκα "χρόνια πολλά" στην ονομαστική του εορτή και μου απάντησε ότι δεν πιστεύει σ' αυτά.

 

[Τσίου]

Τις προάλλες με είδε κάποιος γνωστός να πηγαίνω σκουπίδια στην ανακύκλωση και κοντοστάθηκε απαιτώντας να κοντοσταθώ κι εγώ για να μου πει πάνω κάτω "αυτό μας μάρανε, αφού (οι ακαθόριστες σκοτεινές υπερδυνάμεις) έτσι μας κάνανε ενώ καταστρέφουν τον πλανήτη κτλ κτλ".

Είσαι δεν είσαι θρήσκος, εδώ πάει φατσάκι που κάνει τον σταυρό του. Δηλαδή έλεος πια με τον κάθε πικραμένο.

Η κακομοίρα η Στιλλ στην γιορτή μου μέχρι να μου πει χρόνια πολλά μου έβγαλε την ψυχή "Ξέρω ότι δεν πιστεύεις, κι εγώ το ίδιο, μπλα μπλα μπλα". Εντάξει. Οι ευχές είναι καλοδεχούμενες, και χάπι χάνουκα να μου πουν, νο προμπλέμο. Αλλά θα συμφωνήσω με τον Φαροφύλακα γιατί αυτό το μηχανικό "Χριστός Ανέστη" είναι εκνευριστικό. Τι άλλο ήθελα να πω; α, ναι Βάγγυ: , Έλλη: (Ασβέστη!), Ίζι: Δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς Χριστ. φωτάκια

 

[Έλλη Μ]

@Έλλη, την ίδια ονομαστική γιορτή έχουμε λογικά )

Αν κοντοζυγώνει κι η δικη σου, να θυμηθουμε να μη μας ευχηθουμε.

προτιμώ να βαφτίσω το παιδάκι μιας φίλης μου λέγοντας για τους τύπους το "πιστεύω" παρά να αρνηθώ την πρότασή της και τη δυνατότητα να χτίσω μ' αυτό το παιδάκι μια πιο στενή σχέση στο μέλλον..

Ειναι κατι που το εχω σκεφτει κι εγώ πολλες φορες. Εχω πολυ εντονα χαραγμένα στη μνημη μου διαφορα πράγματα απο την παιδικη μου ηλικία. Ενα απο αυτα ηταν οταν π.χ. κατάλαβα οτι ο πατέρας μου μου ειχε πει ψεματα για τον Αγιο Βασιλη. Οσο παιδικο κι αν μοιαζει ακομη και τωρα, δε θα ξεχασω ποτέ πώς ενιωσα, οταν καταλαβα την εξαπατηση, σε βαθμο τετοιο που ειχα πολυ θυμο εντος (ισως και εκτος) και -ναι- τον ξαναεμπιστευτηκα με πολύ κοπο. Γι' αυτο, εχω αποφασισει πώς θα χειριστω το αγιοβασιλιατικο θεμα.Αντιστοιχα, θυμαμαι και την αδυναμια που ειχα στον νονο μου και πόσο πολυ τον αγαπουσα, ανυπομονουσα να τον δω (χωρις να τον εχω συνδεσει κατ' αναγκη με τα δωρα που μου εφερνε ή με όποιον θρησκευτικο -ελλειψει καλυτερης λεξης -δεσμο μας εδενε). Για μενα, αυτη η σχεση εχει ιδιαιτερο βαρος για καποιο λογο και θα κανω εκπτωσεις, οταν αποφασισω να το κανω.
Οξυμωρο

 

[Γιούκ]

Κι εγώ περίπου σαν την Ίζι είμαι. Μου αρέσουν οι γιορτές και διασκεδάζω, παίρνω μέρος σε κάποια έθιμα, αλλά δε θα γινόμουν νονός, ούτε θα πάρω μέρος σε κάποια μυστήρια. Παρόλα αυτά, πάω εκκλησία σε γάμους, βαφτήσια, κλπ. (Μια φορά σε ένα γάμο έλεγε ο παπάς κάτι όπως ο θεός έφτιαξε το σύμπαν, κλπ. και κάνω ασυναίσθητα ένα έντονο roll eyes και με βλέπει ένας παππούς από τους καλεσμένους και φρίκαρε. Προσπαθούσε να καταλάβει τι δεν πάει καλά μαζί μου. )

Φάρε, κι εγώ είμαι ψιλοαντικοινωνικός, αλλά εσύ το πήγες σε άλλο επίπεδο! (ΟΚ, βέβαια κι εγώ γουστάρω καμιά ψαγμένη συνομωσία και αυτές οι κουκουρούκου μου τη δίνουν, οπότε έχεις κάποια ελαφρυντικα. )

 

[Φαροφύλακας]

Επίσης με έχει εκνευρίσει άθεος που του ευχήθηκα "χρόνια πολλά" στην ονομαστική του εορτή και μου απάντησε ότι δεν πιστεύει σ' αυτά.

Ίζι, ειλικρινά, με εκνευρίζει που σε εκνευρίζει αυτό το πράγμα. Δεν ξέρω αν είχε άκυρο στιλάκι, αλλά κατά τ' άλλα είναι ένα θέμα που αφορά αυτόν. Κι εσύ μπορεί να το βλέπεις στο χαλαρό και ζήτω η παράδοση, αλλά αυτός μπορεί να έχει άλλη άποψη για θέματα που αφορούν τον ίδιο.

Όσο για την νηπιοβάφτιση, νομίζω πως κάποια στιγμή, τουλάχιστον οι άθεοι, θα πρέπει να αρχίσουν να προτιμούν απλά την ονοματοδοσία. Άλλωστε, αυτός είναι ο βασικός μοχλός των θρησκειών να κρατάνε το πελατολόγιο. Έχω φίλο άθεο που δεν βαφτίσαν τα παιδιά τους, αλλά φροντίσαν να έχουν νονό/νονά. Μια χαρά στενή επαφή μπορεί να έχει ο "νονός" με το παιδί διαχρονικά. Δεν χρειάζεται να υπάρχει χριστιανική βάφτιση γι'αυτό το πράγμα. Εκτός, βέβαια, εάν θέλουν οι γονείς θρησκευτική βάφτιση. Οπότε εάν δεν έχεις θέμα να ομολογείς πίστη που δεν πιστεύεις, μπορείς να το κάνεις. Προσωπικά, έχω αρχίσει να έχω έντονα θέματα με την ομολογία της όποιας πίστεως.

Και να σε δω τί θα εξηγείς αν τύχει και το παιδί μεγαλώσει και έρθει και σε ρωτήσει: Ρε, Ίζι, γιατί με έβαλες μέσα σε αυτήν την θρησκεία; Εσύ που δεν πιστεύεις κιόλας;

 

[Γιούκ]

Δε χρειάζεται να είσαι άθεος, μόνο λίγο d*ck για να τσαντιστείς που κάποιος σου είπε χρόνια πολλά...

Όσο για το αβάπτιστο παιδί με νονούς... άλλη μια ελληνική πατέντα. Λυγίζουμε τους κανόνες μέχρι να φτάσουν εκεί μας βολεύει.

 

[Φαροφύλακας]

Αυτό δεν είναι πατέντα, Γιούκ. Απορώ πού βλέπεις το παράξενο. Πού είναι κατεγραμμένοι οι κανόνες της ονοματοδοσίας (όχι της βάπτισης) για ελέγξουμε πού τους ξεπερνάμε;

 

[Ίζι]

Ίζι, ειλικρινά, με εκνευρίζει που σε εκνευρίζει αυτό το πράγμα. Δεν ξέρω αν είχε άκυρο στιλάκι, αλλά κατά τ' άλλα είναι ένα θέμα που αφορά αυτόν. Κι εσύ μπορεί να το βλέπεις στο χαλαρό και ζήτω η παράδοση, αλλά αυτός μπορεί να έχει άλλη άποψη για θέματα που αφορούν τον ίδιο.

Καμία σχέση ρε συ, δεν έχω καμιά λατρεία στην παράδοση, ούτε τρελαίνομαι για ονομαστικές γιορτές (τη δική μου δεν την έχω γιορτάσει ποτέ), όμως αν μου ευχηθούν "χρόνια πολλά" θα απαντήσω "ευχαριστώ" γιατί τι το κακό έχει μια ευχή; Εκείνος με εκνεύρισε γιατί απάντησε με ξινισμένα μούτρα, ενώ δεν του είπα και κάτι σχετικό με θρησκεία, παρά μια απλή ευχή.

Και να σε δω τί θα εξηγείς αν τύχει και το παιδί μεγαλώσει και έρθει και σε ρωτήσει: Ρε, Ίζι, γιατί με έβαλες μέσα σε αυτήν την θρησκεία; Εσύ που δεν πιστεύεις κιόλας;

Μα το παιδί αυτό θα πρέπει να ζητήσει το λόγο απ' τους γονείς του. Αυτοί είναι που αποφασίζουν αν θα βαφτιστεί χριστιανικά ή όχι. Ο νονός δεν αποφασίζει τίποτα.

 

[Φαροφύλακας]

Στην χριστιανική παράδοση ο νονός είναι ο "πνευματικός πατέρας" του παιδιού που το καθοδηγεί στον δρόμο της αλήθειας του Χριστού, παρεμπιπτόντως.

να σε δω!