Προσωπικά αποφεύγω να λέω ακόμα και το «χρόνια πολλά» σε κάποιον διότι η εορτή όπως και να το κάνουμε είναι θρησκευτική· και η αλήθεια είναι πως δεν πιστεύουν όλοι. Ισχύει το ότι λέγοντας σε κάποιον: «Χριστός Ανέστη» προεξοφλάς πως ανήκει σε κάποια θρησκεία.
Το "Χριστος Ανέστη" δεν ειναι πλεον ομολογια πιστης αλλα χαιρετισμος :|
Αν και μικρός σε πνευματικό επίπεδο θα τολμήσω να πω πως το «Χριστός Ανέστη» είναι ένα «απαύγασμα» πνευματικής ευφροσύνης η οποία «ξεσπάει» σε αυτόν τον χαιρετισμό. Έτσι τουλάχιστον ένιωθαν οι χριστιανοί εκείνων των χρόνων.
Πιστεύω πως το 15% που γράφω πάνω είναι μια πολύ σεμνή εκτίμηση...
Σεμνή δεν ξέρω αν είναι, αλλά σίγουρα είσαι αρκετά έξω. Το ποσοστό κατα την έποψή μου είναι πάνω του 90%. Ο κόσμος σήμερα είναι καθαρά άθρησκος.
Για εμένα π.χ. το "Χριστός Ανέστη", μου είναι πολύ ενοχλητικό όταν μου το απευθύνουν..
Εκτός απο ενοχλητικό, πρόκειται και για μια καθαρά αδιάκριτη πράξη. Όταν ο άλλος δεν σε γνωρίζει ή γνωρίζει τα (μη χριστιανικά) πιστεύω σου, δεν πρέπει να απευθύνει τέτοιους χαιρετισμούς.
..και αυτό που μου βγαίνει πραγματικά είναι να πω την αλήθεια πως "Λυπάμαι, αλλά είμαι βέβαιος πως δεν αναστήθηκε..
Η ανάσταση δεν γίνεται ορατή στα σωματικά μάτια των ανθρώπων αλλά λαμβάνει μέρος στα βάθη της καρδιάς με πνευματικό τρόπο (και όχι συναισθηματικό, συγκινησιακό, ωφελιμιστικό κτλ). Την ανάσταση του Χριστού κανένα μάτι δεν την είδε. Η εκκλησία όμως πιστεύει στην ανάσταση του Χριστού, απο τα αποτελέσματά της ανάστασης. 2000 χρόνια η εκκλησία έχει αντέξει σε δεινότατες στιγμές. Ούτε οι φρικώδεις 3 πρώτοι αιώνες, ούτε οι αιρέσεις -όπου κυριολεκτικώς κόντεψαν να διαλύσουν την ανθρώπινη υπόσταση της εκκλησίας-, ούτε ο απηνής 70ετης διωγμός στις αρχές του 20ου αιώνα κτλ δεν μπόρεσαν να νικήσουν την εκκλησία. Η εκκλησία ως πνευματικός οργανισμός είναι απαρασαύλευτος και αήττητος διότι ακριβώς στηρίζεται στο «Χριστός Ανέστη».
Εγώ πχ δεν κρύβω τα πιστεύω μου..προτιμώ να βαφτίσω το παιδάκι μιας φίλης μου λέγοντας για τους τύπους το "πιστεύω" ..
Πως γίνεται αγαπητή να κάνεις απολογία πίστεως σε κάτι που..δεν πιστεύεις; Εσείς οι ίδιοι αφού δεν πιστεύετε γιατι «αναμοχλεύετε» τις καταστάσεις και γινονται χειρότερα απ ότι είναι; Και συγγνώμη αλλά ούτε το «σφίξιμο» φιλικών και οικογενειακών δεσμών το θεωρώ δικαιολογία. Πάνω σε αυτό φέρει πρωτίστως η εκκλησία μεγάλη ευθύνη η οποία επιτρέπει σε ανθρώπους άπιστους (και ας μην ακουστεί αυτό βαρύ παρακαλώ), να συμμετέχουν στα μυστήρια της εκκλησίας.
Είμαι άθεη προσωπικά και σε όλα αυτά τα ωραία που λέτε (δεν τα διάβασα όλα ακόμη) να πώ οτι δεν είμαστε κότες, είμαστε διαλλακτικοί και νηφάλιοι. Σε καθε περίπτωση βρσκόμαστε να απολογούμαστε ενω δεν θα έπρεπε καν να υπάρχει θέμα.
Αν αυτό συμβαίνει δυστυχώς είναι πολύ άσχημο. Δεν έχεις να δώσεις «λόγο» σε κανέναν χριστιανό για αυτή την επιλογή σου. Mπορεί πάντοντε -εφ'όσον το επιθυμείς και εσύ, να γίνεται ένας διάλογος.
Χωρίς να θέλω να προσβάλλω κανέναν και καμία, κατα την ταπεινή μου άποψη η μη συμμετοχή σε χριστιανικά μυστήρια, περισσότερο κόλλημα δέιχνει παρά πράξη αντίδρασης.
Θεωρώ γελοίο και προσβλητικό προς τους ανθρώπους που σε θέλουν κοντά τους το να μην πας σε χριστιανικό γάμο αγαπημένων προσώπων ή σε βαφτήσια ή σε κηδεία.
Εμένα πχ. η εκκλησία σα χώρος και ο χριστιανικός γάμος μπορεί να μη μου λένε τίποτα, αλλά για το ζευγάρι είναι μια κορυφαία στιγμή στη ζωή τους και θέλω να είμαι εκεί να το μοιραστώ και να τους ευχηθώ. Όπως και δεν υπήρχε περίπτωση να μην πάω πρόσφατα στα βαφτήσια της ανηψιάς μου!
Νομίζω ότι έχει να κάνει με το πόσο καλά αισθάνεσαι με τον εαυτό σου. Εγώ για παράδειγμα, έχω συμβιβαστεί με τα πιστεύω μου και την κοινωνία γύρω μου και δε θεωρώ ότι οι διαφορετικές ιδέες αξίζουν να μας χωρίζουν. Όπως είπα και πριν, όλα αυτά μπορεί να μη μας λένε τίποτα, αλλά για κάποιους άλλους είναι σημαντικά. Δεν κάνεις παραχώρησεις στα πιστεύω σου, είσαι εκεί για τους ανθρώπους που το αξίζουν.
Γιούκ θέτεις ένα θέμα/δίλλημα δύσκολο το οποίο ανέκαθεν υπήρχε . Εν τάχυ να καταθέσω την δική μου άποψη η οποία είναι πως οι μη πιστοί πρέπει να απέχουν απο κάθε χριστιανική δραστηριότητα εφ' όσον συνειδητά δεν πιστεύουν. Τα χριστιανικά μυστήρια είναι και εκδηλώσεις κοινωνικότητας, αλλά πρωτίστως είναι για τους χριστιανούς ιερές τελετές. H κοινωνικότητα έχει κατα πολύ δευτερεύον βαθμό και «εμπλουτίζει» ας πούμε τις
χριστιανικές κοινωνίες. Τα μυστήρια είναι για τους χριστιανούς και όχι γι'αυτούς που δεν πιστεύουν! Kαι να μου επιτραπεί να ξεκαθαρίσω πως οι χριστιανοί δεν πιστεύουν σε θεότητες αλλά μόνο σε έναν Θεό τον ίδιο τον Χριστό.
Eν κατακλείδι -και ζητώ συγγνώμη αν κούρασα-να πως πως είμαι «μαζί» με τους άθεους. Δεν απευθύνω σε κανέναν κάποιον χριστιανικό χαιρετισμό αν δεν τον γνωρίζω, πολλώ μάλλον σε αυτούς που δεν διστάζουν να προβούν ακόμα και σε χλευαστικά σχόλια για το πρόσωπο του Κυρίου. Αν οι ίδιοι δεν πιστεύετε -είναι δικαίωμά σας-. Είναι επίσης δικαίωμά σας να απέχετε απ όλο αυτό το «πανηγύρι». Κανείς δεν μπορεί -και δεν έχει το δικαίωμα άλλωστε-να σας αναγκάσει. Ούτε να απευθύνετε και να δέχεστε χριστιανικούς χαιρετισμούς , αλλά και ούτε να συμμετέχετε σε χριστιανικές τελετές. Μπορείτε όμορφα να πείτε τι πιστεύετε· οκ αν σοκαριστεί καμιά γριά, δεν χάθηκε ο κόσμος δα. Δεν συμφωνώ ότι είστε μειονότητα αφού όπως είπα πριν, η Ελλάδα θεωρώ πως είναι καθαρά αθεϊστικό κράτος. Οι πολιτικοί είναι «πιστοί» για το θεαθήναι και αρκετοί επειδή είναι η «παράδοσή» μας. Αυτό τους δόθηκε δηλαδή, αυτό «φόρεσαν» χωρίς καν να εξετάσουν τι είναι. Πρέπει κάποια στιγμή να γίνει -χονδροειδώς τουλάχιστον- ένας διαχωρισμός. Διαχωρισμός ώς προς τα πιστεύω φυσικά και όχι προς τον αλληλοσεβασμό και την αγάπη των ανθρώπων.