Προσωπικά είμαι αγνωστικιστής!!! Το θέμα της θρησκείας με αφήνει συναισθηματικά αδιάφορο. Κάτι τα μαρξιστικά διαβάσματα της νεότητας, κάτι οι προσωπικές πεποιθήσεις με κάνουν να βλέπω το ζήτημα με άλλη οπτική γωνία. Δεν πιστεύω στο μεταφυσικό ούτε στη μεταθανάτια ζωή, οπότε δεν μπορώ να παθιαστώ ως πιστός. Θεωρώ πως οι οργανωμένες θρησκείες είναι "απλώς η συνέχιση της πολιτικής με άλλο όνομα" (για να παραφράσω τον Κλαούζεβιτς). Αιώνιες δυνάμεις καταπίεσης των ανθρώπων που κάνουν ακόμη καλά τη "δουλειά" τους σήμερα.
Δε με ενοχλεί καθόλου το "Χριστός Ανέστη", συνήθως δεν έχει θρησκευτική έννοια. Οι χριστιανικές γιορτές έχουν ενσωματωθεί στην κουλτούρα του Νεοέλληνα κι έχουν χάσει τα μεταφυσικά τους χαρακτηριστικά. Άλλωστε οι ορθόδοξοι γενικότερα δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με τα θεολογικά ζητήματα, σε αντίθεση με τους καθολικούς και περισσότερο τους διαμαρτυρόμενους. Τυπικά σχεδόν όλοι είμαστε χριστιανοί ορθόδοξοι. οι χαιρετισμοί προσδιορίζουν μία συγκεκριμένη συμπεριφορά και ταυτότητα, το θρησκευτικό στοιχείο έχει ατονήσει. Έτσι δεν έχω πρόβλημα αν κάποιος με αποκαλέσει χριστιανό, μουσουλμάνο, άθεο κλπ. Αφού τίποτα από αυτά με με αφορά, γιατί να αισθανθώ προσβεβλημένος;
Το 2001 έγινα νονός. Οι κολλητοί μου φίλοι και κουμπάροι είναι άθεοι και παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο. Συζητήσαμε εκτενώς για το θέμα της βάφτισης και καταλήξαμε τελικά πως καλό είναι να γίνει, όχι τόσο για τη γκρίνια των φορτικών συγγενών όσο για το πιθανό μελλοντικό bullying εις βάρος των παιδιών στο σχoλείο κι αλλού. Στο ίδιο συμπέρασμα φτάσαμε όταν ο θείος της παραλίγο γυναίκας μου παντρεύτηκε Πολωνέζα. Από τη στιγμή που θα έμεναν εκεί, η "σωστή" λύση ήταν τα παιδιά να βαφτιστούν καθολικά, για ευνόητους λόγους. Δεν πρόκειται για πράξεις πολύ γενναίες είναι αλήθεια, παραχώρηση στην πλειοψηφία της κοινωνίας που ζούμε. Πάντως δεν αισθάνομαι και πολλές ενοχές γι'αυτό. Μάλλον επειδή για μένα η υπόθεση δεν είναι σημαντική. Μ'ότι και να σημαίνει η συγκεκριμένη διαπίστωση...
)
). 