Ταινίες με σίριαλ κίλερς

Διαβάζοντας σήμερα το νήμα τις Τραβιάτας,σκέφτηκα να ξεκινήσω ένα που θα αφορά ταινίες στις οποίες πρωταγωνιστούν κατά συρροή δολοφόνοι.Δεν ξέρω σε πια κατηγορία ανήκουν οι συγκεκριμένες ταινίες(αστυνομικό θρίλερ υποθέτω),ξέρω όμως ότι δεν με αφήνουν καθόλου αδιάφορο,αρκεί να μην έχουν αποκρουστικές σκηνές.Η αγαπημένη μου και μια απ'τις καλύτερες ταινίες που έχω δει γενικά,είναι το "Seven",του σπουδαίου Ντέιβιντ Φίντσερ.Φοβερή σκηνοθεσία,ένας αρρωστημένος αλλά και απίστευτα μεθοδικός κακός που τον ερμηνεύει ανατριχιαστικά ο Κέβιν Σπέισι,ένταση,αγωνία,ανατροπές και ένα τέλος αξέχαστο.

Άλλη μια κορυφαία ταινία αυτού του είδους,είναι η "Σιωπή των αμνών",βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τόμας Χάρις.Επίσης αριστουργηματική σκηνοθεσία,με δύο παρακαλώ σίριαλ κίλερς,ένας εκ των οποίων ο συγκλονιστικά ευφυής Χάνιμπαλ Λέκτερ.Α,και 5 οσκαράκια,όλα στις βασικές κατηγορίες(ταινία,σκηνοθεσία,σενάριο,Α'ανδικός και Α'γυναικείος).

Τέλος,θα αναφέρω και το "Citizen X",μια όχι και τόσο γνωστή,αλλά πραγματικά πολύ δυνατή ταινία.Είναι βασισμένη στην αληθινή ιστορία του Τσικατίλο,ενός κατά συρροή δολοφόνου παιδιών και εφήβων,που έγινε γνωστός και ως ο "χασάπης του Ροστόφ".Ο Τσικατίλο,άρχισε να σκοτώνει από το 1978 και έως και το 1990 διέπραξε στην τότε ενωμένη Σοβιετική Ένωση περισσότερους από 50 φόνους.Η ταινία έχει καταπληκτική ατμόσφαιρα και σε κρατάει μέχρι το τέλος.

Εσείς έχετε ξεχωρίσει κάποια ταινία με σίριαλ κίλερς ή δεν σας αρέσουν καθόλου;

Υ.Γ. Συγνώμη που δεν πρασινίζω τους τίτλους των ταινιών για να σας διευκολύνω,αλλά δεν ξέρω πως να το κάνω:ωιμέ:
 
Last edited:
The Secret Life: Jeffrey Dahmer (1993)

Dear Mr. Gacy (2010)

Nattevagten (1994)

The Hitcher (1986)

From Hell (2001)

Mary Reilly (1996)

The Wisdom of Crocodiles (1998)

Knight Moves (1992)

Santa sangre (1989)

Felicia's Journey (1999)

The Dead Girl (2006)

Alice sweet Alice (1976)

Black Christmas (1974)

Forbrydelsens element (1984)

Από τις παραπάνω πολύ καλές ταινίες, προσωπικά ξεχωρίζω ιδιαίτερα τις:
"Dear Mr. Gacy", "Santa Sangre", "The Secret Life: Jeffrey Dahmer", "The Wisdom of Crocodiles" & "Alice sweet Alice".
Για να μην είναι πολύ 'ξερές' και άγονες οι προτάσεις ;) , θα προσθέσω πως οι δύο πρώτες αναφέρονται στην ζωή των πραγματικών καθ' έξιν δολοφόνων, είναι πολύ καλά πορτραίτα σε αντίθεση για παράδειγμα με το "Dahmer" (2002) ή το "Gacy" (2003) που δεν τις προτείνω σε καμία περίπτωση. Η δεύτερη μάλιστα, αν και τηλεταινία έχει εξαιρετικές, ανατριχιαστικές ερμηνείες από τους δύο πρωταγωνιστές και την θεωρώ από τα καλύτερα ψυχολογικά θρίλερ που έχω δει. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία του ιδιοφυή φοιτητή Τζέισον Μος, ο οποίος έχοντας εμμονή με τον καθ' έξιν δολοφόνο Τζον Γουέιν Γκέισι, τον επιλέγει ως θέμα για την διπλωματική του στην εγκληματολογία. Αρχίζει λοιπόν να του γράφει, παριστάνοντας τον αφελή ενθουσιασμένο 'θαυμαστή' και έτσι αρχίζουν να παίζουν ένα σκοτεινό παιχνίδι γάτας - ποντικού με τους ρόλους να εναλλάσσονται.. Για την ιστορία, ο ταλαντούχος Μος, αυτοκτόνησε το 2006. Το "Santa Sangre" είναι μία αριστουργηματική ταινία (του 'αιρετικού' Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι) αλλά μάλλον για λίγους, καθότι θεωρείται αρκετά 'πειραγμένη'.

Ξέχασα να αναφέρω τις επίσης ενδιαφέρουσες:
Klute (1971)
In the Cut (2003)
Οι οποίες μοιάζουν αρκετά σε ύφος, θεματολογία, ατμόσφαιρα αλλά & στο.. στυλ της πρωταγωνίστριας :ρ (αν και η Τζέιν είναι κατά την γνώμη μου πολύ πιο στυλάτη!).
 
Last edited:
Όχι Χρήστο, δεν έχει "ξεκοιλιάσματα", η διαστροφή του είναι εγκεφαλική ;) Έχει αριστοτεχνική σκηνοθεσία, καταπληκτικές ερμηνείες (τόσο που εξοργίζομαι για το γεγονός ότι ο πρωταγωνιστής, και γιος του σκηνοθέτη, δεν έχει -από δική του επιλογή- εμφανιστεί σε άλλη ταινία) ένα σενάριο που θα ζήλευε ο ίδιος ο Φρόυντ..& υπέροχο φινάλε. Πιστεύω πως θα την εκτιμήσεις! Ορίστε το τρέιλερ

-Ας μου επιτραπεί να διορθώσω ένα εκ παραδρομής λάθος, από την προηγούμενη ανάρτηση μου. Ο τίτλος της ταινίας Nattevagten παραπάνω, παραπέμπει εσφαλμένα στην ταινία "Szurkulet" (1990), η οποία είναι επίσης εξαιρετική και ατμοσφαιρική, αλλά από όσο θυμάμαι, ο δολοφόνος δεν ήταν κατά συρροή, ώστε να εμπίπτει σε αυτό το νήμα.

 
Last edited:
Ξέχασα να αναφέρω τις επίσης ενδιαφέρουσες:
Klute (1971)
Την είδα χθες, ούτε που κατάλαβα τι έγινε. :ωιμέ:
Αρχικά, ποιος ήταν ο σίριαλ κίλερ; :ρ Το μόνο που κατάλαβα ήταν ότι ψάχναμε έναν Τομ, που δεν κατάλαβα αν τον βρήκαμε. Κι ότι ήταν κι αυτός που βάραγε τις γυναίκες, που εντέλει ήταν αυτός που είχε προσλάβει τον Klute;
Μερικές φορές εκπλήσσομαι με το πόσο δεν μπορώ να καταλάβω ταινίες μυστηρίου...Τουλάχιστον αυτό δεν μ' εμποδίζει να τις ευχαριστηθώ.
 

Ίζι

Κυρά των Σκιών
Μια έξοχη για μένα ταινία του είδους είναι το American Psycho. Είναι ταυτόχρονα θρίλερ αγωνίας, κοινωνική αλληγορία και μαύρη κωμωδία με πολύ χιούμορ.
Από τις ταινίες της λίστας της Χήθλιφ προτείνω κι εγώ το Hitcher και το From Hell.

Σε σπλατεριά, αν βέβαια σας αρέσουν κάτι τέτοια, προτείνω το γαλλικό Haute tension με έναν ανατριχιαστικό σίριαλ κίλερ, όπως και το Texas Chainsaw Massacre του 1974.

Και βέβαια, όποιος ενδιαφέρεται για σίριαλ κίλερς δεν πρέπει να χάσει το αριστουργηματικό, τηλεοπτικό Dexter.

(Χρήστο, για να "πρασινίσεις" μια λέξη/φράση, κάνε copy το λινκ, μαύρισε με το ποντίκι τη λέξη/φράση που θες και μετά πάτα το κουμπί με την υδρόγειο και κάνε paste στο κουτί που σου ανοίγει.)
 
Την είδα χθες, ούτε που κατάλαβα τι έγινε. :ωιμέ:
Αρχικά, ποιος ήταν ο σίριαλ κίλερ; :ρ Το μόνο που κατάλαβα ήταν ότι ψάχναμε έναν Τομ, που δεν κατάλαβα αν τον βρήκαμε. Κι ότι ήταν κι αυτός που βάραγε τις γυναίκες, που εντέλει ήταν αυτός που είχε προσλάβει τον Klute;
Μερικές φορές εκπλήσσομαι με το πόσο δεν μπορώ να καταλάβω ταινίες μυστηρίου...Τουλάχιστον αυτό δεν μ' εμποδίζει να τις ευχαριστηθώ.
Πολύνιους δεν φταις εσύ! Στην συγκεκριμένη ταινία το όλο μυστήριο με τον δολοφόνο κάπου χωλαίνει.. Είναι σαν να λειτουργεί ως πλαίσιο, ώστε ο σκηνοθέτης να εστιάσει και να μας μιλήσει για την ψυχοσύνθεση της ηρωίδας,
πώς αναζητά τον απόλυτο έλεγχο μέσα από το επάγγελμα της, μολονότι στην πραγματικότητα το απεχθάνεται και πώς καταφέρνει να απελευθερωθεί από τις εμμονές της μέσα από την σχέση της με τον Κλουτ
Για αυτό κατά κάποιο τρόπο τις διαχώρισα από τις παραπάνω ταινίες, θίγουν και οι δύο ("Klute" & "In the cut") ζητήματα της γυναικείας ταυτότητας.. ;)
 
Last edited:
@ Χηθκλιφ

Ναι, το όλο κόνσεπτ το έπιασα, αλλά φανταζόμουν ότι θα είχε και μια στοιχειώδη απάντηση για το τι συνέβη... Βέβαια και να είχε, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα την έπιανα, οπότε μία η άλλη για 'μένα... :ρ
Άσχετο, τον ερωτεύτηκα τον Κλουτ...
 
Πολύνιους, έχουν περάσει κάποια χρόνια από όταν την είδα και δεν έχω έντονη την ανάμνηση του δολοφόνου, αν θυμάμαι όμως καλά
πέφτει από καποιο παράθυρο ή μπαλκόνι ενώ 'παλεύει' με την Μπρι και δεν ήταν βέβαια το τέλος που θα ταίριαζε σε έναν κατά συρροή δολοφόνο που σέβεται τον εαυτό του! :ρ
Επίσης υπάρχει μία σκηνή που αφήνει ένα ερωτηματικό να πλανάται
όταν η ηρωίδα δέχεται ένα μυστηριώδες 'σιωπηλό' τηλεφώνημα που την φοβίζει, το οποίο μάλλον δεν είχε κάποια σχέση με την ταυτότητα του δολοφόνου,
λειτούργησε όμως καταλυτικά για την τελική απόφαση της...
-Όσο για τον Κλούτ, ήταν πολύ ερωτεύσιμος πράγματι ;)
 
Μια έξοχη για μένα ταινία του είδους είναι το American Psycho. Είναι ταυτόχρονα θρίλερ αγωνίας, κοινωνική αλληγορία και μαύρη κωμωδία με πολύ χιούμορ
Δεν τρελάθηκα,ακριβώς επειδή είναι όλα αυτά που είπες.Μεγάλη ερμηνεία πάντως.

Και βέβαια, όποιος ενδιαφέρεται για σίριαλ κίλερς δεν πρέπει να χάσει το αριστουργηματικό, τηλεοπτικό Dexter.
Αν και λίγο "άνιση" σειρά,είναι σίγουρα μια απ'τις 2-3 πιο αγαπημένες μου,η τέταρτη σεζόν δε,απλά ανεπανάληπτη.

(Χρήστο, για να "πρασινίσεις" μια λέξη/φράση, κάνε copy το λινκ, μαύρισε με το ποντίκι τη λέξη/φράση που θες και μετά πάτα το κουμπί με την υδρόγειο και κάνε paste στο κουτί που σου ανοίγει.)
Σ'ευχαριστώ Ίζι!
 
Last edited:
Θυμήθηκα ορισμένες ακόμη:
Sakura no mori no mankai no shita (1975) (Κάτω από της ανθισμένες κερασιές) πρώτη και καλύτερη, απορώ πώς την είχα ξεχάσει! Μην 'βλέπετε' άνθη κερασιάς και σκέφτεστε ρομάντζα, εδώ υπάρχει παράνοια και δη Ιαπωνική! Ιδιαίτερη θεματολογικά, με εντυπωσιακή φωτογραφία και ατμόσφαιρα.
Monsieur Verdoux (1947) (Ο κύριος Βερντού) Ο Τσάρλι Τσάπλιν γράφει, σκηνοθετεί & πρωταγωνιστεί σε ρόλο καθ' έξιν δολοφόνου γυναικών (!)
Don't Look Now (1973) (Μετά τα μεσάνυχτα) Αινιγματική ταινία του στυλίστα Νίκολας Ρεγκ, με δυνατές ερμηνείες από τους Τζούλι Κρίστι & Ντόναλντ Σάδερλαντ. Περιλαμβάνει ένα από τα πιο απροσδόκητα κινηματογραφικά 'φινάλε' που, ίσως ενοχλήσει κάποιους.
Serial Mom (1994) (Η μαμά παραμονεύει στο σκοτάδι) Κωμωδία τρόμου με την Κάθλιν Τέρνερ σε ρόλο φονικής μητέρας.. Η ταινία που θα κάνει κάθε γυναίκα να το ξανασκεφτεί προτού φορέσει λευκά παπούτσια τον Χειμώνα ;)
 
Ένα χαρακτηριστικό δείγμα της ενότητας ανάμεσα στους υποθετικούς δολοφόνους του φανταστικού κινηματογράφου και στα πιο κτηνώδη εγκληματολογικά χρονικά, αποτελεί η ταινία «Henry – Portrait of a Serial Killer», μια παραγωγή του 1986 σε σενάριο (μαζί με τον Richard Fire) και σκηνοθεσία John Mc Naughton, που διανεμήθηκε στην Αμερική με τέσσερα χρόνια καθυστέρηση και ξαναπροβλήθηκε στις αίθουσες με μέτρια επιτυχία μόνο μετά τον θρίαμβο της Σιωπής των Αμνών. Αλλά στα εξειδικευμένα φεστιβάλ κι ανάμεσα στον πληθυσμό των φίλων του είδους ο Χένρι κατέκτησε από πολύ καιρό πριν την οφειλόμενη αναγνώριση (στα 1990 κέρδισε το βραβείο για την καλύτερη σκηνοθεσία στο φεστιβάλ του Sitges και τον επόμενο χρόνο διακρίθηκε στο φεστιβάλ των Βρυξελλών). Έτσι, πέντε χρόνια μετά την παραγωγή του, ο Χένρι έγινε αντικείμενο λατρείας και κατέκτησε μια τιμητική θέση ανάμεσα στους κινηματογραφικούς serial killers.

Έχοντας κοστίσει μόνο 100.000 δολάρια, η ταινία αφηγείται τις επιχειρήσεις ενός αληθινού serial killer, του Χένρι Λη Λούκας και του συνεργού του Ότις Τουλ. Ένα πραγματικά τρομερό ζευγάρι, προορισμένο να περάσει στα χρονικά του εγκλήματος όλων των εποχών. Ο Χένρι Λη Λούκας ανέλαβε τη ευθύνη για 360 τουλάχιστον δολοφονίες, αν και πολλοί εικάζουν πως είναι περισσότερες.

Ο Χένρι της ταινίας έχει το συνηθισμένο πρόσωπο του ηθοποιού Μάικλ Ρούκερ - ο οποίος ενσαρκώνει εκπληκτικά τον ρόλο - και ιδιωματική προφορά. Φαινομενικά φιλήσυχος ασκεί το επάγγελμα του: απολυμαίνει τα σπίτια από έντομα και ποντίκια. Στον ελεύθερο χρόνο του, με την ίδια αταραξία, σκοτώνει άτυχες πόρνες και ξεκληρίζει ολόκληρες οικογένειες, χωρίς ποτέ να χάνει τον έλεγχο ακόμα κι όταν αισθάνεται την ασυγκράτητη παρόρμηση προς τη βία. Έχοντας αναπτύξει μια δική του ιδιαίτερη εγκληματική μέθοδο δεν δρα ποτέ στον ίδιο τόπο ούτε με την ίδια δολοφονική τεχνική. Σκοτώνει χωρίς κανένα κίνητρο και κατά προτίμηση πρόσωπα εντελώς άγνωστα σ' αυτόν (αν και σε κάποια στιγμή της αφήγησης του εκμυστηρεύεται πως δεν θα τον πείραζε να είχε σκοτώσει την μητέρα του).

Μια εκπληκτική ταινία αντιπροσωπευτική του είδους για το οποίον μιλάμε σ’ αυτό το νήμα.

Και το σχετικό τρέιλερ φυσικά :)

[video=youtube;IU3P6WXzvXU]http://www.youtube.com/watch?v=IU3P6WXzvXU[/video]
 
Last edited:
Η ταινία Monster (2003) σε σκηνοθεσία Patty Jenkins αναφέρεται στην Αϊλίν Κάρολ Γουόρνος (29 Φεβρουαρίου 1956 – 9 Οκτωβρίου 2002) Αμερικανίδα κατά συρροή δολοφόνο, που σκότωσε επτά άντρες στη Φλόριντα της Αμερικής από το 1989 έως το 1990, ισχυριζόμενη πως την είχαν βιάσει ή αποπειράθηκαν να τη βιάσουν, όταν ήταν ιερόδουλη. Δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο για τους έξι από τους επτά φόνους. Η εκτέλεσή της έγινε με θανατηφόρο ένεση στις 9 Οκτωβρίου του 2002.

Τον ομώνυμο ρόλο υποδύθηκε η εκπληκτική Charlize Theron που μεταμορφώθηκε εντελώς αλλάζοντας την εξωτερική της εμφάνιση, κερδίζοντας έτσι στις 29 Φεβρουαρίου του 2004 το Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου, τη Χρυσή Σφαίρα για δραματικό πρώτο γυναικείο ρόλο, το βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Βερολίνου, το βραβείο ερμηνείας της Ένωσης Αμερικάνων Ηθοποιών και δεκάδες άλλα βραβεία ενώσεων κριτικών δικαιολογημένα κατά την άποψη μου.

Φοβερή παρουσίαση Ονειρευτή:μπράβο:
Σ' ευχαριστώ Χρήστο! :)
 
Last edited:
Eyes of Laura Mars (1978)/ Τα μάτια της Λώρα Μαρς
Μία διάσημη φωτογράφος αποκτά απροσδόκητα την ικανότητα να βλέπει υπεραισθητικά μέσα από τα μάτια του δολοφόνου, τα θύματα και τους φόνους ενώ διαπράττονται.. Πρωταγωνιστούν οι Φέι Νταναγουέι & Τόμι Λι Τζόουνς. Στυλάτο και ατμοσφαιρικό θρίλερ με έναν σχιζοειδή διαταραγμένο τύπου 'Τζέικιλ & Χάυντ' δολοφόνο.

Manhunter (1986)/ Ο ανθρωποκυνηγός
Βασισμένη στο βιβλίο "Κόκκινος Δράκος" του Τόμας Χάρρις, δεν γνωρίζω πόσο πιστή είναι στο βιβλίο (δεν το έχω διαβάσει), αλλά την θεωρώ πολύ δυνατή ταινία.

Summer of Sam (1999)/ Το καλοκαίρι του Σαμ
Με φόντω την αληθινή ιστορία του κατά συρροή δολοφόνου, γνωστού ως "Γιός του Σαμ", που έδρασε το καλοκαίρι του 1977, η ταινία εστιάζει στις ζωές των κατοίκων μίας γειτονιάς του Μπρονξ και πώς επηρεάζονται από τον φόβο της επικρεμάμενης απειλής.

Zodiac (2007)
Βασισμένη στην αληθινή ιστορία του καθ' έξιν δολοφόνου, γνωστού ως Ζόντιακ, η ταυτότητα του οποίου παραμένει μυστήριο. Στα θετικά η σκηνοθεσία η ατμόσφαιρα, οι ερμηνείες, στα αρνητικά το λαβυρινθώδες σενάριο, κάποιες παραπλανητικές Υπερβολές (η σκηνή στο υπόγειο) και το αδιέξοδο κλείσιμο
 
Zodiac (2007)
Βασισμένη στην αληθινή ιστορία του καθ' έξιν δολοφόνου, γνωστού ως Ζόντιακ, η ταυτότητα του οποίου παραμένει μυστήριο. Στα θετικά η σκηνοθεσία η ατμόσφαιρα, οι ερμηνείες, στα αρνητικά το λαβυρινθώδες σενάριο, κάποιες παραπλανητικές Υπερβολές (η σκηνή στο υπόγειο) και το αδιέξοδο κλείσιμο
Αυτή η ταινία μου άρεσε πάρα πολύ!Δεν είχε καθόλου αποκρουστικές σκηνές,ελάχιστη βία απ'όσο θυμάμαι,κι απ΄την άλλη,απίστευτο μυστήριο σχετικά με την ταυτότητα του Ζόντιακ και πολλή αγωνία σχετικά με το αν και πότε θα διαπράξει τον επόμενο φόνο.

Σ'αυτό βέβαια συνέβαλλε τα μέγιστα και η εκπληκτική ατμόσφαιρα του έργου,που προσωπικά,με συνεπήρε εντελώς και δεν έδωσα καθόλου σημασία στα αρνητικά που αναφέρει παραπάνω η Χήθκλιφ(και που σίγουρα υπήρχαν).
 
Last edited:
Ξερω αρκετες... :μαναι:

Seven (1995) αγαπημενη ταινια! :γιούπι:

Psycho (1960)

Jennifer 8 (1992)

Natural Born Killers (1994)

Red Dragon (2002)

M (1931)

Death Proof (2007)

Perfume: The Story Of A Murderer (2006)
 
Είδα χθες το Spoorloos του 1988.

Η ταινία με κράτησε από την αρχή. Από την έκβαση της δεν ξέρω αν μιλάμε για σίριαλ κιλερ.
Δεν γνωρίζω σαν θεατής για την περιοδικότητα του κακοποιητικου στοιχείου. (;)

Οπότε σαν σύντομη περίληψη, έχουμε: ένα ζευγάρι από την Ολλανδία που ταξιδεύει Γαλλία. Η κοπέλα εξαφανίζεται, ενώ μετά από τρία χρόνια ο απαγωγέας της έρχεται σε επαφή με το τότε αγόρι της.

Υπάρχουν σύντομα themes, που συνοδεύουν τις σύντομες εναλλαγές συναισθημάτων τόσο των πρωταγωνιστών όσο και των ίδιων των θεατών.

Ο Λαμορν (και ο ίδιος το παραδέχεται σε μια σκηνή κάνοντας αυτοαναφορα για κάποιο λήμμα) αναζητά την έξαψη του κινδύνου από μικρό παιδί. Αυτή η ορμέμφυτη τάση του, σε συνδυασμό με την κοινωνιοπάθεια που τον χαρακτηρίζει, εμπεριέχει όσο μεγαλώνει όχι μόνο ρίσκο αλλά και κίνδυνο. Ρίσκο, διότι δεν επιθυμεί να πραγματώσει αυτή τού την τάση πάνω στο άτομο του. Τουναντίον, επιλέγει να την πραγματώσει πάνω σε εντελώς για τον ίδιο ανθρώπους.

Το οποίο μας φέρνει και στο "πορτρέτο" αυτού του ανθρώπου που επιλέγει η ταινία να μας δείξει. Διότι ο Λαμορν εξασκεί αυτή τη φυσική ορμή για να ξεφύγει από την πεζή καθημερινότητα του και την ανάπαυλα του.

Είπα να τη προτείνω στο νήμα με τις υπόλοιπες προτάσεις ταινιών αλλά τελικά με κέρδισε αυτό το νήμα
 
Top