Ταινίες που ξεπέρασαν τα βιβλία στα οποία βασίστηκαν

Συγκρίνονται μόνο τα ομοειδή, αλλά αν σώνει και καλά θα' πρεπε ν' αναφέρω μια τέτοια περίπτωση, αυτή είναι το Catch22.
O Μάικ Νίκολς έκανε μια κινηματογραφική μεταφορά στο έργο του Τζόζεφ Χέλλερ απ' αυτές που πια δε γίνονται.

Το 7.2/10 των χρηστών που σημειώνεται σαν αξιολόγηση στο σαιτ είναι εκτός πραγματικότητας.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
εννοείς πως κατά την γνώμη σου είναι χαμηλό ή ύψηλό; :χμ:
 
Το Πράσινο Μίλι. Βασικά μου άρεσε εξίσου όσο και το βιβλίο ... αχμ (σχεδόν).
Ακούγομαι απόλυτη, αλλά δεν νομίζω μια ταινία να μπορεί να μου προσφέρει περισσότερα από όσα ένα βιβλίο. Νιώθω να με περιορίζει η μικρή και η μεγάλη οθόνη. Στο πράσινο μίλι όμως παραδέχομαι ότι η δουλειά ήταν εξαιρετική.
 
Μια ενδιαφερουσα ταινια που βασίζεται σε βιβλιο (και για μένα ισως το ξεπερναει ) ειναι το Solaris του Ταρκοφσκυ http://www.imdb.com/title/tt0069293/ ειναι ταινια του 1972 ρωσική λιγο αργή κλπ αλλα το βασικό ειναι οτι παιρνει τις ιδεες του βιβλιου και τις προχωραει λιγοοο παραπερα. ή ισως αρκετα αλλα χωρις να φύγει απο το πνευμα της αρχικής αφηγησης του Στανισλαβ Λεμ. Προς θέου αποφυγετε την αμερικανική βερσιον που εγινε προσφατα. Ειχαμε παει με παρεα ολοι φαν του sc.fi. και κλαιγαμε τα λεφτα μας...
 
Οι μεγαλες προσδοκιες. Βρήκα κουραστικό το βιβλίο, μόνο το χιούμορ του Ντίκενς μου άρεσε. Η ταινία μου άρεσε πιο πολύ...
 
Το Πράσινο Μίλι. Βασικά μου άρεσε εξίσου όσο και το βιβλίο ... αχμ (σχεδόν).
Ακούγομαι απόλυτη, αλλά δεν νομίζω μια ταινία να μπορεί να μου προσφέρει περισσότερα από όσα ένα βιβλίο. Νιώθω να με περιορίζει η μικρή και η μεγάλη οθόνη. Στο πράσινο μίλι όμως παραδέχομαι ότι η δουλειά ήταν εξαιρετική.
Μοναδικός Freeman. Έχεις δίκιο, απίστευτη ταινία και απίστευτη σε σχέση με το βιβλίο. Όμως μην ξεχνάς και πόση ώρα διαρκούσε. Λογικό να μπορέσει να φτάσει έτσι το βιβλίο. Αντιθέτως όταν κάνουν μεταφοράς της 1,30 ώρας και των 2 ωρών, τι να προλάβουν να πρωτομεταφέρουν στη μεγάλη οθόνη; :μαναι:
 

Ίζι

Κυρά των Σκιών
Μοναδικός Freeman. Έχεις δίκιο, απίστευτη ταινία και απίστευτη σε σχέση με το βιβλίο. Όμως μην ξεχνάς και πόση ώρα διαρκούσε. Λογικό να μπορέσει να φτάσει έτσι το βιβλίο. Αντιθέτως όταν κάνουν μεταφοράς της 1,30 ώρας και των 2 ωρών, τι να προλάβουν να πρωτομεταφέρουν στη μεγάλη οθόνη; :μαναι:
Μήπως το μπερδεύεις με το "Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέηγουορθ" του ίδιου σκηνοθέτη; Γιατί στο "Πράσινο Μίλι" δεν παίζει ο Φρήμαν :)
 
Μήπως το μπερδεύεις με το "Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέηγουορθ" του ίδιου σκηνοθέτη; Γιατί στο "Πράσινο Μίλι" δεν παίζει ο Φρήμαν :)
Μπορεί. Ποτέ δεν ξέρεις. Ναι μάλλον, έχεις δίκιο στο Green Mile ήταν ο Forest Gump ε; :) Ουπς (feeling embarassed).
 
Η μονη ταινια που μου ερχεται στο μυαλο ειναι ο Νονος που βασιστηκε στο μυθιστορημα του Mario Puzo και με μεγαλη βεβαιοτητα μπορουμε νομιζω ολοι να ισχυριστουμε οτι η μεταφορα στη οθονη ηταν απλα επικη
 
Εγω δεν συμφωνω οτι ειναι καλυτερη η ταινια απο το βιβλιο, Ακαταληπτε!
Ίσως όχι και το πιο εύστοχο παράδειγμα :ντροπή: μια και η ταινία απλά βασίστηκε στη νουβέλα - υπάρχουν μεγάλες διαφορές (πχ αν θυμάμαι καλά ο Ντέκαρτ κάνει έρωτα με τη Ρέιτσελ).

Επίσης το φινάλε στο βιβλίο δεν έχει καμία σχέση με αυτό της ταινίας - η μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου και η αφήγηση του Χάρισον Φορντ ήταν ένα αριστούργημα (μιλάω για την original 1η version του 1982).

Κι εγώ δεν συμφωνώ. Παρότι είναι διαφορετικά, μου άρεσαν εξίσου. :)
Μάλλον πρέπει να ξαναδιαβάσω το βιβλίο (αλλά το έχω χαρίσει χροοοόνια τώρα). :))))

Φοβερό avvy :πάνω: Nick Mason των Pink Floyd, νομίζω. Στο live της Πομπηΐας ήταν απίστευτος. :)
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Σωστός. Η φωτογραφία είναι κάπου το '70. Η Πομπηΐα είναι από τις τυχερές στιγμές της μουσικής ιστορίας, όπου η υπέρτατη μπάντα μπήκε στον κόπο και μας παρέδωσε ένα τέτοιο ντοκουμέντο εκείνης της πρώιμης και χαρακτηριστικής περιόδου. Στο άλλο φόρουμ έχω για αβατάρι τον Ρούτχερ Χάουερ στο Blade Runner. ;)
 
Ο Πιέρ Μπουλ (Pierre Boulle) 1912-94, ήταν ένας Γάλλος μυθιστοριογράφος που δεν γνώριζε επιτυχία (καθότι γαλλόφωνος) στον υπόλοιπο κόσμο μέχρι που.......δύο έργα του έγιναν ταινίες.Κοιτάξτε ποιες είναι

[video=youtube;83bmsluWHZc]http://www.youtube.com/watch?v=83bmsluWHZc[/video]

"Η Γέφυρα του Ποταμού Κβάι" (Bridge on the River Kwai)- 1957, σκην.Ντέιβιντ Λυν, πρωτ. Άλεκ Γκίνες,Ουίλλιαμ Χόλντεν

[video=youtube;VjcpRHuPjOI]http://www.youtube.com/watch?v=VjcpRHuPjOI[/video]

"Ο Πλανήτης των Πιθήκων" (Planet of the Apes)- 1968, σκην.Φράνκλιν Σάφνερ, πρωτ. Τσάρλτον Ίστον, Κιμ Χάντερ
 
Ξερω οτι πολλοι ισως διαφωνησουν, ομως "το ονομα του ροδου" μου αρεσε περισσοτερο σε ταινια (Σον Κονερι) παρα το βιβλιο του Εκο. Ισως βεβαια να το αδικω, γιατι ημουν σχετικα μικρη οταν το διαβασα, ομως ολες αυτες οι περιγραφες του βιβλιου -σελιδες επι σελιδων για να περιγραψει ενα δωματιο- θυμαμαι οτι με ειχαν κουρασει...
 
Φράουλες και αίμα του νεαρότατου τότε (και αγνώστου) Τζέιμς Κούνεν.
Πολυαγαπημένο, περισσότερο ως θέμα, παρά ως επιτυχημένο ανάγνωσμα.
Όχι απλώς ξεπεράστηκε, αλλά απογειώθηκε στην κινηματογραφική του μεταφορά:



The Strawberry Statement (1970)
http://www.imdb.com/title/tt0066415/

Συγκλονιστικό από πάσης πλευράς, οργίλως συγκινητικό με το φινάλε του ...

Υ.Γ.: Και με εξαιρετικό σάουντρακ!

 
Η αληθεια ειναι πως δεν ηξερα πως η τελευταια εξοδος ειναι και βιβλιο.Παντως η ταινια ειναι πολυ καλη!!!!
 
Top