Τα καλύτερα Πανεπιστήμια της Ελλάδας

[Πνεύμα]

Με αφορμή τα γεγονότα στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών πήρα την πρωτοβουλία να ανοίξω ένα θέμα για τα Ελληνικά Πανεπιστήμια.

Δεν γνωρίζω πόσα από τα μέλη έχουν φοιτήσει σε κάποιο από τα Ελληνικά ιδρύματα. Ξέρω όμως πως όλοι εδώ μέσα έχουν γνώμη πάνω σε αυτό το θέμα.

Ποιο πανεπιστήμιο, λοιπόν, θεωρείτε πως βρίσκεται στην κορυφή της Ανώτατης Παιδείας; Τι το κάνει να ξεχωρίζει; Το προσωπικό του, οι εγκαταστάσεις του, οι αποδόσεις των φοιτητών του, οι έρευνές του, η συνεισφορά του στην κοινωνία;


Ας αρχίσω πρώτος εγώ. Σπουδάζω στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Ομολογώ πως μπαίνοντας φοβόμουν, γιατί όλοι μου έλεγαν πως είναι ένα κακό πανεπιστήμιο. Τώρα όμως, μπορώ να πω μετά βεβαιότητας ότι πρόκειται για ένα πάρα πολύ καλό πανεπιστήμιο. Οι Καθηγητές είναι πραγματικά κοντά στους φοιτητές (πάντα με εξαιρέσεις), με έναν τρόπο που δεν συνάντησα ούτε καν στην πρωτοβάθμια ή την δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι εγκαταστάσεις αρκετά καλές, ενώ ο κήπος του είναι απλά μοναδικός!

Δεν πιστεύω όμως ότι είναι το καλύτερο. Για εμένα το καλύτερο Ελληνικό Ίδρυμα είναι το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Έχω φίλους εκεί τώρα, και ξέρω και παιδιά που έχουν αποφοιτήσει! Έχει προβλήματα λόγω των μειώσεων και των εγκαταστάσεων του που είναι παλιές, αλλά στην έρευνα συναγωνίζεται μεγάλα Πανεπιστήμια.


Αυτή είναι η δικιά μου γνώμη. Τι πιστεύεται εσείς?

 

[Δικηγόρος]

Που είναι το Δημοκρίτειο;!!

 

[Φαροφύλακας]

Πώς μπορεί ομως να έχει κάποιος εικόνα για όλα τα πανεπιστήμια ώστε να διαλέξει το καλύτερο από αυτά;

 

[Πνεύμα]

@Δικηγόρος: Το Δημοκρίτειο, όπως και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, το Χαροκόπειο και άλλα, δεν μπόρεσα να τα συμπεριλάβω, καθώς μου επιτρέπονταν μόνο 10 επιλογές. Για αυτό το λόγο όμως άφησα την δέκατη επιλογή ανοικτή (άλλο)! Λυπάμαι που έπρεπε να το αφήσω απ'έξω όμως δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς.

@Φαροφύλακας: Είναι σίγουρα δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να έχει κανείς γνώμη για όλα τα Πανεπιστήμια της Ελλάδας. Σίγουρα όμως θα έχει γνώσεις για το έργο μερικών ή τις εγκαταστάσεις τους. Πολλοί θα έχουν διαβάσει έργα Καθηγητών ή τις εκδόσεις του Πανεπιστημίου Κρήτης για παράδειγμα. Ακόμα και μέσα από την τηλεόραση και το διαδίκτυο μπορεί κανείς να πάρει μια γενική εικόνα των πανεπιστημίων μας.
Ζητάω την γνώμη του καθενός και το νήμα αυτό δεν ανοίγει με την προοπτική πως μέσα από την συζήτηση θα καταλήξουμε στο κορυφαίο Πανεπιστήμιο της Ελλάδας. Οπότε ο καθένας ψηφίζει και δικαιολογεί την ψήφο του με καθαρά προσωπικά κριτήρια...

Υ.Γ.: Σπουδάζω στο Πάντειο. Δεν σπουδάζω στο Μετσόβιο. Και όμως ψήφισα το δεύτερο ως το καλύτερο, γιατί μέσα από την εμπειρία μου από γνωστούς και φίλους, παλιούς και καινούργιους, καταλαβαίνω πως τα παιδιά φεύγουν από εκεί έχοντας φτάσει σε ένα πολύ ψηλό επίπεδο γνώσεις. Αυτό νομίζω αποδεικνύει πως δεν είναι ανάγκη να έχεις πάει σε όλα τα πανεπιστήμια ο ίδιος για να τα κρίνεις. Αν πάλι δεν σας πείθω, δεν έχω θέμα να διαγραφεί το νήμα !!

 

[Λορένα]

Για καλυτερο πανεπιστημιο απο οσα ακουσα, θεωρω το Μετσοβιο.

Για χειροτερο.. απο προσωπικη εμπειρια, το ΕΑΠ

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Δεν νομίζω ότι ένα Πανεπιστήμιο κρίνεται μόνο από τις γνώσεις των αποφοίτων... Εκτός αυτού δεν μπορώ να καταλάβω πως εγώ σαν Χημικός θα καταλάβω το επίπεδο γνώσεων ενός κοινωνιολόγου???

 

[Πνεύμα]

@Νικόλας Δε Κιντ: Δεν νομίζω ότι είπα εγώ πουθενά ότι κριτήριο είναι μόνο το επίπεδο γνώσεις των αποφοίτων. Ίσα-ίσα μίλησα για υποδομές, έρευνες, καθηγητές και λοιπά και λοιπά.
Τώρα, αυτό που λες μετά είναι πάνω κάτω αυτό που είπε και ο Φάρος, απλά πιο συγκεκριμένο. Όντως είναι δύσκολο να κρίνει ένας Θετικός, ένα Θεωρητικό. Όμως αυτό που εγώ ρωτάω είναι με βάσει τις γνώσεις σας ( πολλές ή λίγες ) να μου πείτε την γνώμη σας για το ποιο θεωρείται πως είναι το καλύτερο Ελληνικό Πανεπιστήμιο.
Ούτε και εγώ είμαι Μηχανολόγος μηχανικός με ειδίκευση στην Αεροναυπηγική, αλλά όταν βλέπω πως τον Χ φίλο μου με το που τελείωσε το Μετσόβιο άρχισαν να τον ψάχνουν από την Γερμανία μέχρι τα Εμιράτα... εε καταλαβαίνω πως το Μετσόβιο είναι ένα πολύ καλό Πολυτεχνείο και βγάζει φοιτητές με κύρος (για αυτό και τους αναζητούν). Και για να μην παρεξηγηθώ... δεν κρίνω από ένα γεγονός και λέω " Α αφού το Χ φίλο μου, με το που τελείωσε, τον πήραν στο Καταρ, το Μετσόβιο είναι το καλύτερο". Κάθε άλλο, είχα ακούσει και είχα δει πόσο καλά οργανωμένο είναι το Μετσόβιο και οι προτάσεις προς τον Χ φίλο μου μου το επιβεβαίωσαν!

Δεν ξέρω, αν σε ικανοποίησε η απάντησή μου. Απλά θέλω να γίνει σαφές πως το νήμα ζητά απλά να γίνει μια κουβέντα. Δεν ψάχνω την κορυφή, ούτε προσπαθώ να φακελώσω τον κόσμο. Απλά μια κουβέντα για τα Ελληνικά Πανεπιστήμια

 

[Φαροφύλακας]

Δεν έχω εικόνα των ελληνικών πανεπιστημίων αν και από διάφορες μικροεμπειρίες, έχω την αίσθηση πως έχουν πολλά θεματάκια να λύσουν.

Από εκεί και πέρα, παρακολουθώντας μέσα στα χρόνια την σπουδή της Λορένας στο ΕΑΠ (επειδή ανά καιρούς με ρωτάει το ένα και το άλλο σχετικά με το κοινό μας αντικείμενο), δεν έχω καμιά αμφιβολία πως δεν υπάρχει χειρότερο πανεπιστήμιο στο γνωστό σύμπαν από το ΕΑΠ.

Όλη η ιδέα της εκπαίδευσης είναι να σου μάθουνε κάτι. Στο ΕΑΠ δεν σου μαθαίνουν τίποτα! Δεν γίνονται μαθήματα (ελάχιστες συναντήσεις) όπου δεν διδάσκεσαι, σου πετούν ένα δυο αντικείμενα και εσύ πρέπει έπειτα να βγάλεις άκρη μονάχος, ψάχνοντας στα τυφλά δεξιά αριστερά, συχνά σε παλιές εργασίες μαθητών στον ίδιο καθηγητή, και πληρώνοντας τα μαλλιοκέφαλά σου σε φροντιστήρια. Ώστε κάποια στιγμή να εξεταστείς ή να παραδώσεις εργασίες και είτε να περάσεις είτε να κοπείς.

Καλοί μου άνθρωποι, η εκπαίδευση έχει σαν κεντρικό αντικείμενο να σε εκπαιδεύσει. Κάποιος δηλ. να σκύψει από πάνω σου και να σου εξηγήσει, να σου δειξει, να σε καθοδηγήσει. Η αξιολόγηση είναι το τελευταίο ζητούμενο.

Αφήνω το απαράδεκτο πως κοστίζει ένα σωρό χρήματα. Όχι ότι αυτό είναι εξορισμού κακό. Όμως στην Ελλάδα είναι αντισυνταγματικό!

 

[Χανκ Μουντυ]

Ειμαι της αποψης οτι αν δεν ζησεις/φοιτησεις σε ενα ιδρυμα, δεν μπορεις να σχηματισεις ασφαλη εικονα. Οποτε μπορω να μιλησω μονο για αυτο στο οποιο ημουν φοιτητης εγω. Κι αυτο ειναι το Πανεπιστημιο Κρητης, το οποιο ειναι απο τα καλυτερα στον τομεα της ερευνας.

 

[Ίζι]

Λυπάμαι που το λέω, όμως απ' τα 4 χρόνια μου στο ιστορικό-αρχαιολογικό της Αθήνας (Εθνικό Καποδιστριακό) δεν μου έμεινε τίποτα, αν εξαιρέσω κάποια μαθήματα ιστορίας της τέχνης, βυζαντινής αρχαιολογίας και ιστορίας των πολιτισμών. Όμως δεν ρίχνω το φταίξιμο στο πανεπιστήμιο μόνο, είναι και δικό μου σε μεγάλο βαθμό.

 

[Στράτης]

Είμαι ένας μοναχικός κι αγράμματος νυχτερινός οδηγός, ψηφίζω αυτό που πήγε η Ίζι.
(είναι και καναδυό ακόμα χύμα κι ωραία, παρ' όλα αυτά, είπαμε: όπου πήγε η Ίζι)

 

[Μπου Ραντλι]

Η απάντηση είναι πολύ δύσκολη,θα προσπαθήσω να δώσω μερικές πινελιές από τη σκέψη μου...

Η προσωπική μου εμπειρία προέρχεται από το Καποδιστριακό,Φιλοσοφική Αθήνας στου Ζωγράφου,τμήμα Γαλλικών Σπουδών. Επίσης έχω μία καλή εικόνα για τη Θεολογική.Δεν ενθουσιάστηκα από τη φοίτηση μου,είχαμε πολλές ελλείψεις στην υποδομή,στο διδακτικό υλικό,στην ποιότητα των καθηγητών κλπ. (μιλάμε για την εικόνα 15-20 χρόνια πριν,τώρα μάλλον θα είναι χειρότερα).Αυτό που θυμάμαι,από μαρτυρίες φίλων,είναι πως η Φιλοσοφική της Θεσσαλονίκης ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση (το Γαλλικό εκεί είχε και διαφορετικό πρόγραμμα σπουδών).

Ως καλύτερο θα "τολμούσα" να ψηφίσω το Χαροκόπειο.Φοίτησα εκεί ένα χρόνο όταν ακόμη ήταν Σχολή,μετά λόγω φιλικών επαφών παρακολουθούσα τις εξελίξεις και γνωρίζω πως αναβαθμίστηκε πολύ.Σήμερα φαίνεται να έχει πολύ καλό επίπεδο στη Διαιτολογία,καθηγητές επαρκέστατους,άψογες εγκαταστάσεις, απορρόφηση στη μέση εκπαίδευση.

@ Λορένα,Φάρε αυτό για σας: Υπουργός της σημερινής κυβέρνησης έγινε Καθηγητής Πανεπιστημίου με πτυχίο του ΕΑΠ, το οποίο μάλιστα απέκτησε σε χρόνο ρεκόρ!!!

 

[Ακατάληπτος]

@ Λορένα,Φάρε αυτό για σας: Υπουργός της σημερινής κυβέρνησης έγινε Καθηγητής Πανεπιστημίου με πτυχίο του ΕΑΠ, το οποίο μάλιστα απέκτησε σε χρόνο ρεκόρ!!!

Χα χα classic )) να θυμίσω ότι η σύζυγος του MrPlaystation κατάφερε το αμίμητο πήρε πρώτα διδακτορικό και μετά κανονικό πτυχίο loooool.

Αδέρφια, όλα παίζουν στη χώρα που ανθίζει η φαιδρά πορτοκαλέα - εδώ πήραμε ευρωπαϊκό στη μπάλα.

 

[Διατσέντα]

Ίζι, λίγο βαριά κουβέντα δεν άρθρωσες με το “δεν μου έμεινε τίποτα”; Και σε τόσο ενδιαφέρον αντικείμενο; "Υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας"....που λέει κι ο Σαιξπήρος στον Αμλέτο.

 

[Ίζι]

Ίζι, λίγο βαριά κουβέντα δεν άρθρωσες με το “δεν μου έμεινε τίποτα”;

Βαριά, ξε-βαριά είναι αλήθεια δυστυχώς. Ίσως δεν μου ταίριαξε το αντικείμενο, τι να πω...

 

[Στράτης]

@Διατσέντα.
Τώρα συγγνώμη, την πιστεύεις στ' αλήθεια;
(σπασικλάκι από τα λίγα ήταν / εγώ στο λέω) /
ο σωστός ο παίκτης στα 4 χρόνια είναι παραλία όχι πτυχίο...

 

[Διατσέντα]

Δεν θα σχολιάσω αν είναι χιούμορ, πάντως δεν το συζητώ πως όποιος μπαίνει σε τέτοια στέκια έχει μουδιάσει τον πωπό του καλά στην καρέκλα για ώρες και μέρες, μήνες, χρόνια...το τι έκανε μετά βγαίνοντας όμως είναι το θέμα...κι αν έχει πικρία αληθινή και δεν είναι σνομπίστικο τσαλίμι και χαριτωμενιά υποτιθέμενης ταπεινοφροσύνης, εμένα μου περισσεύει...

Εξ άλλου σήμερα έχω τόση κούραση που τσιμπάω σαν ψάρι και τα παίρνω όλα σοβαρά...κακό φυσικό αυτό...θα προσπαθήσω να το περιορίσω...

Μην σκάτε μωρέ, πιο μαγαζί είναι το καλύτερο. Τύχη είναι αυτά και χημεία ανάμεσα στους διδάσκοντες και τους φοιτητές...Στη χώρα μας δεν είναι θεσμικά τα πράγματα, είναι προσωπικά...κι όντως αν τέσσερα χρόνια κατέληξαν σε τίποτα είναι προσωπικό...και θέμα χαρακτήρα, αλλά και θέμα συγκυρίας...μπήκε το έκανε όλο και το ξέρασε (αν δεν κάνει σκέρτσα να μας λέει τέτοια, αχ μωρέ Ίζι, μην πετάς τα δώρα της ζωής, λέει η γριά παράξενη...).

 

[Στράτης]

Ξέρεις πόσες φορές τα 'χω ακούσει αυτά; πολλές. Εξάλλου κανείς δεν χόρτασε ποτέ με τη δική του πίτα.
Η κοπελάρα ξέρει τα διπλά.

 

[Διατσέντα]

Τι νόημα έχει η απαξία τότε; Γιατί εσύ την ξέρεις, εμείς όχι...να την γνωρίσουμε κι.εμείς...

Γιατί ένας διψασμένος για γνώση, που δεν του είναι αρκετά όσα πολλά έχει κάνει, αντί να είναι σιωπηλός και συγκεντρωμένος, απαξιώνει το αντικείμενο στο οποίο έχει αφιερωθεί και το κάνει και δημόσια; (η δικηγορίνα του διαβόλου τώρα που έχει και σοβαρή διάθεση...)

 

[Ίζι]

Λίγο αργά κατάλαβα ότι το σχόλιό μου έχει πυροδοτήσει ολόκληρη κουβέντα. Στράτη μου γέλασα πολύ με το "σπασικλάκι" όμως δεν είπα το αντίθετο. Μια χαρά φοιτήτρια ήμουν και πολύ καλά πέρασα εκείνα τα χρόνια. Διατσέντα μου δεν το είπα ούτε από σνομπισμό ούτε από ταπεινοφροσύνη, ούτε νιώθω πικρία, ούτε και πετάω τα δώρα της ζωής. Ωστόσο σήμερα, 10 χρόνια μετά, δεν νιώθω ότι σπούδασα. Κάτι μου έμεινε, όμως όχι πολύ ή αξιόλογο. Κάποιοι καλοί καθηγητές στο γυμνάσιο και στο λύκειο μου άφησαν σαφώς περισσότερα. Ας μην το σχολιάσουμε παραπάνω όμως, γιατί και άβολα αισθάνομαι που γύρισε το θέμα πάνω μου, και θα χαλάσουμε το νήμα στο τέλος