Υπήρξα κι ο ίδιος θύμα της μητέρας όταν, κατά τα φοιτητικά μου χρόνια, επέστρεψα για διακοπές στο σπίτι και ανακάλυψα οτι τα Μπλεκ μου είχαν αποδημήσει στη χωματερή. Υπήρχαν καμιά 400αριά τεύχη, πολλά απ'αυτά παλιά, της δεκαετίας του '80, που τα μάζεψα με πολύ κόπο.
Δεν θυμάμαι πότε περίπου ξεκίνησα να διαβάζω Μπλεκ. Νομίζω κάπου στα τέλη του δημοτικού, '92 ή 93, και συνέχιζα να διαβάζω σχεδόν ως το λύκειο. Ανάμεσα στις αγαπημένες μου ιστορίες ο Άλφ, ο Φαϊρμπολ, τα γκόλ του Τζίμι Γκράντ, το 4σελιδο (που σταδιακά έγινε δισέλιδο και μετά εξαφανίστηκε) του καθηγητή Μυστήριου, το παιδί Πάνθηρας κι ενα σωρό ακόμα που δυσκολεύομαι να θυμηθώ.
Όμορφα χρόνια όμορφα πετάγονται.
))
