Το πρώτο κόμιξ που διαβάσαμε



Για μένα ήταν η Κάντυ το 86'. Το είχα δει στα χέρια μιας γειτόνισσας με την αφίσα της μικρής ξανθιάς φακιδομούρας με σαλοπέτα και άμεσα έτρεξα να το αγοράσω( άλλο που σήμερα δεν υπάρχει). Mετά φυσικά έγινα φαν του περιοδικού και το περίμενα πως και πως κάθε Πέμπτη. Αν ήμουν στο χωριό το έφερνε ο πατέρας μου με το λεωφορείο:)). Περίμενα πως και πως γιατι αγράμματος αλλοτε το έβρισκε άλλοτε όχι.

Εσείς θυμόσαστε ποιο ήταν το δικό σας; αν μετά ακολούθησε καποια συλλογή από το εν λόγω ''πρώτο'' σας κόμιξ; Μετά φυσικά ήρθαν τα μίκυ μάους και ο Ποπάυ:)) και το κόμιξ για μένα! Ξεδιπλώστε τις αναμνήσεις σας παιδιά μου:))και πάμε πίσω σε μια εποχή πιο ξέγνοιαστη.
 
Last edited:
Εγώ ξεκίνησα κλασικά με Λούκυ Λουκ,Αστερίξ κλπ. Ό,τι δηλαδή συνήθως διαβάζει ένα πιτσιρίκι :P.Στην πορεία όμως ανακάλυψα τον Κόρτο Μαλτέζε και έκτοτε έγινε το αγαπημένο μου κόμικ.Για όσους δεν το έχουν διαβάσει το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Ομοιάζει με τη "συμβατική λογοτεχνία",ενώ τα σκίτσα του είναι φανταστικά.
 
Κι εμένα η Κάντυ Κάντυ ήταν το πρώτο κόμικ που διάβασα..είχα όλα τα τεύχη μέχρι που τα δάνεισα σε μια συμμαθήτρια και έχασε αρκετά από αυτά:γρμβ:..τα υπόλοιπα τα πέταξε η μαμά μου χωρίς να με ρωτήσει
 
Εγώ ξεκίνησα κλασικά όπως κάθε πιτσιρικάς με Λούκυ Λουκ,Αστερίξ,Μπλεκ,Περιπέτεια κλπ.Στην πορεία όμως γνώρισα τον Κόρτο Μαλτέζε που με ενθουσίασε. Ο Ούγκο Πραττ είχε πολλές γνώσεις και τις αξιοποίησε με αποτέλεσμα που μαγεύει.Άλλωστε,τα σκίτσα είναι υπέροχα.Ομοιάζει με τη "συμβατική" λογοτεχνία.
 
Μπλεκ και κάπτεν Μαρκ από ένα γειτονόπουλο, θυμάμαι ακόμα τον καθηγητή Μυστήριο και τον Θλιμμένο Μπούφο, είχε και Ομπραξ αλλά δε μου άρεσε όσο τα άλλα.Μετά ήρθαν τα μίκυ και αργότερα ο Αστερίξ.
 
Το πρώτο ήταν από τα Μικρά Κλασσικά Εικονογραφημένα, "Ο Μίδας και το χρυσάφι" [Νο 531, 5 δρχ.] (1966-7). Έψαξα για μερικές πληροφορίες στο διαδίκτυο και βλέποντας αυτή τη σελίδα ξύπνησαν μέσα μου πολλές αναμνήσεις...
Τα "Μίκυ Μάους" τα αγόραζα συστηματικά από το τεύχος 143 [3 δρχ.]. (Το υπολογίζω Φεβρουάριο/Μάρτιο του 1969). Στη συνέχεια διάβασα και τα περισσότερα από τα προηγούμενα.
Πρόσφατα επιδίωξα να οργανώσω μια νέα συλλογή από τα (επανεκδιδόμενα σε άλλο χαρτί) Κλασσικά Εικονογραφημένα, αλλά δεν "έκατσε". Χάρη στα παιδιά, έχω τώρα ξανά μια μικρή βιβλιιοθήκη από τέτοια αναγνώσματα.
 

Ίζι

Κυρά των Σκιών
Οι γονείς μου είχαν μαζέψει όλα τα τεύχη του Λούκι-Λουκ, του Αστερίξ και του Ιζνογκούντ. Τα χάζευα από μικρή μέσα σ' ένα μεγάλο συρτάρι όπου τα είχαν, όμως δεν με άφηναν να τα αγγίζω, για να μην τα χαλάσω. Δεν θυμάμαι ποιο ήταν το πρώτο που διάβασα, ίσως κάποιο Μίκυ Μάους, όμως θυμάμαι καλά τη λαχτάρα μου γι' αυτή τη συλλογή, που πλέον μου ανήκει :)
 
Το πρωτό ήταν το Αγόρι. Ο γιατρός τερματοφύλακας και κανά δύο ιστορίες με έκαναν να κοιτώ συνεχώς το ημερολογίο.
 
Τα πρώτα κόμιξ που κυκλοφόρησαν στο σπίτι, από την μεγαλύτερη αδερφή μου, ήταν τεύχη της Βαβούρας... Αχ τι εποχές!!
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
έχω απ' όλα και ψάχνω κι άλλα (της περιόδου '78-87). Όποιος θέλει να τα ξεφορωθεί για (λίγα) χρήματα ή να τα προσφέρει ( :φρύδια: ), βάζω τα ράφια..
 
Το πρώτο κόμιξ που διάβασα ήταν ο Ισοβίτης του Αρκά (λαθραία :)))) από όλους εκτός από τον ιδιοκτήτη ) . Τώρα μπορώ κι εγώ να έχω όλη τη συλλογή δίχως την ελάχιστη ντροπή.
 
Αραγε γιατί τον Αρκά δεν τον βάζω ανάμεσα στα κόμιξ? Τον έχω για ανώτερο
Ούτε τους Γάλλους, Βέλγους και λοιπούς Ευρωπαίους που ήταν σε κυκλοφορία τότε και παρακολουθούσα με μανία. Επειδή είναι για ενήλικους; Και τα άλλα-τα πραγματικά κόμιξ- είναι για παιδιά;
 
Η Καντυ ήταν και το δικό μου πρώτο κόμιξ. Μου άρεσε επίσης πολύ και η ιστορία της Λούνα που ήταν μέσα στα περιοδικά της Καντυ δεν ξέρω αν την θυμάστε οι μεγαλύτερες.Μάλιστα πριν λίγο διάστημα έπεσα πάνω σε μια σελίδα που έχει όλο το manga.

Βάζω το λινκ για όποια ενδιαφέρεται να την διαβάσει.
 
Αραγε γιατί τον Αρκά δεν τον βάζω ανάμεσα στα κόμιξ? Τον έχω για ανώτερο
Λίγο με μπέρδεψες εδώ φεγγαράδα. Τι ακριβώς εννοείς; Νομίζω ότι τα κόμιξ είναι κόμιξ, όπως η ποίηση είναι ποίηση κλπ... Φυσικά υπάρχουν ανώτερα και κατώτερα, ωστόσο γιατί ο Αρκάς να μην είναι κόμιξ;
 
Όπως ένα μυθιστόρημα για παιδιά είναι εξίσου μυθιστόρημα με ένα για μεγάλους, αντίστοιχα και ένα κόμιξ για μεγάλους είναι εξίσου κόμικ με ένα για παιδιά. Φυσικά ο καθένας μας μπορεί στο μυαλό του (ή/και στη βιβλιοθήκη του) να τα κατηγοριοποιεί όπως θέλει και τον βολεύει, αυτή η κατηγοριοποίηση όμως δεν είναι δεσμευτική για τους άλλους.
 
Κόρτο, γιατι να είναι δεσμευτική για τους άλλους? Εμένα μ'αρέσει να ψάχνω και να μαθαίνω. Ο Αρκάς (σαφώς κουλτουριάρης)είναι κόμικ και για τα παιδιά? Δε θα τ'ολεγα. Ειρήσθω εν παρόδω, είχε γραψει παλιότερα ο γιός μου δυό τρία βιβλία "Χημεία με κόμιξ", κλπ και τον πειραζα λέγοντας οτι τα παιδιά που δεν καταλαβαίνουν χημεία δεν θα την καταλάβουν ούτε με τα κόμιξ του. Ομως τα βιβλια πουλιόντουσαν Σήμερα είναι εξίσου της μοδας στα παιδιά τα κόμιξ για παιδιά? Ποιός ειδημων θα μας το πει.
 
Top